Efsanevi grup Pink Floyd'un üyesi Roger Waters’ın İstanbul’a da uğradığı ve 2010-2013 arasında gerçekleşen The Wall turnesine dair materyallerin yer aldığı belgeselin yönetmenliğini Roger Waters ve Sean Evans üstleniyor...

Ichikawa’nın çekimleri, 1964 Yaz Olimpiyatları’nı, açılış töreninden kapanış seremonilerine kadar yansıtmaktadır. Bazen izleyicilere odaklanmış, bazen de yorgun düşmüş sporcuları görüntülemiştir. Örneğin bir yarışı başından sonuna kadar çekmiştir. Bir sporcunun gelişini, çıktığı yemekleri, eğitimlerini, yarışı ve kaybedişini de gözlemlemiştir. Film boyunca sporcuların asaleti ve kendi sınırlarını zorlamaları

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1936 yapımı Kagamijishi (‎The Lion Dance), bir kabuki dansçısı hakkında kısa bir belgesel çalışması.

Eşsiz görüntüleriyle ve sert tarzıyla modern savaşların korkunç sonuçlarını anlatan Tears of Gaza - Gazze'nin Gözyaşları, aynı zamanda dramatik bir savaşın ardından kadın ve çocukların günlük hayatlarına devam etme çabalarını da gözler önüne seriyor. Bu insanların çoğu duvarı ve çatısı olmayan çadırlarda ve harabelerde yaşamaktadır. Hepsinin paraya, yemeğe, suya ve elektriğe ihtiyacı vardır. Bazıları aile üyelerini kaybetmiş veya çocukları yaralanmıştır. Savaş, çatışmaları çözüp barış sağlayabilir mi? Film, savaş ve ateşkesten sonraki dönemde üç çocuğun yaşadıklarını konu ediniyor.

Usta yönetmen Werner Herzog son filminde, amatör boz ayı uzmanı ve vahşi doğa eylemcisi Timothy Treadwell’in yaşamını ve ölümünün ardındaki gerçekleri gözler önüne seriyor. Treadwell, Alaska’daki bir Ulusal Park’ta, ayılar arasında silahsız olarak on üç yaz boyunca yaşadı ve deneyimlerini filme çekti.Ekim 2003’te, Treadwell’in ve kız arkadaşının bir boz ayı tarafından parçalanıp yenmiş cesetleri bulundu. Herzog’un hayvanlara duygusal açıdan yaklaşmayan bu alışılmadık belgeselinde Treadwell’in kendi belgesel filminden parçalar da kullanılarak doğa ve insan arasındaki hassas ilişkinin sınırları sorgulanıyor.

Yönetmenliğini Kent Jones'un üstlendiği 2 usta yönetmen Alfred Hitchcock ve Francois Truffaut'nun altın değerindeki buluşmasını konu alan Hitchcock/Truffaut belgeselinde günümüzün ünlü yönetmenleri bu 2 ustanın sinemalarına kattıklarını anlatıyor. Truffaut´nun Hitchcock´la üç gün boyunca yaptığı söyleşiden derlediği, 1966 senesinde yayımlanan kitabı Hitchcock´a Göre Sinema'dan ilham alıyor. Yönetmen Jones ise günümüzün büyük yönetmenlerine: “Bu kitap sinemaya bakışınızı nasıl etkiledi?” sorusunu yöneltiyor. Fincher, Schrader, Scorsese, Assayas, Bogdanovich ve pek çok isim, senenin heyecanla beklenen belgeselinde 2 büyük yönetmene saygı duruşunda bulunuyor.

Japonya’dan, Gine’nin Bijago Adaları’ndan, Capa Verde’den görüntüler ve sesler... Dünyanın dört bir yanını dolaşan anlatıcı, ilgisini tek çeken şeyin sıradanlık olduğunu söyleyerek bizi bambaşka yerlerde en sıradan gündelik hayatların içine sokarak , en sıradan yerlerde, harika manzaralar eşliğinde gezdirir. Dinsel ayinlere, sokak gösterilerine, kutlamalara tanık eder. Marker’ın başyapıtı Sans Soleil - Güneşsiz, aynı anda hem antropolojik bir araştırma, hem zaman kavramı üzerine felsefi bir deneme, hem de şiirsel bir sinema örneği olan eşsiz bir yapım.

Evrenin tarihi üzerine görkemli bir belgesel. Usta yönetmenin 40 yıldır üzerinde çalıştığı ve “En büyük hayallerimden birisi” diye tanımladığı bu destansı film, göz alıcı efektleriyle izleyiciye benzersiz bir deneyim vaat ediyor. Voyage of Time’ın müzikleri bir diğer ustaya, Ennio Morricone’ye emanet. Belgeselde anlatıcı görevindeyse sesiyle Cate Blanchett üstleniyor.

Hayli bilgilendirici ve oldukça şaşırtıcı! “Şirket” bir yandan günümüzdeki modern şirketlerin kuruluş, yapı, gelişim aşamalarına özgün bir perspektif getirirken, bir yandan da bu kuruluşların yerküre üzerinde ekonomik, siyasi ve kültürel etkilerini ele alıyor. Kurumların günlük hayatımızı nasıl etkilediğini anlatıyor ve bunun yanı sıra kurumsal tahakküme karşı mücadele veren birey ve grupları inceliyor. “Şirket”, kurumların pazar ekonomisine dayalı toplumlarda refah düzeyini yükselten ana etkenlerden biri olarak değerini koruyabilmesi ve varlığını uzun vadeli sürdürebilmesiyle ilgili bir çok soruyu gündeme getiriyor. Film, şirket yapısının kamusal ürünler üzerindeki etkisiyle ilgili endişelere dikkat çekerken üretim süreçlerinin genelin refahı için daha iyi nasıl organize edilebileceğini sorguluyor.

Ünlü Alman aktirist, Leni Riefenstahl tarafından Hitler'in siparişi ile çekilen, çağın belki de en iddialı propaganda denemesi.NSDAP'ın 6.kuruluş yıldönümünde gerçekleştirilen kutlamaları belgelemek amacıyla kaydedilen 65 saatlik görsel materyal eserin temelidir. Daha sonra bu görüntüler, faşizan estetik kaygılarla derlenerek, dönemin festivallerinde; Almanya İmparatorluğu'nu temsil edecek olan "İradenin Zaferi" isimli belgesel oluşturulur.Temelde mantıklı bir senaryodan yoksun olan yapım, bugün dahi birçok eleştirmene göre,görsel bakımdansa bir devrim niteliğinde. Altyazısız kopyaları daha sonra, DVD olarak satışa sunulmuş.Nazi partisi,filme o dönem için muazzam kaynaklar ayırdığından olacak, sinematografik açıdan da döneminin oldukça ötesindedir. Havadan çekimler,raylı kamera yolları, otuzdan fazla aktif kamera, yüzlerce teknisyen ve epik kareografilere imkan verecek müzikal bir altyapı filmin teknik boyutunu daha da güçlendirmiş.Eser; Fransa,Amerika,İsveç vb.. ülkelerde katıldığı festivallerden hep ödülle dönmüş. Bu da yarattığı etkinin bir göstergesi. Ancak sinema tarihi için bir propaganda girişiminden ibaret. Bugün bazı ülkelerde hala yasaklı bir film. Leni Riefenstahl, bu filmi çektiği için daha sonra yargılanır ve dört yıl hapse mahkûm edilir. Bugün, Leni Riefenstahl'ın çarptırıldığı cezanın ahlakî bakımdan ne kadar makul olduğu hala tartışmalı.

This Much I Know to Be True belgeseli, Nick Cave ile Warren Ellis‘in son iki stüdyo albümleri Ghosteen ile CARNAGE‘ın dünyalarından keşifler sunarken bir yandan da ikilinin yaratıcı birlikteliklerinin perde arkasını gözler önüne seriyor.

Amerika´nın efsanevi kayıt stüdyosu Sound City´nin tarihi. Nirvana ve Foo Fighters´tan tanıdığımız Dave Grohl,

Earthlings, Shaun Monson'ın yönetmenliğini, Joaquin Phoenix ve Persia White'in anlatıcılığını, Moby'nin müziklerini yaptığı 2005 yapımı belgesel. İnsan türünün kullandığı hayvan kaynaklı ürünleri elde ederken kullandığı "insanlık dışı" yöntemleri anlatır.Belgesel hayvanların maruz kaldığı kötü muameleyi "evcil hayvanlar", "yemek", "giysi", "eğlence" ve "bilimsel araştırma" başlıkları altında anlatır. Belgeselde yönetmenin çektiği görüntülerin yanında gizli kamera çekimleri ve haberlerden derlemeler de bulunmaktadır.Earthlings, insanın ne kadar vahşileşebileceği hakkında hayal edebilecek limitleri bile aşarken, aslında "öteki" olarak görülen hayvanların insan zulmüne bilinenden çok daha fazla ve farklı şekillerde maruz kaldığı da açıkça gösteriliyor.

Çernobil nükleer felaketinin mağdurlarından bir tanesi olan sıradışı Ukraynalı sanatçı, Soğuk Savaş?ın örttüğü korkunç bir sırrı ortaya çıkarır; bunu ifşa etmenin bedelinin riskini üstlenebilecek midir?Ukraynalı sanatçı Fedor Aleksandroviç dağınık saçları, kocaman gözleri, aklından geçeni fütursuzca söylemesiyle Dostoyevski romanlarından fırlama bir karakter gibi. Çernobil patlaması, o sırada sadece dört yaşında olmasına rağmen, Fedor?un tüm hayatını etkilemiştir. Kemiklerinde dahi radyasyon taşımaktadır. Patlamanın perde arkasını araştırmaya karar veren Fedor?un ilgisi, Çernobil alanına yakın bir arazide Sovyetler tarafından inşa edilen dev radyo antenine takılır. Duga adı verilen bu antenin Soğuk Savaş sırasında yapılan yüksek maliyetli, gizli bir silah olduğunu öğrenir. Amaç Batı?daki iletişim sistemlerine ve belki de insanların zihinlerine sızabilmektir. Bu antenin gerçek işlevi hakkında bilgi edindikçe Fedor, Duga?nın Çernobil?le bağlantısını açıklayan korkunç bir gerçeğe daha ulaşır. Öğrendikleri, Rusların komşu ülkeye karşı uyguladıkları şiddete yeni bir boyut getirir. Bu sırada günümüz Ukrayna?sında bu tarihi çekişmenin yeni bir perdesi yaşanmaktadır ?Kiev sokakları demokrasi ve Avrupa yanlısı göstericilerle Rusya?ya yakınlaşan hükümet arasındaki çatışmayla doludur. Tehdit edilen Fedor?u öğrendiklerini ifşa edip etmeme konusunda zor bir karar beklemektedir. Tarihi gerçeklikle kişisel hikâyeleri ustalıkla harmanlayan, görüntü ve müzikleriyle olağanüstü bir estetik yakalayan Rus Ağaçkakanı, bir insanın karanlık güçlere karşı verdiği mücadeleyi sürükleyici ve içten bir şekilde anlatıyor.

Belgesel, sinemanın önde gelen yönetmenlerinden olan Patricio Guzman'ın 1975 yılında tamamladığı 3 bölüm ve 5 saatten oluşuyor. The Battle of Chile adlı bu belgesel dizisinde Guzman, kamerasını 1973 tarihine çeviriyor. 1973 darbesi öncesi dönemden başlayarak ülkede tırmanan siyasi gerginliğe, taraflar arası kutuplaşmaya ve demokratik yollarla seçilmiş Salvador Allende hükümetine yönelik gerçekleştirilen şiddet yüklü karşı devrime ışık tutuyor.

Kirby Dick ve Amy Ziering’in birlikte yönettiği Derrida belgeselinde ünlü Fransız felsefeci Jacques Derrida (1930-2004) dışında, ailesi ve yakın çevresinden Marguerite Derrida, René Major, Chantal Major, Avital Ronell, René Derrida, Eddie Yeghiayan gibi isimler de yer aldı.

Filistinli bir köylü olan Emad Burnat, dördüncü çocuğu doğduğu zaman olan 2005 yılında ilk kamerasını satın alır. Kendi tecrübeleriyle kameramanlığı öğrenen Burnat, Bil'in adlı köyde gerçekleşen tecrit bariyerine karşı direniş gösteren köylüleri ve oğlunun büyümesini kameraya kaydeder. Direnişe karşılık köyde hemen her gün tutuklamalar, şiddet, zeytin ağaçlarının yıkılması gibi olayları da kameraya kaydeden Burnat, dikkatleri üzerine çeker. Arkadaşları, kardeşleri ve kendisi dahil olmak üzere çoğu kişi ya vurulmuş ya da tutuklanmıştır. Yapılan zulmü delil olarak kameraya kaydeden Burnat'ın kameraları ise delilleri yok etmek amacıyla ya kırılmış ya da ateş edilerek kullanılamaz hale getirilmiştir. 5 Kırık Kamera'sı olan Burnat ise İsrailli film yapımcısı Guy Davidi ile beraber bu belgeseli hazırlarlar. Her bir kamera, Burnat'ın hayat hikayesini ve tarihin bir kesitini gösterir.

Yahudi soykırımıyla ilgili röportajlardan ve tanıklıklardan oluşan Shoah, Polonya’da felaketten kurtulanları, felakete seyirci kalanları ve soykırımın faillerini sorgulayarak görsel bir şiir kuruyor. Herhangi bir arşiv görüntüsünün yer almadığı bu dokuz saatlik film, 1974-1981 arasında çekilmiş 350 saatlik ham görüntüden kurgulandı. Derviş Zaim’in seçtiği filmin dört ana konusu var: Chelmno, Treblinka ve Auschwitz-Birkenau ölüm kampları ve Varşova Gettosu. Lanzmann’a göre Shoah “unutuşa karşı duran kati bir siper, gerçek bir duvar.”

62 dakikalık bu belgeselde yönetmen Andrei Tarkovsky'nin Nostalghia filminin hazırlıkları için İtalya'da yaptığı yolculuklar incelenmektedir.

Human bize, insanoğlunun derinliklerine inme fırsatını sunarken, dünyamıza dair görüntü ve hikâyelerle iki kanatlı bir tablo çizer. Kin ve şiddetle olduğu kadar aşk ve mutluluk aracılığıyla da Human, bizleri başkalarıyla karşı karşıya getirirken kendi hayatlarımıza da götürür. En basit günlük hikâyelerden en ilginç masalsı hayatlara kadar değinerek, bizlerin aslında kimler olduğumuza, karanlık yanlarımız olduğu kadar güzel ve evrensel bir yanımızın da olabildiğine ışık tutar. Yeryüzünü, yani bizim Dünyamızın, belki de hiç görülmemiş en güzel yerlerine ait havadan görüntüleri ve opera tarzındaki müzikler eşliğinde dünyanın güzelliklerine tanıklık etme ve soluklanma fırsatı sunar. Human, insan koşullarına sıkı sıkıya bağlanmamızı ve varoluş sebebimizin ne olduğunun yansıtılmasını sağlayan bir film.

Kanada Pasifik Demiryolu’nun kurucusu William Cornelius Van Horne, 1888 yılında Winnipeg’de ilginç bir oyun başlattı. Kanada’nın zorlu doğa koşullarına bile başkaldıran bu demiryolu dehasının kışın ilk gününde “başla!” komutunu verdiği bu oyun, şehrin tüm gençlerinin katılımına açıktı. Hepsinin eline birer harita veren Van Horne, onları bu haritanın gösterdiği hedefi bulmaya zorladı. Ödül, şehir dışına çıkan ilk trene “sadece gidiş” biletiydi. Buradan kurtulmak isteyen düzinelerce genç, şehrin altını üstüne getirip birinci olmaya çalışırken, büyük ödülün aslında şehirleri Winnipeg olduğu gerçeği ile yüzleştiler. Van Horne’un bu dahiyane numarası kesinlikle işe yaramıştı!

Fidel Castro’nun devrimle başa geçmesinden sonra Agnès Varda’nın Küba ziyaretinde çekilen fotoğraflarla oluşturulmuş özel bir kurgu. Varda’nın devrim sonrası toplumsal ve kültürel ortamı incelediği siyah beyaz bir belgesel.Küba Devrimi’nden 4 yıl sonra, Agnès Varda adayı ziyaret ederek değişimin kaydını tutuyor. Eve dönerken yanında 1.800 kadar fotoğraf getiren Varda, bunlarla neşeli ve dinamik bir film kurgularken, fotoğraf ve sinema arasındaki sınırda dolanıyor, bir yandan da devrimin etkisine bizi tanık ediyor.

90’lı yılların en çok konuşulan isimlerinden biri olan Kurt Cobain, genç yaştaki ölümüyle ardında büyük tartışmalar bırakmıştı. Şimdi aradan geçen yılların ardından Montage of Heck, Cobain’in hayatına hiç olmadığı kadar detaylı bir bakış atıyor.

Amerikada son yıllarda küçük çocukların saçtığı dehşetle birlikte boyutlarını görmeye başladığımız silah kültürünü inceleyen sıradışı bir belgesel. Moore film için, silahların Amerikan kültürünün bir parçası olduğunu savunan ve silah fetişisti bir kuruluşun başkanlığını yürüten, eski oyuncu Charlton Heston ve dehşet saçan çocuklara ilham verdiği iddia edilen Marilyn Manson gibi isimlerle hassas konuyu masaya yatırıyor. Michael Mooreun gösterildiği festivallerde büyük beğeni toplayan ve bolca ödül toplayan yapımı, tüm zamanların en iyi belgeseli seçildi. Yönetmen Roger ve Benin ardından bir kez daha esprili ve aydınlatıcı belgesel sinemasına geri dönüyor.

Vérités et Mensonges (F for Fake) - Hakikatler ve Düzmeceler filminde yönetmen Orson Welles sahte olanı, taklit olanı, başkalarını aldatmayı, profesyonel dolandırıcıları ve sahte ile ilişkilendirebilecek olayları görünürdeki altı öykü üzerinden izleyicisine sunuyor.Orson Welles'in tamamlanmış son filmi olan F for Fake, ne belgesel, ne belgeselimsi, ne de kurgu denilebilecek düzeyde bir yapım.

Sinemanın önde gelen yönetmenlerinden olan Patricio Guzman'ın 1975 yılında tamamladığı 3 bölüm ve 5 saatten oluşan The Battle of Chile (La Batalla de Chile) - Şili Savaşı belgeselinin üçüncü bölümü.

Ne yazık ki Orwell’dan bize kalan görsel veya işitsel hiçbir kayıt bulunmuyor, dolayısıyla belgeselde de onun arşiv görüntüleri yer almıyor, ama Chris Langham etkileyici performansıyla Orwell’ı canlandırarak, Orwell’ın kitaplarında geçen cümleleri birebir ifade ederek kelimenin tam anlamıyla Orwell’a hayat veriyor.Orwell’ın küçüklüğünden ölümüne dek hayatının önemli dönemlerini ve bu dönemlerde sahip olduğu fikirlerini (yazılarına tamamen sadık kalarak) aktaran bu belgeselde, hemen hepimizin ismini duyduğu ama yaşamını ve kişiliğini pek az bildiği bu önemli yazarın dünyasını canlı kanlı bir biçimde görüyoruz. “Orwell nasıl biriydi?” diye merak eden biri için oldukça doyurucu olacağını düşünüyorum bu belgeselin."Ümid Gurbanov"

Cannes Film Festivali'nde özel bir gösterimde dünya prömiyerini yapan Mekânlar ve Yüzler, son derece özel bir karşılaşmanın ve benzersiz bir işbirliğinin filmi: Fransız sinemasının en önemli isimlerinden, Yeni Dalga'nın ?büyükannesi? Agnès Varda ile Fransız sokak sanatçısı ve fotoğrafçı JR'ın ortak proje-filmi. 60 seneyi aşkın bir süredir sinemadan fotoğrafa, video yerleştirmeden heykele yapıtlar üreten 88 yaşındaki efsane Varda, İstanbul'da da ?Şehrin Kırışıklıkları? projesiyle duvarlara yapıtlar bırakan genç JR ile birlikte Fransa'nın köylerini gezdi. İkili bir yandan halkla sohbet etti, fotoğraflar çekti, çektikleri fotoğrafları sergiledi, bir yandan da dost olup birbirlerini daha iyi tanımaya çalıştı. Mekânlar ve Yüzler, iki çok özel sanatçının sanat, yaş almak, paylaşmak ve gezmek hakkında yarattıkları son derece özel bir günce-gezi filmi.

Tarihi bir belgeselden çok aya gitmenin nasıl bir deneyim olduğunu hissettiren For All Mankind, yüzlerce saatlik arşiv görüntüleri ve astronotlarla yapılan 80 saatlik görüşmeler sonucu ortaya çıkmış. 1960 ve 1970'lerde uzaya giden Apollo'lardan çekilmiş NASA görüntüleri de belgeselde yer alıyor. Astronotlar tarafından 16 mm filme kaydedilen görüntülerden yararlanan filmin yapımı 10 yıl sürmüş.

Makedonya kırsalında arıcılıkla uğraşan bir ailenin yaşamına ışık tutuyor ve doğayla içi içe yaşayan bu ailenin göçebe arıcıların yanlarına taşınmasıyla bozulan düzeni yeniden sağlamak için verdikleri mücadeleyi anlatıyor. Hatice ve ailesinin verdiği bu mücadele, insanlık ile doğa arasındaki dengenin kırılganlığını da gözler önüne seriyor.

Film bizi, ressam Antonio Lopez’in evinin bahçesindeki ayva ağacını resmetme hikayesine ortak ediyor. Ayva ağacının meyvesinin olgunlaştığı güz zamanında başlayan resmetme sürecinde arzu ettiği dik ışığı alamayan ressamın ışığı, zamanın akıp mevsimin kışa dönmesiyle birlikte daha da yitiyor. İyice olgunlaşan ağacın hızlı bir değişim sürecine girmesine, resim tekniğinde değişikliğe giderek karşılık vermeye çalışan Antonio Lopez’in tutkuyla çabalamasının resmi, Victor Erice tarafından yapılıyor.Ayva ağacının resmediliş sürecini oldukça saf bir sinema diliyle vermeye çalışan Victor Erice, filme dahil olan diğer ressamlar ve radyo programları sayesinde bir döneme ışık tutmayı da ihmal etmiyor.Cannes Film Festivali’nde FIPRESCI ve Jüri Özel Ödülü’nün sahibi olan El Sol Del Membrillo (Quince Tree of the Sun) - Ayva Ağacı Güneşi, toplam 8 ödül kazanmış bir yapım.

One More Time with Feeling, Nick Cave’in oğlu Arthur’un ölümünden sonra, Nick Cave & The Bad Seeds’in Brighton’da kaydettikleri Skeleton Tree albümünün yaratım sürecine ve onu çevreleyen kişisel travmalara odaklanan bir müzik belgeseli. Program kapsamında izleyeceğiniz diğer bir film olan Korkak Robert Ford'un Jesse James Suikastı’nın da yönetmeni Andrew Dominik imzalı belgesel Nick Cave'in albümün stüdyo kaydı sırasında içinden geçtiği zor döneme ve özel hayatına çok yakından tanıklık ediyor. Grubun stüdyo kaydı sırasındaki etkileyici canlı performansları ve Nick Cave röportajlarıyla dolu, sade olduğu kadar içten bir yapım.

İşbirliklerini sürdüren süperstar filozof ve akademisyen Slavoj Zizek ile yönetmen Sophie Fiennes, şimdi de yaratıcı sinema yorumlarını kullanarak psikanalizin ideoloji hakkında neler söyleyebileceğini bizlere gösteriyor. Söz ettiği filmlerden kurulan sahnelerin içinden bize seslenen Zizek, bu parçaları ideolojik yansımaları yönünden incelerken altta yatan gerçek mesajlarını imliyor. The Sound of Music / Neşeli Günler´den Full Metal Jacket’a, John Carpenter’ın They Live / Yaşıyorlar´ından The Dark Knight / Kara Şövalye’ye, hatta Titanic’e kült klasiklerin yanı sıra, haber bültenleri ve propaganda filmleri de bu eğlenceli ve kışkırtıcı belgesel çalışmanın avları arasında.

Michael Moore’un yazıp yönettiği, aynı zamanda oynayıp yapımcılığını da üstlendiği bu bağımsız film ABD’deki sağlık sistemini eleştirmektedir. (İngilizcede sick (hasta) sözcüğünden türetilmiş argo bir sözcük olan “Sicko”, “tehlikeli akıl hastası”, “sapık” anlamında kullanılmaktadır.) Daha önce de Bowling for Columbine belgeseli ile şiddetin Amerikan kültüründeki etkilerine, Fahrenheit 9/11 belgeseli ile de İkiz Kuleler’e yapılan terörist saldırılara farklı bir bakış açısı getiren Oscar ödüllü yönetmen, eylem adamı Michael Moore bu belgesel filminde de dikkatleri ABD’deki sağlık sisteminin olumsuz yönlerine çekmektedir. ABD’deki sağlık sigorta şirketlerinin acımasızca sigortalıları istismar etmeleri, sadece kâr peşinde koşan ilaç şirketleri, şirketlerden para alan siyasetçilerin şirketlerin çıkarları doğrultusunda kararlar almaları gibi konulara değinen ve bunu yaparken sıklıkla belgeleri ve rakamları ortaya döken Moore ayrıca ABD’deki sağlık sistemini İngiltere, Kanada, Fransa ve Küba’da uygulanan kâr amacına dayanmayan sosyal sağlık sistemleri ile kıyaslar. Dünyada sağlığa en fazla bütçeyi ayırmış bir ülke olan ABD’de ortalama yaşam süresinin bile bu ülkelerden çok daha düşük olduğunu da belgeler. Sigortalı oldukları halde aldıkları (veya alamadıkları) sağlık hizmetlerinden dolayı yüksek ve ödenemez faturalarla yüz yüze gelen ABD vatandaşlarından bazılarını Küba’ya götürerek bedava sağlık hizmeti almalarını sağlar. Sağlık sistemlerini kıyaslarken yine her zamanki hınzırlıklarını yaparak seyirciyi güldürmeyi de ihmal etmez. Zaten filmin tanıtım sloganı da doktorların hastalarına ara sıra sarfettikleri bir sözden alınmıştır; “Biraz canınız yanabilir!” Film ilk gösteriminin yapıldığı Cannes Film Festivali’nde çok büyük ilgi gördü ve dakikalarca ayakta alkışlandı. Film “En iyi belgesel film” dalında Akademi Ödülü’ne aday gösterildi. Çeşitli yarışmalarda tam 7 ödül kazandı. 9 milyon dolara mal olan Sicko, belgesel bir film olmasına rağmen 6 ay içinde 35 milyon dolar hasılat yaptı. İyi seyirler..

1966 yılında Dieter Dengler vurulmuş, yakalanmış ve daha sonra kaçmayı başarmıştır. Yalınayak bir şekilde musonlardan, sülüklerden ve köylülerden kaçan Dengler kurtarılır. Artık 60 yaşlarını süren ve Tamalpais dağında yaşayan Dengler hikayesini anlatır: Alman bir delikanlı 2. Dünya Savaşı’ndaki bombalamalardan, savaş sonrası fakirlikten sağ çıkar ve bir demircinin yanında çırak olur. 18 yaşında göç eder ve Amerikan Hava Kuvvetleri’nde patates soymaya başlar. Daha sonra California’ya gider, üniversiteye ve sonra uçmayı öğrenmek için Donanma’ya kaydolur. Hayatı boyunca türlü acılar yaşamış sessiz bir adam hikayesini anlatır: savaş, yakalanma, korkunç koşullar, kaçış ve mucizevi kurtuluş. Bu gücü kendisinde nasıl buldu? Bu anılarla nasıl yaşayabiliyor?

Hiçbir kalıba sığmayan, dünyanın en yaratıcı ve yenilikçi yönetmenlerinden Godard’ın bu son filmi yine kışkırtıcı, yine zorlayıcı, elbette politik ve zihin açıcı. Godard’ın kendi sesiyle "Savaş geldi" diyerek başlattığı, bazılarına göre "gözlere ve kulaklara hitap eden bir şiir" bazılarına göreyse "bir korku filmi kadar güncel ve dehşet verici" olan İmgeler ve Sözcükler, bilge aktivist Godard’ın gözünden dünyanın hâlini anlatıyor. Farklı formatların, görüntü kaynaklarının, ses parçalarının kolajlandığı İmgeler ve Sözcükler, sinemada artık hiçbir şeye özgün denilemeyeceğini iddia eden bir zihin egzersizi, oryantalizmden sinema ahlakına kadar birçok konuya değinen görsel bir bombardıman, yine heyecan verici bir başyapıt.

Yapıldığı yıla kadar yaşanmış olan büyücülük ve cadılık hikayelerini zaman zaman slaytlarla, zaman zamansa yaşanmış olayları canlandırarak anlatan Danimarka-İsveç ortak yapımı Häxan - Cadılar, çağlar boyunca süregelen cadılığı anlatan ilgi çekici bir belgesel.

Muhteşem… Wenders’in Buena Vista Social Club’tan Bu Yana En İyi Filmi. 2009’da yaşamını yitiren efsanevi dansçı ve kareograf Pina Bausch, dansını vücut diliyle birleştirerek olağanüstü ve devrimsel nitelikte bir dönüşüme imza attı. Ünlü yönetmen Wim Wenders bu filmde Bausch’un estetiğini tüm heyecanıyla ve Tanztheatre Wuppertal dans grubunun muhteşem kareografileri ile ortaya koyuyor. Bausch’un yaşamının ve eserlerinin göz kamaştırıcı bir kutlaması olan Pina, duygular için bir ziyafet ve yılın en büyük film olayı.

70 mm’lik film yaklaşık 5 yıl süren bir çalışmayla 5 kıtada 25 ülkede çekildi. Samsara bizi kutsal toprakların farklı dünyalarına, felaket alanlarına, endüstriyel tesislere ve doğal mucizelere götürüyor * Belirli bir kompozisyon içinde sessiz sedasız Dünya medeniyetlerinin tarihine ve kültürüne eşsiz bir yolculuk.

Fellini’nin sirke ve gerçeküstüne duyduğu büyük ilgi, son başyapıtlarından biri olan Palyaçolar’da gün ışığına çıktı. Film Fellini’nin çocukluğunda palyaçolarla ilgili saplantısını yansıtıyor ve küçük bir çocuğun, odasının penceresinden, kurulmakta olan bir sirki izlemesiyle başlıyor. Her ne kadar komik olsa ve “belgesel komedi” olarak adlandırılsa da, bu film otorite, yoksulluk, tevazu ve kibir gibi daha derin insanlık durumlarını inceler, bunların tümü de yörenin seks delisi berduşu, cüce bir rahibe ve sakat bir Mussolini destekçisi gibi karakterler olan palyaçolar aracılığıyla verilir. Ardından, Fellini’nin gençliğindeki bu palyaçoları Paris’te aramaya koyulup başlarına neler geldiğini öğrenmeye çalışmasıyla film, anlatıdan ve düşsel havasından uzaklaşıp daha belgesele yakın bir yaklaşım benimser.