Makedonya kırsalında arıcılıkla uğraşan bir ailenin yaşamına ışık tutuyor ve doğayla içi içe yaşayan bu ailenin göçebe arıcıların yanlarına taşınmasıyla bozulan düzeni yeniden sağlamak için verdikleri mücadeleyi anlatıyor. Hatice ve ailesinin verdiği bu mücadele, insanlık ile doğa arasındaki dengenin kırılganlığını da gözler önüne seriyor.

Film bizi, ressam Antonio Lopez’in evinin bahçesindeki ayva ağacını resmetme hikayesine ortak ediyor. Ayva ağacının meyvesinin olgunlaştığı güz zamanında başlayan resmetme sürecinde arzu ettiği dik ışığı alamayan ressamın ışığı, zamanın akıp mevsimin kışa dönmesiyle birlikte daha da yitiyor. İyice olgunlaşan ağacın hızlı bir değişim sürecine girmesine, resim tekniğinde değişikliğe giderek karşılık vermeye çalışan Antonio Lopez’in tutkuyla çabalamasının resmi, Victor Erice tarafından yapılıyor.Ayva ağacının resmediliş sürecini oldukça saf bir sinema diliyle vermeye çalışan Victor Erice, filme dahil olan diğer ressamlar ve radyo programları sayesinde bir döneme ışık tutmayı da ihmal etmiyor.Cannes Film Festivali’nde FIPRESCI ve Jüri Özel Ödülü’nün sahibi olan El Sol Del Membrillo (Quince Tree of the Sun) - Ayva Ağacı Güneşi, toplam 8 ödül kazanmış bir yapım.

One More Time with Feeling, Nick Cave’in oğlu Arthur’un ölümünden sonra, Nick Cave & The Bad Seeds’in Brighton’da kaydettikleri Skeleton Tree albümünün yaratım sürecine ve onu çevreleyen kişisel travmalara odaklanan bir müzik belgeseli. Program kapsamında izleyeceğiniz diğer bir film olan Korkak Robert Ford'un Jesse James Suikastı’nın da yönetmeni Andrew Dominik imzalı belgesel Nick Cave'in albümün stüdyo kaydı sırasında içinden geçtiği zor döneme ve özel hayatına çok yakından tanıklık ediyor. Grubun stüdyo kaydı sırasındaki etkileyici canlı performansları ve Nick Cave röportajlarıyla dolu, sade olduğu kadar içten bir yapım.

İşbirliklerini sürdüren süperstar filozof ve akademisyen Slavoj Zizek ile yönetmen Sophie Fiennes, şimdi de yaratıcı sinema yorumlarını kullanarak psikanalizin ideoloji hakkında neler söyleyebileceğini bizlere gösteriyor. Söz ettiği filmlerden kurulan sahnelerin içinden bize seslenen Zizek, bu parçaları ideolojik yansımaları yönünden incelerken altta yatan gerçek mesajlarını imliyor. The Sound of Music / Neşeli Günler´den Full Metal Jacket’a, John Carpenter’ın They Live / Yaşıyorlar´ından The Dark Knight / Kara Şövalye’ye, hatta Titanic’e kült klasiklerin yanı sıra, haber bültenleri ve propaganda filmleri de bu eğlenceli ve kışkırtıcı belgesel çalışmanın avları arasında.

Michael Moore’un yazıp yönettiği, aynı zamanda oynayıp yapımcılığını da üstlendiği bu bağımsız film ABD’deki sağlık sistemini eleştirmektedir. (İngilizcede sick (hasta) sözcüğünden türetilmiş argo bir sözcük olan “Sicko”, “tehlikeli akıl hastası”, “sapık” anlamında kullanılmaktadır.) Daha önce de Bowling for Columbine belgeseli ile şiddetin Amerikan kültüründeki etkilerine, Fahrenheit 9/11 belgeseli ile de İkiz Kuleler’e yapılan terörist saldırılara farklı bir bakış açısı getiren Oscar ödüllü yönetmen, eylem adamı Michael Moore bu belgesel filminde de dikkatleri ABD’deki sağlık sisteminin olumsuz yönlerine çekmektedir. ABD’deki sağlık sigorta şirketlerinin acımasızca sigortalıları istismar etmeleri, sadece kâr peşinde koşan ilaç şirketleri, şirketlerden para alan siyasetçilerin şirketlerin çıkarları doğrultusunda kararlar almaları gibi konulara değinen ve bunu yaparken sıklıkla belgeleri ve rakamları ortaya döken Moore ayrıca ABD’deki sağlık sistemini İngiltere, Kanada, Fransa ve Küba’da uygulanan kâr amacına dayanmayan sosyal sağlık sistemleri ile kıyaslar. Dünyada sağlığa en fazla bütçeyi ayırmış bir ülke olan ABD’de ortalama yaşam süresinin bile bu ülkelerden çok daha düşük olduğunu da belgeler. Sigortalı oldukları halde aldıkları (veya alamadıkları) sağlık hizmetlerinden dolayı yüksek ve ödenemez faturalarla yüz yüze gelen ABD vatandaşlarından bazılarını Küba’ya götürerek bedava sağlık hizmeti almalarını sağlar. Sağlık sistemlerini kıyaslarken yine her zamanki hınzırlıklarını yaparak seyirciyi güldürmeyi de ihmal etmez. Zaten filmin tanıtım sloganı da doktorların hastalarına ara sıra sarfettikleri bir sözden alınmıştır; “Biraz canınız yanabilir!” Film ilk gösteriminin yapıldığı Cannes Film Festivali’nde çok büyük ilgi gördü ve dakikalarca ayakta alkışlandı. Film “En iyi belgesel film” dalında Akademi Ödülü’ne aday gösterildi. Çeşitli yarışmalarda tam 7 ödül kazandı. 9 milyon dolara mal olan Sicko, belgesel bir film olmasına rağmen 6 ay içinde 35 milyon dolar hasılat yaptı. İyi seyirler..

1966 yılında Dieter Dengler vurulmuş, yakalanmış ve daha sonra kaçmayı başarmıştır. Yalınayak bir şekilde musonlardan, sülüklerden ve köylülerden kaçan Dengler kurtarılır. Artık 60 yaşlarını süren ve Tamalpais dağında yaşayan Dengler hikayesini anlatır: Alman bir delikanlı 2. Dünya Savaşı’ndaki bombalamalardan, savaş sonrası fakirlikten sağ çıkar ve bir demircinin yanında çırak olur. 18 yaşında göç eder ve Amerikan Hava Kuvvetleri’nde patates soymaya başlar. Daha sonra California’ya gider, üniversiteye ve sonra uçmayı öğrenmek için Donanma’ya kaydolur. Hayatı boyunca türlü acılar yaşamış sessiz bir adam hikayesini anlatır: savaş, yakalanma, korkunç koşullar, kaçış ve mucizevi kurtuluş. Bu gücü kendisinde nasıl buldu? Bu anılarla nasıl yaşayabiliyor?

Hiçbir kalıba sığmayan, dünyanın en yaratıcı ve yenilikçi yönetmenlerinden Godard’ın bu son filmi yine kışkırtıcı, yine zorlayıcı, elbette politik ve zihin açıcı. Godard’ın kendi sesiyle "Savaş geldi" diyerek başlattığı, bazılarına göre "gözlere ve kulaklara hitap eden bir şiir" bazılarına göreyse "bir korku filmi kadar güncel ve dehşet verici" olan İmgeler ve Sözcükler, bilge aktivist Godard’ın gözünden dünyanın hâlini anlatıyor. Farklı formatların, görüntü kaynaklarının, ses parçalarının kolajlandığı İmgeler ve Sözcükler, sinemada artık hiçbir şeye özgün denilemeyeceğini iddia eden bir zihin egzersizi, oryantalizmden sinema ahlakına kadar birçok konuya değinen görsel bir bombardıman, yine heyecan verici bir başyapıt.

Yapıldığı yıla kadar yaşanmış olan büyücülük ve cadılık hikayelerini zaman zaman slaytlarla, zaman zamansa yaşanmış olayları canlandırarak anlatan Danimarka-İsveç ortak yapımı Häxan - Cadılar, çağlar boyunca süregelen cadılığı anlatan ilgi çekici bir belgesel.

Muhteşem… Wenders’in Buena Vista Social Club’tan Bu Yana En İyi Filmi. 2009’da yaşamını yitiren efsanevi dansçı ve kareograf Pina Bausch, dansını vücut diliyle birleştirerek olağanüstü ve devrimsel nitelikte bir dönüşüme imza attı. Ünlü yönetmen Wim Wenders bu filmde Bausch’un estetiğini tüm heyecanıyla ve Tanztheatre Wuppertal dans grubunun muhteşem kareografileri ile ortaya koyuyor. Bausch’un yaşamının ve eserlerinin göz kamaştırıcı bir kutlaması olan Pina, duygular için bir ziyafet ve yılın en büyük film olayı.

70 mm’lik film yaklaşık 5 yıl süren bir çalışmayla 5 kıtada 25 ülkede çekildi. Samsara bizi kutsal toprakların farklı dünyalarına, felaket alanlarına, endüstriyel tesislere ve doğal mucizelere götürüyor * Belirli bir kompozisyon içinde sessiz sedasız Dünya medeniyetlerinin tarihine ve kültürüne eşsiz bir yolculuk.

Fellini’nin sirke ve gerçeküstüne duyduğu büyük ilgi, son başyapıtlarından biri olan Palyaçolar’da gün ışığına çıktı. Film Fellini’nin çocukluğunda palyaçolarla ilgili saplantısını yansıtıyor ve küçük bir çocuğun, odasının penceresinden, kurulmakta olan bir sirki izlemesiyle başlıyor. Her ne kadar komik olsa ve “belgesel komedi” olarak adlandırılsa da, bu film otorite, yoksulluk, tevazu ve kibir gibi daha derin insanlık durumlarını inceler, bunların tümü de yörenin seks delisi berduşu, cüce bir rahibe ve sakat bir Mussolini destekçisi gibi karakterler olan palyaçolar aracılığıyla verilir. Ardından, Fellini’nin gençliğindeki bu palyaçoları Paris’te aramaya koyulup başlarına neler geldiğini öğrenmeye çalışmasıyla film, anlatıdan ve düşsel havasından uzaklaşıp daha belgesele yakın bir yaklaşım benimser.

1983te askeri diktatörlüğün yıkılmasından sonra, birbirini izleyen demokratik hükümetler, Arjantini dünyanın en liberal ve müreffeh ekonomisi haline getirme iddiasında olan bir dizi reform başlattı. Yirmi yıldan kısa bir süre sonra, Arjantinliler kelimenin tam anlamıyla her şeylerini kaybettiler: büyük ulusal şirketler değerinin çok altında yabancı şirketlere satıldı; özelleştirmelerden elde edilen gelirler yozlaşmış yetkililerin ceplerine aktarıldı; revize edilmiş iş kanunları çalışanların tüm haklarını elinden almış; geleneksel olarak önemli bir gıda maddesi ihracatçısı olan bir ülkede yetersiz beslenme yaygındır; milyonlarca insan işsiz ve yoksulluğa düşüyor; ve tasarrufları nihai bir bankacılık çöküşünde ortadan kayboldu. Film, Arjantinin yıkıma giden yolunu belirleyen çok sayıda siyasi, mali, sosyal ve yargısal yönü vurguluyor.

1917 Şubat ve Ekim ayları arasında, bir zamanlar ebedi olduğu düşünülen Rusya İmparatorluğu devrime sürüklenir. Büyük Savaş'ın yorgunluğuyla beslenen halkın birden ortaya çıkan isyanı... Petrograd'da görev yapan bir gazetecinin o dönemde kaleme aldığı ve bu döneme yeni bir ışık tutan dokuz aylık umutlar, özgürlük ve demokratik özlemler… Kısmen renklendirilmiş eşsiz arşiv görüntüleri sayesinde bu belgesel, 20. yüzyılın bu önemli dönüm noktasını başka bir açıdan yeniden anlatmayı amaçlıyor.

Kim demiş hikâye anlatıcılığı sona eriyor diye! Dünyanın en eğlenceli ama güvenilmez hikâye anlatıcılarıyla tanışmaya ne dersiniz? Sarah Polley, hem yönetmen hem de adeta bir detektif gibi kendi ailesini sorguya çekiyor. Geçmiş bilgi kırıntıları arasında kayboluyor, onları birbiriyle çarpıştırıyor. Bir süre sonra itirafların, gerçeklerin, aile hikâyelerinin değişik bakış açılarından anlatılınca ne kadar farklılaştığını ortaya koyuyor.İyi seyirler..

The Love Goddesses, beyazperdeyi süsleyen bazı önemli ve en güzel aktrislere yer veriyor. Film endüstrisinin, sessiz film çağından günümüze seks tasvirini ve aktrislerin seks tasvirini nasıl değiştirdiğini gösteriyor. Lillian Gish'in oynadığı sessiz film True Heart Susie'den, Jeanette MacDonald'ın (Nelson Eddy öncesi) ve Elizabeth Taylor'ın oynadığı, seks ve sofistikeliği harmanlayan Love Me Tonight'a (1932) ve A Place in the Sun'da Elizabeth Taylor'a klasik sahneler gösteriliyor.

225 dakikalık Martin Scorsese belgeseli olan A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies, BBC desteğiyle çekilip aynı kanalda 3 bölüm halinde gösterilmiş. Scorsese'in çocuklukluğundan beri etkilendiği sinemacıları andığı belgesel, bir kronoloji sunmaktan çok konu başlıkları altında ilerliyor, Scorsese'in kendi kariyerinin başladığı 70'lere kadar sürüyor.Yönetmen - yapımcı ve stüdyo arasındaki gerilimi işleyen ve bir film çekmenin ne kadar meşakkatli olduğunu anlatan Vincent Minnelli'nin "The Bad and The Beautiful'uyla" açılıyor, hemen her bölümde de bu çekişmeyle ilgili belli belirsiz bir sitem var.

İnsanın insana yaptığı zalimliğin belgelenmesi, tarihin kendisi kadar eskiye dayanır. Yine de tüm bu belgeler dünyayı, Holocaust’un (Yahudi soykırımı) zalimliklerine, insana hâlâ ürküntü veren o korkunç olaylar dizisine hazırlayamamıştır. Zamanın, hatıraları ne kadar güçlü olurlarsa olsunlar bir şekilde sildiğinin bilincinde olan sinemacı Alain Resnais (daha sonra Hiroshima, mon amour-Hiroşima Sevgilim ve L’Année dernière Marienbad-Geçen yıl Marienbad’da gibi filmlerle yönetmen olarak daha da büyük bir ün kazanır), Nazi zulmünü filme almaya karar verdi; hem bu zulüm gelecek kuşaklara aktarılabilsin hem de birbirimize neler yapabildiğimizi hatırlatan kalıcı bir yapıt olsun diye.

Liv & Ingmar, İsveç ve dünya sinemasının efsane yönetmeni Ingmar Bergman ile filmlerinin en vazgeçilmez oyuncularından Liv Ullmann’ın 42 yıla yayılan dostluk hikayesini Ullmann’ın ağzından aktaran belgesel filmi. Belgeselde, efsanevi aktris Liv Ullmann ve usta yönetmen Ingmar Bergman arasındaki 42 yıllık uzun bir ilişki anlatılıyor.

Ennio (The Glance of Music), yirminci yüzyılın en etkili ve üretken müzisyenleri arasında yer alan ve 500'den fazla film müziğine imza atan iki Oscar ödüllü besteci Ennio Morricone'nin kapsamlı bir portresi. Belgesel, Maestro'nun hikayesini Tornatore ile yaptığı uzun bir röportajda ve Bernardo Bertolucci, Giuliano Montaldo, Marco Bellocchio, Dario Argento, Taviani Kardeşler, Carlo Verdone, Barry Levinson, Roland Joffé, Oliver Stone, Quentin Tarantino, Bruce Springsteen, Nicola Piovani, Hans Zimmer ve Pat Metheny gibi sanatçı ve yönetmenlerin yorumlarıyla anlatıyor ve daha önce karşımıza çıkmamış arşiv görüntülerini kullanıyor.Film ayrıca, Morricone'nin satranç tutkusu gibi daha az bilinen yönlerini ve “İyi, Kötü ve Çirkin” temasına ilham veren bir çakalın uluması gibi bazı müzikal sezgilerinin kökenini ortaya çıkarmayı amaçlıyor.

1999’dan beri Nepal’de yaşayan etnograf Stephanie Spray’in, Nepal’deki köyünde Pacho Velez ile çektiği, Locarno’dan ödüllü projesi, durağan ve biraz da sıkıcı köy yaşantısında farklı bir aksiyona tanık olmak istiyor. Hindu tapınağı Manakanama’ya giden bir teleferikte insanların gidiş anlarına tanık olan belgesel “oyunsuz” bir kesit. Hayatlarımızın en sıradan görünen anı bile bir o kadar ilginç değil midir zaten?

Rock’n Roll efsanesi Keith Richards’a çocukluğundan günümüze kadar kimlerin ve hangi seslerin ilham verdiğini bu kapsamlı belgeselle keşfedin.

Chicago'da yerel bir takımda oynayan ve birer NBA yıldızı olma hayali kuran Arthur Agee ve William Gates adlı iki siyahi gencin gerçek hayat hikayelerini anlatılıyor. Yetenekleriyle dikkat çeken gençler, bir sosyal-sportif proje kapsamında sokaklardan alınıp, beyazların hakim olduğu bir okula yerleştirilirler. İdolleri (Isiah Thomas) ile aynı lisede (St. Joseph) profesyonelliğe doğru çıktıkları bu yolculuklarında, bir yandan farklı bir sosyal çevreye adapte olmanın getirdiği zorluklar ve ergenlik problemleriyle başetmek, diğer yandan da ağır çalışma temposu, sakatlıklar ve form gibi basketbola özgü sıkıntılarla yüzleşmek mecburiyetinde kalacaklardır.

Yemen’in devrim gibi samimi bir portresi, Yemen’in değişen zamanları hakkında akıllı bir yorumcu olan tur rehberi lideri Kais’in gözünden anlatılan, devrimin bilinmeyen yoldan yansıması, kaybolması, öfkesi ve umudunun keskin anlarını sunan bir portre ortaya çıkıyor.Yönetmenin, Arap Baharı esnasında Yemen gerçeğini ele aldığı filmin alışılmadık ana karakteri, bizlere dumanı tüten bir devrim boyunca rehberlik ediyor.

Frank Marshall’ın ilk uzun metraj belgeseli olacak “How Can You Mend a Broken Heart”, grubun hayattaki tek üyesi ve en büyük kardeş Barry ile yapılmış güncel röportajların yanı sıra ikiz kardeşler Robin ve Maurice’e ait arşiv görüntülerini, stüdyo seanslarını, canlı performansları ve evde çekilen videoları içeriyor. Noel Gallagher, Justin Timberlake, Chris Martin gibi isimlerin de röportajlarına yer veren belgeselin resmî özeti şöyle:“The Bee Gees: How Can You Mend a Broken Heart’, Bee Gees olarak bilinen Barry, Maurice ve Robin Gibb kardeşlerin başarılarını ve karşılaştıkları engelleri anlatıyor. 60’larda erken yaşta üne kavuşan ikonik üçlü, kariyerlerine 20 tanesi liste birincisi olmuş hit dâhil olmak üzere binin üzerinde şarkı sığdırdı. Bu film, Bee Gees’in şöhret ve servetinin doruklarına çıktığı dönemde, sürekli değişen müzik piyasasının isteklerine ayak uydurmaya ve aileyle çalışmanın karmaşasını aşma çabasını yansıtıyor.”

İngiliz rock grubu The Rolling Stones'un, 6 Aralık'ta Altamont Yarış Pisti Ücretsiz Festivali'nde düzenlenen feci ve trajik konserle doruğa ulaşan ünlü 1969 Amerika Birleşik Devletleri turunun ayrıntılı bir tarihçesi, tarihi öneme sahip bir olay. Bir devrin sonu: Barış ve sevgi kuşağının birdenbire hayal kırıklığı kuşağına dönüşünün çarpıcı hikayesi.

Ingmar Bergman Gör En Film (Ingmar Bergman Makes a Movie), Ingmar Bergman'ın Nattvardsgästerna (Winter Light) – Kış Işığı filmini çektiği 1961 yılında sette yardımcısı olarak bulunan Vilgot Sjöman tarafından İsveç televizyonuna beş bölüm halinde çekilmiştir.

Hollywood ve Avrupa auteur sinemasına karşılık olarak politik, üçüncü sinemanın başlangıcı olarak kabul edilen La Hora De Los Hornos (The Hour of the Furnaces) - Fırınların Saati, ekonomik yeni sömürgeciliği suçlayan ve sınıf mücadelesini öneren bir sinema “manifestosu”dur.Film, Arjantin’i ekonomik ve kültürel yeni sömürgeciliğin trajik bir örneği olarak resmeder. Her yerde hazır bekleyen polis; grevlerin şiddetle bastırılması; sayısız askeri darbe; büyük latifundiaların (toprak sahipleri) feodalizmi; sanayi ve ticaretteki oligarşiler; yeni sömürgecilik ve onunla el ele giden yeni ırkçılık; ülkenin belirli bölümlerini işgal etmiş Pentagon’un eğittiği ve finanse ettiği “kontrgerilla güçleri”; tüketim ideolojisini dayatan kitle iletişim araçlarının sürdürdüğü kültürel şiddet filmin içinde yer alır. Ülkenin doğal kaynakları ABD ve Avrupa’dan gönderilen tüketim mallarının bedelini ödemek için ihraç edilir.Filmin gelişiminin farklı aşamalarında Solanas ve Gettino, filmin bazı bölümlerini birlikte çalıştıkları farklı militan gruplara gösterdiler. Bazı durumlarda, bu asla bir araya gelmemiş, hatta birbirinin varlığında bile habersiz olan gruplar arasında çok değerli bilgi alışverişine neden oldular. Böylece film kendini devrimci praksise, devrimci praksis de kendini filme soktu. Bu da filmi ve kendi devrimci anlayışlarını yeniden düşünmeye yol açtı; film yapmak ile devrim yapmak birbirinden ayrılmaz.Belgeselin tam adı: La Hora de Los Hornos: Notas y Testimonios Sobre el Neocolonialismo, La Violencia y La Liberación ve 3 bölümden oluşur;1. Bölüm: Neocolonialismo y Violencia (Yeni sömürgecilik ve Şiddet)2. Bölüm: Acto para la Liberacion (Özgürleşme Eylemi)3. Bölüm: Violencia y Liberacion (Şiddet ve Özgürleşme)

Son on yıllık süreçte Brezilya’daki ekonomik ve sosyal kriz derinleştikçe, kemer sıkma politikalarına son verilmesini talep eden, daha iyi bir eğitim sistemi isteyen öğrenciler yüzlerce okulu işgal ederek eylem yaptı. Üç lise öğrencisi, ayaklanmaların arkasında yatanı anlatıyor.

Black Panthers - Kara Panterler, 1968 yazında Kaliforniya, Oakland’da Kara Panterler Partisi’nin, liderleri Huey Newton’un özgürlüğü ve onun politik mücadelesine dönmesi için yapılan toplantılar çerçevesinde çekildi. Denediler ve Amerika’nın dikkatini çekmek konusunda başarılı oldular.Usta belgeselci ve sinema eylemcisi Agnès Varda kamerasını 60’ların gerilim merkezine odaklanmak için eline aldı ve bugünle bağı olan ölçülü, provokatif, tarihi bir kısa filmi yaptı. Huey Newton davası protestoları sırasında çekilen Black Panthers hareketin liderlerinin konuşmalarına tanık oluyor.

İspanya’nın çorak ve fakir bölgesi Las Hurdes’te yaşayan köylülerin yoksulluğunu belgeleyen bu filmde abartıdan kaçınan yorum eşliğindeki görüntüler köylülerin açlık ve sefaletini o kadar etkileyici olarak sergiliyordu ve bu sebeple film, İspanya’da yasaklandı ve Bunuel 29 yıl sonra çektiği Viridiana’ya kadar ülkesinde bir daha çalışamadı.Film, bir yandan bölgedeki insanların perişanlığını gösterirken belki de daha güçlü olarak belgesel türünü ve filmi izleyen kentlileri suçlama yoluna gidiyordu. Filmin asıl amacı rahat koltuklarında oturup gerçek yaşamdan alınmış korkunç öyküleri izlemekten zevk alan insanları rahatsız etmekti.Luis Buñuel'in yönettiği Las Hurdes (Land Without Bread) - Ekmeksiz Toprak, faşist Franco karşıtı bir yapım.

2018'de dünyayı sarsan büyüleyici, her şeye rağmen hikayenin bir tarihi: Kuzey Tayland'daki su basmış bir mağaranın derinliklerinden on iki çocuk ve koçlarının cesurca kurtarılması.

34 yaşında ölümünden önce 3 kez Formula 1 şampiyonluğu elde etmiş Brezilyalı efsanevi yarışçı Ayrton Senna üzerine kurulu bu belgesel, Senna’nın 80’lerin ortasında başladığı Formula 1 kariyerini ve en güçlü düşmanı Fransa Dünya Şampiyonu Alain Prost ile mücadelesini anlatırken siyasetin spora getirdiği zorluklara da değinmektedir.Senna, rakiplerini tek tek alt edip Formula 1’i fethederken uluslararası bir süperstar haline gelir. Özel hayatında ise alçakgönüllü, biraz utangaç ve memleketi Brezilya’ya milyonlar bağışlayacak kadar vatanseverdir. 1994 yılında yarış esnasında virajı dönemeyip beton duvara çarpan Senna, direksiyon milinden kopan bir kaynak parçasının kaskı delerek başına saplanması sonucu 34 yaşında hayatını kaybetti. Senna, tüm zamanların en iyi yarış pilotu olarak gösterilmektedir.

Dont Look Back - Arkana Bakma, Bob Dylan'ın 1965 yılındaki İngiltere turunu anlatan D.A. Pennebaker yapımı 1967 tarihli bir belgeseldir. 1998 yılında film kültürel, tarihi ve estetik açıdan önemli olduğu için Kongre Kütüphanesi'nde saklanmak üzere ABD Ulusal Film Arşivi tarafından koruma altına alınmıştır.

1955'te Clouzot, arkadaşı Pablo Picasso ile biraraya gelerek sanatçının farklı çalışma yöntemlerini olabildiğince kameraya almaya çalışırlar. Picasso çalışırken kamera tam karşısında O'nu çeker, fırçasıyla yarattığı darbeleri ve akan boyaları hareket halinde yakalar. Bunun sonucunda Clouzot'nun filmi - perdesi ve karesi, Picasso'nun tuvali haline gelir ve izleyici olarak kendimizi sanatçının olağanüstü yaratıcı dehası; güzel yapıtları ile ani yarattığı imgeler ve yeni fikirler içinde buluruz.Bir matadorun boğayı karşısına alması gibi, sanatçı da tuvalini alır karşısına. Sanatçı fırçasını savurdukça, resim gözlerimiz önünde dans etmeye başlar. Yepyeni belgesel tarzına öncülük eden bu sanat filmi, yaratma anını ve gizemini irdeler. Filmde, sanatçı 20 siyah-beyaz ve renkli resim yaratır. Kağıttan akan mürekkebi kullanarak Picasso'nun hızla çizdiği desenleri yönetmen Clouzot tersinden çekme imkanı bulur. Sanatçı renkli boya kullanmaya başladığı zaman sinemacı da renkli filme geçer ve stop-motion animasyon tekniğinin sihrini kullanır. Le Mystère Picasso (The Mystery of Picasso) - Picasso'nun Gizemi; büyüleyici, etkileyici ve unutulmaz bir film olarak, sanat üzerine yapılmış en iyi belgesellerden biridir. Film, Fransız Hükümeti tarafından 1984'te ulusal bir hazine olarak kabul edilmiştir.

Charles Chaplin’in ilk sesli filmi Büyük Diktatör’ün yapım sürecini ve Chaplin ile Hitler’in ortak taraflarını anlatan büyüleyici bir belgesel. Belgeselde Charles’ın kardeşi Sydney tarafından çekilen sahnelerin amatör çekimlerini de var. Daha önce hiçbir yerde görülmeyen bu görüntüleri kızı Victoria bodrum katında bulduğu eski bir bavulu karıştırırken bulur. Ham görüntüler, çekimlerine Adolf Hitler’in batı dünyasında büyük bir tehlike olarak görülmeye başlamasından önce başlanan Chaplin’in bu klasikleşmiş filmine alternatif bir bakış açısı sunuyor.

Politik açıdan solcu görüşü benimsediğini çekincesizce ortaya koyan; yaşam ve ölümlülük üzerine düşüncelerden sanatın toplumdaki rolüne saparken toplum dışına itilmişlere ve marjinallere saygılarını sunan belgesel, çok farklı konulara değiniyor. Bununla birlikte Varda, filmin kendisinden uzaklaşmasına izin vermiyor; izleyici, sanki bir yolcu koltuğunda oturmuş, usta bir kaptanla aydınlatıcı bir yolculuğa çıktığı hissine kapılıyor. Filmdeki en muhteşem anlardan birinde, yönetmen Varda, ağaçtan olgun incirleri toplayıp oracıkta yerken, varlıklı ve bencil insanların açgözlülüğüyle ilgili bir tirada başlıyor. Beylik Marksist teoriyi ezbere okumak yerine sadece bir gözlemini dile getiriyor: ‘iyi olmak istemiyorlar.’ Merkezinde, semt pazarları kapandıktan sonra yiyecek bulmak için artıkları toplayan veya çöplükleri karıştıran modern zamanların rençperlerinin bulunduğu bu acımasız gerçek, belgesel boyunca yankılanıyor.

Phillip Glass’ın unutulmaz müzikleriyle belleklere çakılan Koyaanisqatsi, görüntülere dair bir festivali çağrıştırıyor. 1983 yılı itibariyle devrim niteliğinde olan film hayatın imgesel dengesine(ve dengesizliğine) yakılan bir ağıt niteliğinde. Görüntüden görüntüye geçerek, sonunda tüm görüntülerin tek bir görüntünün yansımasından ibaret olduğunu ispatlamaya çalışan film, tabiat bilimleriyle ve sosyal-antropolojiyle bağlarını sıkılaştırıyor.Otuz yıldır hayatın anlamını görüntülerin toplamından çıkarsamaya çalışan yönetmen Godfrey Reggio’nun en iyi belgeseli olan Koyaanisqatsi; doğa ve medeniyet arasındaki çelişkiyi ortaya koyan, Powaqqatsi ve Naqoyqatsi ile beraber oluşan bir üçlemenin ilk ayağını teşkil ediyor. 6 yılda toplanan görüntüleri ve 3 yılda hazırlanan müzikleriyle, hiçbir diyalog içermemesine rağmen gelmiş geçmiş en etkileyici belgesellerden biri olduğuna şüphe yok.İyi seyirler..

Gözalıcı Romy Schneider'in henüz yirmi altı yaşındayken başrolünde oynadığı eşsiz bir yapım. Delilik ve kıskançlık hakkında, sınırsız bir bütçeye sahip benzersiz bir sinema olayı. Büyük yönetmen Henri-Georges Clouzot imzalı, "olağanüstü" olduğu söylenen, ancak bitirilememiş ve elli yılı aşkın süredir gözlerden uzak kalmış bir film... Görüntüler kısa süre önce bulundu ve tahminleri de aştı. On beş saatlik çekimler, bazı oyuncular ve çekim ekibiyle yapılan röportajlar, storyboard ve fotoğraflar arasından seçilen malzemelerden hazırlanan bu belgesel, Clouzot'nun anlatmak istediği, ancak şansı yaver gitmeyen efsanevi bir hikâyeyi yeniden hayata geçiriyor.Cannes Film Festivali'nde de gösterim imkanı bulan L'enfer d'Henri-Georges Clouzot (Henri-Georges Clouzot's Inferno) - Henri-Georges Clouzot'nun Cehennemi, toplam 4 ödül kazanmış bir belgesel.

Dear America: Letters Home from Vietnam, Vietnam Savaşı sırasında Amerikalı askerlerin, denizciler, havacılar ve denizciler tarafından memleketlerindeki ailelerine ve arkadaşlarına yazılan gerçek hayattan mektupları belgeliyor.

1871 yılındaki Fransa-Prusya Savaşı’nın son günlerinde, işçi sınıfında artan huzursuzluk Paris’te bir ayaklanmaya yol açtı. Ayaklananların sloganı “Demokrat ve sosyal cumhuriyet!”ti. Paris’i ve cumhuriyeti korumak için silahlı milis kuvvetleri kurdular. Seçimle başa gelen devrimci “La Commune”, şehri iki ay boyunca yöneterek sosyal bir reform programı uygulamaya çalıştı, ta ki monarşist Ulusal Hükümet’in kanlı müdahalesine kadar. Film bu tarihi olayı yeniden canlandırıyor.