Janis: Little Girl Blue - Janis: Hüzünlü Küçük Kız, Joplin’in Teksas’ta küçük bir kasabada geçen çocukluk yıllarından başlayarak, okulda dışlanmasını, blues müziğini keşfetmesini, ardından haksızlığa uğrayanların ve ezilmişlerin yanında yer alışını ve mücadelesini anlatıyor. Amy Berg’ün uzun zamandır üzerinde çalıştığı bu kişisel belgeseli, Janis Joplin’i kültürel bir ikondan ziyade yeni bir kadın imgesinin öncüsü olarak konumlandırıyor. Daha önce görmediğimiz görüntüler ve performanslarla örülü Janis: Hüzünlü Küçük Kız müzik üzerinden iletişim kuruyor, ruhun derinliklerine dokunuyor ve tüm bunları aşkla yapıyor.

Belgesel, savaş yıllarında İngiltere'yi canlı tutan, ekonomik çöküntüde bile daha iyi, birbirine kenetlenmiş bir refah ülkesinin hayalini kuran bir birlik ruhunun öyküsünü anlatıyor. Yönetmen Ken Loach, arşiv görüntülerden, ses kayıtlarından ve yeni yapılmış röportajlardan ortaya çıkardığı hem siyasal hem de toplumsal anlamda çarpıcı belgeselinde "daha iyi bir dünya hayaliyle yola çıkanların kararlılığını hatırlatmayı" amaçlıyor.The Spirit of '45 - '45 Ruhu, Dünya prömiyerini Berlin Film Festivali'nde yapmıştı.

Varda 1979 yılında Fransa’dan Los Angeles’a döndüğünde, şehrin duvarlarını süsleyen duvar resimleri hakkında bir belgesel çeker. Şehre canlılık katan, renk ve konu zengini bu resimler burada yaşayan farklı topluluklar için bir ifade alanı olmuştur. Hem anlatıcı hem tur rehberi hem de bir tarihçi gibi davranan Varda, 1960’ların sonundaki Melekler Şehri deneyiminin ayrılmaz bir parçası olan bu sanatsal dışavurumların tarifsiz ruhunu yakalamaya çalışıyor. Duvar resmi yapan sanatçılarla söyleşilerin de yer aldığı filmde Varda, sınır tanımayan merakı ve kendine has duyarlı yaklaşımıyla seyirciyi bu şehrin rengârenk duvarlarındaki gizemli hikâyelerin izini sürdüğü benzersiz bir yolculuğa çıkarıyor.

Unutulmuş Düşler Mağarası / Cave of Forgotten Dreams, Alman efsane yönetmen Werner Herzog’un ilk 3 boyutlu filmi. Unutulmaz görüntüler yaratma konusunda bir sihirbaz olan Werner Herzog’un ilk (ve kendi deyimiyle son) üç boyutlu filmi, Fransa’da 32.000 yıl öncesine tarihlenen görkemli Chauvet mağarasında yer alan insanlık tarihinin ilk çizimlerinin görüntüleriyle bilim adamları ve tarihçilerle yapılan söyleşilerden oluşuyor. 1994’te keşfedilen ve normalde halka kapalı olan mağara, Fransız Kültür Bakanlığı’ndan alınan özel izinle Herzog’a açıldı.

David Bowie’nin yaratıcı, müzikal ve ruhsal yolculuğunu keşfe çıkan Moonage Daydream için “belgesel” ya da “biyografi” tanımlarının ötesinde sinematik bir deneyim yorumu yapılıyor. Yalnızca yaşamı ve müzisyen kimliği değil; dans, resim, heykel, sinema ve tiyatro gibi farklı disiplinlerdeki büyüleyici üretim biçimleri de ele alınmakta.

Fotoğraf sanatçısı ve kaşif Sebastião Salgado, kırk yıl boyunca insanlığın hep değişime uğrayan karakterinin izini sürüp deneyimlediği açlık, göç ve uluslararası anlaşmazlıklar gibi önemli olaylara tanık olmuş ve bunları ölümsüzleştirmişti. Sanatçı bu kez modern uygarlık tarafından henüz zarar görmemiş toprakların keşfine çıkıp Vrangel Adası, Batı Papua ve Panatanal bölgesi gibi yerlerde sıradışı çekimler yapıyor. Belgesel, bir fotoğrafçının oğluyla çalışma ilişkisine ve Salgadoların aile yaşantısına da değinen dokunaklı bir çalışma. Yönetmen olarak ona eşlik eden isimler, kendi oğlu Juliano Ribeiro Salgado ve ünlü yönetmen Wim Wenders * o kadar başarılı ki insanın gerçek anlamda hissetmesini sağlıyor * dünyanın hala güzelliklerle dolu olduğunu gösteren Genesis projesini hayata geçiren Salgado gibi dünyanın da huzura kavuşmasının tek yolu bütün bu acımasız düzenin değişmesiyle olacaktır.

Sovyet yönetmen ve kuramcı Dziga Vertov'un bu filmi, gün doğumundan gün batımına kadar bir Sovyet kentinin portresini bizlere sunuyor. Moskova, Riga ve Kiev'deki görüntülerin montajlanarak devam eden bir tam günü anlatması üzerine kurulu olan bu yapım, senaryosu dahil her aşamasıyla başta tek bir kişinin deneysel zekası ve bir grubun başkalarına örnek olmak için verdiği karşılıksız mücadelenin bir ürünü.Sanatsal drama alanında bilinen teknikleri değiştiren, hatta yıkan bir film olan Chelovek s Kino-Apparatom (Man with a Movie Camera) - Film Kameralı Adam, aynı zamanda sinema ve sinema tarihine bir tür saygı olarak kabul edilmesi gereken bir yapım.

Mourir à Madrid (To Die in Madrid) - Madrid'de Ölmek, Frédéric Rossif'in yönettiği, İspanya İç Savaşı'nı konu alan 1963 Fransız belgesel filmidir. Belgesel, İspanya İç Savaşı ile ilgili birçok makaleyi bir araya getiriyor ve farklı bakış açılarını bir araya getirerek, Franco rejimi sırasında İspanyolların çektiği acıların sürekliliğini temsil etmeyi amaçlıyor. Federico Garcia Lorca'nın ölümü, Guernica, Madrid'in savunması, Uluslararası Tugaylar bu belgede yer alan maddelerden bazılarıdır.

Çekimleri üç sene süren ve 54 ülkede, havadan çekilen görüntülerle inanılmaz bir görsel şölen sunan belgeselin yönetmenliğini Yann Arthus-Berntrand üstlenirken dağıtımını Luc Besson sağlıyor. 90 ülkede, milyonlarca izleyiciyle buluşacak bu görsel şölenin anlatıcılığını Glenn Close üstleniyor. Gezegenimizin geleceğini kurtarmak için hala geç değil. Ancak YUVA’nın (Home) alanında birbirinden deneyimli isimlerden oluşan ekibinin de söylediği gibi, karamsar olmak için artık çok geç!

Into the Arms of Strangers: Stories of the Kindertransport - Yabancının Kollarında, 2. Dünya Savaşı sırasında olan 10.000'den fazla Yahudi çocuğun hayatının kurtulduğu kindertransport olayını konu almaktadır. Nazi Almanya'sından kaçıp İngiltere'de yaşayan çocukların gönderdikleri arşivler filmde kullanılmıştır.Belgesel ağırlıklı olarak kindertransport mağduru çocukların (filmin çekildiği zamanki yaşları 60 ve 70 yaşlarındadır) görüntülerinden oluşmaktadı

Endişeye gerek yok. İran’da İslami rejimin devamı için çalışan din adamları, bir insanın olabileceği her şey olmuşlar. Danışman, avukat, politikacı, psikanalist, filozof ve hatta gerekirse tıp doktoru. En azından muhteşem demagoglar. Mesela, birbirlerini hormonal dengesizlik yarattığı için müziğin sağlıksız olduğuna ikna edebiliyorlar. Her iddianın sonuna kaynak göstermeden “bilim kanıtladı” ibaresi ekleyebiliyorlar. Fransa’da yaşayan liberal bir naif İranlı, bu din adamlarına birlikte yaşamanın mümkün olduğunu, İran’ın kendisi gibileri de taşıyabileceğini göstermeye kararlı. Hepi topu dört kişiyi, bir evde kısa bir süre beraber yaşamaya ikna etmesi üç yılını alıyor. Herkes ailesiyle gelecek, odalarında özellerini yaşayacak, salonda ise ortak bir kamusal alan yaratacaklar. Kadından müziğe, yaşamdan ahirete her şey masaya yatırılıyor. En hafif deyimiyle, çıldırtıcı bir şekilde aydınlatıcı bir deneyim.

Yönetmen Agnes Varda, San Francisco’da bulunduğu sırada Jean Varda adında daha önce tanışmadığı “Yanko” lakaplı bir akrabası olduğunu öğrenir. Yanko, Sausalito kıyısında bir yüzer evde yaşayan, hippi dostlarıyla renkli bir hayat süren bir ressamdır.

Sinemanın 100 yıllık ömründe eşcinsellik nadiren beyaz perdeye yansıdı. Yansıdığında ise sadece gülünecek, acınacak ya da korkulacak bir şey olarak gösterildi. Bunlar hızla geçen ancak unutulmaz görüntülerdi ve hala süren birer efsane gibiler. Büyük mit yaratıcısı Hollywood; heteroseksüellere eşcinseller hakkında, eşcinsellere de kendileri hakkında ne düşünmeleri gerektiğini öğretti. Kimse bu etkiden kaçamadı...Vito Russo'nun aynı adla yazdığı kitaptan yola çıkılarak hazırlanan The Celluloid Closet - Sakıncalı Film Dolabı, Hollywood'un ilk günlerinden itibaren eşcinselliğe bakışını ve eşcinsellerin sinemada kendilerine nasıl bir yer bulduğunu anlatıyor. Filmin toplam 7 ödülü bulunuyor.

Yönetmen Spike Lee, David Byrne'ın Broadway şovu American Utopia'yı filme alıyor. Gösteride Byrne'ın Talking Heads parçalarından birçoğunun yanı sıra onun solo parçaları ve diğer insanların çalışmalarının versiyonları yer alıyor. Byrne, özellikle sosyal konularda tüm şarkıları anlatımla birbirine bağlar.

Aquarela’nın başkahramanı; İskoçya, Meksika, Rusya, Grönland, Venezuela, Portekiz, ABD ve Atlantik Okyanusu’nda saniyede 96 kare çekilmiş muhteşem görüntülerde aysbergden şelaleye her haliyle filme aktarılan, dünyamızın en özel ve değerli maddesi: Su. “Denizin her gün, her saat, hatta her dakika değiştiğini fark ettim. Hiç sıkılmadım; çünkü su hiç aynı değildi” diyor yönetmen Victor Kossakovsky: “Farklı renkler, farklı hareketler, farklı enerjiler... Öfke, saldırganlık, huzur, asalet, yalnızlık, kıskançlık gibi insani duyguların neredeyse tümünün gelgitlerini suyun doğal merceğinden bakarak deneyimleyebilirsiniz. Aquarela’da suyla etkileşim sayesinde deneyimlenebilecek tüm hisleri filme çekmek istedim; güzel, huzursuz eden, canlandıran, esin veren, yok eden ve insanı mahvedenleri de...”

¡Que Viva Mexico! - Da Zdravstvuyet Meksika! (Que Viva Mexico) - Yaşasın Meksika!, politik sebeplerden dolayı 48 yıl sansüre uğramış bir filmdir. Montajını Eisenstein tamamlayamamış onun yerine Grigori Aleksandrov montajını yapmıştır. Film, belgesel ve kurmaca ögelerle Meksika'nın binlerce yıllık tarihini anlatmaktadır. Özellikle de 1910 ayaklanması üzerine yoğunlaşmıştır. Film, eleştirmenlerce şöyle yorumlanmıştır: Eğer Eisenstein filmi tamamlayabilseydi, onun başyapıtı olurdu.

16 Ton, insanlık tarihine ironik bir yaklaşım. Bugünkü yanlış hayatımızı neleri nerelerden nasıl çıkararak inşa ettiğimizi anlatıyor. Gele gele vardığımız serbest piyasa ve özgürlük çağı yoksa bütünüyle halkla ilişkiler faaliyeti ürünü mü? Madencilerin sefaletini anlatırken gözde bir hit parçası oluveren "16 Ton", yoksa sadece bir şarkı mı?16 Ton, büyük ölçüde, fotoğraf, resim, desen ve gravürlerin hareketlendirilmesiyle yapılmış bir "masa başı" filmi. Orijinal hareketli görüntüler de içeriyor; ama az. Ardında da, uzun ve ayrıntılı bir araştırma var. Yapılışı 1,5 yıla yayıldı.Bu siteden, filmin tamamını da izleyebilirsiniz, bölümlerini, ayrı ayrı da. Sitede filmin metni de yeralıyor. Her bölümün sayfasında, birçok ek bilgi ve filmin ayrıntılarına dair açıklamalar var. İyi seyirler ve okumalar. / ÜMİT KIVANÇ

Karamsar filmleriyle ünlü İsveçli yönetmen Ingmar Bergman, sadece yaşadığı coğrafyayı ve yaşadığı çağı etkilemiş bir yönetmen değil, bundan çok daha fazlası. Avrupa sineması içerisindeki etkileriyle beraber bütün dünyaya yayılmış olan fikirleri, sinema içerisinde yapmış olduğu sorgulamaları, kendine özgü melankolik varoluşsal kimliği ile sinema tarihinin yapı taşlarından biridir. Usta yönetmen Margarethe von Trotta'nın gözünden Ingmar Bergman'ın hayatının belgeseli...

Belgesel, İtalya'nın Afrika sınırına en yakın toprağı olan Lampedusa adasında yaşanan göçmen krizini anlatıyor. Avrupa'da yeni bir yaşamın hayalini kuran ve buraya gelen binlerce göçmenin umut limanı olan bölgenin tarihini, kültürünü ve bu bölgenin günlük gerçeklerinin ekrana yansıtıldığı Fuocoammare (Fire at Sea) - Denizdeki Ateş, Berlin Film Festivali'nden Altın Ayı ile dönmüştü. Belgesel, toplam 14 ödüle sahip.

The Band grubunun veda konserini konu alan Scorsese belgeseli. Film, konserin yanı sıra grup elemanlarının kulis içi görüntülerine, Bob Dylan ve Neil Young ve Ringo Starr gibi ünlü müzisyenlerle yapılan röportajlara yer veriyor. The Last Waltz bugün Scorsesenin müzik belgesellerinin öncülü sayılıyor.

Yönetmen Jonas Mekas’ın doğduğu kasaba Semeniskiai’ye ye dönüş yolculuğu etrafında şekillenen belgesel film, 70’li yılların Litvanya kırsalını gözler önüne seriyor.Film 2006 yılında “kültürel, estetik ya da tarihsel önemi” nedeniyle ABD Ulusal Film Arşivi tarafından Kongre Kütüphanesi’nde arşivlenmesi uygun görülmüştür.

Senaryosu Dominika Daubenbüchel, Stig Björkman ve Stina Gardel tarafından kaleme alınan Ingrid Bergman: In Her Own Words, Amerikan ve Dünya sinemasının en meşhur oyuncularından biri olan İsveçli yıldız Ingrid Bergman'ın hayat öyküsünü konu ediniyor 2015 İsveç yapımı biyografi ve belgesel türündeki eserde şu isimler Jeanine Basinger, Melinda Kinnaman, Pia Lindström, Fiorella Mariani, Isabella Rossellini, Isotta Rossellini, Roberto Rossellini, Liv Ullmann, Alicia Vikander ve Sigourney Weaver yer alıp, kimi sesiyle kimide görüşleriyle bu yapıta renk katmıştır. -

İkinci kuşak Sovyet sinemacılarından biri Mikhail Romm. Hemen tümü arşivlerden derlenmiş, aralarında Hitler’in özel film arşivi, SS subaylarının çektiği özel filmler, Sovyetler’in ve diğer kimi ülkelerin devlet arşivleri gibi kaynaklar da bulunan bir materyali kurgulayarak oluşturduğu anıtsal “Sıradan Faşizm” filmiyle, Almanya’da Nazizm’in 1930’larda başlayan yükselişini ve savaş sonuyla birlikte gelen çöküşünü anlatıyor. Bunun yanı sıra, aynı zamanda, “faşizm”in içinde oluştuğu koşulları, sıradan, küçük, önemsiz bulunan olaycıklarla, tehlikeli hoşgörülerle, gündelik boş verişlerle, yerine getirilmeyen görevler ve kaçınılan sorumluluklarla nasıl palazlandığını da gösteriyor. Bir taraftan “eğlenceye boğulmuş” ve çökmekte olan “soyluları ve zenginleriyle”, diğer taraftansa, Hitler ve Mussolini’nin şahsında cisimleşen pespaye bir hakimiyet tutkusuyla çok başarılı bir üslupla dalga geçerken, diğer taraftan bu kepazeliklerin ağır bedellerini de seyircinin önüne koyuyor.

Birçok insana göre Roger Ebert, Amerikanın en etkili sinema eleştirmenlerinidir. Dünyanın da en tanınmış sinema yazarlarından biri olan Ebert, 4 Nisan 2013 tarihinde, uzun zamandır savaştığı kansere yenik düşüp hayata veda etti. Chicago Sun-Timesda sürdürdüğü 45 yıllık yazarlık ve televizyonda Gene Siskel ile yürüttüğü programcılık kariyerlerininin yanı sıra Pulitzer Ödülü sahibi de olan Ebert, 2011 yılında otobiyografisi Life Itselfi yayınlamıştı. Yönetmen Steve James bu kitaptan uyarladığı filminde ünlü eleştirmenin hayatı ve kariyerini beyazperdeye aktarıyor.

Göran Olsson'un yönettiği The Black Power Mixtape 1967-1975 - Siyah İktidar Karışık Kasedi 1967-1975 belgeselinde; 1967-1975 yılları arasında, meraklı ve bir o kadar da naif İsveçli gazeteciler Atlantik'in öbür kıyısında, Amerika'da gelişen Siyah İktidar hareketini gözlemleyerek filme çektiler. Belgesel, 30 yıl boyunca bir bodrum katında unutulmuş 16mm görüntülerden oluşan bir hazineyi, karşı konulması güç bir ses, imge ve hikâye mozaiğine dönüştürerek bu hareketin gelişimini anlatıyor.

Robert Hessens ve Alain Resnais'in yönettiği Guernica adlı kısa filmde; Guernica İspanya’da küçük bir Bask kasabasıdır. 26 Nisan 1937'de Franco, Nazi ve faşist İtalyan kuvvetlerinin yeni uçaklarını Guernica üzerinde test etmesi için izin vermiş ve bombardıman başlamıştır. Bombardıman sonrası kasabada büyük bir katliam yaşanmış, Guernica yerle bir edilmiş, ölü sayısı en az 1.654 ve yaralı sayısı ise 889 olmuştur. Paris'te yaşayan Pablo Picasso da memleketindeki bu olayı gazeteden öğrenmiş ve şok olmuştur. Duygularını şehit şehrin adını taşıyan görkemli ama korkunç bir resme çevirir. Bu film sadece resim üzerine yorum yapmakla kalmıyor, aynı zamanda çılgınca kamera ve ses efektleri ile yeni bir hayat sunuyor.

Fransa’da geçen film, Çar Nicholas II ve İmparatoriçe Alexandra Feodorovna’nın en küçük kızı olan Rus Büyük Düşesi Anastasia Nikolaevna’ya benzeyen bir kadının öyküsünü anlatmaktadır. Rivayete göre Anastasia ailesinin idamından sağ kurtulmuştur. Eski Beyaz Rus Komutanı Bounine ve ortakları, Rus aristokrasisinin güvence altına aldığı 10 milyon poundluk bir mirası çözmeleri için Anastasia’ya ihtiyaçları vardır. Bununla birlikte, planlarına yönelik en büyük engel sürgündeki İmparatoriçe Marie Feodorovna’dır. Çünkü onu ikna etmeden sonuca ulaşmaları mümkün olamayacaktır.

Alexander Hacke adındaki müzisyen kültür karmasının yansıdığı müzik türlerini anlamak ve şehirdeki ahenkli tınlamaları kaydetmek için, hiç Türkçe bilmediği halde, İstanbul’a gelir. Burada Selim Sesler’le tanışır. Aralarındaki diyolaglar müzik diliyle gelişmeye başlar. Ardından bir çok müzisyen ve şarkıcı onların bu serüvenine katılır ve ortaya İstanbul’un çok sesli korosu çıkar. Tarzların farklılığı ortak amaçlarının en birleştirici özelliği oluverir. Hedefleri, İstanbul’un şarkısını yapmaktır.

Jonas Mekas'ın yönettiği Diaries Notes and Sketches (Walden) belgeselinde, 6 film makarası içinde benlik, aile, arkadaş, çift ve idol gibi hayat hakkında bir çalışma gerçekleştiriliyor.

Efsanevi grup Pink Floyd'un üyesi Roger Waters’ın İstanbul’a da uğradığı ve 2010-2013 arasında gerçekleşen The Wall turnesine dair materyallerin yer aldığı belgeselin yönetmenliğini Roger Waters ve Sean Evans üstleniyor...

Ichikawa’nın çekimleri, 1964 Yaz Olimpiyatları’nı, açılış töreninden kapanış seremonilerine kadar yansıtmaktadır. Bazen izleyicilere odaklanmış, bazen de yorgun düşmüş sporcuları görüntülemiştir. Örneğin bir yarışı başından sonuna kadar çekmiştir. Bir sporcunun gelişini, çıktığı yemekleri, eğitimlerini, yarışı ve kaybedişini de gözlemlemiştir. Film boyunca sporcuların asaleti ve kendi sınırlarını zorlamaları

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1936 yapımı Kagamijishi (‎The Lion Dance), bir kabuki dansçısı hakkında kısa bir belgesel çalışması.

Eşsiz görüntüleriyle ve sert tarzıyla modern savaşların korkunç sonuçlarını anlatan Tears of Gaza - Gazze'nin Gözyaşları, aynı zamanda dramatik bir savaşın ardından kadın ve çocukların günlük hayatlarına devam etme çabalarını da gözler önüne seriyor. Bu insanların çoğu duvarı ve çatısı olmayan çadırlarda ve harabelerde yaşamaktadır. Hepsinin paraya, yemeğe, suya ve elektriğe ihtiyacı vardır. Bazıları aile üyelerini kaybetmiş veya çocukları yaralanmıştır. Savaş, çatışmaları çözüp barış sağlayabilir mi? Film, savaş ve ateşkesten sonraki dönemde üç çocuğun yaşadıklarını konu ediniyor.

Usta yönetmen Werner Herzog son filminde, amatör boz ayı uzmanı ve vahşi doğa eylemcisi Timothy Treadwell’in yaşamını ve ölümünün ardındaki gerçekleri gözler önüne seriyor. Treadwell, Alaska’daki bir Ulusal Park’ta, ayılar arasında silahsız olarak on üç yaz boyunca yaşadı ve deneyimlerini filme çekti.Ekim 2003’te, Treadwell’in ve kız arkadaşının bir boz ayı tarafından parçalanıp yenmiş cesetleri bulundu. Herzog’un hayvanlara duygusal açıdan yaklaşmayan bu alışılmadık belgeselinde Treadwell’in kendi belgesel filminden parçalar da kullanılarak doğa ve insan arasındaki hassas ilişkinin sınırları sorgulanıyor.

Yönetmenliğini Kent Jones'un üstlendiği 2 usta yönetmen Alfred Hitchcock ve Francois Truffaut'nun altın değerindeki buluşmasını konu alan Hitchcock/Truffaut belgeselinde günümüzün ünlü yönetmenleri bu 2 ustanın sinemalarına kattıklarını anlatıyor. Truffaut´nun Hitchcock´la üç gün boyunca yaptığı söyleşiden derlediği, 1966 senesinde yayımlanan kitabı Hitchcock´a Göre Sinema'dan ilham alıyor. Yönetmen Jones ise günümüzün büyük yönetmenlerine: “Bu kitap sinemaya bakışınızı nasıl etkiledi?” sorusunu yöneltiyor. Fincher, Schrader, Scorsese, Assayas, Bogdanovich ve pek çok isim, senenin heyecanla beklenen belgeselinde 2 büyük yönetmene saygı duruşunda bulunuyor.

Japonya’dan, Gine’nin Bijago Adaları’ndan, Capa Verde’den görüntüler ve sesler... Dünyanın dört bir yanını dolaşan anlatıcı, ilgisini tek çeken şeyin sıradanlık olduğunu söyleyerek bizi bambaşka yerlerde en sıradan gündelik hayatların içine sokarak , en sıradan yerlerde, harika manzaralar eşliğinde gezdirir. Dinsel ayinlere, sokak gösterilerine, kutlamalara tanık eder. Marker’ın başyapıtı Sans Soleil - Güneşsiz, aynı anda hem antropolojik bir araştırma, hem zaman kavramı üzerine felsefi bir deneme, hem de şiirsel bir sinema örneği olan eşsiz bir yapım.

Evrenin tarihi üzerine görkemli bir belgesel. Usta yönetmenin 40 yıldır üzerinde çalıştığı ve “En büyük hayallerimden birisi” diye tanımladığı bu destansı film, göz alıcı efektleriyle izleyiciye benzersiz bir deneyim vaat ediyor. Voyage of Time’ın müzikleri bir diğer ustaya, Ennio Morricone’ye emanet. Belgeselde anlatıcı görevindeyse sesiyle Cate Blanchett üstleniyor.

Hayli bilgilendirici ve oldukça şaşırtıcı! “Şirket” bir yandan günümüzdeki modern şirketlerin kuruluş, yapı, gelişim aşamalarına özgün bir perspektif getirirken, bir yandan da bu kuruluşların yerküre üzerinde ekonomik, siyasi ve kültürel etkilerini ele alıyor. Kurumların günlük hayatımızı nasıl etkilediğini anlatıyor ve bunun yanı sıra kurumsal tahakküme karşı mücadele veren birey ve grupları inceliyor. “Şirket”, kurumların pazar ekonomisine dayalı toplumlarda refah düzeyini yükselten ana etkenlerden biri olarak değerini koruyabilmesi ve varlığını uzun vadeli sürdürebilmesiyle ilgili bir çok soruyu gündeme getiriyor. Film, şirket yapısının kamusal ürünler üzerindeki etkisiyle ilgili endişelere dikkat çekerken üretim süreçlerinin genelin refahı için daha iyi nasıl organize edilebileceğini sorguluyor.

Ünlü Alman aktirist, Leni Riefenstahl tarafından Hitler'in siparişi ile çekilen, çağın belki de en iddialı propaganda denemesi.NSDAP'ın 6.kuruluş yıldönümünde gerçekleştirilen kutlamaları belgelemek amacıyla kaydedilen 65 saatlik görsel materyal eserin temelidir. Daha sonra bu görüntüler, faşizan estetik kaygılarla derlenerek, dönemin festivallerinde; Almanya İmparatorluğu'nu temsil edecek olan "İradenin Zaferi" isimli belgesel oluşturulur.Temelde mantıklı bir senaryodan yoksun olan yapım, bugün dahi birçok eleştirmene göre,görsel bakımdansa bir devrim niteliğinde. Altyazısız kopyaları daha sonra, DVD olarak satışa sunulmuş.Nazi partisi,filme o dönem için muazzam kaynaklar ayırdığından olacak, sinematografik açıdan da döneminin oldukça ötesindedir. Havadan çekimler,raylı kamera yolları, otuzdan fazla aktif kamera, yüzlerce teknisyen ve epik kareografilere imkan verecek müzikal bir altyapı filmin teknik boyutunu daha da güçlendirmiş.Eser; Fransa,Amerika,İsveç vb.. ülkelerde katıldığı festivallerden hep ödülle dönmüş. Bu da yarattığı etkinin bir göstergesi. Ancak sinema tarihi için bir propaganda girişiminden ibaret. Bugün bazı ülkelerde hala yasaklı bir film. Leni Riefenstahl, bu filmi çektiği için daha sonra yargılanır ve dört yıl hapse mahkûm edilir. Bugün, Leni Riefenstahl'ın çarptırıldığı cezanın ahlakî bakımdan ne kadar makul olduğu hala tartışmalı.

This Much I Know to Be True belgeseli, Nick Cave ile Warren Ellis‘in son iki stüdyo albümleri Ghosteen ile CARNAGE‘ın dünyalarından keşifler sunarken bir yandan da ikilinin yaratıcı birlikteliklerinin perde arkasını gözler önüne seriyor.