Earthlings, Shaun Monson'ın yönetmenliğini, Joaquin Phoenix ve Persia White'in anlatıcılığını, Moby'nin müziklerini yaptığı 2005 yapımı belgesel. İnsan türünün kullandığı hayvan kaynaklı ürünleri elde ederken kullandığı "insanlık dışı" yöntemleri anlatır.Belgesel hayvanların maruz kaldığı kötü muameleyi "evcil hayvanlar", "yemek", "giysi", "eğlence" ve "bilimsel araştırma" başlıkları altında anlatır. Belgeselde yönetmenin çektiği görüntülerin yanında gizli kamera çekimleri ve haberlerden derlemeler de bulunmaktadır.Earthlings, insanın ne kadar vahşileşebileceği hakkında hayal edebilecek limitleri bile aşarken, aslında "öteki" olarak görülen hayvanların insan zulmüne bilinenden çok daha fazla ve farklı şekillerde maruz kaldığı da açıkça gösteriliyor.

İkinci kuşak Sovyet sinemacılarından biri Mikhail Romm. Hemen tümü arşivlerden derlenmiş, aralarında Hitler’in özel film arşivi, SS subaylarının çektiği özel filmler, Sovyetler’in ve diğer kimi ülkelerin devlet arşivleri gibi kaynaklar da bulunan bir materyali kurgulayarak oluşturduğu anıtsal “Sıradan Faşizm” filmiyle, Almanya’da Nazizm’in 1930’larda başlayan yükselişini ve savaş sonuyla birlikte gelen çöküşünü anlatıyor. Bunun yanı sıra, aynı zamanda, “faşizm”in içinde oluştuğu koşulları, sıradan, küçük, önemsiz bulunan olaycıklarla, tehlikeli hoşgörülerle, gündelik boş verişlerle, yerine getirilmeyen görevler ve kaçınılan sorumluluklarla nasıl palazlandığını da gösteriyor. Bir taraftan “eğlenceye boğulmuş” ve çökmekte olan “soyluları ve zenginleriyle”, diğer taraftansa, Hitler ve Mussolini’nin şahsında cisimleşen pespaye bir hakimiyet tutkusuyla çok başarılı bir üslupla dalga geçerken, diğer taraftan bu kepazeliklerin ağır bedellerini de seyircinin önüne koyuyor.

Yönetmen Spike Lee, David Byrne'ın Broadway şovu American Utopia'yı filme alıyor. Gösteride Byrne'ın Talking Heads parçalarından birçoğunun yanı sıra onun solo parçaları ve diğer insanların çalışmalarının versiyonları yer alıyor. Byrne, özellikle sosyal konularda tüm şarkıları anlatımla birbirine bağlar.

Rolling Stone: Brian Jones'un Yaşamı ve Ölümü, ünlü film yapımcısı Danny Garcia'nın yeni belgeseli. Brian Jones ve Rolling Stones'un yükselişinin yanı sıra Jones'un zamansız ölümünü inceleyen Garcia, lanetli pop yıldızının ilginç ve açıklayıcı bir resmini çiziyor.

Van Gogh'un resimlerinin kalbine dalın. İlk kez IMAX'te, gözlerimizin önünde yeni bir hayata bürünen büyük bir dehanın fantastik renklerini ve tutkulu fırça işçiliğini keşfedin.

Grand Prix Yarışlarının altın çağında geçen '1', Formula 1'in en ölümcül döneminde hayatlarını riske atarak uçlarda yarışan karizmatik pilotlar neslinin ve ayağa kalkıp sporu sonsuza dek değiştiren adamların hikayesini anlatıyor.Melbourne'deki 1996 Avustralya Grand Prix'sini gösteren sekans sırasında, Adelaide'de düzenlenen 1994 Avustralya Grand Prix'sinin yanı sıra 2006 gibi geç bir tarihe ait diğer yarışlardan da birkaç kare yer alır. Ayrıca Michael Schumacher'in hem Ferrari hem de Benetton için sürüş görüntüleri de vardır. Yarışın Martin Brundle'ın gerçekte ilk turun başlarında meydana gelen kazasından en azından bir süre önce devam ettiği de ima ediliyor.

İstanbul'da Amerikalı yazar James Baldwin, ırk, Amerikalıların cinselliğe olan takıntısı, ülkede kesintiye uğrayan yazarlık on yılına dair içgörüler, Türklerin cömertliği ve başka bir ülkede, başka bir yerde olmanın, modern toplum hakkındaki kökleşmiş tutumları yeniden gözden geçirmeye nasıl zorladığı hakkında derin düşüncelere dalar.

Breaking Boundaries: The Science of Our Planet, zamanımızın en önemli bilimsel keşfini yani insanlığın Dünya’yı 10.000 yıldır, medeniyetin başından beri sabit tutan sınırların dışına ittiği fikrini anlatıyor. Belgesel aynı zamanda Dünya’nın yaşam destek sistemlerini korumak için uygulanabilecek çözümlere de değiniyor.

Göran Olsson'un yönettiği The Black Power Mixtape 1967-1975 - Siyah İktidar Karışık Kasedi 1967-1975 belgeselinde; 1967-1975 yılları arasında, meraklı ve bir o kadar da naif İsveçli gazeteciler Atlantik'in öbür kıyısında, Amerika'da gelişen Siyah İktidar hareketini gözlemleyerek filme çektiler. Belgesel, 30 yıl boyunca bir bodrum katında unutulmuş 16mm görüntülerden oluşan bir hazineyi, karşı konulması güç bir ses, imge ve hikâye mozaiğine dönüştürerek bu hareketin gelişimini anlatıyor.

Karamsar filmleriyle ünlü İsveçli yönetmen Ingmar Bergman, sadece yaşadığı coğrafyayı ve yaşadığı çağı etkilemiş bir yönetmen değil, bundan çok daha fazlası. Avrupa sineması içerisindeki etkileriyle beraber bütün dünyaya yayılmış olan fikirleri, sinema içerisinde yapmış olduğu sorgulamaları, kendine özgü melankolik varoluşsal kimliği ile sinema tarihinin yapı taşlarından biridir. Usta yönetmen Margarethe von Trotta'nın gözünden Ingmar Bergman'ın hayatının belgeseli...

Sorgulanmış Yaşam, felsefeyi akademik dergilerden ve sınıflardan çıkarıp sokaklara geri koyuyor. Ahlak felsefesinden kültür teorisine kadar çeşitli alanlardan büyük düşünürlerle ayrıcalıklı anlar sunan "Examined Life", felsefenin çevremizdeki dünyayı görme ve onun içindeki yerimizi hayal etme şeklimizi dönüştürme gücünü ortaya koyuyor.

Yönetmenler Hetherington ve Junger, Afganistan'ın en tehlikeli vadilerinden birinde bulunan Birleşik Devletler Ordusu'nun 2. Taburu ile bir yıl geçiriyor. Belgesel, birlik Taliban'ı geri püskürtmek zorunda kalırken sıkı çalışma, ölümcül çatışmalar ve karşılıklı dostluklarla savaşın nasıl kazanılacağına dair içgörü ve empati sağlıyor.

1986'nın 26 Nisan'ında, Ukrayna'nın gökyüzüne 1,000 feet yüksekliğinde bir alev yükseliyor. Çernobil nükleer santralinin dördüncü reaktörü patladı. Sovyetler Birliği genelinde 500,000 erkeğin "radyoaktiviteyi ortadan kaldırmak", hasar görmüş reaktörün "sarkofagını" inşa etmek ve dünyayı Avrupa'nın yarısını yok edecek ikinci bir patlamadan kurtarmak için savaşa girdiği bir mücadele başlıyor. Referans bir film haline gelen bu belgesel, tanıklıkları ve daha önce görülmemiş görüntüleri bir araya getiriyor, Çernobil Savaşı'nı ilk kez anlatıyor.

Ünlü Alman aktirist, Leni Riefenstahl tarafından Hitler'in siparişi ile çekilen, çağın belki de en iddialı propaganda denemesi.NSDAP'ın 6.kuruluş yıldönümünde gerçekleştirilen kutlamaları belgelemek amacıyla kaydedilen 65 saatlik görsel materyal eserin temelidir. Daha sonra bu görüntüler, faşizan estetik kaygılarla derlenerek, dönemin festivallerinde; Almanya İmparatorluğu'nu temsil edecek olan "İradenin Zaferi" isimli belgesel oluşturulur.Temelde mantıklı bir senaryodan yoksun olan yapım, bugün dahi birçok eleştirmene göre,görsel bakımdansa bir devrim niteliğinde. Altyazısız kopyaları daha sonra, DVD olarak satışa sunulmuş.Nazi partisi,filme o dönem için muazzam kaynaklar ayırdığından olacak, sinematografik açıdan da döneminin oldukça ötesindedir. Havadan çekimler,raylı kamera yolları, otuzdan fazla aktif kamera, yüzlerce teknisyen ve epik kareografilere imkan verecek müzikal bir altyapı filmin teknik boyutunu daha da güçlendirmiş.Eser; Fransa,Amerika,İsveç vb.. ülkelerde katıldığı festivallerden hep ödülle dönmüş. Bu da yarattığı etkinin bir göstergesi. Ancak sinema tarihi için bir propaganda girişiminden ibaret. Bugün bazı ülkelerde hala yasaklı bir film. Leni Riefenstahl, bu filmi çektiği için daha sonra yargılanır ve dört yıl hapse mahkûm edilir. Bugün, Leni Riefenstahl'ın çarptırıldığı cezanın ahlakî bakımdan ne kadar makul olduğu hala tartışmalı.

Yönetmen Jonas Mekas’ın doğduğu kasaba Semeniskiai’ye ye dönüş yolculuğu etrafında şekillenen belgesel film, 70’li yılların Litvanya kırsalını gözler önüne seriyor.Film 2006 yılında “kültürel, estetik ya da tarihsel önemi” nedeniyle ABD Ulusal Film Arşivi tarafından Kongre Kütüphanesi’nde arşivlenmesi uygun görülmüştür.

Sara, keçi yetiştiricisi bir ailede büyüyen genç bir kızdır. Ebeveynleri, İncil'in emirlerini titizlikle takip ederek on iki çocuğuna evde eğitim veriyor. Kız kardeşleri gibi Sara'ya da dindar bir kadın olması, erkeklere itaat etmesi ve evlenene kadar duygusal ve fiziksel saflığını koruması öğretiliyor. Sara, genç amatör boğa binicisi Colby ile tanıştığında krize girer ve şimdiye kadar bildiği tek yaşam biçimini sorgular.

70'li yılların başlarında farkında olmadan bir müzik efsanesine dönüşen Detroitli bir yerel müzisyenin hikayesini ele alan belgesel, Sixto Rodriguezin efsaneleşme ve ortadan kaybolma sürecini işliyor. Rodriguez, kısa süreli amatör kariyeri boyunca iki adet satmayan albüm kaydeder ve ilk albümün ardından Güney Afrikada bir efsaneye dönüşür. İlk albümün ardından bir araya gelen iki Güney Afrikalı hayranı, bu kıtada neredeyse John Lennon'a dönüşen bu müzisyenin peşine düşerler. İşin ilginç yanı ise Rodriguezin bu şöhretten haberi olmamasıdır * Malik Bendjelloul'un yönetmenliğini yaptığı ve Akademi Ödüllerinde En İyi Belgesel Oscarını kazanan film, iki hayranın yolculuğunu ve Rodriguez ailesine ulaşmasını konu alıyor.

2005 yapımı "Cinema Iran," Mark Cousins tarafından yönetilen bir belgeseldir. Film, İran sinemasının tarihi ve etki alanını, bu alandaki önemli sinemacıları ve eserleri incelemektedir. Omid Djalili de filmde sunucu olarak yer almaktadır.

Marcello Mastroianni son filmi olan, Manoel de Oliveira imzalı 'Dünyanın Başlangıcına Yolculuk' filminin Portekiz'de süren çekimleri sırasında, uzun süredir birlikte yaşadığı Anna Maria Tatò'nun kamerasının önüne geçmişti. Amaç; fikirleri, anıları serbest şekilde paylaşıp, konuşmaları bir itiraf belgeseli formatında kaydetmekti. Altı saatlik çekimlerden ortaya çıkarılan bu 200 dakikalık belgeselde, ünlü aktör Luchino Visconti'nin yönetiminde ilk sahne deneyimlerini, Cinecitta'da ilk kez bir filmde çalışmasını, Vittorio De Sica'ya ve Marco Ferreri'ye olan sevgisini, ve Federico Fellini'yle meslek yaşamı boyunca süren 'karşılıklı güvensizlik üzerine kurulu' diye tanımladığı bir arkadaşlığı anımsıyor. Bu hatıralar rastgele ama dokunaklı, ve Mastroianni'nin kendini hiç önemsemeyen o ünlü mizah anlayışıyla anlatılıyorlar. Kendisine yakıştırılan (ve her zaman uygunsuz bulduğu) Latin âşık imajını ironiyle ele alırken, oyunculuğa bezgin yaklaşımına kendisi de şaşırır bir halde, bazı rolleri sadece filmlerin çekildikleri yerlerden dolayı tercih ettiğini itiraf ediyor.

Amerikada son yıllarda küçük çocukların saçtığı dehşetle birlikte boyutlarını görmeye başladığımız silah kültürünü inceleyen sıradışı bir belgesel. Moore film için, silahların Amerikan kültürünün bir parçası olduğunu savunan ve silah fetişisti bir kuruluşun başkanlığını yürüten, eski oyuncu Charlton Heston ve dehşet saçan çocuklara ilham verdiği iddia edilen Marilyn Manson gibi isimlerle hassas konuyu masaya yatırıyor. Michael Mooreun gösterildiği festivallerde büyük beğeni toplayan ve bolca ödül toplayan yapımı, tüm zamanların en iyi belgeseli seçildi. Yönetmen Roger ve Benin ardından bir kez daha esprili ve aydınlatıcı belgesel sinemasına geri dönüyor.

Ichikawa’nın çekimleri, 1964 Yaz Olimpiyatları’nı, açılış töreninden kapanış seremonilerine kadar yansıtmaktadır. Bazen izleyicilere odaklanmış, bazen de yorgun düşmüş sporcuları görüntülemiştir. Örneğin bir yarışı başından sonuna kadar çekmiştir. Bir sporcunun gelişini, çıktığı yemekleri, eğitimlerini, yarışı ve kaybedişini de gözlemlemiştir. Film boyunca sporcuların asaleti ve kendi sınırlarını zorlamaları

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1936 yapımı Kagamijishi (‎The Lion Dance), bir kabuki dansçısı hakkında kısa bir belgesel çalışması.

Birçok insana göre Roger Ebert, Amerikanın en etkili sinema eleştirmenlerinidir. Dünyanın da en tanınmış sinema yazarlarından biri olan Ebert, 4 Nisan 2013 tarihinde, uzun zamandır savaştığı kansere yenik düşüp hayata veda etti. Chicago Sun-Timesda sürdürdüğü 45 yıllık yazarlık ve televizyonda Gene Siskel ile yürüttüğü programcılık kariyerlerininin yanı sıra Pulitzer Ödülü sahibi de olan Ebert, 2011 yılında otobiyografisi Life Itselfi yayınlamıştı. Yönetmen Steve James bu kitaptan uyarladığı filminde ünlü eleştirmenin hayatı ve kariyerini beyazperdeye aktarıyor.

Ronald Reagan'ın göreve gelmesinden önceki yıllarda Manhattan harabeye dönmüştü. Ancak gerçek sanat hiçbir zaman rahatlıktan gelmez ve Jim Jarmusch, Lizzy Borden ve Amos Poe gibi sanatçılara en iyi eserlerinden bazılarını üretmeleri için ilham veren de tam olarak bu korkunç koşullardı. Punk rock ve new wave müzikten ilham alan bu başına buyruk genç sinemacılar, izleyicileri Hollywood'un ürettiği kaçışçı ürünlerle güçlü bir tezat oluşturan yalın bir gerçeklikle karşı karşıya bıraktılar.

Belgeselci Chris Smith, asi ruhuyla karşı kültür odaklı sinemacılığa on yıllar boyunca ilham veren radikal yönetmen Robert Downey Sr.ın hayatı, kariyeri ile son günlerinin sevgi ve hiciv dolu bir portresini çiziyor. Odağına, Downey'nin birbiriyle son derece iç içe geçmiş sanatını ve hayatını alan "Sr.", ünlü sanatçının, oğlu Robert Downey Jr. ile ilişkisine de samimi bir bakış sunuyor. Downey Sr.ın doğrusallıktan uzak, isyankâr yaklaşımına tamamen sadık kalan belgesel, yönetmenin üç yıl süren çekimlerle eş zamanlı olarak hayatının son film projesine başlama sürecini de ekrana taşıyor. Smith, bir ailenin ve sanatçının öyküsünü, hayat üzerine hem gerçeküstü hem de duygusal düşünceler eşliğinde anlatırken aynı zamanda kendininkiler de dâhil hiçbir kural tanımayan bir sanat anlayışına saygı duruşunda bulunuyor.

Banksy, eserleri New Orleans kasırgası sonrası duvarlardan Filistin Batı Şeria'sındaki ayrım bariyerine kadar her yerde görülebilen, küresel üne sahip bir grafiti sanatçısıdır. Kovuşturmadan kaçınmak için anonimliğini şiddetle koruyan Banksy, şimdiye kadar filme alınma girişimlerine direndi. Exit Through the Gift Shop, eksantrik bir Fransız dükkan sahibinin belgesel yapımcısına dönüşerek Banksy'nin yerini tespit etmeye ve onunla arkadaş olmaya çalışmasının, ancak sanatçının kamerayı sahibine geri çevirmesinin inanılmaz gerçek hikayesini anlatıyor.

Efsanevi edebiyat ozanı Charles Bukowski'nin renkli hayatına ve dönemine odaklanarak müteveffa şair, yazar ve adı çıkmış hedonist üzerine aydınlatıcı bir genel bakış sunan bu film, muazzam bir seyir keyfi veriyor… Çok sayıda şiir kitabının, basındaki köşesi Pis Bir İhtiyarın Notları'nın, Postane ve Kadınlar gibi otobiyografik romanların ve Barbet Schroeder'in biyografik film denemesi "Barfly"ın yazarı Bukowski, 1994'te ölmüştü. Filmde Bono, Sean Penn ve Harry Dean Stanton gibi ünlü hayranlarının övgülerinin yanısıra, basımcılardan, içki arkadaşlarından ve sevgililerinden anekdotlar ve içyüzünü ortaya çıkaran bilgiler de bulunuyor.Ancak, çeşitli kaynaklardan toplanan olağanüstü arşiv görüntüleri sayesinde, filmin asıl yıldızı, kapısına gelen herkesle konuşmaya gönüllü görünen Bukowski'nin kendisi. Schroeder ve Taylor Hackford gibi isim yapmış Hollywood yönetmenlerinin çektiği filmlerden bölümler dışında, Avrupa televizyonlarından alınmış, seyirci önünde yaptığı okumaların zor bulunan görüntülerinin de dahil olduğu parçalar var. Sonuçta bu cazip ve geniş kapsamlı biyografik film, sanatçının benzeri az bulunur yeteneğinden ve hayatını alışılmışın sınırlarının epey ötesinde yaşamaya yönelik öfkesinden kuvvet alan, karizmatik bir yaşam-gücü olarak portresini ortaya çıkarıyor.

İsveçli yönetmenin en üretken yıllarından biri olan 1957'ye odaklanıyor. Bu yıl boyunca iki film çekmiş, en ünlü filmlerinden ikisini (Yedinci Mühür ve Yaban Çilekleri) gösterime sokmuş ve karmaşık özel hayatıyla uğraşırken dört oyun ve bir TV filmi üretmiştir.

Filistinli bir köylü olan Emad Burnat, dördüncü çocuğu doğduğu zaman olan 2005 yılında ilk kamerasını satın alır. Kendi tecrübeleriyle kameramanlığı öğrenen Burnat, Bil'in adlı köyde gerçekleşen tecrit bariyerine karşı direniş gösteren köylüleri ve oğlunun büyümesini kameraya kaydeder. Direnişe karşılık köyde hemen her gün tutuklamalar, şiddet, zeytin ağaçlarının yıkılması gibi olayları da kameraya kaydeden Burnat, dikkatleri üzerine çeker. Arkadaşları, kardeşleri ve kendisi dahil olmak üzere çoğu kişi ya vurulmuş ya da tutuklanmıştır. Yapılan zulmü delil olarak kameraya kaydeden Burnat'ın kameraları ise delilleri yok etmek amacıyla ya kırılmış ya da ateş edilerek kullanılamaz hale getirilmiştir. 5 Kırık Kamera'sı olan Burnat ise İsrailli film yapımcısı Guy Davidi ile beraber bu belgeseli hazırlarlar. Her bir kamera, Burnat'ın hayat hikayesini ve tarihin bir kesitini gösterir.

Japonya’dan, Gine’nin Bijago Adaları’ndan, Capa Verde’den görüntüler ve sesler... Dünyanın dört bir yanını dolaşan anlatıcı, ilgisini tek çeken şeyin sıradanlık olduğunu söyleyerek bizi bambaşka yerlerde en sıradan gündelik hayatların içine sokarak , en sıradan yerlerde, harika manzaralar eşliğinde gezdirir. Dinsel ayinlere, sokak gösterilerine, kutlamalara tanık eder. Marker’ın başyapıtı Sans Soleil - Güneşsiz, aynı anda hem antropolojik bir araştırma, hem zaman kavramı üzerine felsefi bir deneme, hem de şiirsel bir sinema örneği olan eşsiz bir yapım.

Robert Hessens ve Alain Resnais'in yönettiği Guernica adlı kısa filmde; Guernica İspanya’da küçük bir Bask kasabasıdır. 26 Nisan 1937'de Franco, Nazi ve faşist İtalyan kuvvetlerinin yeni uçaklarını Guernica üzerinde test etmesi için izin vermiş ve bombardıman başlamıştır. Bombardıman sonrası kasabada büyük bir katliam yaşanmış, Guernica yerle bir edilmiş, ölü sayısı en az 1.654 ve yaralı sayısı ise 889 olmuştur. Paris'te yaşayan Pablo Picasso da memleketindeki bu olayı gazeteden öğrenmiş ve şok olmuştur. Duygularını şehit şehrin adını taşıyan görkemli ama korkunç bir resme çevirir. Bu film sadece resim üzerine yorum yapmakla kalmıyor, aynı zamanda çılgınca kamera ve ses efektleri ile yeni bir hayat sunuyor.

Cobra Gypsies Documentary, Kuzey Hindistan'ın Rajasthan kırsalında yaşayan göçebe Kalbeliya kabilelerinin muhteşem antik kültürüne çağdaş ve renkli bir pencere sunuyor. Belgesel, günümüz Avrupa'sında yaşayan modern Roman Çingenelerin ataları olan bu egzotik görünümlü insanların sonsuz dans kültürlerini, senkoplu müziklerini, yılan çekiciliğini, renkli modalarını ve göçebe yaşam tarzlarını araştırıyor.

1940'lar ve 1950'lerde Amerika Birleşik Devletleri hükümeti tarafından Amerikalılara atom bombasının güvenlikleri için bir tehdit olmadığına dair güvence vermek üzere tasarlanmış propaganda filmlerinden oluşan rahatsız edici bir koleksiyon.

Lars von Trier, akıl hocası film yapımcısı Jørgen Leth'e, Leth'in 1967 yapımı kısa filmi Kusursuz İnsan'ı her biri farklı bir dizi tuhaf ve zorlu kuralla beş kez yeniden çekmesi için meydan okuyor.

İberia (2005) filmi, İspanyol yönetmen Carlos Saura'nın bir eseridir ve sanatın çeşitli yönlerini içinde barındıran bir dans ve müzik gösterisidir. Film, müzikle iç içe geçmiş sahneleri, etkileyici görselliği ve güçlü temalarıyla dikkat çekiyor. Eleştirmenler, görsel anlatımın yanı sıra, filmdeki duygusal derinlikleri ve kültürel temaları övgüyle karşılamaktadır. Ancak bazı izleyiciler, filmdeki anlatımın karmaşık olduğunu düşünebilir. Genel olarak, sanatseverler ve dans tutkunları için önerilen bir yapım olarak öne çıkmaktadır.

Makedonya kırsalında arıcılıkla uğraşan bir ailenin yaşamına ışık tutuyor ve doğayla içi içe yaşayan bu ailenin göçebe arıcıların yanlarına taşınmasıyla bozulan düzeni yeniden sağlamak için verdikleri mücadeleyi anlatıyor. Hatice ve ailesinin verdiği bu mücadele, insanlık ile doğa arasındaki dengenin kırılganlığını da gözler önüne seriyor.

Human bize, insanoğlunun derinliklerine inme fırsatını sunarken, dünyamıza dair görüntü ve hikâyelerle iki kanatlı bir tablo çizer. Kin ve şiddetle olduğu kadar aşk ve mutluluk aracılığıyla da Human, bizleri başkalarıyla karşı karşıya getirirken kendi hayatlarımıza da götürür. En basit günlük hikâyelerden en ilginç masalsı hayatlara kadar değinerek, bizlerin aslında kimler olduğumuza, karanlık yanlarımız olduğu kadar güzel ve evrensel bir yanımızın da olabildiğine ışık tutar. Yeryüzünü, yani bizim Dünyamızın, belki de hiç görülmemiş en güzel yerlerine ait havadan görüntüleri ve opera tarzındaki müzikler eşliğinde dünyanın güzelliklerine tanıklık etme ve soluklanma fırsatı sunar. Human, insan koşullarına sıkı sıkıya bağlanmamızı ve varoluş sebebimizin ne olduğunun yansıtılmasını sağlayan bir film.

Jonas Mekas'ın yönettiği Diaries Notes and Sketches (Walden) belgeselinde, 6 film makarası içinde benlik, aile, arkadaş, çift ve idol gibi hayat hakkında bir çalışma gerçekleştiriliyor.

Antropolog Jean Rouch ve sosyolog Edgar Morln’ln birlikte çektiği Chronique d’un Été - Chronicle of a Summer, bütün belgesellerin en önemlisi ve en çok anılanıdır. Türün bazı öncülerinin (Dziga Vertov ve Robert Flaherty) yarattığı gelenekleri ve teknikleri kullanan Rouch ve Morin, 1960’ların başlarında Paris’te, günlük yaşamın kalıplarını ve işleyişlerini belgeler. O dönemde 16 mm. film ekipmanı ve tekniklerinde meydana gelen bazı temel değişikliklerden yararlanan film, gitgide daha hareketli hale gelen ve "nesnel" bir aracın sağladığı, ortaya yeni yeni çıkmaya başlayan olanakları sergiler.Bazı açılardan Chronique d’un Eté’nin gözlemci bir üslubu olduğu söylenebilirse de film kendi yöntemsel ve ahlaki yaklaşımını durmadan sorgular. Bu açıdan, filmin "son halinin" gösterilmesini ve eleştirel biçimde tartışılmasını filme dahil ederek, Flaherty’nin yaklaşımını geliştirir (o da çekimlerini Nanook of the North-Kuzeyli Nanook’a, (1922), konu olan Inuit’lere göstermekte ısrarcıydı). Ayrıca Chronique d’un Été bize bazen Morin’le konuşan, diğer zamanlarda kamera önünde "var olmayı sürdüren" karakterlerinin yaşantısından anlar sunsa da aynı zamanda kendisini bilinçli bir biçimde, konu edindiği öznelerin etkileşimli karşılıklarını içine alan etnografik ya da antropolojik bir deney olarak damgalar.Belki de Chronique d’un Eté’nin en çarpıcı yanı aracısız aktarılan gerçeklik anlarını yakalama başarısından daha çok, gerçeklikle, kameranın varlığıyla dayattığı gösterinin (ya da bir gerçeklik olarak gösterinin) karışımını, eleştirel biçimde inceleyebilme kapasitesidir. Frederick Wiseman’in kamerayı ve yönetmeni silmek için büyük gayret harcayan belgesellerinin aksine, Rouch’un ve Morin’in filminde her ikisinin de varlığına ısrarla vurgu yapılır. Böylelikle kamera ve yönetmen, günlük yaşamın gözlemcilerinden ziyade, bu yaşamın inşasında ve gözler önüne serilmesinde etkin olarak gösterilir. Bununla birlikte toplama kampından sağ kurtulan Marcelline’in, son derece açık biçimde "kişisel" yorumları eşliğinde Paris sokaklarında yürümesinde, cinéma vérité türünün yaklaşmakta olan "özgürlüğü"nün izleri sezilebilir. Bu film, "dolaysız" sinemanın gücünü ve tekniklerini bir yandan biçimlendiren bir yandan da eleştirel açıdan sorgulayan, ileri görüşlü bir çalışmadır.

Bob Marley'in evrenselliği, müzik tarihine katkısı ve toplumsal, siyasal bir öncü olarak üstlendiği rol tek kelimeyle benzersiz. Marley, bir müzisyen, bir devrimci ve bir efsane olarak gençliğinden uluslararası yıldız oluşuna dek bu efsane sanatçının yaşam öyküsünü anlatıyor. Marley ailesinin desteğiyle gerçekleştirilen filmde daha önce gün yüzüne çıkmamış görüntüler, inanılmaz performanslar ve yakın dostlarıyla yapılmış röportajlar da yer alıyor. İlk kez Berlin Film Festivalinde izleyiciyle buluşan filmin yönetmeni, İskoçyanın Son Kralı filmini de çeken Kevin Macdonald filmde, ölümünden 30 yıl sonra bile Bob Marleyin nasıl hâlâ dünyanın dört bir yanındaki insanlara hitap etmeyi sürdürdüğünü inceliyor.