Dünyaca tanınmış İtalyan yönetmen Guido Anselmi, yaratıcı ve kişisel bir krizin tam ortasındadır. Yeni filmi için aynı anda birkaç proje üzerinde çalışmakta, ama çocukluk anıları ve cinsel fantezileri onu rahat bırakmamaktadır. Yönetmen yaşamına bir türlü bir anlam verememekte ve yeni filmine başlayamamaktadır. Kaçınılmaz olarak içine kapanarak yaşamdaki gelişmesine katkıda bulunan olayları değerlendirir: çocukluğu, kilise, ailesiyle ilişkileri, yaşamına giren kadınlar, ve bunların her birine eşlik eden türlü karabasanlar. Belki de yeni filminin malzemesini bunlar oluşturmalıdır. Guido, işinin saçmalığı, sanat ve karşı cinsle olan ilişkileri ve insanın varoluşunun anlamı üzerinde düşünmeye başlar.

Üst üste gelen olaylar yüzünden işa adamı George Bailey intiharın eşiğine gelmiştir ve köprünün kenarında sallanmaktadır. Tam o sırada Clarence adlı ‘koruyucu melek’ belirir ve George’u intihar düşüncesinden vazgeçirmek için George’a küçük bir oyun oynamaya karar verir. Bu oyunda George eski hayatına geri dönecektir ve George, hayatındaki insanların George’la hiç tanışmamış olsalardı ne şekilde bir hayat süreceklerini görecektir. Bu sıradışı deneyim sonucunda George iyi niyetinden dolayı ne kadar çok insana yardım ettiğini anlar ve hayatının değerinin farkına varır. Frank Capra başyaptı dünyanın en güzel filmlerinden biridir. Her izleyenin kendisini iyi hissettiği yapım, verdiği pozitif duygular nedeniyle her yılbaşı gecesi Amerikan televizyonlarında gösterilmektedir.

Film, 10 sene süren bir Haçlı seferinden sonra vebanın kol gezdiği ülkesine dönerken yolu Ölüm tarafından kesilen bir şövalyenin öyküsüdür. Ölüm’ü bir satranç oyununa davet eden şövalye eğer onu yenebilirse yaşamına kaldığı yerden devam edecektir. Yedinci Mühür, kıyamet tehdidi altında yaşamın anlamını çözmeye çalışan yalnız bir adamın çarpıcı bir portresidir. Film, inanç sistemlerinin erozyona uğradığı, nükleer bir kıyametin gündelik tehdit olduğu 1950’lerin dünyasında insanlığın hangi değerlere sarılması gerektiğini sorgular. Bu özelliğiyle yeni bir tür varoluşçu sinemanın da ikonu

"Düşler" farklı hikayelerin anlatıldığı, birbirinden bağımsız 8 kısa filmden oluşuyor. "Sunshine Through The Rain", ailesi tarafından dışarı çıkması yasaklanan bir çocuğun, toplum tarafından kutsal sayılan bir günde yaşadıklarını anlatıyor. "The Peach Orchard", insanoğlunun doğaya müdahelesinin yol açtığı sonuçları vurgularken, "The Blizzard"la bir dağda mahsur kalan insanların dramını perdeye yansıtıyor. "The Tunnel", ölümlerinden sorumlu olduğu ölü askerleri bir tünel çıkışında gören adamın dramını anlatıyor... "Crows", ünlü ressam Vincent Van Gogh'un yaşadığı bölgeye ve sanatına dair bir çalışma.. Güneşli bir yaz gününde yaşananları "Village of the Watermills" ile anlatan Kurosawa, son iki bölümde ("Mount Fuji in Red" ve "The Weeping Demon") nükleer tehlikenin insanlık üzerindeki etkilerini araştırıyor..

19. yy 2.yarısında, kaybedecek bir şeyi olmadığını düşünen genç bir adam, Batı Amerika'nın uç kısımlarına, bilmediği bir yere muhasebeci olmak için gider. Lakin o gidene kadar yerine çoktan başkası alınmıştır. O da ?'Hiç kimse'' isimli dışlanmış bir Amerikan yerlisinin hayatına girmesiyle gerçek bir Batılı olmayı kendine amaç edinir. Hiç kimse'yle tanışmasıyla hikaye komik ve vahşi bir hal alır. Blake'in doğasına zıt olsa da, durum Blake'i silah kullanan, kural dışı avlanan bir katile dönüştürür. Blake yavaşça kontrolünü kaybeder.

Kötü kalpli Krank ve adamları çılgın bir bilim adamı tarafından imal edilmişlerdir. Krank'ın en büyük acısı, rüya görme yetisinden yoksun olmasıdır. Tek çareyi, rüyalarını çalmak için kaçırdığı çocuklarda bulur. Oysa çocuklar ondan korktuğu için tek elde ettiği onların kabusları olacaktır.Bir gün bir sirkin güçlü adamı olan One'ın küçük kardeşi de Krank'a götürülmek üzere Cyclops ve çetesi tarafından kaçırılınca esrarın ardındaki perdenin kalkmasıyla sonuçlanacak olan fantastik olaylar serisi başlamış olur.Daha önce bize Şarküteri'yi sunmuş olan çılgıncasına zeki ve dahi yönetmenler Caro ve Jeunet'den bir başyapıt daha.

İspanyol ustanın bu göz kamaştırıcı ilk uzun metrajlı filmi, 1940'ta, İspanyol İç Savaşının bitiminden hemen sonra, Kastilya Bölgesinin kırsalında geçiyor. Küçük Ana, köy sinemasında gösterilen James Whalein Frankeştayn filminden hem çok etkilenmiş hem de kafası karışmıştır. Ananın çokbilmiş ablası İsabel, sinsice canavarın aslında ölmediğini, ruhunun yaşadığını ve gözlerini kaparsa Ananın onu çağırabileceğini söyler. Fazla diyalogdan kaçınan bu büyüleyici, kinayeli öykü masumiyet, yanılsamalar ve çocukluk anıları hakkında şiirsel bir seyirlik.

Japon sinemacı Hirokazu Koreeda'nın 1998 tarihli filmi After Life, öldükten sonra sonsuzluğa götürmek istedikleri tek bir anıyı seçmeleri istenen ruhların öykülerini anlatıyor. Seçtikleri anı, öteki dünyaya geçmeden önce bekletildikleri istasyonun görevlileri tarafından, sinemanın tüm görsel hilelerine başvurularak çekilecektir. Koreedanın filmi şaşırtıcı, etkileyici ve her anlamda eğlendirici bir yapım.

İnsan olabilmek için dünyevi bir aşk arayışı içerisine giren bir meleği konu alan film bölünmüş Berlin’de geçer. Melek Damiel (Bruno Ganz) ve melek Cassiel’in (Otto Sander) gözünden şehirdeki farklı yaşamları izler, farklı dramlara tanık oluruz. Konumları gereği onlar da sadece pasif bir izleyici olmak mecburiyetindedirler. Damiel bunu değiştirmeye karar verir...Berlin Üzerine Gökyüzü, sinema tarihinin en unutulmaz filmlerinden biri. Varoluşsal felsefeyi perdeye bu kadar iyi yansıtan, iletişimsizliği ve yabancılaşmayı bu kadar iyi anlatan bir filme çok az rastlayabilirsiniz. Alman toplumunun bölünmüşlüğünü, geçmişlerinin ağır faturasını ve bu yük karşısında parçalanıp yabancılaşan Almanları anlatan çok çarpıcı bir yapım. Monologlar üzerinden ilerlemesine karşın, inanılmaz karelerle derdini anlatan bir şaheser. Görüntüleri ve müzikleri kadar, yönetmenin kullandığı çekim açıları da yabancılaşmayı çok iyi anlatıyor.

Gözden düştüğü hissine kapılan orta yaşlı bir şair olan Orphée (Jean Marais)nin küçümsediği genç rakibi bir trafik kazasında ölünce onun patroniçesi olan güzel Prenses Ölüm (María Casares) ile tanışır ve ondan çok etkilenir. Bu arada ihmal ettiği eşi Eurydice (Marie Déa) de benzer bir kazada ölünce Orphée, onu geri getirebilmek için ölüler diyarına iner.

Alice Carol, yağmurlu bir gecede birlikte yaşadığı adama artık onu sevmediğini söyleyerek terk eder ve arabasıyla yola çıkar. Ama ıssız bir yolda kaza geçirir ve yakınlardaki bir malikaneden yardım istemek zorunda kalır. Bu büyük evde son derece misafirperver bir yaşlı adam ve uşağı yaşamaktadır. Alice'e yiyecek ve oda verirler. Alice sabah uyandığında evde kimseyi bulamaz ama mutfakta kendisi için hazırlanmış kahvaltı vardır. Yola çıkmaya karar verdiğinde ise dehşetle fark eder ki çıkış yolu yoktur...

Film, İç Savaş döneminde bir taraftan otorite karmaşası, diğer taraftan da sosyal ve ekonomik güçlüklerin getirdiği baskılar arasında sıkışıp kalmış iki komşu aileyi anlatıyor. Karısıyla birlikte çömlek yapıp şehirde satan Genjurô, gün geçtikçe daha da hırslanacak ve daha çok çömlek satıp daha da çok para kazanmayı hedefleyerek hırsını açgözlülüğe doğru dönüştürecektir.Diğer taraftan işsiz olduğu için sürekli karısının kendisine ettiği hakaretleri dinlemek zorunda kalan Tôbei'nin hayatta istediği tek şey samuray olmaktır. Samuray olmak için her şeyi yapmaya hazırdır ve eline bir miktar para geçince yaptığı ilk iş zırh ve samuraylık için gerekli diğer gereçleri almak olur. Ancak, gerçekten de bir samuray olmuş mudur?Japon sinemasının öne çıkan türlerinden olan dönem dramı olarak adlandırdığımız "jidaigeki" türündeki film, 1 Oscar adaylığına sahip.

250 yıllık bir lanet ve nehirde saklı duran hayaletler artık su yüzüne çıkıyor. Bundan tam 250 yıl önce Shinzaemon adlı zalim bir samuray tefecilik yapan Soetsu’yu öldürür ve cesedini nehire atar. Ancak bu nehirle ilgili bir efsane vardır. Nehirde batan ceset, su yüzüne bir daha asla çıkamayacaktır. Aradan 20 yıl geçer ve Shinzaemon’un oğlu bir tesadüf sonucu karşılaştığı Soetsu’nun kızına aşık olur. Ancak önce kendilerini bekleyen lanet ve nehirin sakladığı hayaletlerle yüzleşmek zorunda kalacaktır * Klasik 12 Japon hayalet hikayesinin toplandığı kitabın adıdır Kwaidan. Usta yönetmen Kobayashi bu hikayeleri inanılmaz yorumlamıştır. Film değil sanki herbiri üzerinden yıllarca çalışılmış paha biçilmez resimlerdir.

Perhan Romanya'da büyükannesiyle yaşayan yeniyetme bir çingenedir. Çingenelerin doğayla bütün ve kendilerine has atmosferinde, Perhan da biraz kendi iç dünyasında biraz da kız arkadaşının aşk ateşinin içinde yaşamaktadır. Genç çingene, his yoğunluğu yaşadığında nesneleri uzaktan hareket ettirebilmektedir de.Mafyatik işler peşindeki Ahmed, ondan yararlanmak için Perhan'ı kendisiyle beraber şehre gelmeye ve yaşadığı noktayı terketmeye ikna eder. Perhan bu yeni hayata tek bir şey için katlanır: yeterince para biriktirmek ve sevdiklerine geri dönüp evlenebilmek. Bir yandan da bacağından ameliyat olmak için onlardan ayrılan kız kardeşini bulmayı ummaktadır.Yönetmen Emir Kusturica'ya uluslararası alanda tanınma getiren ve Cannes'da coşkuyla taçlandırlan bu ilgi çekici yapım, aynı zamanda tamamı çingene dilinde çekilen ilk film özelliğini de taşıyor. Müzik, dram, hayal, bildiğiniz tüm Kusturica bileşenlerini barındıran bir yapım.

İflasın eşiğindeki tüccar bir oğlu ve üç kızı ile bir köyde yaşamaktadır.Kızlardan kendini beğenmiş,bencil ve şirret olan Felicie ve Adelaide, üçüncü kız Belle üzerinde tahakküm kurmuş ve onu adeta bir hizmetçi gibi kullanmaktadırlar.Bir gün ormanda yolunu kaybeden tüccar karşısına çıkan garip bir şatoya girer. Kızı Belle için bir gül kopardığı esnada şatonun sahibi çıkagelir.Şatonun sahibi sihirli güçlere sahip yarı hayvan yarı insan bir yaratıktır.Tüccara kızlarından birisini kendisine vermediği takdirde onu öldüreceğini söyler.Kızlarından Belle babasını kurtarabilmek için kendini feda eder ve şatoya gider..

Juraj Jakubisko’nun yönettiği, Slovak ve Çek eleştirmenlerin en iyi Slovak filmleri arasında saydığı Vtáckovia, Siroty a Blázni (Birds, Orphans and Fools), uzun süre bastırılmış bir aşk, ölüm ve delilik hikayesini anlatıyor. Konu savaşın yerle bir ettiği, bombalanmış kiliseler ve yıkılmış evlerden oluşan bir coğrafyada ilerleyen iki adam ve yetim bir Yahudi kızın alışılmadık ilişkisine odaklanıyor.1968’deki Sovyet işgali ardından çekilen, Slovakya’nın tarihi olaylarına göndermeler yapan film, Jakubisko’nun yer yer oyunbaz ve gerçeküstü yaklaşımını yansıtır. Giderek kabusa dönüşen bu hikaye, zamanında yetkililer tarafından “yoz ve zararlı sanat” olarak nitelendirildi ve Komünist rejimin 1989’daki son günlerine dek yasaklı kaldı. Siyasal ve biçimsel olarak hala Çek Yeni Dalga’sının en radikal filmlerinden biri olarak kabul edilir.

Sedmikrasky (Küçük Papatyalar): her ikisi de Marie adlı, 17 yaşında iki özgür kızın (Jitka Cerhovâ ve Ivana Karbanovâ) hikâyesini anlatır. Kızların bir olay örgüsünden çok, unutulmaz bir edepsizlik sahneleri dizisi oluşturan çeşitli çılgınlıkları arasında, Chytilovânın başını hükümetle belaya sokmasına yol açan birçok penis- karşıtı gagler (salatalık ve muz soymak gibi), çirkin yaşlı adamlara eğilim ve kaliteli yemeklerin ikram edildiği herkese açık (Laurel ve Hardyye rakip olabilecek cinsten) bir parti bulunur. Bu rahatsız edici ama özgürleştirici güç gösterisi, yetenekli yönetmeninin özgürlükle neler yapabileceğini gözler önüne serer. Jacques Rivettenin Celine and Julie Go Boatingi üzerinde büyük bir etkisi olan Sedmikrasky, eleştirmen Ruby Richin de dile getirdiği üzere, Medusanın kahkahası olarak yorumlanabilecek, yıkıcı, canlı, enerjik ve çoğu erkek izleyici için (tehditkâr değilse bile) ürkütücü kadın kıkırdamalarıma dopdolu.Çekoslavakya'nın rejimi destekleyen bir mesajdan yoksun gördüğü için yasakladığı Sedmikrásky (Daisies) - Küçük Papatyalar, Çekoslavakya'nın ilk feminist sinemacısı Vera Chytilová'nın uzun bir süre film yapamamasına sebep oldu. Sovyetler'in Çekoslavakya'ya girmesinden sonra 1969-75 yılları arasında film yapması yasaklanan Chytilová, ancak cumhurbaşkanına yazdığı mektuptan sonra yeniden çalışma izni alabilmişti. Çekoslavakya'da 60'lı yıllarda çekilmiş en anarşik ve cesur film olarak kabul edilen güldürü niteliğindeki bu özgün ve avangart film, aynı zamanda anti-militarist ögeler de içeriyor.

Tamkang Lisesi'nde müzik öğretmeni olan babası Chin (Antony Wong) ile birlikte yaşamaktadır. İkisi de müzik ve piyano da son derece iyidir. Tamkang Lisesi'nin ilk gününde, Lun kampüste sınıf arkadaşı ile yürürken gizemli bir piyano sesi dikkatini çeker. Müziği takip ettiğinde ise burda kız için ethereal (uhrevi, ruh gibi, semavi) tanımı geçiyor. Eski müzik odasında piyano çalan kızı bulur. Piyano çalan bu kız, Yu (Guey Lun-Mei), Lun'un sınıf arkadaşlarından biridir. Her zaman okula geç kalmaktadır ve bu nedenle daima Lun'un yanındaki sıranın en arkasına oturmaktadır. İkisi, zamanla yakın arkadaş olurlar ve vakitlerinin çoğunu birlikte geçirmeye başlarlar. "Seni ilk gördüğüm gün çaldığın melodinin adı neydi" diye sordu Lun. "Bu benim sırrım" diye fısıldadı kulağına Yu.

Kansas'ta, kendi halinde bir çiftlikte yaşamını sürdüren Dorothy Gale halinden memnundur. Bir gün koskoca bir evi bile sürükleyebilecek büyüklükte bir hortum çiftliğe de uğrar, Dorothy ile köpeği Toto uyandıklarında kendilerini oldukça tuhaf bir köyde bulurlar. Bu esnada ölen lanetli 'Doğu Cadısı' nın intikamını almak isteyen kardeşi 'Batı Cadısı' onların peşine düşer.

Veronika Polonyada yaşamaktadır, Veronique ise Parisde. Birbirinden haberleri bile olmayan bu iki insan, bir şekilde birbirlerinin hayatlarını etkileyeceklerdir. Veronika bir müzik okuluna girer ve çok çalışır. Ancak ilk performansını verirken ölür. Veroniquenın hayatı da bu noktadan sonra değişmeye başlar ve aniden şarkıcı olmamaya karar verir. Krzysztof Kieslowsknin fantaziyle yoğrulmuş bu muazzam filmi, senaryosunun orjinalliği ve Renk Üçlemesinin son halkası olan Kırmızıda oynayan İrene Jacobun iki karakteri de son derece inandırıcı bir şekilde oynamasıyla dikkat çekiyor.

Cervantes'in başyapıtından esinlenen filmde Adam Driver kendini beğenmiş bir reklam yönetmenini, Jonathan Pryce ise kendini Don Quixote sanan bir adamı canlandırıyor. İkili, seneler sonra tekrar karşılaşınca acımasız bir Rus oligark, ırkçı bir yapımcı ve eski aşkların da karıştığı, gerçekle hayalin, geçmişle günümüzün buluştuğu çağdaş bir Don Quixote hikâyesinin ortasına düşüyorlar. Filmin 1990'larda başlayan yapım süreci hastalıklar, davalar, finansman sıkıntıları, hatta sel baskını gibi çeşitli talihsizlikler yüzünden 2018'e kadar aksadı.

Los Angeles Rams takımı oyun kurucusu Joe Pendleton geçirdiği bir trafik kazası sonucu cennete çağrılır. Pendleton'un bedeni cenaze sırasında yakılmıştır. Henüz ölmeye hazır olmayan Pendleton dünyaya cinayete kurban giden şirket sahibi yaşlı bir milyonerin vücudunda geri gönderilir. Hayatı alt üst olan sporcu tüm bunlarla baş etmeye çalışırken bir yandan da genç bir İngiliz kadına aşık olur.

New Orleans'ta yaşayan Louis karısını kaybetmiş olmanın üzüntüsüyle, yaşama sevincini kaybetmiştir. Lestat adındaki bir vampir, ona gecelerin yaratığı yani bir vampir olmasını önerir. Louis bu öneriyi kabul eder ve Lestat ona ölümcül kanını akıtarak onu da bir vampire dönüştürür.

Cecilia, 1930ların ekonomik kriz dönemi Amerikasında, çok az para için ölümüne çalışan, işe yaramaz kocası tarafından sürekli taciz edilen mutsuz bir garsondur. Tek kaçışı, tutku derecesinde sevdiği sinemadır. Kahirenin Mor Gülü isimli filmse favorisidir. Defalarca gittiği filmde bir gün baş karakter Tom Baxter perdeden inip gerçek hayata karışır. Üstelik Ceciliaya aşık olur! * Woody Allenın en sevdiği eseri olduğunu itiraf ettiği bu film, büyük ustanın hem komik ve fantastik hem de gerçekçi yapımlarını adeta tek potada eritiyor. Kritiklerin de Allenın görüşünü paylaştığını söylememize gerek yok * Bu film Woody Allenın sinemaya ve sinemaseverlere armağan niteliğindeki eseridir bence. Çok keyifli, konusuyla farklı, derinlerinde sakladığı hüznüyle iç acıtan bir film, kesinlikle kaçırılmamalı.

Veronica Lake, Salem'de kendisini kazığa bağlayan Püriten'in erkek torunlarını lanetledikten yüzyıllar sonra, evlenmek üzere olduğu şımarık bir sosyetikle (Susan Hayward) birlikteyken vali adayı (Fredric March) birine ilgi duymaya başlayan, büyüleyici intikamcı bir büyücü rolüyle baştan çıkarıcı bir büyü yayıyor. Yenilikçi Fransız yönetmen René Clair'in Hollywood'da çektiği filmlerin en keyiflisi olan "Bir Cadıyla Evlendim", eğlenceli özel efektler ve ışıltılı nüktelerle dolu komik bir şaheser.

21 yaşına basan Tim Lake (Domnhall Gleeson), ailesindeki tüm erkeklerin sahip olduğu gizli bir yeteneğinin olduğunu öğrenir. Lake ailesinin tüm erkekleri zamanda seyahat etme yeteneğine sahiptir ve Tim de artık bunu kullanabilecektir. Bunu fırsat bilen Tim geçmişindeki utanç verici anlara gidip olayları değiştirmeye başlar. Kısa bir süre sonra Londraya taşınır ve son derece çekici bir kadın olan Marye (Rachel McAdams) aşık olur. Tim herkesten gizlediği yeteneğini ilişkilerine de yeni bir boyut getirmesi için kullanmaya başlar ve bu sayede her adımı hatasız atlatmayı planlar. Ancak bir süre sonra her sorunu bu şekilde çözemeyeceğini ve hataların da hayatın gerekli birer parçası olduğunu fark eder.

Amerikalı bir adam, memleketinin efsanelerinden olan "kedi-insan"a dönüşeceğinden korkan Sırp bir göçmen kız ile evlenir.1942 yapımı, gerilim ögesinin ağır bastığı, Jacques Tourneur'un yönettiği bir kara film olan Cat People - Kedi İnsan, o döneme göre oldukça ilginç konusuyla dikkat çekiyor.

Şehrin ileri gelenleri, bir akşam yemeği için Señor Edmundo Nobile ve eşi Lucianın evinde toplanırlar. Fakat sabahleyin anlayamadıkları bir sebepten dolayı kapılar açık olmasına rağmen odayı terk edemezler. Yanlarında sadece geceden kalan yiyecek ve içecek vardır.Geçen birkaç gün içindeyse, toplumda yer edinmiş bu elit topluluk birbirlerine düşer, hilelerini ortaya döker ve vahşice saldırır.Gerçeküstü sinemanın ustalarından Luis Buñuelin burjuvazi ve erdemliliği sorguladığı bu filmi, New York Times tarafından en iyi 1000 film arasında gösteriliyor.

Martin ölmekte olan eski bir yerli dili olan Zikril dilini kaydetmek için uzak bir Meksika köyüne gelir. Dili konuşan son 2 kişiyi bulur, fakat elli senelik bir kin yüzünden birbirleriyle konuşmayı reddederler. Martin, Evaristo ile Isauro'nun aynı kadına aşık oldukları için kavga ettiklerini öğrenir. Şimdi, dul kalan Evaristo, rahatsız olan Isauro'dan hâlâ kaçmaya devam ediyor

Wender's Der Himmel über Berlin (Wings of Desire)'in devamı niteliğinde olan film, yine Almanya'nın başkentinde özlemle insanların hayatını izleyen bir grup meleğin hikayesini anlatıyor...

Antikacı dükkanı işletmekte olan Jesus Gris tesadüfen, 450 yıl önce bir simyacı tarafından icat edilmiş mekanik bir kapsül bulur. Filmde, yapıştığı kişiye gençlik ve güç aşılayan, örümcek şeklinde olan bu altın kapsülün aynı zamanda insan kanı içilmeden bastırılamayan bir açlık getirdiğini de farkeden Grisin insandan vampire dönüşme süreci anlatılır. İçinde bulunduğu karışık durumdan çıkış yolu bulamayan Grisin vücudundaki kapsülün peşinde olan başkalarının da olduğunu öğrenmesi uzun sürmeyecektir.

Petronius’un Hristiyanlık öncesi Roma’daki hayatı tasvir eden, yarım kalmış klasik metinlerinden yola çıkan Satyricon, efsane yönetmen Federico Fellini’nin belki de en anarşik eseri.Tam olarak bir hikaye örgüsü ya da anlatımcı kaygılardan uzak bu filmde Romalıların pek ahlakçı olmayan, hedonist ama çok renkli hayatlarına Encolpius isimli bir öğrenci ve ardaşı Ascyltus’un gözünden bakıyoruz. Belki de filmin tek dayanak noktası olan ikilinin seks, din, eğlence üzerine tartışmalarına ve kelimenin tam anlamıyla tuhaf -bizarre- bir takım durumlara düşmelerine şahit oluyoruz.Fellini’nin antik Roma’ya yaptığı bu fantastik yolculuk, kuşkusuz izleyene hoşça vakit geçirtmenin ötesinde ödüller de barındırıyor. Bunun dozu ise seyircinin kendi donanmışlığıyla ölçülecek!İyi seyirler..

Orfeo, Brezilya'nın Rio de Janeiro şehrinde tramvay kondüktörlüğü yapmaktadır. Çevresinde bir playboy olarak tanınan Orfeo, Mira ile nişanlıdır ancak sürekli ondan kaçmaktadır. Orfeo, çevresinde onlarca kadın varken evliliğin henüz erken olduğunu düşünmektedir. Rio'da karnaval mevsimi gelmiştir. Karnavala katılmayı planlayan Orfeo, nikah yüzüğü almak için ayırdığı para ile rehinciye vermiş olduğu gitarını geri alır. Karnaval sırasında Eurydice'i görür ve ona aşık olur. Eurydice de köyündeki aşığını terk ederek Rio'ya kaçmıştır. Ancak öfkeli aşığı 'ölüm meleği' kıyafetinde peşine düşmüştür. Orfeo'nun tüm çabaları eurydice'i eski aşığının gazabından korumaya yetmez. Öfkeli aşık ortaya çıkar ve Eurydice'i öldürür. Orfeo ise aşkını geri getirebilme umudu ile 'cehennem'e (Rio Morgu) girer...Marcel Camus'un yönettiği Orfeu Negro (Black Orpheus) - Siyah Örfe, Yabancı Dilde En İyi Film dalında Oscar ödülünün yanında Cannes Film Festivali'nde de Altın Palmiye'ye uzanmıştı.

Telefonları çalmadan önce duyabilen ilginç bir kadın olan Daisy Gamble, nişanlısı Warren’ın isteği üzerine sigarayı bırakmak ister ve bir doktordan hipnoz yoluyla yardım alır. Ancak hipnoz altındayken doktoru, Daisy’nin geçmiş yaşamlara ve değişik kişiliklere dönüştüğünü farkeder ve o kişiliklerden birine aşık olur.

Köyünde huzur dolu bir yaşamı olan Ashitaka, bir gün ormandan kötü bir varlığın gelmekte olduğu sezer. Köyünden küçük bir kızı kurtarmak için, canavara dönüşmüş olan Orman Tanrısı'na saldırır, mücadele sonunda canavarı öldürür fakat ölümcül bir yara alarak lanetlenir.

Efsanevi model, sanatçı, müzisyen Zouzou’nun Mary Magdalene’yi, Fransız oyuncu Pierre Clémenti’nin İsa’yı oynadığı, yönetmenin kendisinin de yanlış yola sapmış bir havari olarak yer aldığı İncil’le ilgili serbest bir alegori.Bir Başkaldırı Manifestosu: İsa, Devrim ve Erken Dönem Garrel Sinemasının Kökleri1. Tarihsel Konum: 1968 Sonrasının Ateşli İsyanıGarrel, bu filmi Mayıs 68 ayaklanmalarının hemen ertesinde, sokaklardaki barikat dumanları henüz dağılmamışken çekti. Sinema tarihinde nadir görülen bir "devrim anı"na sabitlenmiş filmdir: Dini mitolojinin politik bir silaha dönüşümü: İsa figürü (Pierre Clémenti), bir Che Guevara yorumuyla sunulur. Çarmıha geriliş sahnesi, Fransız polisi tarafından dövülen öğrencilerin fotoğraflarıyla zihinde örtüşür. Meryem Ana'nın yeniden yazımı: Zina yapan, afyon çeken ve "kutsal annelik" mitini reddeden bir karakter olarak işlenir. Bu, Katolik Fransa'ya yönelik kışkırtıcı bir saldırıdır.2. Biçimsel Radikallik: Avangartın SınırlarındaGarrel, bu filmde Godard'ın politik didaktizmini ve Bresson'un ascetik minimalizmini reddeder; kendine özgü bir "lirik anarşizm" yaratır: Siyah-beyazın şiddeti: Gölgeler ve ışık, karakterlerin iç çatışmalarını değil, tarihsel bir andaki kolektif çığlığı yansıtır. Doğaçlama diyaloglar ve teatral sahneler: Oyuncular (Nico dahil) senaryosuz çalışır. Bu, Artaud'nun "Vahşet Tiyatrosu" teorisinin sinemadaki karşılığıdır. Müzik: Nico'nun drone şarkıları ve aniden kesilen sessizlikler, izleyiciyi bir "devrimci ayin"e zorlar.3. Tematik Patlamalar: Din, Cinsellik ve Siyaset Kutsalın profanlaşması: İsa'nın son akşam yemeği, bir grup hippinin afyon partisine dönüşür. Kutsal Kase yerine şişe şarabın geçmesi, Kilise'ye değil, tüketim toplumuna yönelik bir eleştiridir. Cinsel devrim: Meryem'in bekaretinin kaybı, sahnede gerçek bir seks eylemiyle (simüle edilmiş olsa da) gösterilir. 1969'da bu, sansür kurullarını çıldırtacak derecede radikaldi. Sanatın rolü: Garrel, film boyunca "devrim mi sanat, sanat mı devrim?" sorusunu sorar. Kamerasını bir molotof kokteyli gibi kullanır.4. Eleştirel Sorunlar: Kaosun Bedeli Anlatı dağınıklığı: Film, bazen fazla içe dönük bir hal alır. Seyirci için takip etmesi zor olabilir. Kadın temsili: Nico'nun karakteri (Meryem Magdalena), eril bakışın nesnesi olmaktan kurtulamaz. Garrel'in kadın karakterleri "ilham perisi" olma tuzağına düşer. Politikanın estetikleştirilmesi: Gerçek sokak mücadeleleriyle bağlantı kopukluğu, filmi bazen "güzel ama boş" bir deneye dönüştürür.5. Günümüzdeki Yeri: Neden Hâlâ Sarsıcı?Le Lit de la Vierge, sinemanın bir katedral değil, bir barikat olduğunu hatırlatan nadir eserlerden. Günümüzdeki "aktivist sanat" tartışmalarının öncüsüdür.

Çek yönetmen Jan Svankmajer'den sürreal bir Alice Harikalar Diyarı'nda uyarlaması. Lewis Caroll'ın aynı adlı romandan serbest bir uyarlama olan filmde, orijinal hikayeye sadık kalınarak Alice beyaz tavşanın peşine takılır başka bir dünyaya geçiş yapar.Alıştığımız Alice hikayesindekinden farklı olan bu dünyada, korkutucu karakter ve yaratıklarla karşılaşıyoruz. Yönetmen Jan Svankmajer, sürreal öğeler kullanarak anlattığı Alice'in fantastik hikayesini bir korku masalına dönüştürüyor. Yönetmenin, animasyon, gerçek çekimler ve kukla kullanarak farklı teknikleri bir araya getirerek çektiği film görmediğimiz bir Alice hikayesi sunuyor; ve kültler arasındaki yerini alıyor.

Genç bir adam, rüyaların gerçek dünyadan ayrıldığı yeri aramaktadır. Düş, uyanmak, gerçeklik gibi konular üzerine farklı düşünen insanlarla konuşur. Farklı yaşam deneyimleri, dünya görüşleri, rüyalara değişik bakış açıları sunacaktır. Bu ise gündelik yaşamdaki pek çok felsefi konu üzerine düşünmeye iter izleyiciyi. Dijital kamerayla çekilen film daha sonra bilgisayar yardımı ile animasyon görüntüsüne yaklaştırıldı. Ortaya çıkan görüntü boyanmış gerçek görüntüleri çağrıştırıyor. Bu yeni animasyon teknolojisi ise Bob Sabiston tarafından yaratıldı. Ortaya çıkan estetik filmin düşsel temalarına gayet uygun.

Geleceğin tuhaf ve gereksiz derecede karmaşık, fütüristik dünyasındayız. Devlet memuru Sam Lowrey, etrafını saran bu bürokrasi ve teknoloji cenderesinden bunalmış bir istatistikçidir. Kaçışı ve sükuneti, kendisini her şeyden izole ettiği hayallerde bulur. Rüyalarında devamlı olarak aynı kadını kurtardığını görür.Sam'in yaşadığı gerçek dünyayı ise, herşeyi görüp kontrol eden bir bilgisayar idare etmektedir. Jill Layton isimli genç kadın terorist olmakla suçlandığında, düzenli olarak hata kontrolleri yapmakta olan Sam bunda bir yanlışlık olduğunu farkeder ve Jill ile tanıştığında onun rüyalarında kurtarıp durduğu kız olduğunu anlar

Yalnızca delilerin ve serserilerin duyabildiği, ruhun fısıltıları üzerine bir benzetme. Yakın zamanda akıl hastanesinden salıverilen tuhaf çift Ivo Salvini ve eski vali Gonnella, kırsal bölgede dolaşırlar ve televizyon reklamlarından, güzellik yarışmalarından, rock müzikten, Katoliklikten ve pagan ritüellerinden oluşan bir distopyayı keşfederler. Film Fellini'nin ölmeden önce çektiği son filmdir.