The Song Remains the Same, İngiliz rock grubu Led Zeppelin'in yer aldığı 1976 konser filmidir. Çekimler 1973 yazında, New York City'deki Madison Square Garden'daki üç gecelik konserler sırasında, Shepperton Studios'ta ek çekimler yapıldı.

Merhum Sidney Poitier'in bu belgesel portresi, filmlerini, yaşam öyküsünü ve Amerika'da Siyah olmanın ne demek olduğunu sonsuza dek değiştiren bir sanatçı ve aktivist olarak başarılarını inceliyor.

Gözalıcı Romy Schneider'in henüz yirmi altı yaşındayken başrolünde oynadığı eşsiz bir yapım. Delilik ve kıskançlık hakkında, sınırsız bir bütçeye sahip benzersiz bir sinema olayı. Büyük yönetmen Henri-Georges Clouzot imzalı, "olağanüstü" olduğu söylenen, ancak bitirilememiş ve elli yılı aşkın süredir gözlerden uzak kalmış bir film... Görüntüler kısa süre önce bulundu ve tahminleri de aştı. On beş saatlik çekimler, bazı oyuncular ve çekim ekibiyle yapılan röportajlar, storyboard ve fotoğraflar arasından seçilen malzemelerden hazırlanan bu belgesel, Clouzot'nun anlatmak istediği, ancak şansı yaver gitmeyen efsanevi bir hikâyeyi yeniden hayata geçiriyor.Cannes Film Festivali'nde de gösterim imkanı bulan L'enfer d'Henri-Georges Clouzot (Henri-Georges Clouzot's Inferno) - Henri-Georges Clouzot'nun Cehennemi, toplam 4 ödül kazanmış bir belgesel.

Çekildiği yılda belgesel tarihini alt üst etmiş bir film. Filmdeki röportajlar ve itiraflar kanıt olarak gösterildi ve yargılanan kişiyi idamdan kurtararak beraat ettirdi. Film 1970ler de işlenen bir polis cinayetini aydınlatmak için o dönemdeki görgü tanıklarıyla, polislerle ve sanıklarla yapılan röportajlardan oluşuyor. Film genel anlamda 12 Angry Manin gerçekte vücut bulmuş hali olarak tanımlanabilir.

İspanya’nın çorak ve fakir bölgesi Las Hurdes’te yaşayan köylülerin yoksulluğunu belgeleyen bu filmde abartıdan kaçınan yorum eşliğindeki görüntüler köylülerin açlık ve sefaletini o kadar etkileyici olarak sergiliyordu ve bu sebeple film, İspanya’da yasaklandı ve Bunuel 29 yıl sonra çektiği Viridiana’ya kadar ülkesinde bir daha çalışamadı.Film, bir yandan bölgedeki insanların perişanlığını gösterirken belki de daha güçlü olarak belgesel türünü ve filmi izleyen kentlileri suçlama yoluna gidiyordu. Filmin asıl amacı rahat koltuklarında oturup gerçek yaşamdan alınmış korkunç öyküleri izlemekten zevk alan insanları rahatsız etmekti.Luis Buñuel'in yönettiği Las Hurdes (Land Without Bread) - Ekmeksiz Toprak, faşist Franco karşıtı bir yapım.

Katalan mimar Antoni Gaudí (1852 - 1926) dünyanın en şaşırtıcı binalarından, iç mekanlarından ve parklarından bazılarını tasarladı; Japon yönetmen Hiroshi Teshigahara, yirminci yüzyılın ikinci yarısının estetik açıdan en cüretkar filmlerinden bazılarını inşa etti. Burada onların sanatı eşsiz, büyüleyici bir sinema deneyimiyle birleşiyor. Görsel bir şiirden daha az belgesel olan Teshigaharas Antoni Gaudí, izleyicileri Gaudi'nin henüz tamamlanmamış devasa başyapıtı Barselona'daki Sagrada Familia katedrali de dahil olmak üzere gerçekten muhteşem mimarisinde bir tura çıkarıyor. Teshigahara, konusunun organik yüzeylerindeki kıvrımlar kadar cesur ve şehvetli kamera çalışmasıyla Gaudi'yi filmde ölümsüzleştiriyor.

Fransız belgeseli Le Monde Du Silence (The Silent World) - Sessiz Dünya, oşinograf Jacques-Yves Cousteau ve genç Louis Malle tarafından çekilmiştir. Sessiz Dünya, okyanusun derinlerindeki renkleri gösteren ilk deniz altı görüntülü filmler arasındadır. Filmin ismi Jacques-Yves Cousteau'nun 1953 yılında yazdığı The Silent World: A Story of Undersea Discovery and Adventure adlı kitabından alınmıştır.Film Calypso gemisinde çekilmiştir. Jacques-Yves Cousteau ve ekibi filmi Akdeniz, Basra Körfezi, Hint Okyanusu ve Kızıl Deniz'de çekmiştir. Bu nedenle filmlerin çekimleri iki sene sürmüştür.Ancak daha sonra film, çevreye zarar verdiği gerekçesiyle birçok eleştiriye maruz kalmış. Mesela, Jacques-Yves Cousteau deniz canlılarını görüntülemek için mercan kayalıklarında dinatmit patlatmış; ama daha sonra Jacques-Yves Cousteau çevreye daha çok önem vermeye başlamıştır ve çevreyi koruma hareketinin babası olarak anılır.Sessiz Dünya, en iyi belgesel Oscar'ını ve Altın Palmiye ödüllerini kazanmıştır ve 2004 Cannes Film Festivalindeki Michael Moore'un Fahrenheit 9/11 filmine kadar bu ödülü kazanan tek belgesel olmuştur.

Şili'nin Sosyalist Devlet Başkanı Salvador Allende'nin politik biyografisi. Küba Lideri Fidel Castro'nun "eşsiz duyulmamış bir deneyim" deyişiyle seçimler ve yasal yolla sosyalizme geçmeye çabalayan Şili'nin 20. yüzyılda yaşadığı büyük toplumsal dönüşümün en yakın tanıklarıyla yapılan röportajlar. Allende'nin çocukluğu, gençliğinden bölümler.. Sağlık Bakanlığı sırasında yaşadıkları ve devlet başkanı seçildikten sonra yaptığı tarihi konuşmalar...Belgeselin yönetmeni Pablo Guzman'ın belirttiği gibi "geçmiş geçmez" Allende, Şili halkının makus talihini ilerleme ve demokratik sosyalizm yoluyla değiştirmeye çalışırken, emperyalizmin satın aldığı generalleri tarafından vahşi bir askeri darbeyle devrildi.

Sinemanın önde gelen yönetmenlerinden olan Patricio Guzman'ın 1975 yılında tamamladığı 3 bölüm ve 5 saatten oluşan The Battle of Chile (La Batalla de Chile) - Şili Savaşı belgeselinin üçüncü bölümü.

Sinemanın önde gelen yönetmenlerinden olan Patricio Guzman'ın 1975 yılında tamamladığı 3 bölüm ve 5 saatten oluşan The Battle of Chile (La Batalla de Chile) - Şili Savaşı belgeselinin ikinci bölümü.

Belgesel, sinemanın önde gelen yönetmenlerinden olan Patricio Guzman'ın 1975 yılında tamamladığı 3 bölüm ve 5 saatten oluşuyor. The Battle of Chile adlı bu belgesel dizisinde Guzman, kamerasını 1973 tarihine çeviriyor. 1973 darbesi öncesi dönemden başlayarak ülkede tırmanan siyasi gerginliğe, taraflar arası kutuplaşmaya ve demokratik yollarla seçilmiş Salvador Allende hükümetine yönelik gerçekleştirilen şiddet yüklü karşı devrime ışık tutuyor.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1936 yapımı Kagamijishi (‎The Lion Dance), bir kabuki dansçısı hakkında kısa bir belgesel çalışması.

İkinci kuşak Sovyet sinemacılarından biri Mikhail Romm. Hemen tümü arşivlerden derlenmiş, aralarında Hitler’in özel film arşivi, SS subaylarının çektiği özel filmler, Sovyetler’in ve diğer kimi ülkelerin devlet arşivleri gibi kaynaklar da bulunan bir materyali kurgulayarak oluşturduğu anıtsal “Sıradan Faşizm” filmiyle, Almanya’da Nazizm’in 1930’larda başlayan yükselişini ve savaş sonuyla birlikte gelen çöküşünü anlatıyor. Bunun yanı sıra, aynı zamanda, “faşizm”in içinde oluştuğu koşulları, sıradan, küçük, önemsiz bulunan olaycıklarla, tehlikeli hoşgörülerle, gündelik boş verişlerle, yerine getirilmeyen görevler ve kaçınılan sorumluluklarla nasıl palazlandığını da gösteriyor. Bir taraftan “eğlenceye boğulmuş” ve çökmekte olan “soyluları ve zenginleriyle”, diğer taraftansa, Hitler ve Mussolini’nin şahsında cisimleşen pespaye bir hakimiyet tutkusuyla çok başarılı bir üslupla dalga geçerken, diğer taraftan bu kepazeliklerin ağır bedellerini de seyircinin önüne koyuyor.

Sinemanın 100 yıllık ömründe eşcinsellik nadiren beyaz perdeye yansıdı. Yansıdığında ise sadece gülünecek, acınacak ya da korkulacak bir şey olarak gösterildi. Bunlar hızla geçen ancak unutulmaz görüntülerdi ve hala süren birer efsane gibiler. Büyük mit yaratıcısı Hollywood; heteroseksüellere eşcinseller hakkında, eşcinsellere de kendileri hakkında ne düşünmeleri gerektiğini öğretti. Kimse bu etkiden kaçamadı...Vito Russo'nun aynı adla yazdığı kitaptan yola çıkılarak hazırlanan The Celluloid Closet - Sakıncalı Film Dolabı, Hollywood'un ilk günlerinden itibaren eşcinselliğe bakışını ve eşcinsellerin sinemada kendilerine nasıl bir yer bulduğunu anlatıyor. Filmin toplam 7 ödülü bulunuyor.

Belgesel, Irak'ın Kuveyt işgali sonrası ateşe verdiği 600'den fazla petrol kuyusunun haftalarca, hatta aylarca söndürülemeyen yangının söndürülme çabasını konu ediniyor ve "dünyanın sonu geldi" hissayatını, "karanlık" gerçekliği ve "ateşli" gerçeküstülüğüyle beyaz perdeye taşıyor. Basra Körfezi'ni bir ölü denize dönüştüren, yarım milyon ton petrolün atmosfere karışmasına ve asit yağmuru olarak başımıza yağmasına, Kuveyt çöllerinin, ormanlarının bir petrol nehrine dönüşmesine sebep olan bu korkunç olayı yönetmen Werner Herzog yerinde gözlemliyor ve bizlerin de bilgilenmesini sağlıyor.Lektionen in Finsternis (Lessons of Darkness) - Karanlıkta Dersler, etkileyici bir savaş belgeseli olmasının yanında aynı zamanda yıllar geçse de unutulmayacak olan bir arşiv niteliğinde.

Unutulmuş Düşler Mağarası / Cave of Forgotten Dreams, Alman efsane yönetmen Werner Herzog’un ilk 3 boyutlu filmi. Unutulmaz görüntüler yaratma konusunda bir sihirbaz olan Werner Herzog’un ilk (ve kendi deyimiyle son) üç boyutlu filmi, Fransa’da 32.000 yıl öncesine tarihlenen görkemli Chauvet mağarasında yer alan insanlık tarihinin ilk çizimlerinin görüntüleriyle bilim adamları ve tarihçilerle yapılan söyleşilerden oluşuyor. 1994’te keşfedilen ve normalde halka kapalı olan mağara, Fransız Kültür Bakanlığı’ndan alınan özel izinle Herzog’a açıldı.

Kuzeyli Nanook 1922 yapımı bir Robert J. Flaherty filmidir. Belgesel sinemanın en önemli örneklerinden biri sayılır. Hudson Körfezinde yaşayan bir Eskimo ailesinin yaşamını konu alır. Belgeselin ilk bantları kaza sonucu yanmıştı. Daha sonra Flaherty geri döndü ve tekrar aynı belgeseli çekti. Filmde eskimo ailesinin buzdan ev yapmaları, çocuklarını beslemeleri, avlanmaları gibi soğuk yaşamlarının en ince ayrıntıları görülebilir.

Hollywood ve Avrupa auteur sinemasına karşılık olarak politik, üçüncü sinemanın başlangıcı olarak kabul edilen La Hora De Los Hornos (The Hour of the Furnaces) - Fırınların Saati, ekonomik yeni sömürgeciliği suçlayan ve sınıf mücadelesini öneren bir sinema “manifestosu”dur.Film, Arjantin’i ekonomik ve kültürel yeni sömürgeciliğin trajik bir örneği olarak resmeder. Her yerde hazır bekleyen polis; grevlerin şiddetle bastırılması; sayısız askeri darbe; büyük latifundiaların (toprak sahipleri) feodalizmi; sanayi ve ticaretteki oligarşiler; yeni sömürgecilik ve onunla el ele giden yeni ırkçılık; ülkenin belirli bölümlerini işgal etmiş Pentagon’un eğittiği ve finanse ettiği “kontrgerilla güçleri”; tüketim ideolojisini dayatan kitle iletişim araçlarının sürdürdüğü kültürel şiddet filmin içinde yer alır. Ülkenin doğal kaynakları ABD ve Avrupa’dan gönderilen tüketim mallarının bedelini ödemek için ihraç edilir.Filmin gelişiminin farklı aşamalarında Solanas ve Gettino, filmin bazı bölümlerini birlikte çalıştıkları farklı militan gruplara gösterdiler. Bazı durumlarda, bu asla bir araya gelmemiş, hatta birbirinin varlığında bile habersiz olan gruplar arasında çok değerli bilgi alışverişine neden oldular. Böylece film kendini devrimci praksise, devrimci praksis de kendini filme soktu. Bu da filmi ve kendi devrimci anlayışlarını yeniden düşünmeye yol açtı; film yapmak ile devrim yapmak birbirinden ayrılmaz.Belgeselin tam adı: La Hora de Los Hornos: Notas y Testimonios Sobre el Neocolonialismo, La Violencia y La Liberación ve 3 bölümden oluşur;1. Bölüm: Neocolonialismo y Violencia (Yeni sömürgecilik ve Şiddet)2. Bölüm: Acto para la Liberacion (Özgürleşme Eylemi)3. Bölüm: Violencia y Liberacion (Şiddet ve Özgürleşme)

Film, yönetmenin “Memorias del Saqueo” ile başlayan üçlemesinin son parçası olarak düşünülebileceği gibi üçlemeden bağımsız olarak da izlenebilir. 21. yüzyılın başlarından itibaren Arjantin’de ortaya çıkan ekonomik ve sosyal krizleri ele aldığı tarihsel belgeler niteliğindeki diğer iki filmden farklı olarak bu filmde yönetmen bugünün ve geleceğin kuşaklarına daha iyimser bir bakış açısı ile seslenmektedir. Film boyunca Solanas ülkenin farklı bölgelerini ve muhtemelen birçok Arjantinlinin dahi bilmediği ulusal kuruluşları göstererek ülkenin potansiyel ve mevcut teknolojik ve bilimsel konumunu, yer altı zenginliklerini, çalışkanlığını bilimsel ve tarafsız bir dille sunmaktadır. Film basit bir şekilde yapılandırılmıştır ve basit bir mesaj vermektedir: Burada, Arjantin’de de yapabiliriz.

1983te askeri diktatörlüğün yıkılmasından sonra, birbirini izleyen demokratik hükümetler, Arjantini dünyanın en liberal ve müreffeh ekonomisi haline getirme iddiasında olan bir dizi reform başlattı. Yirmi yıldan kısa bir süre sonra, Arjantinliler kelimenin tam anlamıyla her şeylerini kaybettiler: büyük ulusal şirketler değerinin çok altında yabancı şirketlere satıldı; özelleştirmelerden elde edilen gelirler yozlaşmış yetkililerin ceplerine aktarıldı; revize edilmiş iş kanunları çalışanların tüm haklarını elinden almış; geleneksel olarak önemli bir gıda maddesi ihracatçısı olan bir ülkede yetersiz beslenme yaygındır; milyonlarca insan işsiz ve yoksulluğa düşüyor; ve tasarrufları nihai bir bankacılık çöküşünde ortadan kayboldu. Film, Arjantinin yıkıma giden yolunu belirleyen çok sayıda siyasi, mali, sosyal ve yargısal yönü vurguluyor.

One More Time with Feeling, Nick Cave’in oğlu Arthur’un ölümünden sonra, Nick Cave & The Bad Seeds’in Brighton’da kaydettikleri Skeleton Tree albümünün yaratım sürecine ve onu çevreleyen kişisel travmalara odaklanan bir müzik belgeseli. Program kapsamında izleyeceğiniz diğer bir film olan Korkak Robert Ford'un Jesse James Suikastı’nın da yönetmeni Andrew Dominik imzalı belgesel Nick Cave'in albümün stüdyo kaydı sırasında içinden geçtiği zor döneme ve özel hayatına çok yakından tanıklık ediyor. Grubun stüdyo kaydı sırasındaki etkileyici canlı performansları ve Nick Cave röportajlarıyla dolu, sade olduğu kadar içten bir yapım.

Kanada Pasifik Demiryolu’nun kurucusu William Cornelius Van Horne, 1888 yılında Winnipeg’de ilginç bir oyun başlattı. Kanada’nın zorlu doğa koşullarına bile başkaldıran bu demiryolu dehasının kışın ilk gününde “başla!” komutunu verdiği bu oyun, şehrin tüm gençlerinin katılımına açıktı. Hepsinin eline birer harita veren Van Horne, onları bu haritanın gösterdiği hedefi bulmaya zorladı. Ödül, şehir dışına çıkan ilk trene “sadece gidiş” biletiydi. Buradan kurtulmak isteyen düzinelerce genç, şehrin altını üstüne getirip birinci olmaya çalışırken, büyük ödülün aslında şehirleri Winnipeg olduğu gerçeği ile yüzleştiler. Van Horne’un bu dahiyane numarası kesinlikle işe yaramıştı!

This Much I Know to Be True belgeseli, Nick Cave ile Warren Ellis‘in son iki stüdyo albümleri Ghosteen ile CARNAGE‘ın dünyalarından keşifler sunarken bir yandan da ikilinin yaratıcı birlikteliklerinin perde arkasını gözler önüne seriyor.

Bir Etiyopya efsanesine göre, uyarıcı yeşil bir yaprak olan gat otu (ya da yemen otu), ebediyet arayışındaki Sufiler tarafından bulunmuştur. Bu efsaneden esinlenen Faya Dayi - Zordur Gitmek, günümüzde Etiyopya’nın en kazançlı tarım ürünü olan gat’ın kendine özgü ayinleriyle sarmalanmış Harar yaylalarında manevi bir yolculuğa çıkıyor. Zordur Gitmek, gat ticareti üzerinden hükümetin ağır baskısı, gat'ın yol açtığı hayaller ve sınır ötesine uzanan tehlikeli yolculuklar arasında sıkışan insanların hikâyelerinden oluşan mahrem bir anlatı oluştururken baskıcı rejimin derin yaralar açtığı gençlerin hayallerine de göz atıyor.Çekimleri on yıl süren Zordur Gitmek'in senaryosunu yazan Meksikalı-Etiyopyalı sanatçı Jessica Beshir yapımcılığını, yönetmenliğini ve görüntü yönetmenliğini de üstlendi. “Faya Dayi”, gat hasadı sırasında Oromolu çiftçilerin söylediği bir şarkıdır, “iyilik-sağlık getirsin” anlamına gelir.

Alexander Hacke adındaki müzisyen kültür karmasının yansıdığı müzik türlerini anlamak ve şehirdeki ahenkli tınlamaları kaydetmek için, hiç Türkçe bilmediği halde, İstanbul’a gelir. Burada Selim Sesler’le tanışır. Aralarındaki diyolaglar müzik diliyle gelişmeye başlar. Ardından bir çok müzisyen ve şarkıcı onların bu serüvenine katılır ve ortaya İstanbul’un çok sesli korosu çıkar. Tarzların farklılığı ortak amaçlarının en birleştirici özelliği oluverir. Hedefleri, İstanbul’un şarkısını yapmaktır.

The Band grubunun veda konserini konu alan Scorsese belgeseli. Film, konserin yanı sıra grup elemanlarının kulis içi görüntülerine, Bob Dylan ve Neil Young ve Ringo Starr gibi ünlü müzisyenlerle yapılan röportajlara yer veriyor. The Last Waltz bugün Scorsesenin müzik belgesellerinin öncülü sayılıyor.

Martin Scorsese’nin çektiği bu müzik biyografisi, tıpkı Bob Dylan: Eve Dönüş Yok gibi, mükemmeliyetçi bir sanatçının, kültürü şekillendiren bir efsanenin hayatına odaklanıyor. George Harrison’ın eşi Olivia Harrison’ın ön ayak olduğu ve ortak yapımcılığını üstlendiği George Harrison: Fani Dünyaya Karşı, Beatles’ın fırtınalı rock’n’roll hikâyesiyle başlayıp grubun yükselişi ve dağılışıyla sürüyor.Bundan sonra ise başarılı bir film yapımcısı, dünya müziğine büyük katkılarda bulunan bir dahi ve bir aile babası olarak George Harrison’ın hayatına odaklanıyor. Beş yıl süren yoğun araştırmalar sonucu ortaya çıkan film; müzik, filmler, fotoğraflar, anılar ve röportajlardan oluşuyor.

Billie Holiday, tüm zamanların en büyük seslerinden birine sahipti. Nefes kesici bir yeteneğe ve küresel popülariteye sahip bir kadındı. Fakat aynı zamanda ABD’nin o dönemki şartlarında kendisine bir yer edinebilmesi tartışmalara yol açmıştı. Strange Fruit‘i söyleyerek bir isyan başlatan Holiday’in biyografisini 1960’lı yılların sonunda Linda Lipnack Kuehl yazmaya başladı. Kitap hiçbir zaman bitmedi, Linda’nın çalkantılı hayatının içindeki karakterlerle yaptığı röportajların kayıtları da ortaya çıkmadı. Kendini anlatmaya çalışırken hayatını feda eden yaşamış en büyük seslerden birinin çarpıcı ve güçlü hikayesi, daha önce gün yüzüne çıkmamış Linda Lipnack’ın araştırmalarından da besleniyor.

Janis: Little Girl Blue - Janis: Hüzünlü Küçük Kız, Joplin’in Teksas’ta küçük bir kasabada geçen çocukluk yıllarından başlayarak, okulda dışlanmasını, blues müziğini keşfetmesini, ardından haksızlığa uğrayanların ve ezilmişlerin yanında yer alışını ve mücadelesini anlatıyor. Amy Berg’ün uzun zamandır üzerinde çalıştığı bu kişisel belgeseli, Janis Joplin’i kültürel bir ikondan ziyade yeni bir kadın imgesinin öncüsü olarak konumlandırıyor. Daha önce görmediğimiz görüntüler ve performanslarla örülü Janis: Hüzünlü Küçük Kız müzik üzerinden iletişim kuruyor, ruhun derinliklerine dokunuyor ve tüm bunları aşkla yapıyor.

1955'te Clouzot, arkadaşı Pablo Picasso ile biraraya gelerek sanatçının farklı çalışma yöntemlerini olabildiğince kameraya almaya çalışırlar. Picasso çalışırken kamera tam karşısında O'nu çeker, fırçasıyla yarattığı darbeleri ve akan boyaları hareket halinde yakalar. Bunun sonucunda Clouzot'nun filmi - perdesi ve karesi, Picasso'nun tuvali haline gelir ve izleyici olarak kendimizi sanatçının olağanüstü yaratıcı dehası; güzel yapıtları ile ani yarattığı imgeler ve yeni fikirler içinde buluruz.Bir matadorun boğayı karşısına alması gibi, sanatçı da tuvalini alır karşısına. Sanatçı fırçasını savurdukça, resim gözlerimiz önünde dans etmeye başlar. Yepyeni belgesel tarzına öncülük eden bu sanat filmi, yaratma anını ve gizemini irdeler. Filmde, sanatçı 20 siyah-beyaz ve renkli resim yaratır. Kağıttan akan mürekkebi kullanarak Picasso'nun hızla çizdiği desenleri yönetmen Clouzot tersinden çekme imkanı bulur. Sanatçı renkli boya kullanmaya başladığı zaman sinemacı da renkli filme geçer ve stop-motion animasyon tekniğinin sihrini kullanır. Le Mystère Picasso (The Mystery of Picasso) - Picasso'nun Gizemi; büyüleyici, etkileyici ve unutulmaz bir film olarak, sanat üzerine yapılmış en iyi belgesellerden biridir. Film, Fransız Hükümeti tarafından 1984'te ulusal bir hazine olarak kabul edilmiştir.

Frank Marshall’ın ilk uzun metraj belgeseli olacak “How Can You Mend a Broken Heart”, grubun hayattaki tek üyesi ve en büyük kardeş Barry ile yapılmış güncel röportajların yanı sıra ikiz kardeşler Robin ve Maurice’e ait arşiv görüntülerini, stüdyo seanslarını, canlı performansları ve evde çekilen videoları içeriyor. Noel Gallagher, Justin Timberlake, Chris Martin gibi isimlerin de röportajlarına yer veren belgeselin resmî özeti şöyle:“The Bee Gees: How Can You Mend a Broken Heart’, Bee Gees olarak bilinen Barry, Maurice ve Robin Gibb kardeşlerin başarılarını ve karşılaştıkları engelleri anlatıyor. 60’larda erken yaşta üne kavuşan ikonik üçlü, kariyerlerine 20 tanesi liste birincisi olmuş hit dâhil olmak üzere binin üzerinde şarkı sığdırdı. Bu film, Bee Gees’in şöhret ve servetinin doruklarına çıktığı dönemde, sürekli değişen müzik piyasasının isteklerine ayak uydurmaya ve aileyle çalışmanın karmaşasını aşma çabasını yansıtıyor.”

225 dakikalık Martin Scorsese belgeseli olan A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies, BBC desteğiyle çekilip aynı kanalda 3 bölüm halinde gösterilmiş. Scorsese'in çocuklukluğundan beri etkilendiği sinemacıları andığı belgesel, bir kronoloji sunmaktan çok konu başlıkları altında ilerliyor, Scorsese'in kendi kariyerinin başladığı 70'lere kadar sürüyor.Yönetmen - yapımcı ve stüdyo arasındaki gerilimi işleyen ve bir film çekmenin ne kadar meşakkatli olduğunu anlatan Vincent Minnelli'nin "The Bad and The Beautiful'uyla" açılıyor, hemen her bölümde de bu çekişmeyle ilgili belli belirsiz bir sitem var.

Yapıldığı yıla kadar yaşanmış olan büyücülük ve cadılık hikayelerini zaman zaman slaytlarla, zaman zamansa yaşanmış olayları canlandırarak anlatan Danimarka-İsveç ortak yapımı Häxan - Cadılar, çağlar boyunca süregelen cadılığı anlatan ilgi çekici bir belgesel.

Tarihi bir belgeselden çok aya gitmenin nasıl bir deneyim olduğunu hissettiren For All Mankind, yüzlerce saatlik arşiv görüntüleri ve astronotlarla yapılan 80 saatlik görüşmeler sonucu ortaya çıkmış. 1960 ve 1970'lerde uzaya giden Apollo'lardan çekilmiş NASA görüntüleri de belgeselde yer alıyor. Astronotlar tarafından 16 mm filme kaydedilen görüntülerden yararlanan filmin yapımı 10 yıl sürmüş.

Yahudi soykırımıyla ilgili röportajlardan ve tanıklıklardan oluşan Shoah, Polonya’da felaketten kurtulanları, felakete seyirci kalanları ve soykırımın faillerini sorgulayarak görsel bir şiir kuruyor. Herhangi bir arşiv görüntüsünün yer almadığı bu dokuz saatlik film, 1974-1981 arasında çekilmiş 350 saatlik ham görüntüden kurgulandı. Derviş Zaim’in seçtiği filmin dört ana konusu var: Chelmno, Treblinka ve Auschwitz-Birkenau ölüm kampları ve Varşova Gettosu. Lanzmann’a göre Shoah “unutuşa karşı duran kati bir siper, gerçek bir duvar.”

Japonya’dan, Gine’nin Bijago Adaları’ndan, Capa Verde’den görüntüler ve sesler... Dünyanın dört bir yanını dolaşan anlatıcı, ilgisini tek çeken şeyin sıradanlık olduğunu söyleyerek bizi bambaşka yerlerde en sıradan gündelik hayatların içine sokarak , en sıradan yerlerde, harika manzaralar eşliğinde gezdirir. Dinsel ayinlere, sokak gösterilerine, kutlamalara tanık eder. Marker’ın başyapıtı Sans Soleil - Güneşsiz, aynı anda hem antropolojik bir araştırma, hem zaman kavramı üzerine felsefi bir deneme, hem de şiirsel bir sinema örneği olan eşsiz bir yapım.

Göran Olsson'un yönettiği The Black Power Mixtape 1967-1975 - Siyah İktidar Karışık Kasedi 1967-1975 belgeselinde; 1967-1975 yılları arasında, meraklı ve bir o kadar da naif İsveçli gazeteciler Atlantik'in öbür kıyısında, Amerika'da gelişen Siyah İktidar hareketini gözlemleyerek filme çektiler. Belgesel, 30 yıl boyunca bir bodrum katında unutulmuş 16mm görüntülerden oluşan bir hazineyi, karşı konulması güç bir ses, imge ve hikâye mozaiğine dönüştürerek bu hareketin gelişimini anlatıyor.

¡Que Viva Mexico! - Da Zdravstvuyet Meksika! (Que Viva Mexico) - Yaşasın Meksika!, politik sebeplerden dolayı 48 yıl sansüre uğramış bir filmdir. Montajını Eisenstein tamamlayamamış onun yerine Grigori Aleksandrov montajını yapmıştır. Film, belgesel ve kurmaca ögelerle Meksika'nın binlerce yıllık tarihini anlatmaktadır. Özellikle de 1910 ayaklanması üzerine yoğunlaşmıştır. Film, eleştirmenlerce şöyle yorumlanmıştır: Eğer Eisenstein filmi tamamlayabilseydi, onun başyapıtı olurdu.

Sovyet yönetmen ve kuramcı Dziga Vertov'un bu filmi, gün doğumundan gün batımına kadar bir Sovyet kentinin portresini bizlere sunuyor. Moskova, Riga ve Kiev'deki görüntülerin montajlanarak devam eden bir tam günü anlatması üzerine kurulu olan bu yapım, senaryosu dahil her aşamasıyla başta tek bir kişinin deneysel zekası ve bir grubun başkalarına örnek olmak için verdiği karşılıksız mücadelenin bir ürünü.Sanatsal drama alanında bilinen teknikleri değiştiren, hatta yıkan bir film olan Chelovek s Kino-Apparatom (Man with a Movie Camera) - Film Kameralı Adam, aynı zamanda sinema ve sinema tarihine bir tür saygı olarak kabul edilmesi gereken bir yapım.

Steven Riley'in yönetmenliğini üstlendiği film, efsane aktörün hayatının dönüm noktalarını perdeye taşıyacak olan film, Marlon Brando'nun daha evvel hiç bir yerde yayınlanmamış arşiv görüntülerine, yüzlerce saatlik kaynaklardan derlenmiş ses kayıtlarına ve aktörün haytanı olan pek çok kişinin ilk kez tanıklık edeceği olaylara yer veriyor.