Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1930 yapımı Rakudai Wa Shitakeredo (I Flunked, But...), bir üniversite öğrencisi ve okul arkadaşlarının kopya çekerek sınavları geçmeye çalışmasının öyküsünü konu ediniyor.

Küçük bir köyde, Yunanistan'ı yöneten sağcı askeri diktatörlüğün ilk yıllarında, gençliğin eşiğinde beş arkadaş aşk ve macera hayalleri kurar. Ama sıkı bağlı topluluklarının ötesindeki dünyayı keşfetmek yerine, olgunluğa giden yolun ön yargılar ve yalanlarla dolu olduğunu kısa sürede keşfederler. Bu karmaşık atmosferin ortasında, köyün kenarında yaşayan heykel gibi güzel bir esmer olan Ourania ile karşılaşırlar. Onun zahmetsiz cazibesine kapılan acemi arkadaşlar, ona ziyarete gitmek ve aşkın gizemini çözmek için yeterince para toplamaya dair gizli bir yemin ederler. Ancak, 20 Temmuz 1969'da gerçekleşecek olan tarihi ay inişi ile ilgili dünya heyecan içinde çalkalanırken, çocuklar bir çıkmaza girer. Ve soru şu kalır. Kazandıkları parayı tarihi anı izlemek için pahalı bir siyah-beyaz televizyon almak için mi harcamalılar, yoksa verdikleri söze sadık kalıp Ourania’yı mı ziyaret etmeliler? Karşıt arzular arasında kalan arkadaşlar kısa süre içinde tartışmaya başlar. Ama çocukların beklentileri parçalanmaya yüz tuttuğunda, beklenmedik bir deus ex machina devreye girerek durumu kurtarır.

Fay Grim (Posey), oğlu Nedi (Aiken) tek başına yetiştirmeye çalışan güçlü bir kadındır. Oğlunun, ortadan kaybolan babası Henry gibi olmamasına, ona benzememesine gayret etmektedir. FBI, Henrynin “İtiraflar” adlı kitabının çeşitli hükümetlerin özel ve gizli sırlarını ifşa eden siyasi bir itirafname olduğunu açıklar. Fay Grim, bu iddiadan sonra yollara düşer. Amacı, Henrynin bu ünlü kitabını ele geçirmektir. Ancak kendini türlü entrikaların ve tehlikeli bir oyunun içinde bulacaktır.

Jean Jacques Beineix'nin yönettiği "Mortel Transfert (Mortal Transfer) - Ölümcül Devir", bir ruh doktorunun sorunlu bir hastası yüzünden başına neler geldiğini anlatan, gerçeküstü ve çağdaş bir kara komedi. Bu zekice işlenmiş nükteli komedinin önde gelen temaları arasında psikanaliz, sapkınlık, para ve ölüm var.

İşadamı Pierre Levasseur (Daniel Auteuil) servetini şirketinin %60'ına sahip olan karısına borçludur. Bir paparazzi Pierre'i metresi olan bir top model (Alice Taglioni) ile yakalayıp fotoğrafları yayınlayınca Pierre'in boşanmayı önlemek için sağlam bir bahane bulması gerekecektir. Çözüm şudur: Elena'nın fotoğrafta görünen bir diğer kişiyle beraber olduğunu iddia etmek ve Elena'dan da görüntüyü kurtarmak adına onunla berabermiş havası vermesini istemek. Bu kişi de sevgilisi Emilie (Virginie Ledoyen) tarafından evlilik teklifi geri çevrildiği için depresyonda olan park görevlisi Francois Pignon (Gad Almeleh) olacaktır. Güzel sarışın Pignon'un fakir evinde yaşamaya başlar ve paparazzilere bol bol fotoğraf çekme fırsatı verirler. Bu yalandan ilişki gerçek bir ilişkiye döndükçe kıskançlık Pierre'i kasıp kavurmaya başlayacaktır.

Yönetmenliğini Claude Berri'nin üstlendiği bu film, gerçekçi ve duygusal bir hikâyeyi ele alır.Konu:Film, işsiz kalan ve temizlikçi olarak çalışmaya başlayan Jacques (Jean-Pierre Bacri) adında bir adamın hikâyesini anlatır. Jacques, hayata karşı umutsuz ve bezgin bir tavır içindedir. Ancak, işvereni olan Minou (Émilie Dequenne) ile tanıştıktan sonra hayatında yavaş yavaş değişimler başlar. Minou, genç ve enerjik bir kadındır ve Jacques'in hayata bakış açısını değiştirir. İkili arasında beklenmedik bir bağ oluşur.Temalar:Film, yalnızlık, umut, insan ilişkileri ve hayata yeniden başlama gibi temaları işler. Jacques'in içine kapanık ve karamsar dünyası, Minou'nun neşeli ve hayat dolu kişiliğiyle tezat oluşturur. Bu karşıtlık, hikâyeye derinlik katar.Film, Fransız sinemasının karakter odaklı ve incelikli anlatımının güzel bir örneği olarak kabul edilir. Jean-Pierre Bacri'nin performansı özellikle övgü toplamıştır. Film, 2003 César Ödülleri'nde En İyi Erkek Oyuncu (Bacri) ve En İyi Kadın Oyuncu (Dequenne) dallarında adaylık elde etmiştir.Une Femme De Ménage, Fransız sinemasının samimi ve gerçekçi tarzını sevenler için izlenmesi gereken bir yapımdır.

New York'ta yaşayan psikanalist Henry Harriston (William Hurt) başkalarının kırık hayatlarını onarmaktan sıkılma işine bir süre ara verip Paris'e gitmeye karar verir. Bir ilan sayesinde, dansçı Beatrice ile apartman dairelerini değiştirirler. Henry Paris'e vardığında bir hata yaptığını anlar: Hiç karşılaşmadığı bu kadın kendisine darmadağın bir daire ve arkasından ağlayan aşıklar bırakmıştır. Bu arada Beatrice New York'taki şık dairesine yerleşip Henry'nin hastalarını kabul etmeye başlamıştır bile.Daha çok minimalist dramalarıyla tanınan Belçikalı yönetmen Chantal Akerman'ın Amerikan tarzı romantik komedilerden esinlenerek gerçekleştirdiği bu filmde, Oscar ödüllü oyuncular Juliette Binoche ve William Hurt yer alıyor.

John Irving’in aynı adlı romanından uyarlayarak Tony Richardson’ın yazdığı ve yönettiği bir ABD, Kanada ve Birleşik Krallık ortak yapımı. Her birinin kendine özgü tuhaflığı ve/veya çekiciliği olan yedi karakterden oluşan ailenin ve tuhaflıkta onlardan altta kalmayan diğerlerinin hikâyesini anlatan bu komedi filmi, kariyerlerinin başlarındaki ilk rolleri ile karşımıza gelen ve sonraları ünlü birer yıldız olan kimi oyuncuların da aralarında bulunduğu çekici kadrosu ile dikkat çeken, zamanında eleştirmenler ve seyirci tarafından pek tutulmamış ama daha sonra -hiç olmazsa bazıları için- kült niteliği kazanmış bir çalışma. En azından “tuhaf”lığı ile ilgiyi hak eden bu filmin, süresi için hayli fazla sayıda görünen olayı anlatmaya çalışması ve komedisi ile oldukça ters düşen dramatik gelişmeleri var ama bunlar bir engel oluşturmamalı filmi görmeye.

East Coast Üniversitesi’ndeki paspal ve erkek egemen ortamda devrim yapmak üzere kolları sıvayan üç güzel kızı anlatıyor: Öncü ruhlu, hareketli Violet, ilkeli Rose ve Heather. Kızlar, ağır depresyonlu öğrencilere hijyen ve müzikal danslar içeren bir programla yardımcı olmaya çalışan gruplarına, okula yeni gelen Lily’yi de katarlar. Kaypak Charlie, ideal erkek Xavier ve çılgın sporcu ikili Frank ile Thor gibi, dostluklarını ve ruh sağlıklarını tehlikeye sokan bir dizi erkekle romantik yakınlaşmalara da dalarlar. Ne var ki, beklenmedik bir olay Violet’ı bunalıma sokar. Bu dikine düşüş Violet’ın hayatını gözden geçirmek zorunda bırakacaktır...

Okyanusya'lı bir genç kız olan Ruth, Hindistan gezisine çıkar. Gezi esnasında bir Guru'nun yazınları akabinde ruhsal bir dönüşüme sürüklenir. Şehri Sydney'e geri dönen Ruth, büsbütün değişmiş, başka bir insana evrilmiştir. Ailesi, ismini dahi değiştiren kızlarının tavırlarını şaşkınlıkla karşılar. Ruth bir daha asla Sydney'e dönmeyeceğinin haberini verir. Ailesi, kızlarını bu kesin karardan döndürmek için bir çaba içerisindedir. Ruth'un babası aniden hastalanır. Ruth, Sydney'e geri dönmek zorunda kalır. Aşık olacağı bir adam ise Ruth'un zaten karmaşık olan dünyasını bir kez daha alt-üst edecektir.

Bir roman yazmayı uman genç bir adam, bir arkadaşıyla birlikte bir Fransız misafirhanesini ziyaret eder, ancak kendini tuhaf bir gizem ve evin tuhaf sakinleri tarafından dikkati dağılmış halde bulur.Witold hukuk fakültesi sınavlarında başarısız olmuş, Fuchs ise Paris'teki bir moda şirketindeki işinden yeni ayrılmıştır. Birkaç günlüğüne sözde bir aile misafirhanesine geldiklerinde, bir dizi tedirgin edici alametle karşılaşırlar: ormanda asılı bir serçe, sonra aynı durumda bir tahta parçası ve son olarak tavanda ve bahçede işaretler. Bu misafirhanede bir de uğursuz bir ağız, hizmetçinin ağzı ve mükemmel bir ağız, Witold'un delicesine aşık olduğu evin genç kadınının ağzı vardır. Ne yazık ki, kadın çok saygın bir mimarla evlenmiştir. Ama genç kadın da aynı derecede saygın mıdır? Üçüncü idam, kedininki, Witold'un işidir. Bunu neden yapmıştır? Ve hepsinden önemlisi - dördüncü idam bir insanınki mi olacak?

Piyangodan Monica Belluci çıksaydı? Ya da hep hayalini kurduğunuz fakat yanına bile yaklaşamadığınız herhangi birini?Kolay kolay yüzünüze gülmeyecek olan talih François'e selam vermeden geçmez. Piyangodan büyük ikramiyeyi kazanan adam da ilk iş olarak Pigalle gece kulüplerinin efsane güzeli Daniela'nın yanında alır soluğu.Normalde yanına bile yaklaşamayacağı bu kadına reddedilmesi güç bir teklifte bulunur. Karısı olarak geçireceği her ay için 100.000 Euro teklif eder.

18. yüzyıl Fransa'sında, cesur ve macera düşkünü Fanfan, aşık olduğu güzel Adeline'in gözüne girmek için orduya yazılır. Çünkü orduya kayıt yapan çavuş Adeline'in babasıdır. Genç maceracı, yolda Kral 14. Louis'nin metresi olan Madame de Pompadour ile kralın kızı Henriette'i haydutların elinden kurtarır. Bunu kaderin bir cilvesi sayan Fanfan, olayların üstüne giderek kendisini tarihi bir komplonun içine atar. Yolun sonunda, hep peşinde koştuğu parıltılı bir zafer ve beklenmedik bir aşk onu beklemektedir.1700'lerin eli kılıçlı, şarap ve kadın düşkünü maceracısı Fanfan La Tulipe, bir çok halk şarkısının da kahramanıdır. Bundan önce bir çok kez sinemaya uyarlanan Fanfan La Tulipe'in serüvenleri arasında en çok dikkat çekenlerinden biri olan 1952 tarihli film, Christian Jaque imzasını taşıyor. İşte Jean Cosmos ve Luc Besson'un senaryosunu yazdığı bu yeni film, 1952 versiyonu baz alınarak çekilmiş.

Genç ve güzel bir Amerikalı turist, İtalya tatili sırasında kendini tuhaf insanların yaşadığı bir sahil villasında misafir olarak bulur.

Hayat dolu bir kız olan Rita, yatılı okuldaki müzik öğretmenine âşık olur ve onun dikkatini çekmek için türlü maskaralıklara başvurur.

Film, Val Chipzik adında Fransız göçmeni bir kızın ünlü bir oyuncu olabilmek adına Fransa'dan Amerika'ya gitmesi ve burada zor şartlar altında yaşamaya çalışırken, diğer taraftan hayallerinin peşinden gitmeye çalışmasını konu ediniyor.

Babasının ölümünden sonra büyük bir mirasa konan Epifania mutsuzdur ve en sonunda intihara karar verir. Hintli bir doktor onu kurtarır. Sonra evlenmeye karar verirler, ama onları iki sınav beklemektedir. Önce doktor ölen kayınpederinin hazırladığı sınavdan geçecektir, sonra genç kadının kayınvalidesinin sınavını başarıyla atlatacaktır.

Temel Reis Popeye, uzun zamandır kayıp olan babasını bulmak için Sweet Haven denilen ufak bir sahil kasabasına gelir. Kasaba, Kaba Sakal tarafından yönetilmektedir. Burada kimseyi tanımayan Temel Reis, ünlü bir boks şampiyonunu yenmesiyle kasabada hemen herkes tarafından tanınmaya başlanır. Ancak Temel Reis'in burada yapacak çok işi vardır...

Moda dünyasının kalbi Paris'te atmaktadır ve burada yapılan defileler her zaman büyük yankılar uyandırmaktadır.İşte böyle bir moda haftası dolayısıyla bir araya gelen birbirinden ünlü tasarımcılar, gazete muhabirleri, mankenler, magazin yazarları ve fotoğrafçılar arasında birbirleriyle ilgisi olmayan çeşitli olaylar yaşanmaktadır.Bu kadar ünlü kişi bir araya gelince ve adeta herkesin gözü önünde cereyan etmeye başlayan bu anlaşmazlıklar, kaçamaklar, gizli gizli yürütülen bir takım çalışmalar da anında dünya basınının en öncelikli haberleri olarak gözler önüne serilmektedir.

Marc Allégret’in 1955 yapımı, Brigitte Bardot’un ilk dönem filmlerinden Futures Vedettes, konservatuarın çapkın öğretmeni Eric Walter’ın (Jean Marais) genç öğrencilerini aşkla ve hayal kırıklığıyla eğitmesini konu alıyor. Brigitte Bardot, Fransa’nın en ikonik karakterlerinin başında gelir. 50’li yıllarda başlayan sanat yaşamı ile özgür Fransız kadınını temsil ederek, kadın bağımsızlığının ve cinsel özgürlüğün simgesi olmuştur. Futures Vedettes’de Sophie Dimater (Brigitte Bardot) öğretmeni Eric Walter ile gönül ilişkisi yaşar. Walter’ın eski eşiyle tekrar birlikte olmasıyla Sophie’nin aşk acısını sanatına yansıtması, sanat eğitiminde ne kadar ileri gidilebileceğinin ilk örneklerinden birini oluşturur. Şiirsel Gerçekçilik’in en belirgin özelliği, karakterlerinin umutsuz, melankolik, intihara meyilli olmasıdır ve bu karakterler Futures Vedettes’de çokça karşımıza çıkar. Eric Walter’ın bir diğer aşk yaşadığı öğrencisi Elis Petersen (Isabelle Pia) da annesinin ölümü sonrası kendisini Walter’ın kollarında teselli ararken bulur. Beklediği aşkı bulamayınca da intihara kalkışır ama piyano öğretmeni Clement (Yves Rovert) sayesinde bu düşüncesinden vazgeçer. İki kalbi kırık kızın son sahnede tüm yaşananları “Bütün bunları bir rüyaymış gibi kabul edelim.” diyerek kendilerini teselli etmesini, Şiirsel Gerçekçilik’e yaraşır şairane bir son olarak düşünebiliriz.

Pembe Panter elması bir defa daha çalınır ve bütün ciddiyetine ve iyi niyetine karşın polis teşkilatının en sakar ve en beceriksiz elemanı olan Müfettiş Clouseau yeniden göreve çağrılır fakat Müfettiş Clouseau’nun uçağı görev yerine giderken kaybolur ve kahramanımızla bütün irtibat kesilir.

Venetianskan, 1958 yılında Ingmar Bergman tarafından yönetilen bir İsveç televizyon drama filmidir. Film, 16. yüzyıla ait La Venexiana adlı İtalyan oyununa dayanmaktadır. Hikaye, genç bir adamın Venedik Karnavalı'na katılmasını ve burada iki flörtöz kadınla karşılaşmasını konu almaktadır. Film, Bergman'ın imzasını taşıyan derin temalar ve karakter analizleri ile dikkat çekmektedir.

"April in Paris" (1952), David Butler tarafından yönetilen, Doris Day ve Ray Bolger'in başrollerini paylaştığı bir Amerikan müzikali ve romantik komedi filmidir. Film, 1950'lerin Hollywood'unun tipik şirin, neşeli ve renkli yapımlarından biridir ve çoğunlukla Doris Day'in parlak kişiliği ile öne çıkar. "April in Paris" filmi, şarkılar, danslar ve Paris'e yapılan bir seyahatle, izleyiciyi eğlenceli bir romantik maceraya davet eder. Konu ve TemalarFilm, Washington D.C.'deki bir tiyatro ajanı olan Ellen Pierce (Doris Day) ile başlar. Ellen, yanlışlıkla, kendisini Paris'e davet edilen ünlü bir Broadway yıldızı olarak tanıtan bir telgraf alır. Ancak bu davet aslında bir hata sonucu gönderilmiştir. Ellen, bu yanlış anlamadan yararlanarak Paris'e gitmeye karar verir ve Paris'teki kültürel zenginlikleri keşfetmek için bir fırsat olarak görür.Ellen, Paris'te bir dizi komik ve romantik olaya karışırken, tiyatro dünyasının ünlü isimlerinden Fred Graham (Ray Bolger) ile tanışır. Fred, Paris'teki bir etkinlikte ona yardımcı olmak için gönüllü olur. İkili arasında gelişen ilişki, film boyunca çeşitli engellerle karşılaşsa da, sonunda tipik bir romantik komedi mutlu sonla biter.Film, temelde yanlış anlamalar ve kimlik değişimleri gibi klasik romantik komedi unsurlarına dayanır. Aynı zamanda, Paris'e yapılan bir seyahatin, aşk ve kişisel keşif anlamında bir dönüm noktası oluşturduğu teması işlenir.Eleştirel BakışDoris Day'in performansı, filmin en büyük güçlü yönlerinden biridir. Day, karakteri Ellen'ı, saf, sevimli ve enerjik bir şekilde canlandırır. Onun doğal şirinliği ve mizahi zamanlaması, film boyunca izleyiciyi etkiler. Doris Day, 1950'ler Hollywood'unun en popüler ve en sevilen yıldızlarından biri olduğu için, filmdeki coşkulu şarkı söyleme sahneleri ve komik anlar onun yeteneklerini sergileyen önemli bir fırsat sunar.Ray Bolger, Doris Day'in karşısında eğlenceli ve sempatik bir performans sergiler. Bolger, tipik olarak dansçı bir karakter olarak tanınan bir oyuncuydu ve burada da bu becerisini birkaç sahnede sergiler. Fred karakteri, genellikle filmdeki diğer karakterlere göre daha klasik bir romantik partner olarak, çoğu zaman Day'in daha enerjik ve şanslı karakteri tarafından gölgede bırakılır. Yine de Bolger, komik ve romantik anlarda birlikte çalıştığı Doris Day ile iyi bir uyum yakalar.Filmdeki romantik temaslar, dönemin Hollywood'unun geleneksel anlayışını yansıtır. Aşk, yanlış anlamalar, tesadüfler ve romantik bir şehirde (Paris) geçen olaylar, 1950'lerin komedi filmlerinin tipik özellikleridir. Filmdeki gelişmeler ve diyaloglar genellikle öngörülebilir ve klişelere dayalı olsa da, bu durum filme olan sevimliliği ve nostaljik havası ekler.Sinematografik ÖgelerFilm, 1950'lerin Hollywood'unun canlı renkli estetiğiyle doludur. Paris'in romantik atmosferi, şehrin ünlü simgeleriyle (örneğin Eyfel Kulesi) izleyicilere sunulur. Ayrıca film, seyahatin büyüsünü ve Paris'in "aşk şehri" olma imajını oldukça güçlü bir şekilde yansıtır. Filmdeki set tasarımları, şarkılar ve dans sahneleri bu temayı...