Alışılageldik bir öykü akışı bulunmayan film, seyirciyi sürekli şaşırtan sürrealist imgelerle dolu dört ana bölüme ayrılmıştır. Yönetmen Cocteau, başrol oyuncusunu görsel metafor ve simgelerle dolu gerçeküstü düşsel bir yolculuğa çıkartır.Orfe efsanesinden ve Jean Cocteau'nun kendi hayatından izler taşıyan Le Sang D'un Poète (The Blood of a Poet) - Bir Şairin Kanı, aynı zamanda Orpheus Üçlemesi'nin ilk filmi olma özelliğine sahip.

Filmin kahramanı, batan bir okulda bazı çocukların geride kaldığını öğrenir ve onları kurtarmaya çalışırken yavaş yavaş delirir. Son Yargı teması üzerine bir benzetme olan filmde, çok sayıda yıkıcı olay, kökenlerinde belirli bir belirsizliği ortaya çıkarıyor ve olup bitenlerin bir tür performans veya tiyatro oyunu olduğuna dair korkunç bir şüphe eşlik ediyor.

Aydınlık, sükunetli bir berber dükkanında tuhaf bir öfke.“Derdi ne olacak… Hepimizin derdi aynı. O da hem burada olmak istiyor, hem çok uzakta…”“Neresiymiş o çok uzak?”Ümit Ünal ’80 sonrası Türk sinemasındaki yön kaybedişin ortasına doğmuş, o dönemden bugüne üç kuşakla çalışmış, koca bir devinime tanıklık etmiş bir sinemacı. Buna rağmen Yönetmen titrinde uzun sure karşımıza çıkan bir isim değil. Mezun olduktan bir sene sonra ödüllenen, akabinde filme çekilen senaryosu “Teyzem” den bu yana onlarca senaryo, ayrıca romanlar, hikayeler… Fakat 2001 senesine kadar uzun metraj yönetmemiş. Her zaman görmediğimiz, ama varlığını bildiğimiz bir hikaye anlatıcısı gibi, ‘hem burada, hem çok uzakta.’Gölgesizler, Ümit Ünal ‘ın dördüncü filmi. Hasan Ali Toptaş ‘ın 1994 Yunus Nadi Ödülü sahibi romanı ile aynı adı taşıyor. Dupduru görselliğine karşın, soru işaretleriyle süren, içine kapalı bir film. Oyuncular tanıdık, mekanlara aşinasınız ama sanki diyaloglar oyunu zorluyor, bir köy var ama aksan yok. Bir başka yerde bir esnaf dükkanı, içinde karmaşık şeyler söyleyen insanlar. Alışık değilsiniz, tereddüttesiniz.İki yol var: Filmin kendisini anlatmasını, size bir şeyler sunmasını beklemek (ki nafile) ya da işaretlerin izini sürmek, filmin size, sizin ona katılmanıza izin vermek. O vakit anlaşılıyor ki Gölgesizler salt seyre sunulan bir anlatı değil, var olmak üzerine bir mütalaa. Hepimizi rahatsız eden, ezen, varlığımızdan çalan onca şey üzerine bir arayışın yansıması. Sanki bu hikayenin sorularını sorması ve sordurması gerekiyormuş, bir yazar ve bir senarist yönetmen de elinden tutup aramıza çıkarmışlar onu.Ne kadar varız? Ne yaparsak? Görününce var mıyız? Yoksa iz bırakınca mı?Görünüyoruz, yukarıda ışık da var, ama gölgemiz yok örneğin. Var mıyız o zaman?VARLIK VE YOKLUKGölgesizler ‘de bu sorgulayış, birbirine geçişi olan iki boyut ile yürür: Biri günümüz dünyası, diğeri zihinde. Kimi izleyiciler buna paralel evrenler demiştir, ne var ki iki dünyada aynı anda yaşayan karakterler yoktur. Belirtildiği gibi, kişilerden bazıları bir boyuttan diğerine geçer.Bu iki boyutu Dış Katman ve İç Katman olarak tanımlamak yerinde olur.Dış katmanda, Yazar olduğunu bilmediğimiz sakin bir yabancı, İstanbul ‘da bir berber dükkanında oturmuş sırasını beklemektedir. Etrafında merakını celbeden resimler görür. Kimi müşteriler değişik durumlar yaratır. Şaşırır, sorular sorar. Sessizlik, belirsizlik, bir şey anlatmayan yanıtlar… Çırak çıkıp kaybolur, ardından da berber. Yabancı dönmelerini bekler, bekler, gece olunca dükkandan çıkar. Dolaşır, bir yerde çay içer, evine sabah döner, romanını bitirir. Bunlar olurken arada bambaşka bir hikayeyi de bölüm bölüm izleriz, ve o hikayeyle burada olanların bir ilgisi yoktur. Sabah olup romanının bitmesiyle anlarız ki, Yazar ‘ın dün akşam gördüğü tüm resimler, simgeler, bir İç katmandan bu yaşama ulaşan ipuçlarıdır. Berber, çırağı, müşteriler Nuri ve Postacı bu...

Tayland’ın önde gelen sinemacılarından Apichatpong Weerasethakul, 2010’da Altın Palmiye kazandığı Boonme Amca / Amcam Önceki Hayatlarını Hatırlıyor’un ardından yine bir sine-şiir sunuyor. Yarı-otobiyografik bu hikâye, bir grup askerin gizemli bir uyku hastalığına yakalanmasıyla başlar. Klinikte askerlere bakan gönüllü Jenjira, genç medyum Keng ile yakınlaşır. Keng, uyanamayan bu askerleri yakınlarıyla psişik güçleri aracılığıyla temasa geçirmektedir. Ruhlar âlemiyle dünyevi âlemi bitiştiren, hayaletlerin dolaştığı bir madde dünyası kuran Saltanatın Mezarlığı ölüm, doğa, suçluluk ve acı hakkında dingin ve aşkın bir zihin egzersizi.

Günümüzün en verimli yönetmenlerinden Portekizli usta Manoel De Oliveira, 101 yaşında en olgun çağını yaşıyor. Yönetmenin katıksız bir sanat filmi olan ve 2010 Cannes Film Festivali’nin Belli Bir Bakış bölümünde ilk kez gösterilen bu son yapıtı, fotoğraf makinesiyle belasını bulan bir fotoğrafçıyı izliyor. Isaac yeni ölmüş genç bir gelinin son fotoğrafını çekmesi için bir eve çağırılır, ancak ilk görüşte kadının güzelliğinin esiri olur: Angelica mercekten sadece onun için hayata dönmüştür sanki ve o andan itibaren de gece gündüz peşini bırakmayacaktır.

Aşkı; Düşlerin ötesinde, tutkuların ötesinde, zamanın ötesinde bulacak! Bu hikaye geçmişte onu bekleyen gerçek aşkını bulmak için hayatını feda eden genç bir yazara ait... Bir gün kendisinden yaşça büyük bir kadın Richard Colliere (Christopher Reeve) antika altın bir saat verir ve birlikte zamanda yolculuk yapmaları için onu ikna etmeye çalışır. Yıllar sonra Richard güzeller güzeli genç bir bayanın (Jane Seymour) resmini görerek kendinden geçer. Bayanın daha ileriki yaşlarda çekilmiş başka bir fotoğrafı gerçekleri ortaya çıkarır. Bu fotoğrafın kendisine altın saat veren kadına ait olduğunu anlayan Collier, 1912ye geri dönüp onu bekleyen aşkını bulmayı kafasına koyar..

Tuhaf bir sis bulutuna maruz kalan Scott Carey küçülmeye başlar. Kafası karışık doktorlarla ve de durumdan hiç hoşlanmayan kedisiyle yaşadığı enteresan maceralar sonucunda kendisini yanlışlıkla evinin bodrumuna kilitlenmiş halde bulur. Bundan sonra yaşamı, bir hayatta kalma savaşına dönüşür. Boyunun yarattığı engellere karşı tek silahı, kıvrak zekasıdır.

Tamkang Lisesi'nde müzik öğretmeni olan babası Chin (Antony Wong) ile birlikte yaşamaktadır. İkisi de müzik ve piyano da son derece iyidir. Tamkang Lisesi'nin ilk gününde, Lun kampüste sınıf arkadaşı ile yürürken gizemli bir piyano sesi dikkatini çeker. Müziği takip ettiğinde ise burda kız için ethereal (uhrevi, ruh gibi, semavi) tanımı geçiyor. Eski müzik odasında piyano çalan kızı bulur. Piyano çalan bu kız, Yu (Guey Lun-Mei), Lun'un sınıf arkadaşlarından biridir. Her zaman okula geç kalmaktadır ve bu nedenle daima Lun'un yanındaki sıranın en arkasına oturmaktadır. İkisi, zamanla yakın arkadaş olurlar ve vakitlerinin çoğunu birlikte geçirmeye başlarlar. "Seni ilk gördüğüm gün çaldığın melodinin adı neydi" diye sordu Lun. "Bu benim sırrım" diye fısıldadı kulağına Yu.

Ciao Maschio (Bye Bye Monkey) - Hoşçakal Maymun, biri Fransız, biri İtalyan iki arkadaşın ve New York varoşlarının öyküsünü konu ediniyor. Başrollerde Fransız ve İtalyan sinemasından iki usta oyuncu var; Gérard Depardieu ve Marcello Mastroianni.

Brezilya ormanlarındaki bir köyde yetişkin bir siyah adam olarak doğan Macunaíma, daha sonra sihirli bir şekilde beyaz bir adama dönüşür ve São Paulo şehrine macera dolu bir yolculuk yapar. Oraya vardığında bir züppeye dönüşür ve kazara bir bombalamada ölen devrimci Ci'ye aşık olur. Acımasız bir sanayiciyi soyduktan sonra köyüne dönen Macunaima, yeni edindiği bilgi ve eşyaların pek işe yaramadığını görür.

Geçmişi peşini bırakmayan genç bir adam, annesinin ona söylediği bir ninninin sözlerini bulmak için diyar diyar dolaşır.

The Man Who Planted Trees ( Ağaç Eken Adam ), Academy Award for Best Animated Short Film ( En İyi Kısa Animasyon Filmi Akademi Ödülü ) nü kazanan 56. çizgi filmdir.L'homme qui plantait des arbresL'homme que plantava darbresThe Man Who Planted Trees'in konusu ise: Issız kalmış bir vadiyi kendi elleriyle ağaçlandırma çabasına girişmiş bir çobanın ( Elzeard Bouffier ) hikayesi. Issız kalmış, ekosistemi çökmüş bir alanı 30 yılda tekrar eski güzel günlerine döndürmeye çalışan çoban ve çabasını izleyeceksiniz.The Man Who Planted TreesBir Duyarlılık ÖyküsüYaşamını doğanın düzenine bırakmış ve öyle sürdürmüş bir adam. Milyonlarca tohum ekip yüzbinlerce ağacın doğduğunu gözlemek. Yüce bir hassasiyet, büyük bir sebat, güzel bir umut... Hepsi insanlık içindi. İnsanlık savaşta can çekişirken bile o hala umutlarının yeşermesini bekliyordu.Ağaç Eken AdamIssız bir bölgede çobanlık yapan Elzeard Bouffier'in, 30 yıllık bir süre içinde viran bir toprağı, tek başına orman haline getiren hikayesini, onu ziyaret eden bir gezginin ağzından dinliyoruz...''Uzun yıllar evvelinde bir geziye kalkıştım. Turistlerin bilmediği dağ yollarında, Alp Dağları'nın Provence'a uzandığı bölgede dolaştım. Yürüyüşe çıktığım bu terk edilmiş bölge, göz alabildiğine uzanan çorak topraklardan ibaretti. Deniz seviyesinden 1200 ila 1300 metre yükseklikteki bu topraklarda sadece yabani lavanta yetişiyordu. Bölgeyi en geniş noktasından geçmeye karar vermiştim. Üç günlük yürüyüşten sonra kendimi, ıssız bir yerde buldum. Rüzgar ve yağmurun aşındırdığı çatısız evler ve devrilmiş çan kulesiyle şapel, hayatın sürdüğü bir köydeki evle ve kiliseler edasıyla ayaktaydı. Ama yaşam onları çoktan terk etmişti.'' diye devam ederken Elzeard Bouffier adında bir çobana rastlar. Önce çocuğunu daha sonra da eşini kaybetmiş bu yaşlı adam, toprağın çıplaklıktan öleceğini düşünür ve sürekli ağaç dikmektedir.The Man Who Planted TreesThe Man Who Planted Treesİnsanlık birinci ve ikinci dünya savaşlarıyla meşgulken diğer insanlardan uzak izole bir hayat süren, savaş dahil dış dünyanın tüm gündelik meselelerine ilgisiz bir yaşlı çobanın hikayesi.The Man Who Planted TreesHer biri teker teker elde çizilen ( kuru boyalarla hazırlanmış ) ve tekrar etmeyen, teknolojinin nimetlerinden yararlanmayan karelerden oluşuyor The Man Who Planted Trees ( Ağaç Eken Adam ). 30 dakikanın her anını dolduran ve baştan sona hiç kesintiye uğramıyormuş gibi aka büyüleyici, hipnotize edici bir hareketli tablo karşınızdaki eser. Tüm bu emeğin ve özenin sonucu insana yarım saat boyunca yeryüzündeki cenneti yaşatan, animasyon tarihinin en iyileri arasında gösterilebilecek bir film.The Man Who Planted TreesL'homme qui plantait des arbresL'homme qui plantait des arbresFransız yazar Jean Giono tarafından 1953 yılında yayınlanan L'homme qui plantait des arbres adlı kitabından uyarlanan film; Çalışmak, çabalamak, özen göstermek, kendini adamak, çıkar gözetmemek, her şeye rağmen pes etmemek, her ne yapıyorsan karşılık beklemeden yapmak, sabretmek üzerine.. Tek bir insanın isterse dünyayı nasıl da daha güzel bir yer haline dönüştürebileceğiyle ilgili.''Tek bir...

Kagerō-za (Heat-Haze Theatre), Seijun Suzuki tarafından yönetilen ve Kyōka Izumi'nin romanından uyarlanan 1981 yapımı bağımsız bir Japon filmidir. Suzuki'nin Taishō Roman Üçlemesi'nin orta bölümünü oluşturan film, Zigeunerweisen (1980) ve Yumeji'den (1991) önce, stil, temalar ve Taishō dönemi (1912-1926) ortamıyla birbirine bağlanan gerçeküstü psikolojik dramalar ve hayalet hikayeleridir. Tümü Genjirō Arato tarafından üretilmiştir.

Juraj Jakubisko’nun yönettiği, Slovak ve Çek eleştirmenlerin en iyi Slovak filmleri arasında saydığı Vtáckovia, Siroty a Blázni (Birds, Orphans and Fools), uzun süre bastırılmış bir aşk, ölüm ve delilik hikayesini anlatıyor. Konu savaşın yerle bir ettiği, bombalanmış kiliseler ve yıkılmış evlerden oluşan bir coğrafyada ilerleyen iki adam ve yetim bir Yahudi kızın alışılmadık ilişkisine odaklanıyor.1968’deki Sovyet işgali ardından çekilen, Slovakya’nın tarihi olaylarına göndermeler yapan film, Jakubisko’nun yer yer oyunbaz ve gerçeküstü yaklaşımını yansıtır. Giderek kabusa dönüşen bu hikaye, zamanında yetkililer tarafından “yoz ve zararlı sanat” olarak nitelendirildi ve Komünist rejimin 1989’daki son günlerine dek yasaklı kaldı. Siyasal ve biçimsel olarak hala Çek Yeni Dalga’sının en radikal filmlerinden biri olarak kabul edilir.

Karısıyla arası çok da iyi olmayan Barrie, karısının karşı çıkmalarına karşın bu aileyle yakınlık kurmaya başlar. Aynı şekilde Davies ailesinde de büyükanne Emma du Maurier bu yakınlığa karşı çıkmaktadır. Çocuklar, Barrie'nin ilham perileri olmuştur. Onlarla oyunlar oynarken yamaçları gemiye, sopaları kılıca, uçurtmaları periye ve çocukları da "Neverland'ın Kayıp Çocukları"na dönüştürür.

Abidin ve Mahmut pavyonlarda ayaküstü komedyenlik yapan ve hayatta kaybeden tarafta yer almayı alışkanlık haline getirmiş iki arkadaştır. Abidin eskiden gemicilik yapmıştır ve kadınlara feci düşkündür. Bir yetimhanede büyümüş olan Mahmut ise karşı cinse olan utangaç tutumu ve hassas yapısıyla yoldaşından ayrılır. İki kafadarın sepetli bir antika motosikletin sırtında sürdürdükleri seyyar yaşamları, sağır ve dilsiz ama güzeller güzeli bir genç kızın hayatlarına girmesiyle alt üst olacaktır. Yaşayacakları olaylar hem kendilerini daha yakından tanımalarına hem de hayatın anlamı ve etraflarını saran hayal/gerçeklik üzerine egzersiz yapmalarına yol açacaktır. Elbette bu egzersize filmin seyircisi de dahil olacaktır.

Mona Paparu üç yaşındaki kızını tek başına büyütmektedir. Yurtdışına giderken kızını teyzesine bırakır ancak Aile Mahkemesi küçük kızı teyzesinden alır. Mona döndüğünde, uzaktayken neler yaptığının hesabını vermek zorunda kalır. Film, Monanın yolculuğunu, Avrupanın batısında yaşadığı sıkıntıların ve aşkın hikâyesini onun kendi dilinden aktarıyor * Kendini seks kölesi olarak yurtdışında bulan genç bir kadının hikâyesini bana tiyatroda çalışan ve Monanın yolculuğunun aynısını yapmış garson bir kız anlatmıştı. Benim için Bibliyotek Pascal en duyarlı zevklere hitap eden bir kulüp. Buranın en kadim müşterileri kamyon şoförleri, taksiciler ya da denizciler değil; burası her şeyi bilmekle beraber sonsuz bir yokluk ve yalnızlık hisseden entelektüeller tarafından sık sık ziyaret edilen bir işletme, metaforik bir buluşma noktası, sanat ve kültürde hızla artan enflasyonun bir temsili

Clara ve kızı Eleanor 200 yıldır insan kanıyla hayatta kalan vampirlerdir. Fakat kimse onların anne-kız olduğunu bilmez, benzerlikleri ve güzellikleriyle kendilerini iki kız kardeş olarak tanıtırlar. Fakat Clara geçmişte takılıp kalmadan sadece geleceği düşünerek yaşamak isterken, Eleanor oradan oraya sürüklenmekten, kaçmaktan sıkılmıştır; artık bir yerde yerleşerek yaşamak ister. İki kişinin öldürüldüğü bir cinayet ortaya çıktıktan sonra bu iki gizemli kadın çareyi taşrada bir İngiliz kasabasına sığınmakta bulur.

Susan Walker (Natalie Wood) bir mağazada çalışan Kris Kringleın (Edmund Gwenn) gerçek Santa Claus (Noel Baba) olduğunu iddia ediyor ve hatta bunu kanıtlamaya da çalışıyor. Oscar ödüllü bu komedi fantazisi 1973'de televizyon için 1994'de sinema için yeniden çekildi.

Ambavi Suramis Tsikhitsa (The Legend of Suram Fortress) - Suram Kalesi Efsanesi, eski bir Sovyet Gürcü halk masalının yeniden yorumlanmasıdır. Filmde yer alan bu kale sonsuza kadar inşaat halindedir çünkü tam son tuğla koyulurken her defasında çöker. Durumla ilgili bir falcının bilgisine başvurmaya karar verilir ve bir delikanlıyı falcıya gitmek üzere görevlendirirler; ama ne var ki bu delikanlının babası yıllar önce falcıyı terk eden eski sevgilisidir. Kalp kırıklığını atlatamamış olan falcı, delikanlıya kalenin çökmesini engellemenin tek yolunun delikanlının duvarın içine gömülmesi olduğunu söyler...

Esteban Sapir'in sessiz sinema döneminin filmlerinden esinlenerek, günümüz sorunlarını metaforik anlatımlarla dışa vurduğu ve yarattığı gerçeküstü dünyada distopik bir hikaye çizdiği 2007 yapımı film.Mr. TV insanların seslerini çalarak onları sessizliğe mahkum eder. insanların tüketmeye bağımlılaştırıldığı ve koşulsuz bir şekilde itaat etmeye programlandırıldığı bu kentte Mr. TV'ye bunlar bile yetmez. daha da fazlasını isteyerek emrindeki bilim adamlarıyla, insanları hipnotize edecek bir makine geliştirir.

Kumsalda uzanan bir kadın görürüz, okyanusta yıkanan… Güçlükle bir ağaca tırmanır kadın ve tepeye ulaştığında kendini uzun bir yemek masasında bulur. İnsanlar vardır masanın etrafında. Kadın, masanın üzerinde süründükçe sohbete, gülmeye ve sigara içmeye devam eden insanlar…15 dakikalık deneysel kısa film boyunca kadın, kendisinin farklı versiyonlarıyla karşılaşır durur, filmin senaristi, yönetmeni ve başrol oyuncusu Maya Deren, filmin konusunu “kişinin, kendi kişiliğini arama mücadelesi” olarak açıklamıştır.

Çin, Tang Hanedanlığının sonları, 10. yüzyıl. Chong Yang Festivali’nin gecesinde Saray altın çiçeklerle dolmuştur. İmparator (Chow Yun Fat) beklenmedik şekilde ortanca oğlu Prens Jai (Jay Chou) ile döner. Bahanesi tatilini ailesiyle geçirmektir, ama İmparator ile rahatsız İmparatoriçenin arasındaki soğukluktan, bu samimiyetsiz görünmektedir. Yıllar boyunca, İmparatoriçe ve üvey oğlu Veliaht Prens Wan (Liu Ye) arasında yasak bir ilişki vardır. Tuzağa kısıldığını hisseden Prens Wan İmparatorun doktorunun kızı olan gizli aşkı Chan (Li Man) ile saraydan kaçmanın hayallerini kurmaktadır. İmparatorun da aynı şekilde gizli kapaklı planları vardır; İmparatorun Doktoru (Ni Dahong) onun entrikalarını bilen tek kişidir. Yaklaşan tehlikenin farkına varan İmparator doktor ve ailesini saraydan uzak bir bölgeye yerleştirir.

10 yaşındaki Fiona büyükannesi ve büyükbabasıyla yaşamak üzere Donegal, İrlanda'da küçük bir balıkçı kasabasına gönderilir. Orada atalarından birinin bir Selkie, insana dönüşebilen bir fok balığı, ile evlendiği efsanesini öğrenecektir. Yıllar önce, küçük erkek kardeşi beşik gibi bir kayıkta deniz de kaybolmuştur, aileni bir kısmı da çocuğun fok balıkları tarafından büyütüldüğüne inanmaktadır. Bir gün Fiona terk edilmiş Roan Inish adasında çırılçıplak dolaşan küçük çocuğu görür ve adanın sırrını ortaya çıkarmak için elinden geleni yapar...

Film, ergenlik çağındaki iki genç kızın arkadaşlıklarının hikayesini anlatıyor. Kendileri dışındaki herkesi dışarıda bırakarak, kendi yarattıkları hayal dünyasında yaşamaya başlayan bu iki genç kız birbirlerine sımsıkı bağlanırlar. Birbirlerinden aslında hayli farklı olan, farklı sınıflara mensup ailelerden gelen bu iki kızı birbirine çeken nedenler izleyiciye arka fonda sunulmaktadır. İlk başta izleyici bu iki genç kızın aşırı bağlılıklarına, kendilerini ayrıcalıklı kişiler olarak görmelerine, hayallerinde sürdürdükleri film yıldızlarıyla, opera sanatçılarıyla, kraliyet ailesi üyeleriyle dostluklarına sevecenlikle yaklaşmaktan alıkoyamaz kendini.Film izleyiciyi onların bu iki kişilik dünyalarının tam da ortasına fırlatır. Onların 4. dünya adını verdikleri bu sanat ve keyif dünyasının büyüleyici atmosferine kapılmamak olanaksızdır. Öte yandan arkadaşlıkları giderek tehlikeli bir seyir izlemeye başlar ve ebeveynlerinin yanlışları bunun üzerine tuz biber eker.

Gotik korku deyince aklıma ilk olarak Roger Corman'ın düşük bütçeli Edgar Allen Poe yorumları ve İngiliz Hammer grubunun 1960'larda yaptığı atmosferik korku filmleri geliyor. Bu film gruplarının her ikisi de 30'ların başlarındaki klasik Hollywood korku filmlerinden büyük ölçüde etkilenmişti. “Viy” bu türün Rusya’daki versiyonudur. Corman'ın filmlerine benzer şekilde klasik edebiyata dayanıyor. Nikolai Gogol'ün aynı isimli kısa öyküsü "Viy"in yorumu olan bu film, fazlasıyla gotik bir atmosfere sahip.

Slovakya'da on altı yaşındaki Terezka, annesine yazdığı bir mektupla okuldan atılır. Terezka, annesini bulmak için çıktığı gerçeküstü yolculukta gerçekle fanteziyi iç içe geçirir ve kıyafet yakmak için tutulan bir adamla, toprağa gömülü bir kadınla, köylerinde bir gelenek olarak ailesini geçindirmek için erkek kardeşinin kırk küsur yaşındaki dul karısıyla evlenen genç bir gelinle, özel bir okulda stajyerlik yapan küçük erkek kardeşiyle ve karısıyla tanışır; Özel bir okulda staj yapan küçük erkek kardeşi; yozlaşmış bir TV komedyeni ve karısı; bir restoranın mutfağında güçlü bir gangster; annesinin eski adresindeki bir sevgilisi ve son olarak ona dünyayı dolaşmasını tavsiye eden karışık annesi.

Bu filmde televizyon setleri hayat doludur. Eğer bir kişi televizyondaysa (örneğin sokakta çekildiği için) onun televizyon setinin içinde bir dublörü vardır. Bu dublörün hayatta kalmak için gerçek karakterin enerjisine ihtiyacı vardır. Gerçek insan televizyonu her izlediğinde, dublörü ondan yaşam enerjisi çekecektir. Yani gizemli bir ölüm serisi vardır. Birçok kişi televizyon karşısında ölür ve kimse nedenini bilmez. Ana karakter Olda, gittikçe zayıflayan kişilerden biridir. Doğal şifacı Fisarek ortaya çıkana kadar ölmek üzeredir. Olda'ya bu sihirli güce nasıl direnebileceğini ve onunla nasıl savaşabileceğini öğretir.

1930'lu yıllar, İspanya... Bir gece kulübünde şarkıcılık yapan Pandora, ufak ve sakin bir balıkçı kasabası olan Esperanza'da oldukça popülerdir ve güzelliğiyle erkeklerin dikkatini çekmektedir. Pandora, güzelliğinin yanı sıra soğuk ve kalpsiz olmasıyla da ün salmıştır. Bir gün gizemli bir Hollandalı kasabaya adımını atar ve Pandora kendisine aşık olur. Ancak Hollandalı bu adamın herkesten gizlediği bir sırrı vardır...

Jane Birkin, 40 yaşına merdiven dayadığı günlerde Agnès Varda ile kariyeri üzerine sohbet ediyor. Samimi röportajlara eşlik eden film sahneleri, Birkin’in farklı yüzlerini perdeye taşıyor: İlham perisi Jane, Calamity Jane, Tarzan’ın aşkı Jane ve Jeanne d’Arc.Agnès Varda’nın bu filmi kendi deyimiyle “hayalî bir biyografik film”dir. Yönetmen klasik bir biyografik filmin kalıplarına sıkışmak yerine bir dizi fantezi sekansı kurgular. Sanatçı ve ilham perisinin rollerini mercek altına alan film boyunca Birkin yeni bir karaktere bürünür. Filmde yer verilen fantezi sekanslarının her biri Birkin’in gerçek hayatına göndermede bulunan yorumlamalardır. Fransız Yeni Dalga akımıyla ilişkilendirilen onca isim arasında gösterişten en uzak duran yönetmen sayılabilecek Varda, bu filmde de oyuncusuyla çok dolaysız ve duygu yüklü bir ilişki kurar. Öyle ki, kameranın içinden uzanarak Birkin’e adeta dokunduğunu hissedebilirsiniz.

Genç bir çift küçük bir köy hanında durup dinlenirken, adam Ölüm tarafından kaçırılır ve büyük, kapısız, penceresiz bir duvarın arkasına kapatılır. Kadın mistik bir giriş bulur ve ona egzotik yerlerde geçen, her biri kendisininkine benzer koşulları içeren üç ayrı hikaye anlatan Ölüm tarafından karşılanır.

Tayland yeni dalga sinemasının en ünlü temsilcilerinden Pen-ek Ratanaruang'ın bu filmi, önceki filmleri 69 ve Evrendeki Son Yaşam'daki gibi mizahi ve doğaüstü bir yaklaşımla, şehre dair sorunlu ilişkiler temasını işlemeye devam ediyor. Minimal bir anlatımla ilerleyen filmde büyük şehirde yaşayan, sorunlu evliliklerini sürdüren modern bir çift anlatılıyor. Ormandaki bir ağaçta yaşayan dişi bir hayalet, adamı alıp götürdüğünde ortaya bir aşk üçgeni çıkıyor.

Kurtların, vebanın ve ruhların dolaştığı 19. yüzyıl Estonya’sında geçen bu ürkütücü masalsı yapım, aşk ve hayatta kalma mücadelesini harmanlıyor. İnsanların hayatta kalmak için birbirlerinden, malikane sahiplerinden hatta ruhlardan bile bir şeyler çaldıkları bu karanlık köyde; köylü kızı Liina, Hansa deliler gibi aşıktır. Ancak Hans kendisini ziyarete gelen Alman Baronese takıntılıdır. Liina için, Hansın sevgili aşkını kazanmak; ruhların, kurt adamların, istilaların ve şeytanın kol gezdiği, ruhların çok saygı gördüğü ancak oldukça ucuza gittiği bu karanlık ve soğuk coğrafyada bir hayli zorlu olacaktır...

Sergey Parajanov‘un günümüze kalan ilk filmi olan "Andriesh", öğrenciyken çektiği ve sonradan kaybolan filmi "Bir Moldova Masalı"nın uzun versiyonudur. Yemelian Bukov’un bir kitabından uyarlanan filmin kahramanı Andriesh çobanlık yapan bir çocuktur, kendisine armağan edilen sihirli flütün yardımıyla alt etmesi gereken kötü büyücünün şatosuna doğru bir yolculuğa çıkar.

Liza aşkı arayan bir hemşiredir. Tek arkadaşı, kıskançlık yüzünden onu bir tilki perisine dönüştüren, uzun zaman önce ölmüş bir Japon pop yıldızıdır. Artık Liza'yı arzulayan her erkek korkunç bir şekilde ölecektir. Bu lanetin üstesinden gelebilecek midir?

Film, Kraliçe Himiko efsanesinin geç Japon Yayoi döneminde (MÖ 1.000 - 300), 3. yüzyılda geçtiği kaydediliyor. Takehiko Himiko'ya bir at tarif ettiğinde, atların Çin'den Japonya'ya ithal edildiğine ve Japonya'da yaygınlaştığına inanılmasından en az bir yüzyıl önceydi. Her ne kadar daha önceki Jomon dönemine (MÖ 14.000 - 1.000) ve tarih öncesi Japon Paleolitik dönemine kadar uzanan atlara dair kanıtlar bulunmuş olsa da.Üvey kardeşine aşık olan, güçlerini zayıflatan ve böylece konumunu riske atan şaman kraliçe Himiko'nun hayatını anlatan serbest, hayali bir anlatım. Film, 1974'de Cannes Film Festivali'ne katılan ve Altın Palmiye ödülü için yarışan filmler arasındaydı.

Sinema tarihinin en özgün akımlarından biri olarak kabul edilen Çek Yeni Dalgası’nın nevi şahsına münhasır yönetmeni Věra Chytilová, bu filminde Adem’le Havva’nın izinde ‘İlk Günah’ın peşine düşüyor. Bunaltıcı sansür altında çalışmanın beraberinde getirdiği olumsuzlukları yaratıcılıklarıyla lehlerine çevirerek sinemada kendilerine özgün bir dil yaratmayı başaran Çek Dalgası yönetmenleri içerisindeki tek kadın olan Chytilová, Cennet Meyvesi’nde Havva’yı resmettiği baş karakteri Eva’nın günaha giden yolunu anlatıyor seyircisine. Eva ve kocası Josef’in toplumdan kopuk, doğayla iç içe sürdürdükleri hayat, Eva’nın filmde şeytanı temsil eden Robert karakteriyle karşılaşması ve onun peşinden gitmesiyle kirleniyor.

Bir Karayip adasında, şeker plantasyonu sahibinin tuhaf davranışlar sergileyen karısına bakması için bir hemşire tutulur. Hemşire hastasını iyileştirme umuduyla vudu büyüsüne başvurur.

Gürcistan dağlarında yaşayan Ali, yüzlerce yıllık aile geleneğini devam ettiren yaşlı bir şifacıdır. Üç oğlunun bu taraklarda hiç bezi yoktur ama o, kızı Namme’nin meşaleyi devralacağına inanmaktadır. Ali’nin şifa dağıtmak için suyunu kullandığı tarihi kaynak ise yakınlarda kurulan barajın tehdidi altındadır. Günden güne kuruyan kaynağı canlandırmak için bir kurban vermek gerekmektedir.Taşra yaşantısına ağıt niteliğindeki, muhteşem manzaralarla bezeli bu çocukluktan yetişkinliğe geçiş hikâyesi, hızla yitip gitmekte olan bir hayat tarzına tanıklık etmenin iç burkan hüznünü taşırken binlerce yıldır süregelen bir ikileme, gençlerin büyüklerinin izinden gidip gitmemelerine dair sevecen bir bakış açısı sunuyor.

Light Yagami doğaüstü bir defter bulur Bu deftere ismi yazılan kişi ölmektedir Light Yagami, bu defterin gücünü kullanarak dünyaya adaleti sağlamaya karar verir Suçluların isimlerini birer birer deftere yazar ve hepsi de ölür Arka arkaya meydana gelen bu ölümleri araştırmak üzere dünyaca ünlü dedektif L görevlendirilir L ile Light Yagami arasında büyük bir mücadele başlar...