The Man Who Planted Trees ( Ağaç Eken Adam ), Academy Award for Best Animated Short Film ( En İyi Kısa Animasyon Filmi Akademi Ödülü ) nü kazanan 56. çizgi filmdir.L'homme qui plantait des arbresL'homme que plantava darbresThe Man Who Planted Trees'in konusu ise: Issız kalmış bir vadiyi kendi elleriyle ağaçlandırma çabasına girişmiş bir çobanın ( Elzeard Bouffier ) hikayesi. Issız kalmış, ekosistemi çökmüş bir alanı 30 yılda tekrar eski güzel günlerine döndürmeye çalışan çoban ve çabasını izleyeceksiniz.The Man Who Planted TreesBir Duyarlılık ÖyküsüYaşamını doğanın düzenine bırakmış ve öyle sürdürmüş bir adam. Milyonlarca tohum ekip yüzbinlerce ağacın doğduğunu gözlemek. Yüce bir hassasiyet, büyük bir sebat, güzel bir umut... Hepsi insanlık içindi. İnsanlık savaşta can çekişirken bile o hala umutlarının yeşermesini bekliyordu.Ağaç Eken AdamIssız bir bölgede çobanlık yapan Elzeard Bouffier'in, 30 yıllık bir süre içinde viran bir toprağı, tek başına orman haline getiren hikayesini, onu ziyaret eden bir gezginin ağzından dinliyoruz...''Uzun yıllar evvelinde bir geziye kalkıştım. Turistlerin bilmediği dağ yollarında, Alp Dağları'nın Provence'a uzandığı bölgede dolaştım. Yürüyüşe çıktığım bu terk edilmiş bölge, göz alabildiğine uzanan çorak topraklardan ibaretti. Deniz seviyesinden 1200 ila 1300 metre yükseklikteki bu topraklarda sadece yabani lavanta yetişiyordu. Bölgeyi en geniş noktasından geçmeye karar vermiştim. Üç günlük yürüyüşten sonra kendimi, ıssız bir yerde buldum. Rüzgar ve yağmurun aşındırdığı çatısız evler ve devrilmiş çan kulesiyle şapel, hayatın sürdüğü bir köydeki evle ve kiliseler edasıyla ayaktaydı. Ama yaşam onları çoktan terk etmişti.'' diye devam ederken Elzeard Bouffier adında bir çobana rastlar. Önce çocuğunu daha sonra da eşini kaybetmiş bu yaşlı adam, toprağın çıplaklıktan öleceğini düşünür ve sürekli ağaç dikmektedir.The Man Who Planted TreesThe Man Who Planted Treesİnsanlık birinci ve ikinci dünya savaşlarıyla meşgulken diğer insanlardan uzak izole bir hayat süren, savaş dahil dış dünyanın tüm gündelik meselelerine ilgisiz bir yaşlı çobanın hikayesi.The Man Who Planted TreesHer biri teker teker elde çizilen ( kuru boyalarla hazırlanmış ) ve tekrar etmeyen, teknolojinin nimetlerinden yararlanmayan karelerden oluşuyor The Man Who Planted Trees ( Ağaç Eken Adam ). 30 dakikanın her anını dolduran ve baştan sona hiç kesintiye uğramıyormuş gibi aka büyüleyici, hipnotize edici bir hareketli tablo karşınızdaki eser. Tüm bu emeğin ve özenin sonucu insana yarım saat boyunca yeryüzündeki cenneti yaşatan, animasyon tarihinin en iyileri arasında gösterilebilecek bir film.The Man Who Planted TreesL'homme qui plantait des arbresL'homme qui plantait des arbresFransız yazar Jean Giono tarafından 1953 yılında yayınlanan L'homme qui plantait des arbres adlı kitabından uyarlanan film; Çalışmak, çabalamak, özen göstermek, kendini adamak, çıkar gözetmemek, her şeye rağmen pes etmemek, her ne yapıyorsan karşılık beklemeden yapmak, sabretmek üzerine.. Tek bir insanın isterse dünyayı nasıl da daha güzel bir yer haline dönüştürebileceğiyle ilgili.''Tek bir...

Fakir ve aç olan köylü Macario, Ölüler Günü'nde, sadece bir iyi yemek için can atmaktadır. Karısı ona hindi pişirdikten sonra, Macario üç hayalet görür; Şeytan, Tanrı ve Ölüm. Hepsi ondan hindisini paylaşmasını isterler, fakat o Ölüm hariç hepsini reddeder. Karşılığında Ölüm ona her hastalığı iyileştirecek bir şişe su verir. Kısa bir süre sonra Macario, köy doktorundan daha zengin olmuştur. Bu durum, o dönemlerde korkulan Engizisyonun dikkatini onun üzerine çekecektir...Meksika Sineması içinde dahi adı pek sık anılmayan yönetmenlerden biri olan Roberto Gavaldón'un yönettiği Macario, Cannes'da Altın Palmiye adayıydı.

Gerçeküstü ve şiirsel bu hikayede, idealist ve mucit bir genç olan Colin, Chloé adında Duke Ellington’ın Blues’larından birinin dünyaya gelmiş haline benzeyen genç bir kadınla tanışır. Bir aşk hikayesi olan evlilikleri Chloé’nin ilginç bir hastalığa yakalanması ve ciğerlerinde büyüyen nilüfer çiçeğiyle hüzüne dönüşür. Fantastik bir Paris’te Colin ise gitgide daha absürd işlerde çalışarak Chloé’yi iyileştirmeye çalışır.

Gelmiş geçmiş en kışkırtıcı filmlerden biri olarak görülen acımasız Dönüş Yok!'un ardından çektiği bu ilk uzun metrajlı filmi, Gaspar Noé'nin tabiriyle "psikedelik bir melodram". İlk gösterimi 2009 yılında Cannes'da yapılan Boşluk, transa benzer görsel üslubu ve birinci şahıs gözünden öznel anlatımıyla epey tartışma yarattı. Filmi, Tokyo'da küçük çaplı işler çeviren uyuşturucu satıcısı Oscar'ın gözünden izliyoruz. Oscar bir gece bir polis baskınında yakalanır ve vurulur. Ölüm döşeğinde, ruhu dünyadan ayrılmaya direnir ve kız kardeşi Linda'yı korumak üzere kızın peşine düşer.

Bir zamanlar yüksek bir tepedeki kalede, en büyük icadının adı Edward olan bir mucit yaşıyordu... Edward, dayanılmaz bir çekiciliği olmasına rağmen, mükemmel değildi. Mucidin ani ölümü onun yarıda kalmasına yol açtı, elleri yerine uzun, keskin metal parçaları vardı... Edward, merhametli bir Avon hanımefendisinin, onu, ailesiyle beraber yaşamak üzere evine götürene kadar karanlıkta yalnız yaşadı. Böylece Edwardın Suburbia isimli pastek cennetteki fantastik maceraları başladı. Batman ve Beetlejuiceun yönetmeni Tim Burtondan son derece sıradışı bir karakter üzerine unutulmaz bir masal...

Sergey Parajanov‘un günümüze kalan ilk filmi olan "Andriesh", öğrenciyken çektiği ve sonradan kaybolan filmi "Bir Moldova Masalı"nın uzun versiyonudur. Yemelian Bukov’un bir kitabından uyarlanan filmin kahramanı Andriesh çobanlık yapan bir çocuktur, kendisine armağan edilen sihirli flütün yardımıyla alt etmesi gereken kötü büyücünün şatosuna doğru bir yolculuğa çıkar.

Slovakya'da on altı yaşındaki Terezka, annesine yazdığı bir mektupla okuldan atılır. Terezka, annesini bulmak için çıktığı gerçeküstü yolculukta gerçekle fanteziyi iç içe geçirir ve kıyafet yakmak için tutulan bir adamla, toprağa gömülü bir kadınla, köylerinde bir gelenek olarak ailesini geçindirmek için erkek kardeşinin kırk küsur yaşındaki dul karısıyla evlenen genç bir gelinle, özel bir okulda stajyerlik yapan küçük erkek kardeşiyle ve karısıyla tanışır; Özel bir okulda staj yapan küçük erkek kardeşi; yozlaşmış bir TV komedyeni ve karısı; bir restoranın mutfağında güçlü bir gangster; annesinin eski adresindeki bir sevgilisi ve son olarak ona dünyayı dolaşmasını tavsiye eden karışık annesi.

Savaşın ezip geçtiği Köln’ün semalarından geçen bir çift, bardaktan boşanırcasına yağan yağmurun altında kızını doğum gününe götürmeye çalışan bir baba, bir kafenin dışında dans eden genç kızlar, inancını kaybeden bir rahip, hiç aşık olmamış genç bir adam ve Hitler’in mağlup olduğunu anladığı an… Roy Anderssonun Binbir Gece Masalları’nın anlatıcısı Şehrazad’ın öykü anlatımından ilham alarak çektiği film, seyirciyi insanlığın varoluş öyküsünde rüya gibi bir gezintiye çıkarıyor.

Ambavi Suramis Tsikhitsa (The Legend of Suram Fortress) - Suram Kalesi Efsanesi, eski bir Sovyet Gürcü halk masalının yeniden yorumlanmasıdır. Filmde yer alan bu kale sonsuza kadar inşaat halindedir çünkü tam son tuğla koyulurken her defasında çöker. Durumla ilgili bir falcının bilgisine başvurmaya karar verilir ve bir delikanlıyı falcıya gitmek üzere görevlendirirler; ama ne var ki bu delikanlının babası yıllar önce falcıyı terk eden eski sevgilisidir. Kalp kırıklığını atlatamamış olan falcı, delikanlıya kalenin çökmesini engellemenin tek yolunun delikanlının duvarın içine gömülmesi olduğunu söyler...

Brezilya ormanlarındaki bir köyde yetişkin bir siyah adam olarak doğan Macunaíma, daha sonra sihirli bir şekilde beyaz bir adama dönüşür ve São Paulo şehrine macera dolu bir yolculuk yapar. Oraya vardığında bir züppeye dönüşür ve kazara bir bombalamada ölen devrimci Ci'ye aşık olur. Acımasız bir sanayiciyi soyduktan sonra köyüne dönen Macunaima, yeni edindiği bilgi ve eşyaların pek işe yaramadığını görür.

Harry Kümel'in yönettiği, başrolünde Orson Welles'in yer aldığı Malpertuis: The Legend of Doom House, Belçikalı yazar Jean Ray'in yazdığı gotik bir korku romanından beyazperdeye aktarıldı. Genç bir denizci olan Jan, karaya döner ve çocukluğunun evini ararken gizemli bir şekilde kaçırılır. Malpertuis adlı izole eski bir malikanede uyanır ve burada kendisini kız kardeşi Nancy dahil olmak üzere çeşitli akrabaların yanı sıra garip bir tahnitçi ve Lampernisse adında bir deli adam da dahil olmak üzere çeşitli akrabaların arasında bulur. Konak, ailesine ait koridorlar, merdivenler ve gizli odalardan oluşan bir labirente dönüşür .1972 Cannes Film Festivali'nde prömiyeri yapılan filmin İngilizce versiyonu, Amerikalı dağıtımcı tarafından orijinal 1971 versiyonundan kurgulandığı ve The Legend of Doom House adını verdiği için 100 dakikaydı. Daha sonra diğer distribütörler tarafından daha da düzenlendi. Belçika Kraliyet Film Arşivi, yönetmen Harry Kümel ile birlikte 1973'te "yönetmenin kurgusu" olarak vizyona giren filmin kesilmemiş Flaman versiyonunu restore etmek için çalıştı. Bu versiyon 20 dakika daha uzun ve kurgulanmış olan filmin en iyi sahnelerinden bazılarını içeriyordu. Bu sürüm daha eksiksiz olmasına rağmen, Orson Welles'in orijinal sesi maalesef eksik kalmıştır.

Tayland yeni dalga sinemasının en ünlü temsilcilerinden Pen-ek Ratanaruang'ın bu filmi, önceki filmleri 69 ve Evrendeki Son Yaşam'daki gibi mizahi ve doğaüstü bir yaklaşımla, şehre dair sorunlu ilişkiler temasını işlemeye devam ediyor. Minimal bir anlatımla ilerleyen filmde büyük şehirde yaşayan, sorunlu evliliklerini sürdüren modern bir çift anlatılıyor. Ormandaki bir ağaçta yaşayan dişi bir hayalet, adamı alıp götürdüğünde ortaya bir aşk üçgeni çıkıyor.

Abidin ve Mahmut pavyonlarda ayaküstü komedyenlik yapan ve hayatta kaybeden tarafta yer almayı alışkanlık haline getirmiş iki arkadaştır. Abidin eskiden gemicilik yapmıştır ve kadınlara feci düşkündür. Bir yetimhanede büyümüş olan Mahmut ise karşı cinse olan utangaç tutumu ve hassas yapısıyla yoldaşından ayrılır. İki kafadarın sepetli bir antika motosikletin sırtında sürdürdükleri seyyar yaşamları, sağır ve dilsiz ama güzeller güzeli bir genç kızın hayatlarına girmesiyle alt üst olacaktır. Yaşayacakları olaylar hem kendilerini daha yakından tanımalarına hem de hayatın anlamı ve etraflarını saran hayal/gerçeklik üzerine egzersiz yapmalarına yol açacaktır. Elbette bu egzersize filmin seyircisi de dahil olacaktır.

Tüm filmlerinde olduğu gibi Beyne Vurulan Damga'da da, kendi yaşamından parçaları filmine serpiştiren Guy Maddin, siyah-beyaz ve diyalogsuz bir film ortaya koyuyor.Çocukluk anılarını, bir korku ve bir dedektif filmini, bir de Grand Guignol sevdasını harmanladığı film, dolambaçlı bir senaryonun esrarengiz labirentleri ile birbirine bağlı. Yetişkin Guy Madden, doğup büyüdüğü gizemli adadaki çocukluk günlerini hatırlayıverir. Kız kardeşi, birlikte yaşadıkları diğer yetim çocuklar, zorba bir anne ve kendisini bilime adamış bir baba... Bu hali ile bile yeterince esrarengiz olan yaşayışları, adaya iki yeni yetme dedektifin gelmesi ile daha da ilginç bir hal alır...

Cimcime, altı yaşında korkusuz küçük bir kızdır. Dünyanın geri kalanıyla bağlantısı kesilmiş, bir su bendinin arkasında kalan Leğen isimli bir kasabada delibozuk babası Wink ile birlikte yaşar. Zamanın başka türlü aktığı, modern şehir hayatından bambaşka kurallara sahip bir kasabadır burası. Cimcimeyi kıyamet gününe hazırlayan babası bir gün ölümcül bir hastalığa yakalandığında doğa çığırından çıkar. Hava ısınır, buzullar erir ve tarih öncesi yaban domuzlarından oluşan bir ordu donmuş mezarlarından kalkar. Şimdi Cimcimenin hasta babasını, sular altında batmakta olan evlerini kurtarması ve evreni tamir etmesi gerekmektedir.

Film, ergenlik çağındaki iki genç kızın arkadaşlıklarının hikayesini anlatıyor. Kendileri dışındaki herkesi dışarıda bırakarak, kendi yarattıkları hayal dünyasında yaşamaya başlayan bu iki genç kız birbirlerine sımsıkı bağlanırlar. Birbirlerinden aslında hayli farklı olan, farklı sınıflara mensup ailelerden gelen bu iki kızı birbirine çeken nedenler izleyiciye arka fonda sunulmaktadır. İlk başta izleyici bu iki genç kızın aşırı bağlılıklarına, kendilerini ayrıcalıklı kişiler olarak görmelerine, hayallerinde sürdürdükleri film yıldızlarıyla, opera sanatçılarıyla, kraliyet ailesi üyeleriyle dostluklarına sevecenlikle yaklaşmaktan alıkoyamaz kendini.Film izleyiciyi onların bu iki kişilik dünyalarının tam da ortasına fırlatır. Onların 4. dünya adını verdikleri bu sanat ve keyif dünyasının büyüleyici atmosferine kapılmamak olanaksızdır. Öte yandan arkadaşlıkları giderek tehlikeli bir seyir izlemeye başlar ve ebeveynlerinin yanlışları bunun üzerine tuz biber eker.

Alışılageldik bir öykü akışı bulunmayan film, seyirciyi sürekli şaşırtan sürrealist imgelerle dolu dört ana bölüme ayrılmıştır. Yönetmen Cocteau, başrol oyuncusunu görsel metafor ve simgelerle dolu gerçeküstü düşsel bir yolculuğa çıkartır.Orfe efsanesinden ve Jean Cocteau'nun kendi hayatından izler taşıyan Le Sang D'un Poète (The Blood of a Poet) - Bir Şairin Kanı, aynı zamanda Orpheus Üçlemesi'nin ilk filmi olma özelliğine sahip.

Aydınlık, sükunetli bir berber dükkanında tuhaf bir öfke.“Derdi ne olacak… Hepimizin derdi aynı. O da hem burada olmak istiyor, hem çok uzakta…”“Neresiymiş o çok uzak?”Ümit Ünal ’80 sonrası Türk sinemasındaki yön kaybedişin ortasına doğmuş, o dönemden bugüne üç kuşakla çalışmış, koca bir devinime tanıklık etmiş bir sinemacı. Buna rağmen Yönetmen titrinde uzun sure karşımıza çıkan bir isim değil. Mezun olduktan bir sene sonra ödüllenen, akabinde filme çekilen senaryosu “Teyzem” den bu yana onlarca senaryo, ayrıca romanlar, hikayeler… Fakat 2001 senesine kadar uzun metraj yönetmemiş. Her zaman görmediğimiz, ama varlığını bildiğimiz bir hikaye anlatıcısı gibi, ‘hem burada, hem çok uzakta.’Gölgesizler, Ümit Ünal ‘ın dördüncü filmi. Hasan Ali Toptaş ‘ın 1994 Yunus Nadi Ödülü sahibi romanı ile aynı adı taşıyor. Dupduru görselliğine karşın, soru işaretleriyle süren, içine kapalı bir film. Oyuncular tanıdık, mekanlara aşinasınız ama sanki diyaloglar oyunu zorluyor, bir köy var ama aksan yok. Bir başka yerde bir esnaf dükkanı, içinde karmaşık şeyler söyleyen insanlar. Alışık değilsiniz, tereddüttesiniz.İki yol var: Filmin kendisini anlatmasını, size bir şeyler sunmasını beklemek (ki nafile) ya da işaretlerin izini sürmek, filmin size, sizin ona katılmanıza izin vermek. O vakit anlaşılıyor ki Gölgesizler salt seyre sunulan bir anlatı değil, var olmak üzerine bir mütalaa. Hepimizi rahatsız eden, ezen, varlığımızdan çalan onca şey üzerine bir arayışın yansıması. Sanki bu hikayenin sorularını sorması ve sordurması gerekiyormuş, bir yazar ve bir senarist yönetmen de elinden tutup aramıza çıkarmışlar onu.Ne kadar varız? Ne yaparsak? Görününce var mıyız? Yoksa iz bırakınca mı?Görünüyoruz, yukarıda ışık da var, ama gölgemiz yok örneğin. Var mıyız o zaman?VARLIK VE YOKLUKGölgesizler ‘de bu sorgulayış, birbirine geçişi olan iki boyut ile yürür: Biri günümüz dünyası, diğeri zihinde. Kimi izleyiciler buna paralel evrenler demiştir, ne var ki iki dünyada aynı anda yaşayan karakterler yoktur. Belirtildiği gibi, kişilerden bazıları bir boyuttan diğerine geçer.Bu iki boyutu Dış Katman ve İç Katman olarak tanımlamak yerinde olur.Dış katmanda, Yazar olduğunu bilmediğimiz sakin bir yabancı, İstanbul ‘da bir berber dükkanında oturmuş sırasını beklemektedir. Etrafında merakını celbeden resimler görür. Kimi müşteriler değişik durumlar yaratır. Şaşırır, sorular sorar. Sessizlik, belirsizlik, bir şey anlatmayan yanıtlar… Çırak çıkıp kaybolur, ardından da berber. Yabancı dönmelerini bekler, bekler, gece olunca dükkandan çıkar. Dolaşır, bir yerde çay içer, evine sabah döner, romanını bitirir. Bunlar olurken arada bambaşka bir hikayeyi de bölüm bölüm izleriz, ve o hikayeyle burada olanların bir ilgisi yoktur. Sabah olup romanının bitmesiyle anlarız ki, Yazar ‘ın dün akşam gördüğü tüm resimler, simgeler, bir İç katmandan bu yaşama ulaşan ipuçlarıdır. Berber, çırağı, müşteriler Nuri ve Postacı bu...

Belden aşağı yayınlara prim veren ucuz bir televizyonun yöneticisi olan Max Renn, çaresizce rating’leri arttıracak bir program arayışındayken ilginç bir korsan yayına denk gelir. Videodrome isimli underground yayın, ilk başta gerçek cinayetlere yer veren bir "snuff" tv havasındadır. Videodrome’u keşfettikçe altüst edici görüntüler, teknolojiye tapınma, sado-mazoşizm ve cinsellik içerikli yayınlar Max’ın profesyonel ilgisinin kişisel merakına yenik düşmesine sebep olur.

Geçmişi peşini bırakmayan genç bir adam, annesinin ona söylediği bir ninninin sözlerini bulmak için diyar diyar dolaşır.

Mona Paparu üç yaşındaki kızını tek başına büyütmektedir. Yurtdışına giderken kızını teyzesine bırakır ancak Aile Mahkemesi küçük kızı teyzesinden alır. Mona döndüğünde, uzaktayken neler yaptığının hesabını vermek zorunda kalır. Film, Monanın yolculuğunu, Avrupanın batısında yaşadığı sıkıntıların ve aşkın hikâyesini onun kendi dilinden aktarıyor * Kendini seks kölesi olarak yurtdışında bulan genç bir kadının hikâyesini bana tiyatroda çalışan ve Monanın yolculuğunun aynısını yapmış garson bir kız anlatmıştı. Benim için Bibliyotek Pascal en duyarlı zevklere hitap eden bir kulüp. Buranın en kadim müşterileri kamyon şoförleri, taksiciler ya da denizciler değil; burası her şeyi bilmekle beraber sonsuz bir yokluk ve yalnızlık hisseden entelektüeller tarafından sık sık ziyaret edilen bir işletme, metaforik bir buluşma noktası, sanat ve kültürde hızla artan enflasyonun bir temsili

Boksör Joe Pendleton, şampiyonluk maçına çıkmadan önce tutkusu olan uçakla seyahat etmeyi gerçekleştirmek ister. Uçak düşer ve canını alan melek tam düşmeden Joe'yu öldürerek büyük bir hata yapar. Bunun Üzerine melek Mr. Jordan ile ölen Joe, uygun bir beden aramaya başlarlar.

Sinema tarihinin en özgün akımlarından biri olarak kabul edilen Çek Yeni Dalgası’nın nevi şahsına münhasır yönetmeni Věra Chytilová, bu filminde Adem’le Havva’nın izinde ‘İlk Günah’ın peşine düşüyor. Bunaltıcı sansür altında çalışmanın beraberinde getirdiği olumsuzlukları yaratıcılıklarıyla lehlerine çevirerek sinemada kendilerine özgün bir dil yaratmayı başaran Çek Dalgası yönetmenleri içerisindeki tek kadın olan Chytilová, Cennet Meyvesi’nde Havva’yı resmettiği baş karakteri Eva’nın günaha giden yolunu anlatıyor seyircisine. Eva ve kocası Josef’in toplumdan kopuk, doğayla iç içe sürdürdükleri hayat, Eva’nın filmde şeytanı temsil eden Robert karakteriyle karşılaşması ve onun peşinden gitmesiyle kirleniyor.

Cennetten dünyaya sürgün edilmiş iki meleğin, kendini yenilemiş katolik kilisesinin kapısından girip suçlarını restore etmek suretiyle Tanrının arzusuna karşı gelmek ve dünyayı bir paradoksa yol açıp yoketmek arzusunun önünde sadece bu uyumsuz çete durmaktadır. Yeni bir kiliseye girerek ruhun restore olması Katolik Dogmanın bir parçasıdır ve bu yolla kanundışı melekler cennete geri dönmenin bir arkakapısını bulmuş olacaklardır. Bu şekilde Tanrının kusursuz olmadığını kanıtlayarak tüm yaradılışı sıfırlanmaktan kurtarmak mümkün olacak mı?

Jiro Taniguchinin mangasından uyarlanan filmde; bir çizgi roman yazarı olan Thomas Verniaz evinden çıkarak kazara çocukluğunu geçirdiği mahalleye gider. Burada aile mezarlığını ziyareti esnasında Thomas kendinden geçer. Uyandığında ise kendini 40 yıl öncesinde, 14 yaşında bulur. Ailesi hayatta ve bir aradadır. İlk zamanlar bunun bir rüya olduğunu sansa da zaman geçtikçe her şey yaşananların gerçek olduğunu hissetirecektir Thomasa. Artık Thomasın eline bir fırsat geçmiştir ve bu fırsatı kendilerini terk eden babasını ikna etmek için kullanacaktır. Gerçek ile rüya arasında gidip gelen Thomas parçalanan ailesini bir arada tutmayı kendine görev bilip bu uğurda mücadele edecektir.

Boris Vian`ın aynı isimli romanından uyarlanan Günlerin Köpüğü, yönetmen Michel Gondry vasıtası ile beyazperdeye taşındı. Romanın kafa kahramanları Colin ve Chloe`ye Romain Duris ve Audrey Tautou hayat veriyor. Gerçeküstü ve şiirsel bu hikayede , idealist ve mucit bir genç olan Colin , Chloé adında Duke Ellington`ın Blues`larından birinin dünyaya gelmiş durumuna benzeyen genç bir kadınla tanışır. Bir aşk hikayesi olan evlilikleri Chloé`nin enteresan bir hastalığa yakalanması ve ciğerlerinde büyüyen nilüfer çiçeğiyle hüzüne dönüşür. Fantastik bir Paris`te Colin ise gitgide daha absürd işlerde çalışarak Chloé`yi iyileştirmeye çalışır.

Avangard sinemanın klasiklerinden Entr’acte, ressam ve şair Francis Picabia’nın Champs-Elysées Tiyatrosu’nda gösterilecek avangard balesi ‘Relâche’ın antraktı için tasarlanmıştır. Balenin uvertürü olarak gösterilen kısa bir bölümde, filmin müziklerini de yapan Eric Satie ve Picabia bir binanın tepesine yerleştirdikleri topun fitilini ateşleyerek şehrin ve seyircinin üzerine top atarak yaparlar açılışı. Antraktta gösterilen yaklaşık 20 dakikalık film ise, Sürrealist ve Dadacı bir manifesto niteliğindedir. Man Ray ve Marcel Duchamp gibi isimlerin de yer aldığı ve sinemanın plastiğini, grafik gücünü sonuna kadar kullanan, imgelerin kelimenin düz anlamıyla havada uçuştuğu film, tüm gücüyle ‘anlam’a direnir. Sürrealistlerin ama daha çok da Dada’cıların kahkahayla ve anlamın yıkımıyla oluşturdukları ve avangard sanatın birçok önemli isminin bir arada olduğu bu kült filmi, hikâye anlatan sinemanın egemenliğini kırmanın çok zor olduğu bugünlerde yeniden izlemekte yarar var.

Bu filmde televizyon setleri hayat doludur. Eğer bir kişi televizyondaysa (örneğin sokakta çekildiği için) onun televizyon setinin içinde bir dublörü vardır. Bu dublörün hayatta kalmak için gerçek karakterin enerjisine ihtiyacı vardır. Gerçek insan televizyonu her izlediğinde, dublörü ondan yaşam enerjisi çekecektir. Yani gizemli bir ölüm serisi vardır. Birçok kişi televizyon karşısında ölür ve kimse nedenini bilmez. Ana karakter Olda, gittikçe zayıflayan kişilerden biridir. Doğal şifacı Fisarek ortaya çıkana kadar ölmek üzeredir. Olda'ya bu sihirli güce nasıl direnebileceğini ve onunla nasıl savaşabileceğini öğretir.

Kurtların, vebanın ve ruhların dolaştığı 19. yüzyıl Estonya’sında geçen bu ürkütücü masalsı yapım, aşk ve hayatta kalma mücadelesini harmanlıyor. İnsanların hayatta kalmak için birbirlerinden, malikane sahiplerinden hatta ruhlardan bile bir şeyler çaldıkları bu karanlık köyde; köylü kızı Liina, Hansa deliler gibi aşıktır. Ancak Hans kendisini ziyarete gelen Alman Baronese takıntılıdır. Liina için, Hansın sevgili aşkını kazanmak; ruhların, kurt adamların, istilaların ve şeytanın kol gezdiği, ruhların çok saygı gördüğü ancak oldukça ucuza gittiği bu karanlık ve soğuk coğrafyada bir hayli zorlu olacaktır...

Öykümüz, Britanya'nın bir yandan Roma işgali altında hristiyanlaşmaya başladığı, bir yandan da kuzeyli barbarların saldırılarına direnmeye çalıştığı dönemde geçiyor. Dağlarda hala Eski Halk'tan gelen, soyları peri masallarına dek uzanan ve geleneklerine uygun yaşayarak değişime direnenler bulunuyor.Peri dünyasının sisleri arasında yitmiş olan Avalon'a, gücünü Ana Tanrıça'dan almayan herhangi birinin ulaşması imkanı bulunmuyor. Avalon, güç kazanan Kilise'ye, kadınların üzerindeki baskıyı dayatan yeni yaşam biçimine direnişin ve pagan geleneklerin son ayakta kalan kalesi.Morgaine, Avalon'lu kadınlardan biriyken kendi isteği dışında evlendirilmiş olan Igraine'in kızıdır. O da annesi ve tüm Avalon kadınları gibi özel güçler barındırmaktadır. Igraine, yakında Britanya Kralı olacak Uther Pendragon ile tanışıp aşık olur ve ona bir erkek evlat verir. İleride Arthur olarak bilenecek olan çocuğun adı Gwydion'dur.Morgaine ve Arthur, Britanya halklarını tekrar birleştirmek üzere oynanan politik oyun ve ihtirasın, Avalon ile Kilise'nin arasında kalarak birer kurbana dönüşecektir.Marion Zimmer Bradley'in ünlü fantastik romanlar serisinden TV için çekilen film, büyük bütçesiyle sinema yapımlarına taş çıkarıyor. Bradley'in filme de lham veren kurgusu, Arthur efsanesini hiç anlatılmadığı bir şekilde yeniden sunarken solukları kesiyor.

Şaşkın haldeki bir genç kız, erkekler ve kadınlar arasında çıkan bir savaştan kaçarken ıssız bir patikanın sonunda kendisini mantıksız davranışları olan tuhaf kişilerin yaşadığı alternatif bir dünyada bulur. Büyük bir koruluğun içindeki malikanede kemirgenlerle konuşan, yatağından hiç çıkmayıp sürekli olarak telsiz kullanan yaşlı bir kadın, konuşabilen tek boynuzlu bir at, bir domuzu kovalayan çırılçıplak bir grup küçük çocuk, biri kız biri erkek kendisiyle aynı adı taşıyan tuhaf davranışlı ikiz gençler bu gerçeküstü dünyanın yaşayanlarıdır.İzleyebileceğiniz sıradışı filmlerden biri olan Black Moon, yapıldığı dönemin alternatif sineması açısından kendini gizli bir yere konumlandırıyor ve izleyicisi tarafından keşfedilmeyi bekliyor.

15. yüzyıl Fransa'sında ünlü 14. Louis'in denetimi altında yıllık olarak büyük bir karnaval düzenlenmektedir. Notre Dame civarında dansçıların ve hokkabazların yer aldığı bu gösteri şovları esnasında simyacı Claude Frollo da burada bulunmaktadır ve güzeller güzeli çingene Esmeralda ile karşılaşması da böylece gerçekleşir. Frollo, Esmeralda'yı ilk gördüğü an ona deliler gibi aşık olur ve kambur Quasimodo'dan yardım ister. Ancak güzel Esmeralda'ya sahip olmayı isteyen tek kişi Frollo değildir...

Bir Karayip adasında, şeker plantasyonu sahibinin tuhaf davranışlar sergileyen karısına bakması için bir hemşire tutulur. Hemşire hastasını iyileştirme umuduyla vudu büyüsüne başvurur.

Tamkang Lisesi'nde müzik öğretmeni olan babası Chin (Antony Wong) ile birlikte yaşamaktadır. İkisi de müzik ve piyano da son derece iyidir. Tamkang Lisesi'nin ilk gününde, Lun kampüste sınıf arkadaşı ile yürürken gizemli bir piyano sesi dikkatini çeker. Müziği takip ettiğinde ise burda kız için ethereal (uhrevi, ruh gibi, semavi) tanımı geçiyor. Eski müzik odasında piyano çalan kızı bulur. Piyano çalan bu kız, Yu (Guey Lun-Mei), Lun'un sınıf arkadaşlarından biridir. Her zaman okula geç kalmaktadır ve bu nedenle daima Lun'un yanındaki sıranın en arkasına oturmaktadır. İkisi, zamanla yakın arkadaş olurlar ve vakitlerinin çoğunu birlikte geçirmeye başlarlar. "Seni ilk gördüğüm gün çaldığın melodinin adı neydi" diye sordu Lun. "Bu benim sırrım" diye fısıldadı kulağına Yu.

Liza aşkı arayan bir hemşiredir. Tek arkadaşı, kıskançlık yüzünden onu bir tilki perisine dönüştüren, uzun zaman önce ölmüş bir Japon pop yıldızıdır. Artık Liza'yı arzulayan her erkek korkunç bir şekilde ölecektir. Bu lanetin üstesinden gelebilecek midir?

Ünlü televizyon dizisi Twilight Zone: The Movie - Alacakaranlık Kuşağı'nın sinema versiyonu için dört yönetmen bir araya geliyor. Yönetmenler arasında Steven Spielberg de bulunuyor. Orijinali siyah-beyaz olan dizi renklendirilmiş ve ayrıca olaylar biraz daha güncellenmiş. Ürkütücü ve rahatsız edici özelliklerine ise sadık kalınmış.

Aşkı; Düşlerin ötesinde, tutkuların ötesinde, zamanın ötesinde bulacak! Bu hikaye geçmişte onu bekleyen gerçek aşkını bulmak için hayatını feda eden genç bir yazara ait... Bir gün kendisinden yaşça büyük bir kadın Richard Colliere (Christopher Reeve) antika altın bir saat verir ve birlikte zamanda yolculuk yapmaları için onu ikna etmeye çalışır. Yıllar sonra Richard güzeller güzeli genç bir bayanın (Jane Seymour) resmini görerek kendinden geçer. Bayanın daha ileriki yaşlarda çekilmiş başka bir fotoğrafı gerçekleri ortaya çıkarır. Bu fotoğrafın kendisine altın saat veren kadına ait olduğunu anlayan Collier, 1912ye geri dönüp onu bekleyen aşkını bulmayı kafasına koyar..

Huis Clos, Jean-Paul Sartre'ın "No Exit" adlı tek perdelik oyunundan uyarlanan bir yapım olarak, karakterlerin birbirine olan düşmanca tutumlarını ve varoluşsal sorgulamaları derinlemesine ele alır. Seyirciyi kapalı bir mekan içerisinde tutarak, ölüm ve insan ilişkilerinin metafizik boyutlarını sergiler. Film, izleyicilere derin bir duygu ve düşünsel etki bırakacak biçimde kurgulanmıştır.Özellikle karakterler arasındaki çekememezlik ve arzu teması, eserin ikinci kısmını oluştururken, her bir karakterin içsel çatışmalarını ve yüzleşmelerini ön plana çıkarır.Bu tür filmlerin eleştirisi genellikle karakter derinliği ve diyalogların gücü üzerine yoğunlaşmaktadır. Eserin karamsar atmosferi, izleyicileri düşündürterek eleştirel bir perspektif sunar.

1939 yılı, İspanya İç Savaşında Francoya karşı savaşan Cumhuriyetçi bir direnişçi, küçük oğlu Carlosu yetimhaneye bırakır. Francoya karşı direnişlerin çocuklarını saklayan bu yetimhanenin başında Carmen ve ona gizli bir aşk besleyen Profesör Casares bulunmaktadır. Yetimhaneye geldiği ilk günden beri, yaşça ondan daha büyük olan çocuklar Carlos ile uğraşmaya başlarlar. Ancak Carlosla uğraşan yalnız bu çocuklar değildir; Carlos gizemli bir güç tarafından izlenmektedir.

Çin, Tang Hanedanlığının sonları, 10. yüzyıl. Chong Yang Festivali’nin gecesinde Saray altın çiçeklerle dolmuştur. İmparator (Chow Yun Fat) beklenmedik şekilde ortanca oğlu Prens Jai (Jay Chou) ile döner. Bahanesi tatilini ailesiyle geçirmektir, ama İmparator ile rahatsız İmparatoriçenin arasındaki soğukluktan, bu samimiyetsiz görünmektedir. Yıllar boyunca, İmparatoriçe ve üvey oğlu Veliaht Prens Wan (Liu Ye) arasında yasak bir ilişki vardır. Tuzağa kısıldığını hisseden Prens Wan İmparatorun doktorunun kızı olan gizli aşkı Chan (Li Man) ile saraydan kaçmanın hayallerini kurmaktadır. İmparatorun da aynı şekilde gizli kapaklı planları vardır; İmparatorun Doktoru (Ni Dahong) onun entrikalarını bilen tek kişidir. Yaklaşan tehlikenin farkına varan İmparator doktor ve ailesini saraydan uzak bir bölgeye yerleştirir.