Sersemlemiş bir kadın (Joan Crawford) Los Angeles sokaklarında David (Van Heflin) isimli bir adamı aramaktadır. Bir lokantada bayıldıktan sonra yakınlardaki hastanenin psikiyatri bölümüne alınır.

Gerçek bir hadiseden yola çıkarak senaryolaştırılan Shônen (Boy) filminde; bir trafik kazası sonrasında yüklüce bir tazminat alan bir kadın, küçük bir yaralanma sonrası aldığı bu paranın cazibesine kapılır. Sonrasında genç oğlunu kullanarak, basit kazalar tertipleyerek ciddi yaralanmalar olmuş gibi göstermek ve tazminat almak için kullanmaya başlayacaktır...

Takatoshi, Kyoto’da bir üniversitede sanat eğitimi görmektedir. Okula gitmek için trene bindiğinde Emi’yi görür ve ona ilk görüşte aşık olur. Takatoshi cesaretini toplar ve ona açılır. Çıkmaya başlarlar ve birlikte eğlenceli zaman geçirirler. Ancak Emi bir sırrını açıklayınca her şey değişecektir.

Yönetmen Tony Gatlif, iki genç Parisli'ye, Zano ve Naima'ya Fransa'yı boydan boya geçip İspanya yoluyla Cezayir'e gidişlerinde Zano'nun ailesinin yıllar önce geçtikleri yolu bu kez tersten izlerlerken eşlik ediyor. İki arkadaş, müzikle iki diyarın şiirini kavuştururken kimliklerini ve dünya üzerindeki yerlerini yeniden belirliyorlar.Yolda olmanın ve yol almanın baştan çıkarıcı büyüsünü tensel arzular ve kimlik arayışıyla harmanlayan Exils - Sürgündekiler, Tony Gatlif'e 2004 yılında Cannes'da ilk ödülünü kazandırdı.

Babasını Falkland Savaşı'nda kaybetmiş 12 yaşındaki bir çocuk olan Shaun, bir gün karıştığı kavga sonrasında dazlaklardan oluşan bir sokak çetesinin arasına dahil olur. Kimseye zarar vermeden kendi halinde takılan bu grubun içinde zenci bir üye de dahil çeşit çeşit insan bulunmaktadır. Ancak bir gün, liderleri olan Woody'nin hapisten yeni çıkan arkadaşı Combo'nun araların katılması ile her şey değişecektir. Combo, hapiste geçirdiği zamanlarda oldukça radikalleşmiştir. İngiltere'nin, sadece beyaz İngilizlere ait olduğu fikrindedir ve grubun üyelerini radikal bir harekete katılmak için provoke etmeye çalışır, bunda da büyük ölçüde başarılı olur...1980'li yıllarda İngiltere'de gittikçe radikalleşen ırkçılık hareketlerine içeriden bir bakış atan This is England - İşte İngiltere Bu, toplam 13 ödüle sahip politik bir film.

Biyografi türündeki Thirty Two Short Films About Glenn Gould - Glenn Gould Hakkında Otuz İki Kısa Film filminde, Kanadalı müzisyen Glenn Gould'un hayatı ve kariyeri farklı açılardan ele alınıyor. Otuz iki farklı kısa filmin bir araya gelmesiyle oluşan yapıt, her bölümde Gould'un hayatı ve kariyerine dair farklı bir bakış açısını ekrana getiriyor.Kısa filmlerde Gould'u anlatan röportajlar, hayatının belirli bölümünü yeniden canlandıran kurmacalar ya da animasyon yapımlar bulunuyor. François Girard'ın yönetmenliğini üstlendiği filmin başrollerinde Colm Feore, Derek Keurvorst ve Katya Ladan bulunuyor.

Calle Mayor (Main Street) - Aşk Sokağı, sıkılmamak için birbirlerine oyunlar oynayan bir grup taşralı arkadaşın öyküsünü anlatıyor. Arkadaş grubundan Juan, evde kalmaya mahkum 35 yaşındaki güzel Isabel'e âşık olmuş gibi davranır. Isabel bu durumdan çok etkilenir ve genç bir kız gibi hareket etmeye başlar. Juan, kendi kurduğu tuzağa düşer ve olaylar gittikçe hararetlenir.Juan Antonio Bardem'in yönettiği film, Venedik Film Festivali'nde üç ödül birden kazanmıştı.

New York'ta ırkçı Yüzbaşı Stanley White, acımasız olduğu kadar hırslı, gelecek vaat eden genç bir gangster olan Joey Tai tarafından yönetilen bir Çinli-Amerikan uyuşturucu çetesini yok etmeyi saplantı haline getirir. Yetkisiz bir soruşturma yürütürken White, polis protokolünü ihlal etmeye giderek daha istekli hale gelir ve giderek şiddet içeren önlemlere başvurur - endişeli karısı Connie ve amirleri, eylemlerinin sonuçlarını düşünmesi için ondan yalvarırken bile.

Bir yabancı, dul Halla'nın çiftliğine çalışmaya gelir. Halla ve yabancı birbirlerine aşık olurlar, ancak ailesinin aç kalması nedeniyle suça zorlanan kaçak bir hırsız olan Eyvind olduğu ortaya çıkınca kaçarlar ve İzlanda dağlarının birçok haydutundan ikisi olurlar.

Acımasız ve soğukkanlılığıyla hiç çekinmeden öldürebilen ve umursamazlığıyla öldürdüğü adamın karısına göz koyabilen Nakadai, her yerden dışlanmış bir samuray olarak politik tartışmalar içindeki Japonya’da kiralık fedai olarak işler alır.Merhametsizliği yüzünden öz babası bile onun ölmesini istediğinden onun da yardımıyla öldürdüğü adamın kardeşi, Nakadai'den intikam almak için eğitilmek üzere Toshiro Mifune’nin öğrencisi olur. Bu korkusuz samurayın özgüveni, Mifune'nin tekniğini gördüğü ana kadar sürecektir.

Boris Varissa, askerlerden kaçarak bir kasabaya gelir. Burada, yolu gözlenen ve kahraman denilen Jan Robin hakkında birtakım bilgiler verir. Jan'ın en yakın arkadaşı olduğunu ve ona nasıl yardım ettiğini özellikle Jan'ın kız kardeşine ve evin hizmetçisi Maria'ya anlatır. Ancak anlattıkları inandırıcı olmakla birlikte, oldukça tutarsızdır...Alain Robbe-Grillet'in yönettiği L'homme Qui Ment (The Man Who Lies), Berlin Film Festivali'nde iki ödül birden kazanmıştı.

“Bu alçak gönüllü genç kadının içinde iki farklı karakter birbirine üstünlük sağlamaya çalışıyordu, gerçek ve korkunç bir şekilde”Çoklu kişilik bozukluğu olan bir kadının farklı karakterleri arasında gidip gelen hayatının gerçek hikâyesi.Asıl olarak senaryo yazarlığı ile tanınan Nunnally Johnson’dan bir psikolojik dram. İki farklı karakter arasında sıkışan bir kadının finale doğru sayısı üçe çıkan karakterlerinin içinde kaybolup gitmesinin bu hikâyesi sinemasal özelliklerinden çok konusunun ilginçliği ve Joanne Woodward’ın hak ettiği ödüllere boğulmuş oyunu ile dikkat çeken bir çalışma.Nunnally Johnson toplam sekiz filmden oluşan yönetmenlik kariyerinde en çok bu çalışması ile dikkat çekmiş ama film onun yönetmenliğinden pek de yarar görmüşe benzemiyor. Gerçek bir hikâyeye dayanan ve hastanın tedavisi ile uğraşmış iki doktorun yazdığı kitabın kronolojik ve biraz düz bir uyarlaması karşımızdaki. Senaryoyu da yazan Johnson’ın bu tercihi muhtemelen hikâyenin gerçekliğini daha da ön plana çıkarma çabasının bir sonucu. Zaten filmin başında Amerikalı gazeteci ve televizyoncu Alistair Cooke hikâyenin gerçekliğini vurgulayan bir kısa konuşma yapıyor ve film boyunca zaman zaman dış ses olarak hikâyeye kısa açıklamalar getiriyor. Bu dış ses, pek çok filmde olduğu gibi burada da gereksiz kesinlikle ve her ne kadar yönetmenin hikâyenin gerçekliği üzerine yüklenme çabasının sonucu olsa da filme herhangi bir katkıda bulunmuyor.Hikâye gerçek ve ilginç, ve hayli düz olsa da akıcı bir şekilde ilerliyor ve kendisini seyrettiriyor ama filmin sinema sanatı açısından bakıldığına akılda iz bırakan bir yanı yok. Bunun tek istisnası Joanne Woodward’ın oyunu. Üç farklı karakteri (cinselliği bastırılmış ev kadını, ilişkilerinde baştan çıkarıcılığa soyunan bir rahat kadın ve adeta üçünün ortasında durur gibi görünen bir üçüncü kadın; hikâyede ilkinin soyadı “White”, ikincisinin ki “Black” olunca üçüncü de “Gray” soyadına sahip olmalı sanırım, her ne kadar film bunu dillendirmese de) inandırıcılıktan uzaklaşmayan ve ikna edici oyunu ile filmin tüm yükünü sırtlanıyor. Yine de belirtmek gerekir ki onun bir karakterden diğerine geçiş yaptığı sahnelerin çoğunda yönetmen görüntüyü keserek bir başka karakteri kısa süreliğine karşımıza getiriyor ve oyunculuğun görsel bütünlüğüne engel oluyor. Bu ”kesme” karakterler arası geçişi görselleştirmenin zorluğundan ve dolayısı ile ikna edici olamama endişesinden kaynaklanıyor muhtemelen.Özetle, ilginç hikâyesi, Woodward’ın oyunu ve bir gerçek hikâye izliyor olmanın verdiği ilave motivasyonla ilgiyi hak eden bir çalışma. Hikâye David Cronenberg veya David Lynch’in elinde nasıl bir biçim alırdı diye düşünmek hayli eğlenceli olabilir aslında. Bu durumda labirentler içinde kaybolur muyduk bilmiyorum ama sinema sanatı açısından daha çekici bir sonuca ulaşacağımızdan eminim.www.gurkankilicaslan.com'dan alınmıştır.

Du Côté D'Orouët, üç genç kızın üç haftalık yaz tatillerini küçük bir köyde geçirdikleri maceralarına dair sabırlı bir gözlem, yemek yapma, geziler, kart oyunları oynama ve erkeklerle dışarı çıkma gibi günlük aktiviteleri içerirken, hayatın sunabileceği basit zevklerin tadını çıkardıkları bir hikaye.

Evridiki (Eurydike), diktatör bir rejimin hüküm sürdüğü bir ülkede, metaforik açıdan cehennem hayatının karşılığı olan bir eve hapsolmuştur. Burada mahkumiyetini sürdürmekteyken, bir yerlere transfer edilmeyi beklemektedir. Transfer işinden sorumlu görevliler sürekli onu dalgaya almaktadır. Uzun zamandır ortalarda olmayan aşkı (Orpheus), onu görmek için Evridiki ile temasa geçer. Evridiki bir şeylerin değişeceğini umut ederek görüşmeyi kabul eder, ama diğer yandan bir şeylerin değişmesinden de çok korkmaktadır...Nikos Nikolaidis'in yönettiği Evridiki BA 2037 (Euridice BA 2O37), Orpheus ve Eurydike hikayesini çarpıcı bir şekilde ele alyor ama bunu yaparken pek yapılmamış bir şekilde Eurydike'nin bakış açısından yaklaşıyor.

Portekiz'de bir film ekibi, Roger Corman'ın The Day the World Ended (1956) filminin kendi versiyonunu çekerken film biter. Yapımcı hiçbir yerde bulunamaz ve yönetmen Munro, filmi bitirebilme umuduyla onu bulmaya çalışır.

Mohsen Makhmalbaf'ın yönettiği Nassereddin Shah, Actor-e Cinema (Once Upon a Time, Cinema) - Bir Zamanlar Sinema, İran sinemasının sessiz sinema dönemine büyük bir saygı niteliğinde çekilmiş bir eser. Aslında tüm bu izlediklerimiz, İran sinemasının ne denli köklü bir sinema olduğunu ve günümüz yönetmenlerinin o eski filmlere sahip çıktığını gösteriyor.

3 yetişkin kızı ile birlikte Taipei'de yaşamakta olan Chu, pazar günlerini ailesi için lezzetli yemekler hazırlayarak geçirir. Aile, her pazar akşamı Chu'nun geleneksel Çin mutfağının en güzel örnekleri ile donattığı sofranın başında toplanır. Birbirinden oldukça farklı hayatlar yaşamakta olan dörtlü, aslında hayata karşı genel bir isteksizlikle boğuşmaktadır. Bu isteksizlik onların yedikleri lezzetli yemeklerden tat almalarını da engeller. Eski bir aşçı olan Chu'nun en büyük kızı Jia-Jen, kendini Hıristiyanlığa adamış bir kimya öğretmenidir. Ortanca kızı Jia-Chien bir hava yolu şirketinde yöneticilik yapmakta ve Jia-Jen'e kıyasla oldukça dışa dönük, özgür bir hayat yaşamaktadır. Chu'nun küçük kızı Jia-Ning ise bir hamburgercide çalışarak, geleneksel Çin mutfağına bağlılığıyla dikkat çeken babası ile belirgin bir zıtlık oluşturmaktadır. Chu yaptığı yemeklerle ailesini bir arada tutmaya çalışsa da, kızlarının tek isteği kendi kişisel dünyalarına gömülmek ve evden uzaklaşmaktır. Ancak hayatlarında yaşanacak hiç beklenmedik değişiklikler, aile bireylerini kendi küçük dünyalarını terk etmeye ve birbirleriyle iletişim kurmaya zorlayacaktır.

İki kadının arkadaşlığı nereye varabilir? Sinemasal öykülerin ustası Macar yönetmen István Szabó'nun 1960'larda geçen son filmi işte bu sınırları keşfe çıkıyor. Filmin başrollerinde bütün karizmasıyla Helen Mirren ve Başkalarının Hayatı filminden tanıdığımız Martina Gedeck var. Roman yazarı olmak isteyen Magda, günlük işlerinde yardımcı olması için yaşlı çamaşırcı Emerenci ikna eder. Hizmetleri kusursuz olsa da Emerenc huysuz, ters ve katıdır. Geçmişi meçhuldür; kasabada hakkında şüphe ve dedikodular yürümektedir. Zamanla, tüm tuhaflıklarına rağmen Emerenc ile Magda arasında garip olduğu kadar sağlam bir bağ kurulacaktır.

Film dünyasının en etkileyici rollerinden birisinde James Dean'i, şehre yeni gelen, yalnızlık, bunalmışlık ve kızgınlığının içerisinde kendisiyle ve toplumla savaşan, İkinci Dünya Savaşı sonrası kuşağına ait efsanevi Jim rolünde buluyoruz. Bu başyapıtta ona eşlik eden Natalie Wood (kız arkadaşı) ve Sal Mineo (en yakın arkadaşı), başarılı performanslarıyla Akademi Ödülü'ne aday olmuşlardı. 40 yıldır ayakta duran bu dev yapıt, tam bir efsane.

Dusan Makavejev'in yönettiği Nevinost Bez Zastite (Innocence Unprotected) - Korumasız Masumiyet, Belgrad'ın Nazi işgali sırasında uzun metrajlı bir film çeken ve bu nedenle kurtuluştan sonra bazı sorunlar yaşayan ünlü Sırp atlet ve sinema tutkunu hakkında belgesel.

Rachmaninoff'un unutulmaz 'İkinci Piano Koncertosu' eşliğinde, sıradan insanların sıra dışı aşklarına tanıklık etmek istiyorsanız, İngiliz gerçekçiliğinin başyapıtı kabul edilen bu filmi mutlaka izleyin! Lean'e Cannes'da 'Festival Büyük Ödülü'nü kazandıran film, bir rastlantı sonucu tren istasyonunda karşılaşan iki evli yetişkinin yaşadıkları büyük aşkın öyküsünü anlatıyor.

Filmin adı "R" harfi, Pilou Asbæk'in korkusuzca canlandırdığı genç kahraman Rune'u temsil ediyor. Şiddetli saldırı nedeniyle hapsedilen, kendini beğenmiş, yakışıklı bir genç adam, hayatta kalmasının hapishanenin paralel kurallar, onur ve yükümlülükler dünyasını hızlı bir şekilde öğrenmeye bağlı olduğu sert koğuşa yerleştirildi. R aynı zamanda Runes'un arkadaşı ve suç ortağı olan ve mahkumlar arasındaki katı ırk ayrımlarına meydan okuyan genç Müslüman mahkum Rachid'i de temsil ediyor.

1950 yılı, Londra: Vera Drake kocası Stan ve yetişkin çocukları Sid ve Ethel'le birlikte yaşamaktadır. Mütevazı, fakat birbirine bağlı, sıcak bir aile. Vera evlere temizliğe gidiyor, Stan kardeşinin garajında tamirci olarak çalışıyor. Sid terzide, Ethel bir fabrikada ampulleri test etme işinde. Fakat Vera'nın çevresinden gizlediği, sıradışı bir işi daha var: Ücretsiz olarak, istenmeyen hamileliklerini sonlandırma konusunda, genç kadınlara yardımcı oluyor. Bu genç kadınlardan biri, kürtaj sonrası acil olarak hastaneye kaldırılınca, polisin soruşturması Vera'da doğru dönüyor ve dünyası yıkılmaya başlıyor.

1963 yılının Haziran ayında tüm dünyanın bir çok yerinde çoğu insanın kanını donduran, bazılarının ise umursamadığı bir olay oldu. Amerika'nın yüzyıllar boyu ırkçılık propagandalarıyla yoğrulmuş Missisipi Eyaleti'nde, İnsan Hakları liderlerinden Medgar Evers, bir beyaz ırkçı olan Byron De La Becwith tarafından karısı ve çocuklarının gözleri önünde katledildi. Film, bu dramatik olay üstüne kurulu.

Wolfsburglu araba satıcısı Philipp Gerber kasabalıların kullandığı kestirme kötü asfalt yolda araba kullanıp kız arkadaşı Katja ile cep telefonunda hararetli bir şekilde tartışırken bir anlık dikkatsizlik sonucu küçük bir çocuğu ezer. Çocuğu dikiz aynasından görür ama tereddüt eder, arabasından çıkmaz, yoluna devam eder. Philip'in yaşamı bundan sonra eskisi gibi olabilecek midir?

Çapkın Ryno de Marigny’nin, saf ve temiz Hermengarde ile gerçekleşecek evliliği herkesin dilindedir. Ancak iki sevgilinin aşkını görmezden gelerek dedikodu yapanlar, genç adamın zaafını bilmektedirler.19. yüzyılda yaşamış Fransız yazar Jules - Amédée Barbey d’Aurevilly’ın romanından uyarlanan filmin hikayesi 1800'ler Fransa'sında geçiyor.

Fassbinder'in İkinci Dünya Savaşı sonrası kadınlarını işlediği trilojinin ilk filmi (diğerleri Veronika Voss ve Lola). Bu filmle Fassbinder'in ünü Almanya'da ve diğer ülkelerde daha da pekişti. Açılış sahnesinde, Müttefiklerin bombalarıyla yıkılan bir Alman kentinde, Maria ve asker nişanlısı Hermann Braun evlenmektedirler. Yeni evli asker hemen Rus cephesine gönderilir. Maria geride annesi ve kız kardeşiyle yoksulluğun içinde kalır. Kocasından haber beklemekte, her gün ondan gelebilecek haberleri öğrenmek için tren istasyonuna gitmektedir. Bir gün kocasının öldüğü haberini alır ve Amerikan askerlerine hizmet eden bir barda garson olarak çalışmaya başlar. Orada iri yarı siyah asker Bill'le tanışır ve çok az konuşabilmelerine karşın sevgili olurlar. Tam da kocasını unutmak üzereyken, aç ve hadım edilmiş Hermann çıkagelir.

De Man Die Zijn Haar Kort Liet Knippen (The Man Who Had His Hair Cut Short) - Saçını Kısa Kestiren Adam, Belçika sinemasının modernizme giriş filmidir. André Delvaux'nun ilk uzun metrajı olan film, ayrıca Belçika'nın kendi ulusal sinema tarzının, yani günlük hayatın gerçeküstü melankolisini ele alan benzersiz bir gerçekçilik ve ürkütücü hayal karışımı büyülü gerçekçiliğin doğuşunu da müjdeler.Delvaux'nun filmi; aşk hikayesinden, dedektiflik-korkuya uzanan alışılmadık bir anlatı izleyerek, akıl sağlığı ve delilik arasındaki ince çizgiyi irdeler. Öğretmen Govert Miereveld, bir öğrencisine âşık olur ama öğrenci kısa bir süre sonra ortadan kaybolarak, bizleri ve Govert'i öldürülüp öldürülmediği konusunda merak içinde bırakır.

1990'da Kuzey İran'ı sarsan depremin ardından, bir baba ile oğlu "Arkadaşımın Evi Nerede?" filminin iki çocuk oyuncusunun akıbetlerini öğrenmek için, yerle bir olmuş bölgeye doğru yola koyulurlar. Yolda birçok olaya tanık olurlar ve depremin yarattığı kaosu görürler. Ziyaretçiler, iki çocuğun memleketinde, bütün kayıplara ve her tarafı etkisine alan yıkıma karşın, felaketten kurtulanların yaşamının bütün görkemiyle sürdüğünü keşfederler... Toplumsal eleştiri ile bir trajedinin aktarımını birlikte harmanlayan bir yol filmi olan ve yaşamı öven bir film. Yaşamın alt edilmez gücünü ve insanın kendini gerçeğin gerekliliklerine açmasının önemini vurguluyor.

Gözden düşmüş bir Fransız diplomatın “ruhu çürümüş” eşi, usanç içindedir. Bir dedikodu dolayısıyla, Anne-Marie’nin 1930’ların Hindistan’ındaki utanç verici vukuatından haberdar oluruz ve can sıkıntısı ve suçluluk duygusuyla yaşanan bir dizi anlamsız ilişkiye tanıklık ederiz.

Fakir bir Yahudi mahallesinden Ziegfeld Gösterileri'leriyle kariyerinin zirvesine çıkan Fannie Brice' in hayatı.

Aşkın Karanlık Yüzü (The Deep Blue Sea)’nün hikayesi savaş sonrasının İngilteresinde geçmektedir. Başrol oyuncularından Rachel Weisz, seyircinin karşısına Hester karakteriyle çıkıyor. Simon Russell Beale’nin hayat verdiği William Collyer da başarılı bir hakimdir ve Hester ile evlidirler. Mutsuz bir evliliği olan Hester, Kraliyet Hava Kuvvetlerinin pilotlarından olan Freddie Pagea aşık olacaktır. Ancak Hester’ın duyduğu aşk, takıntılı ve bir o kadar da hem kendisine hem de karşı tarafa zarar veren bir aşktır. Aşkın Karanlık Yüzü, İngiliz tiyatro yazarı Terence Rattiganın aynı adlı eseri The Deep Blue Sea’nin beyazperdeye aktarılmış şeklinden oluşuyor. Yönetmen Terence Davies tarafından başarılı bir şekilde beyazperdeye uyarlanan film, ilk olarak Toronto Uluslararası Film Festivalinde gösterime girdi ve sinemaseverlerden büyük beğeni topladı.

Amerika'nın, savaşa son vermek bahanesiyle Japonya'ya atom bombaları atmasının üzerinden 44 yıl geçmiştir. Küçük çocuklar, bu felaketin boyutlarından habersiz gizli gizli Amerikan hayranlığı beslerken, dehşeti yaşamış olanlar bile olanları unutmaya ve affetmeye kararlıdır. Çocukları ve torunları tarafından ziyaret edilen yaşlı bir kadının hikayesidir anlatılan. Kocasını Nagazaki'ye atılan bombaya kurban vermiştir. Torunlarına zaman zaman o günlerden bahseder. Sanki hem unutmak hem de anıları yaşatmak ister gibidir.Derken, yıllar önce Hawaii'ye yerleşmiş ve Amerikalı bir kadınla evlenmiş kardeşinin oğlu (Richard Gere) çıkagelir. Gerçi Japonca konuşmakta ve çok kibar davranmaktadır ama ne de olsa Amerikalı görünmektedir. Hiçbiri onun yanında, büyükanne Kane'nin kocasını öldüren bombadan bahsetmez ve Amerikalı akrabayı rencide edecek anılar fazla kurcalanmaz. Fakat genç adam tahmin edilenden fazla hassastır. Yaşlı kadının ve bir arkadaşının kocalarını anmak için yaptıkları sessiz ayine şahit olur. Ona anlatılmayanlar artık açıklık kazanmaktadır. Yaşlı kadından halkı adına özür diler.

Kendine özgü sürrealist üslubuyla 20. yüzyıl sonlarında adını duyuran Polonyalı ressam Zdzisław Beksiński, 28 yıllık evlilikleri süresince yaşadığı her anı kamerasını elinden hiç bırakmadan kayıt altına almayı saplantı haline getirmiştir: Yaptığı distopik tablolardan aile içi kavgalarına, yaşamla ölüm arasında gidip gelen tecrübelerinden aşk ve nefret ilişkilerine ve katıldığı sayısız cenazeye... Yönetmen Jan P. Matuszyński ise bu kayıtlardan yola çıkarak, ihtiraslarla dolu bu sıradışı ailenin biyografik filmini beyazperdeye aktarıyor.

New York'lu çekici ve göz alıcı bir ev kadını, son derece gösterişli bir yaşam sürmektedir. Ancak parasını bu denli cömertçe harcaması nedeniyle büyük bir mali krizin içine sürüklenir ve iflas etmenin eşiğine gelir. Tek çıkış yolu ise San Francisco'da tanıştığı ve kendisine finansal anlamda yardım edeceğini düşündüğü adamı bulmak için San Francisco'ya gitmektir...Son filmi To Rome with Love'ın ardından tekrar kamera karşısına geçen Woody Allen'ın yazıp yönettiği filmin başrollerini Cate Blanchett, Alec Baldwin ve Peter Sarsgaard paylaşıyor.

Sinemayı salt eğlence aracı olarak gören ve sinemanın büyüsünü kaybettirmeye başlayan kişilere kin kusan bir sinemacı olan Shuji’nin hayatı, abisinin öldürüldüğünü öğrenmesiyle çıkmaz bir döngüye girer. Shuji’nin abisi mafyaya 12 milyon yen borçlanmıştır ve Shuji bu parayı iki hafta içerisinde ödemelidir, yoksa abisi gibi öldürülecektir. Parası olmayan Shuji çareyi para karşılığı mafya elemanlarından dayak yemekte bulur. Borcu tamamen ödenene kadar yiyeceği dayaklar için tutunacak tek dayanağı ise saygı duyduğu filmleri hatırlamaktır. Cut, sinemayı günümüzde salt eğlence aracına dönüştüren filmlere adeta ateş püskürüyor ve ana karakterin dayak yerken hatırladığı, en sevdiği 100 filmi tanıtırken sinema tarihinin önemli filmlerine ve üstadlarına saygı duruşunda bulunuyor. Finale doğru şiddet dozunu iyice arttıran film, böyle şiddetli bir sinema sevgisi bulunan insanı, adeta şiddete boğarak müthiş bir ironi yaratıyor.

1978'de öldürülen Amerika'nın ilk gay hakları savunucusu, politikacı Harvey Milk'in hayatını konu alan bir yapım.

Tod Browning ile efsanevi başrol oyuncusu Lon Chaney arasındaki işbirliğinin en ünlü ve en sapkın filmi olan Bilinmeyen'de, kolsuz İspanyol bıçak atıcısı Alonzo (hançerlerini ayaklarıyla fırlatır) rolündeki "Bin Yüzlü Adam", güzel asistanına (Joan Crawford) duyduğu alçakça aşkla (tesadüfe bakın ki hiçbir erkeğin elinin değmesine dayanamayan bir kadındır) onu tarifsiz aşırılıklara sürükler. Sadomazoşist saplantı, aldatma, cinayet, şekil bozukluğu ve muhteşem bir Grand Guignol doruk noktası... Brownning, bu korkunç öncülden son damlasına kadar yararlanıyor.

Zamanın Akışında" film projeksiyon makinesi tamircisi Bruno ve otostopta aldığı intihar eğilimli Robert"in uzun yolculuklarının hikayesidir. Bruno iki Almanya"nın sınırındaki kasabaları gezmekte ve film makinelerini tamir etmektedir. Robert ise içindeki çözümsüzlüğü yolculukla çözmeye çalışmaktadır. İkisi küçük kasabalara girdikçe bu garip sessiz yerlerdeki sinema salonlarının terk edildiğini kalanların da Amerikan filmlerine yöneldiğini görürüz.Film Alman Sineması ve yaşamının amerikanlaşmasını, taşranın durağan görüntüleri eşliğinde lirik, durgun bir dille işlemektedir. "Kings of the Road" adıyla bilinen bu film Wenders"in son dönemde çektiği müzik ve görüntü şiirselliğini birleştiren filmlerinden farklı fakat son derece etkileyici bir çalışma.

Roma'nın büyüleyici ve görkemli atmosferinde yaşayan Jep Gamberdella, 65 yaşına gelmiş ve sıkça geçip giden gençliğini özlemekte olan bir yazardır. Gençliğinde yazmış olduğu "The Human Camera" ile ihtişamlı bir başarı yakalamış ve Roma yüksek sosyetesine kabul edilerek ihtişamlı bir hayat sürmeye başlamıştır. Hayatı başarılarla geçen Jep, bu süreçte tanıdığı insanların değişimlerine ve insanlıktan çıkma noktasına geldikleri bir krize tanık olur. Hayallerinde masumiyetini koruyan tek şey ise gençlik aşkıdır. Artık yeniden yazma zamanının geldiğine karar verir...Son olarak 2011 yapımı This Must Be the Place filmiyle seyircisiyle buluşan Paolo Sorrentino'nun yazıp yönettiği filmin başrollerini Toni Servillo, Carlo Verdone ve Sabrina Ferilli paylaşıyor.