Eski bir ordu üyesi olan Harry Palmer (Michael Caine) hapisten çıkarılması karşılığında Kraliçe’nin hizmetine girmeyi kabul eder ve Berlin’e gönderilir. Görevi bir Rus generali kaçırmaktır. Son derece isteksizce görevi kabul eder ancak kaçış planları yapmaktan da geri kalmaz. Plana göre Berlin’den sahte bir cenaze çıkarılacaktır ancak sahte cenazedeki ceset de sahtedir.Caine her zamanki gibi soğukkanlı duruşu ve inanılmaz rol yeteneğiyle izleyenleri bir kere daha kendine hayran bırakıyor.

Zamanının en gözde tiyatro oyuncusu, güzeller güzeli Elisabeth Vogler, önemli bir piyes esnasında aniden susar. Şaşkına dönen insanlar ne olup bittiğini anlayabilmek için ellerinden geleni yapsalar da Vogler konuşmamaya devam edecektir.

Hapisten kaçan ünlü hırsız Aldo Vanucci, arkadaşlarıyla büyük bir soygun planlar. Film "nce bunu, sonra plan gereği "entelektüel yönetmen" kılığına giren Aldo'nun polisi nasıl "uyuttuğunu" anlatıyor!

Ray Bradbury’nin kitapsız bir geleceğe dair bilim kurgu başyapıtı niteliğindeki romanı, usta yönetmen François Truffaut’nun yorumlaması sayesinde ürpertici gerçekçiliğiyle bir klasik haline geldi. Filmde iki rola sahip olan Julie Christie hem Oskar Werner’in kuralcı ve zevk peşinde koşan eşi Linda’yı hem de kitap koleksiyoncusu metresi Clarisse’i oynuyor * Montag devlet tarafından kitapları yakmak üzere görevlendirilmiş bir itfaiyecidir. Kitap okumaya cesaret eden devrimci öğretmen Clarisse’le tanışınca kendisini kaçak avının içinde bulur. Montag, sadece iki kadın arasında değil, kişisel güvenliği ve fikir mülkiyeti arasında da seçim yapmak zorundadır * Yönetmen Truffaut’nun İngilizce çekilen bu ilk filmi, insanların ne kadar kötü olabileceğini anlatan ürkütücü bir hikaye.

Sıkı Denetlenen Trenler, kara mizahı, ayrıntıya önem atfedişi, mahcup ve şefkatli hümanizmiyle Çek Yeni Dalgası’nın ideal bir örneği olarak çıkar karşımıza. Jiri Menzel’in bu ilk uzun metrajlı filmi, tıpkı önceki filmlerinin çoğunda olduğu gibi, Çek romancı Bohumil Hrabal’ın metinlerinden uyarlamadır. Senaryoyu da beraber yazan bu ikilinin ilişkisi oldukça yakın ve dostanedir: Menzel, aldığı En iyi Yabancı Film Oscarı’nı tümüyle yazara atfederken, Hrabal’sa filmi, kendi orijinal metninden daha çok sevdiğini söyler.Utangaç, hassas genç bir delikanlının duygusal eğitiminin anlatıldığı hikâyenin ana damarını trenler oluşturur. Milo (iri gözleri, meraklı bakışlarıyla Buster Keaton’ı anımsatan Vaclav Neckar’ın canlandırdığı karakter) "tek bir yerde durmasını sağlayan ve ağır işlerden uzak tutan" yeni üniformasından, istasyon bekçiliği işinden gurur duyar. Ancak tatlı bir biletçi kıza tutkuyla âşık Milo, kendisini ona yaklaşmaktan alıkoyan çekingenliğinden ötürü umutsuzluk içindedir. Rol-modeli, alaycı ve uslanmaz kadın delisi Hubi-ka’ysa (Josef Somr), vaktini çaktırmadan kuralları delmeye ve karşısına çıkan her dişi yaratığı avlamaya ayırır.Şimdilerde aldatıcı bir biçimde işleniyor olsa da bu tema, hikâye, 2. Dünya Savaşı’nın son yıllarında durgun bir tren istasyonunda geçiyor olmasaydı, pek de ilginç olmazdı. Kaç yıldır devam ettiği halde önceleri pek de umursanmayan savaş, kademe kademe her şeye gölge etmeye, Milo’nun hikâyesine de trajedi ve karmaşıklık katmaya başlar. O güne kadar Çek sinemasınca işgal kuvvetlerine karşı kahramanca bir mücadele olarak çözümlenen bu dönem, filmde dolaylı ve ironik bir açıdan ele alınır. "Çoğu film, bilinçli bilinçsiz, savaşı çekici kılar," diyen Menzel’in amacı abartılı savaş mitini yapıçözüme uğratmaktır. Trenlerin kahramanlıklarla ilgisi yoktur: Hubi-ka’nın asıl derdi Direniş mücadelesine katkı vermek filan değil, cinsel arzularını tatmin etmekken, Milo’ysa tesadüfen oradadır. Ayrıca kimse de şeytanlaştırılmamıştır filmde: Evinden uzak kalmış, zihnen kayıp bir grup Alman askerinin yaptığı iş, faşist köpeklere destek vermek değil, bir tren dolusu güzel hemşireyi bakışlarıyla kesmektir. Çek Nazi işbirlikçisi Counselor Zednicek’se (Vlastimil Brodsly), cani bir yaratıktan ziyade, kendisine eşlik eden alaycı, Wagner gösterişçiliğini tiye alan müziğiyle, bir budaladan başka bir şey değildir. Çekoslovakya üzerindeki Sovyet hakimiyetine çok ciddi yer verilmiş değildir gerçi ama, o dönemde filmi izleyen yerli sinemaseverlerin böyle bir çıkarsama yapmış olduklarını rahatlıkla söyleyebiliriz.İtaatsizlik göstergesi gülümsemesi ve saygısızlık belirtisi sessizliğiyle Çek zekâsını kendisinde cisimleştiren İyi Asker Svejk karakterinin etkisi, asla, Wehrmacht’ın sınırlardan geri çekilişimi zafer göstergesi parlak bir taktik ürünü olarak yorumlayan Zednicek’e, istasyon personelinin ifadesiz suratlarla karşılık vermesi kadar şiddetli değildir. Aynen Hasek’in klasik romanı gibi Sıkı Denetlenen Trenler de güldürü, trajedi ve maskaralığı erotizmle taşlamayı; doğallıkla absürdlüğü hayli nefret uyandırıcı bir tuhaflıkla, büyüleyici bir biçimde birbirine karıştırır. Hrabal sağ olsun;...

Yetişkin film yapımcısı Ogata yerel gangsterlerin baskısından kendini kurtarmaya çalışmaktadır. Karısı Haru, ölmüş olan ilk eşinin ruhuyla ilgili saplantılara sahiptir ama onu sever. Üvey oğlu ve üvey kızı ise aklı sıkıntılara neden olmaktadır. Oğlan üniversiteye gider, kız ise ergenlik sorunları yaşamaktadır. Bu arada Ogata'nın bir de metresi vardır. Ayrıca üvey kızına karşı da zaafı olan Ogata bir film laboratuvarı kurmak maksadıyla karısının parasını kullanınca işler karışır...

La noire de... (1966) / Siyah Kızın Biri...(1966);Diouana adlı siyah hizmetçi kızın, Fransa'da yaşadıklarını anlatan orta metrajlı bir film..Dipnot: Bu film bir Afrikalıya ait ilk uzun metrajlı filmdir, bilginize..

15. yy'da Tatarların saldırıları altında inleyen Rusya'dayız. Andrei Rublev hem bir keşiş hem de ikona ressamıdır. Barbarlık, şiddet ve kana kontrast olarak doğanın mucizevi güzelliği ve inanç Rublev'in beslendiği kaynaktır. Ne var ki bir köylü kızını tecavüzden kurtarmak için bir adamı öldürmek mecburiyetinde kaldığında hayatı ve Tanrı inancını tekrar sorgulayacaktır.

Thomas Wolfe bir keresinde, "Eve bir daha gidemezsin," demişti ve John Frankenheimer'ın Amerikan banliyösündeki yabancılaşmayla ilgili Faustvari görüşünü bilen herkes bunu çok iyi anlamıştı. Ana akım eleştirmenlerinin çoktan göz ardı ettiği Seconds, kült klasik statüsüne erişmişti.Arthur Hamilton'a (John Randolph), basitçe şirket olarak bilinen kötü niyetli bir örgüt, radikal bir ameliyat geçirmesi ve geçmişini tümüyle unutması kaydıyla, orta sınıf duygusal yalnızlığını terk edip yeni bir yaşama kavuşma şansı teklif eder. Tüm cevapları bilen yaşlı adam rolünde Will Greer ve özellikle Hamilton'a nasıl yakışıklı ve yetenekli ressam Tony Wilson'a (Rock Hudson) dönüşeceğini heyecanla anlatan cehennem pazarlamacısı rolünde Jeff Corey'nin de dâhil olduğu, örgütün kara üsteli karakter oyuncuları filmi resmen çalıyorlar. Değişimin gerçekleşmesiyle birlikte, yeniden doğan kahramanımız şirketin sunduğu bohem yaşam tarzına alışamaz; ve Seconds, Kafkaerk bir kabusa dönüşür.Filmin asıl yıldızı olan tecrübeli görüntü yönetmeni James Wong Howe, deforme lensleri ve alışılmamış kamera açıları sayesinde Oscar'a aday olurken, Seconds'ı da 1960'ların sonlarının en büyük siyah-beyaz filmlerinden biri yaptı. Jerry Goldsmith, bir psikolojik dramda kullanılmış en huzursuz edici müzikleri yaparak açılış jeneriğinden paranoyak finale kadar gerçeküstücü bir hava yarattı.

Leo Tolstoy'un ölümsüz edebiyat klasiği, Hollywood'un Altın Çağ'ının büyük isimleriyle sinema ekranlarına geliyor. Başrollerde Audrey Hepburn ( Natasha) , Henry Fonda ( Pierre) ve Mel Ferrer (Prens Andrei) ile Savaş ve Barış, Napolyon'un Rusya'yı istilasıyla gelişen olayların ardında Akademi Ödülü'ne aday olmuş muhteşem bir savaş, macera ve aynı zamanda aşk filmi