Film, bir suçlunun geçmişinden kaçmaya çalışırken tekrar suç dünyasına ve eski ilişkilerine dönmesini konu alır. Alain Delon, başrol karakteri olarak bir suçlu olan ve geçmişteki hatalarıyla yüzleşen bir adamı canlandırır. Aynı zamanda eski bir aşk olan Mireille Darc ile karmaşık bir ilişki içindedir. Bu film, insanların geçmişteki hatalarıyla yüzleşmeleri, affetme, suçluluk duygusu ve içsel çatışmalar gibi temaları işler.

Lo Straniero (1967), Luchino Visconti’nin yönetmenliğini üstlendiği ve Albert Camus'un "Yabancı" romanından uyarlanan bir film. Visconti, bu eseri kullanarak varoluşsal temaları, toplumsal yabancılaşmayı ve insan doğasını derinlemesine incelemektedir.Hiç sebep yokken, sırf güneşin kavurmasından bunaldığı için önüne çıkan masum bir insanı öldürüren.. annesi öldüğünde hiç mi hiç şaşırmayan, ağlamayan, hayatını "olsa da olur olmasa da" düsturuyla sürdüren bir karakteri anlatır film...Albert Camus’nün, "saçma" akımına da kaynaklık eden romanı "yabancı"dan uyarlanan film cezayir’de çekildi.

"Napoli Violenta" (1976), Umberto Lenzi tarafından yönetilen ve Maurizio Merli'nin başrolünde yer aldığı bir İtalyan polisiye filmidir. Bu film, 1970'lerin "poliziotteschi" (İtalyan polisiye) alt türünün tipik örneklerinden biridir ve İtalya'nın suç, şiddet ve toplumsal çalkantılarla boğuştuğu bir dönemde, özellikle "urban crime" (kent suçları) temalarını işler. Filmin, hem cinayet hem de mafya ve polis arasındaki mücadeleyi ele alışı, dönemin sinematik dilinin ve toplumsal atmosferinin bir yansımasıdır. Konu ve Temalar"Napoli Violenta", Napoli'deki karanlık ve suçla yoğrulmuş şehir ortamında geçer. Hikaye, işine sadık bir polis memuru olan Vincenzo (Maurizio Merli)'nin etrafında şekillenir. Vincenzo, şehirdeki artan suç oranını ve mafyanın gücünü fark eder ve buna karşı koymaya karar verir. Film, Vincenzo'nun mafyanın ve suçlu çetelerin başını çekmek isteyen karanlık figürlerle mücadelesini anlatırken, aynı zamanda bir intikam öyküsüne de dönüşür. Öne çıkan temalar arasında şiddet, adaletin sınırları, suçun toplumsal etkileri ve bireysel intikam arzusu yer alır.Film, tipik bir "poliziotteschi" dramadır: kötüye giden bir toplumda suç ve şiddet arasındaki karmaşık ilişkiler ele alınır ve genellikle polis karakterleri, idealleriyle mücadele ederken, aynı zamanda sistemin zayıflıklarıyla da yüzleşir.Eleştirel Bakış"Napoli Violenta", İtalyan polisiyelerinin karakteristik öğelerini taşır: sert aksiyon sahneleri, yüksek dozda şiddet, karanlık atmosfer ve toplumsal eleştiriler. Film, şiddetle olan ilişkisini son derece net bir şekilde gösterir. Vincenzo'nun polis olarak yaptığı mücadelede, çoğu zaman hukukun ötesine geçmesi, onu ahlaki olarak zor bir pozisyona sokar. Bu tür yapımlar, genellikle toplumdaki adaletin eksikliğini ve yolsuzluğu vurgularken, şiddetin de meşru bir çözüm olarak sunulabileceğini ima eder.Maurizio Merli, Vincenzo rolünde oldukça karizmatik bir performans sergiler. Merli'nin karakteri, döneminin tipik sert polis figürlerinden biri olarak, bazen acımasızca hareket ederken bazen de kendi vicdanıyla savaşan bir insan portresi çizer. Merli'nin oyunculuğu, filme özellikle güçlü bir enerji katmaktadır. Diğer karakterler ise çoğunlukla daha yüzeysel kalır; ancak film, Merli'nin tek başına taşıdığı bir yapım olarak öne çıkar.Filmdeki şiddet dozu oldukça yüksektir ve bununla birlikte, şiddetin görselliği, dönemin sinemasal dilinin tipik özelliklerinden biridir. Filmin aksiyon sahneleri, yönetmenin stilize edilmiş şiddet anlayışını yansıtır; çatışmalar, kovalamacalar ve silahlı çatışmalar, dramayı şekillendiren ana öğelerdir. Bu açıdan, film şiddeti hem toplumsal bir eleştiri aracı olarak kullanırken, aynı zamanda izleyiciyi aksiyonla da cezbetmeye çalışır.Sinematografik ÖgelerUmberto Lenzi'nin yönetmenliği, tipik 1970'ler polisiye sinemasına özgü hız ve gerilim dolu bir anlatım tarzını yansıtır. Filmdeki kamera açıları, gece sahnelerindeki gölgeler ve şehir manzaraları, Napoli'nin karanlık yüzünü çok etkili bir şekilde gözler önüne serer. Giallo (İtalyan korku-gerilim türü) unsurları da filmin genel atmosferine katkı sağlar ve suçla iç içe geçmiş bir türdeki gerilim ve korku duygusunu artırır.Bununla birlikte, "Napoli...

Paris'te bir banliyöde yaşayan ve zamanla iletişimleri kopan eşlerden Julien, eve bir kedi alır ve ona tutkuyla bağlanır. Kocası Clemence'in kediden nefret etmesi üzerine ilişkileri daha da geriler. Kocasıyla neredeyse hiç konuşmayan Julien, çareyi kağıtlara notlar yazmakta bulacaktır. Georges Simenon'un aynı adlı romanından beyaz perdeye uyarlanan Le Chat, iki yaşlı çiftin yıllar geçtikçe iletişim kuramamalarını konu ediniyor.

Çok ödüllü usta belgeselci Mark Cousins, faşizmin İtalya’daki yükselişini ve 1930’ların Avrupa'sının çöküşünü, gün yüzüne çıkmamış arşiv görüntüleri ve kendine has sinemasal çözümlemesiyle anlatıyor. Cousins’in prömiyerini Venedik’te yapan, hem deneme-film hem de tarihi belgesel niteliğindeki yeni filmi, tarihi bağlamsallaştırarak günümüzde Avrupa’da yükselen radikal sağ ve gerçekleri saptıran medyanın kol gezdiği siyasal manzaraya da ayna tutuyor. Film, adını 1922’de İtalya’da faşistlerin hükümeti devirmek amacıyla yaptıkları ve Benito Mussolini’nin iktidara gelmesiyle sonuçlanan meşhur gösteri ve yürüyüşten alıyor.

Anna, zamana yenik düşmüş eski bir villada, ıssız bir yaşam sürmektedir. Bir gün, oğlu Guiseppenin sevgilisi olduğunu söyleyen Jeanne adlı bir kız çıkagelir. Guiseppe, tatili birlikte geçirmek için onu Sicilyaya davet etmiştir. Jeanne hakkında hiçbir şey bilmeyen Anna, tüm eşyaları odasında duran oğlunun kısa sürede döneceğini söyler ancak paylaşmadığı bir gerçek vardır. Günler geçtikçe iki kadın birbirlerini daha yakından tanımaya başlarken Guiseppenin dönüşünü beklerler…

Yıl 2085 ve on yıldan uzun süredir hiçbir insan bebeği doğmadı. Farklı kurtulanlardan oluşan bir grup, filmin anlatıcısı olan Afrika kökenli bir çocuk olan Jo'nun dünyanın son filmini yapmayı amaçladığı Atina'da buluşma çağrısına yanıt verir.

L'Inferno, 1911 yapımı bir İtalyan sessiz filmidir ve Dante Alighieri'nin İlahi Komedya eserinin ilk bölümü olan Inferno'dan esinlenmiştir. Film, yapım süreci boyunca üç yılı aşkın bir süre almış ve İtalya'nın ilk tam uzunlukta filmidir. Ayrıca, cennet sahneleri gibi çeşitli temalara yer verirken, hikayenin ve sembollerin derinliğini de gözler önüne sermektedir.

Eserlerinin tümünü sessiz sinema çağında vermiş olan İtalyanın öncü sinemacısı Giovanni Pastronenin senaryosunu yazıp yönettiği ve yapımcılığını da üstlendiği filmin konusu Kartaca Savaşları olarak da bilinen Pön savaşlarının ikincisi sırasında (MÖ 238 - MÖ 203) Kartacada geçer ve Kartaca ile Roma Cumhuriyeti arasındaki bu uzun savaşı filmin karakterinin gözüyle yansıtmaktadır. Cabiria, aynı zamanda dünya çapında gişe rekorları kıran ilk filmlerden de biridir.

İsviçre'de büyüyen 13 yaşındaki Marta, annesi ve ablasıyla birlikte güney İtalya'daki bir şehre geri döner. Bağımsız ve meraklı olan Marta, yerel bir kilisede din eğitimi dersine katılır. Ancak orada karşılaştığı oyunlar ve dini pop şarkıları, onun inanca olan ilgisini tatmin etmez. Yerini bulmak için çabalayan Marta, sınıfın, rahibin ve kilisenin sınırlarını zorlar.