Rejim baskısıyla özgürlükleri kısıtlanan, kendilerini istedikleri gibi ifade edemeyenlerin farklı bir hikayesi. Atıfe ve Şirin'in bir yanda Tahran yeraltı sanat dünyasını, bir yandan da kendi cinselliklerini keşfettikleri bir süreci anlatan film, rejim baskısını kaldıramayanların, sessiz çığlık atanların bir hikayesi. Klasik bir dinin kişisel özgürlüklere müdahalesi temel konusu etrafında dikkatli kurgulanmış başarılı hikayesi ve güzel bir görsellik sunan sahneleri, Maryam Kashavarz'ın ilk filminde ona Sundance'ten ödül ile dönmesini sağladı.

Bruno, kız arkadaşı Rosette'in dairesine gelmesini beklemektedir. Onu çok sevdiği için çok rahatsızdır, ancak buluşmaları gereken HER SEFERİNDE en az 45 dakika geç kalması onu çileden çıkarmaktadır ve bu da onun bu kadar bencil biriyken onu nasıl sevebildiğini ve buna katlandığı için kendisine nasıl saygı duyabildiğini merak etmesine yol açmaktadır. Beklerken bu konuyu arkadaşı Pierre ile tartışır ve bu sefer bu kadar geç kalırsa ilişkiyi sonlandırma kararı aldığını açıklar. Ve Rosette geldiğinde...

Bu romantik dramada Richard Gere, savaştan sonra eşi Laurelin (Jodie Foster) yanına dönen asker Jack Sommersby rolünde. Kocasının savaşta öldüğünü düşünüp nişanlanan Laurel kendini suçlu hisseder. Daha önce hiç sevmediği kocasının tamamen farklı, iyi, yardım sever, düşünceli bir adam olduğunu görüp onu tekrar kazanmaya karar verir. Savaş mı onu böyle değiştirdi yoksa o gerçek Jack değil mi? Orjinali Fransız filmi "Martin Guerre'in Dönüşü" olan filmin Hollywood yeniden çekimi.

Erotizmin sert bir toplum eleştirisi ile birleştiği, Cannes film festivalinde eleştirmenlerden özel ödül alan, seyircinin estetik ve entellektüel beklentilerini sonuna kadar karşılayan, baştan çıkarıcı bir film. Parisin göbeğinde yaşayan striptizci Nathalie ve barmen Sandrine, sadece erkeklere yaşam hakkı tanıyana modern hayatın acımasızlığı ile yüzyüzedirler. Sürekli kaybeden taraf olmaktan sıkılan iki kadın para, güç ve kariyer sahibi olmak için birbirlerine destek olmaya karar verirler. Hedefleri doğrultusunda doğru ya da yanlış dinlemen her şeyi yapmaya hazır olan iki kadının arasında önüne geçilmez bir cinsel çekim oluşur. Cinselliklerinin sınırlarını test eden ikili bu düzen içinde hayatta kalmak için ellerindeki silahı, seksi kullanmaya karar verirler. Erkeklerin iktidarı elinde tuttukları düzende Sandrine ve Nathalie dişiliklerini kullanarak hayal edemeyecekleri kadar yukarıya çıkarlar.

Büyük Savaş'tan sonra Avrupa'nın burjuva çevrelerinde modern insanı kurtarabilecek bir şey var mıdır? Yalnız bir entelektüel olan Harry Haller, hayatı boyunca insan ve canavar olmak gibi ikili doğasından korkmuştur. Yakında gerçekleşecek olan 50. doğum gününde ölmeye karar vermiştir. Gizemli Hermine tarafından solipsizmden kurtarılmış, onu dansa götürmüş, cazla ve güzel ve tuhaf Maria ile tanıştırmış ve onu Cehenneme götüren Magic Theater'ın halüsinasyonlarına yönlendirmiştir. Mizah, günah ve alaycılık kurtuluşa götürebilir mi?

Film, bir suçlunun geçmişinden kaçmaya çalışırken tekrar suç dünyasına ve eski ilişkilerine dönmesini konu alır. Alain Delon, başrol karakteri olarak bir suçlu olan ve geçmişteki hatalarıyla yüzleşen bir adamı canlandırır. Aynı zamanda eski bir aşk olan Mireille Darc ile karmaşık bir ilişki içindedir. Bu film, insanların geçmişteki hatalarıyla yüzleşmeleri, affetme, suçluluk duygusu ve içsel çatışmalar gibi temaları işler.

Film, kürtajın yasa dışı olduğu 1963 yılında Fransada geçiyor. Geleceği parlak bir öğrenci olan Anne’in hayatı, hamile olduğunu öğrenmesiyle alt üst olur. Zor bir dönemden geçen Anne, eğitimini bitirmek ve proleter ailesinin sosyal kaderinden kaçmak için kürtaj yaptırmaya karar verir.

Genç bir Tunuslu kadın olan Mariam, bir öğrenci partisinde,gizemli bir adam olan Youssef ile tanışır. Partiden birlikte ayrılırlar. Genç kadın, bir kaç saat sonra sokaklarda şok geçirmiş bir halde dolanmaktadır. Temel hakları ve haysiyeti için savaşacağı uzun bir gece daha yeni başlamaktadır. Peki ama suçu işleyenler aynı zamanda adalet sağlayıcılarsa o zaman adalet nasıl sağlanır?

Lo Straniero (1967), Luchino Visconti’nin yönetmenliğini üstlendiği ve Albert Camus'un "Yabancı" romanından uyarlanan bir film. Visconti, bu eseri kullanarak varoluşsal temaları, toplumsal yabancılaşmayı ve insan doğasını derinlemesine incelemektedir.Hiç sebep yokken, sırf güneşin kavurmasından bunaldığı için önüne çıkan masum bir insanı öldürüren.. annesi öldüğünde hiç mi hiç şaşırmayan, ağlamayan, hayatını "olsa da olur olmasa da" düsturuyla sürdüren bir karakteri anlatır film...Albert Camus’nün, "saçma" akımına da kaynaklık eden romanı "yabancı"dan uyarlanan film cezayir’de çekildi.

"Napoli Violenta" (1976), Umberto Lenzi tarafından yönetilen ve Maurizio Merli'nin başrolünde yer aldığı bir İtalyan polisiye filmidir. Bu film, 1970'lerin "poliziotteschi" (İtalyan polisiye) alt türünün tipik örneklerinden biridir ve İtalya'nın suç, şiddet ve toplumsal çalkantılarla boğuştuğu bir dönemde, özellikle "urban crime" (kent suçları) temalarını işler. Filmin, hem cinayet hem de mafya ve polis arasındaki mücadeleyi ele alışı, dönemin sinematik dilinin ve toplumsal atmosferinin bir yansımasıdır. Konu ve Temalar"Napoli Violenta", Napoli'deki karanlık ve suçla yoğrulmuş şehir ortamında geçer. Hikaye, işine sadık bir polis memuru olan Vincenzo (Maurizio Merli)'nin etrafında şekillenir. Vincenzo, şehirdeki artan suç oranını ve mafyanın gücünü fark eder ve buna karşı koymaya karar verir. Film, Vincenzo'nun mafyanın ve suçlu çetelerin başını çekmek isteyen karanlık figürlerle mücadelesini anlatırken, aynı zamanda bir intikam öyküsüne de dönüşür. Öne çıkan temalar arasında şiddet, adaletin sınırları, suçun toplumsal etkileri ve bireysel intikam arzusu yer alır.Film, tipik bir "poliziotteschi" dramadır: kötüye giden bir toplumda suç ve şiddet arasındaki karmaşık ilişkiler ele alınır ve genellikle polis karakterleri, idealleriyle mücadele ederken, aynı zamanda sistemin zayıflıklarıyla da yüzleşir.Eleştirel Bakış"Napoli Violenta", İtalyan polisiyelerinin karakteristik öğelerini taşır: sert aksiyon sahneleri, yüksek dozda şiddet, karanlık atmosfer ve toplumsal eleştiriler. Film, şiddetle olan ilişkisini son derece net bir şekilde gösterir. Vincenzo'nun polis olarak yaptığı mücadelede, çoğu zaman hukukun ötesine geçmesi, onu ahlaki olarak zor bir pozisyona sokar. Bu tür yapımlar, genellikle toplumdaki adaletin eksikliğini ve yolsuzluğu vurgularken, şiddetin de meşru bir çözüm olarak sunulabileceğini ima eder.Maurizio Merli, Vincenzo rolünde oldukça karizmatik bir performans sergiler. Merli'nin karakteri, döneminin tipik sert polis figürlerinden biri olarak, bazen acımasızca hareket ederken bazen de kendi vicdanıyla savaşan bir insan portresi çizer. Merli'nin oyunculuğu, filme özellikle güçlü bir enerji katmaktadır. Diğer karakterler ise çoğunlukla daha yüzeysel kalır; ancak film, Merli'nin tek başına taşıdığı bir yapım olarak öne çıkar.Filmdeki şiddet dozu oldukça yüksektir ve bununla birlikte, şiddetin görselliği, dönemin sinemasal dilinin tipik özelliklerinden biridir. Filmin aksiyon sahneleri, yönetmenin stilize edilmiş şiddet anlayışını yansıtır; çatışmalar, kovalamacalar ve silahlı çatışmalar, dramayı şekillendiren ana öğelerdir. Bu açıdan, film şiddeti hem toplumsal bir eleştiri aracı olarak kullanırken, aynı zamanda izleyiciyi aksiyonla da cezbetmeye çalışır.Sinematografik ÖgelerUmberto Lenzi'nin yönetmenliği, tipik 1970'ler polisiye sinemasına özgü hız ve gerilim dolu bir anlatım tarzını yansıtır. Filmdeki kamera açıları, gece sahnelerindeki gölgeler ve şehir manzaraları, Napoli'nin karanlık yüzünü çok etkili bir şekilde gözler önüne serer. Giallo (İtalyan korku-gerilim türü) unsurları da filmin genel atmosferine katkı sağlar ve suçla iç içe geçmiş bir türdeki gerilim ve korku duygusunu artırır.Bununla birlikte, "Napoli...