11. yüzyıl civarlarında, Cermen barbarlarından oluşan bir ordunun orta İtalya'daki bir köye saldırısı sonrası, Taccone adında bir çocuk, yaver Mangoldo ve güçlü Pecoro adlı bir grup aylak; Kutsal Roma İmparatoru I. Otto tarafından yazılmış bir parşömeni yaralanmış bir şövalyeden çalarak, ele geçirirler. Sonrasında yaralı şövalyeyi tam ayılırken, dereye atarak öldürürler.
Yanında her zaman bir sandık taşıyan yaşlı Yahudi noter Zefirino Abakuc'un yanına gittiklerinde, Yahudi noter onlara bu parşömenin meşru sahibine Puglia'daki Aurocastro lordluğunu ve bu derebeyliği "dünyayı kasıp kavuran kara tehlike, vebadan kurtarma" yeminini emreden belgeyi okur.
Dört kafadar, kendilerine bu girişimde rehberlik edebilecek bir şövalye arayışına girerler ve bulurlar. Atı Aquilante yüzünden sefil bir şekilde yenileceği bir turnuvaya katıldığı için başlangıçta isteksiz olan Brancaleone da Norcia, kendinden menkul soylu şövalye, keşif gezisine liderlik etmeyi kabul eder. Böylece bir avuç zavallı yola koyulur.