Antonia Fraser’ın çok satan kitabından, Sophia Coppola tarafından beyazperdeye uyarlanan film, tarihin en ünlü kadın figürlerinden birine, Fransa kraliçesi Marie Antoinette’in dramına odaklanıyor. Dönemin politik ve siyasi şartları gereğince Fransa kralıyla evlendirilen genç Avusturya kraliçesi Marie Antoniette, yaşamını sürdüreceği bu yeni hayat düzeninde çeşitli zorluklarla karşılaşıyor. Kayıtsız ve ilgisiz bir kocaya sahip olan genç kraliçe, Versailles sarayının ihtişamlı gölgesi altında çeşitli siyasi oyunlara ve politik hesaplaşmalara tanık oluyor. Genç kraliçe bu alışık olmadığı düzende mücadele etmenin yolunu uçarı partilerde ve tehlikeli dostluklarda ararken, film kadın başrakarakterini tüm insansı halleriyle ele alıp alışılmışın dışında bir Marie Antoniette portresi çiziyor.

Gerçek bir öyküden alınan Sang Sattawat (Syndromes And A Century) - Yüzyılın Işığı, 3 farklı hayatın bir hastane ortamında buluşması konu ediliyor. Bir doktor, bir keşiş ve başka bir stajyer doktorun aralarındaki ilginç etkileşimler oldukça etkileyici biçimde birleştiriliyor.

Büyük besteci Beethoven, hayatının son yıllarında yeni besteler üretmek konusunda sıkıntı çekmektedir. Başarı elde eden son çalışmasının üzerinden yıllar geçmiş olmasına rağmen hala üzerinde çalıştığı besteyi bitirememekte ve zaten sıkıntılı olan durumuna bu, daha da çok sıkıntı eklemektedir. Sağırlığının gittikçe artması ve buna bağlı olarak da kendini çok daha fazla yanlız hissetmesi, içinde olduğu bunalımı daha da arttırmaktadır. Bu sıkıntılı durumda, son bestesini söz verdiği tarihte bitirebilmesi için çalışmalarını kopya edecek bir kişiye ihtiyaç duyar. O kişi ise genç ve güzel Anna Holtz olacaktır.

Sırtını yüksek kayalıklara dayamış, yüzünü yüce bir denize dönmüş, etekleri zeytinliklerle süslü küçük fakir bir köy. Köyün sakinleri sert bir coğrafyayla başa çıkmak için uğraş veren, sade ve çalışkan insanlardır. Zaman her gün ezan sesiyle beş ayrı vakte bölünür. İnsana özgü bütün olaylar her gün bu beş vakit dilimi içinde yaşanır. Yetişkinler büyüklerinden gördüklerini çocukları üzerinde devam ettirirler. Sevgilerini beceriksizce gösterip, dayağı cennetten çıkma sayarlar. Babalar daima oğullarından birini ötekine üstün tutar. Anneler kızlarına acımasızca buyurur. Çocukluktan gençliğe geçen, 12-13 yaşlarında üç çocuk Ömer, Yakup ve Yıldız bu beş vakitli filmde, köy sakinleri arasında öne çıkar. Beş vakit geçer ve çocuklar bu küçük köyde öfkeyle suçluluk arasında gidip gelerek, ağır ağır büyürler.

Film, hafıza kaybı yaşayan Ali’nin yakın çevresiyle olan ilişkilerini konu edinir. Taksi şoförü Ali, başına aldığı bir darbe sonucu hafızasını kaybeder. Başta babası Rasim Bey olmak üzere tüm yakınları, Ali’ye hem kendilerini hem de geçmişte yaşadıklarını hatırlatmaya çalışır. Bu sırada alt katta oturan Keten, Ali’yi annesi Neriman’a söylediği bir yalana alet eder. Kendisine ait olduğunun bilinmesini istemediği yüzüğün Ali’ye ait olduğunu söyler. Keten’in söylediklerine hafızasını yitirmiş Ali de inanır. Ali, yüzüğe kendisininmiş gibi sahiplenir ve Keten’e geri vermeye yanaşmaz. Bu arada yüzüğe dair başka gerçekler de ortaya çıkar. Bu durum Ali’nin gerçekleşen soygunla ilişkisi olabileceği şüphelerini güçlendirecektir.Türk sinemasının en özgün yönetmenlerinden biri olan Reha Erdem tarafından beyaz perdeye aktarılan bu trajikomik hikaye, sinemamızda üretilmiş en iyi işlerden biri. Filmin toplam 19 ödülü bulunuyor.

21. yüzyıl Yeni-Gerçekçiliğinin mütevazı bir mucizesi olan Ramin Bahrani'nin beğeni toplayan ilk uzun metrajlı filmi, Amerikan rüyasının kıyısında yaşayanların deneyimlerini sessizce ama derinden anlatıyor. Ülkesi Pakistan'a dönersek, Ahmed (kendi hayat hikayesinin unsurları senaryoya işlenmiş olan Ahmed Razvi) ünlü bir rock yıldızıydı. Şimdi oğlundan ayrılmış ve New York'ta başıboş dolaşan bir dul, Midtown Manhattan yemek arabasından kahve ve simit satmak için uzun saatler çalışıyor, insan bağlantısı ve sürekli olarak ulaşılmaz görünen bir amaç duygusu için Sisyphean bir arayış içinde. İnce paranoya ve yabancı düşmanlığıyla dolu 11 Eylül sonrası bir şehrin nadir bir göçmen bakışı olan Man Push Cart, insan dayanıklılığının günlük dramına aynı anda empatik ve net bir ifade veriyor.

Sadry ve Yadi, ana yolların çok çok uzağında, ıssız bir benzincide çalışırlar. Kıştır ve her taraf karla kaplıdır. Sadry ara sıra ortadan kaybolur ve hava durumunu bir saplantı haline getirmiş gibidir. Yadi komşu kasabadan bir kıza aşıktır. Bu ikili arasındaki ilişki, az sayıdaki ziyaretçileriyle beraber Beckett’in Godot’yu Beklerken hikâyesinin modern bir versiyonu haline gelir.

Shinnojo Mimura düşük rütbeli bir samuraydır ve Klan Lordunun yemeklerini tadarak zehir kontrolü yapmaktadır. Evli olan Shinnojo'nun hayatı; Lordun yemeğinden zehirlenip geçirdiği ateşli bir hastalıktan dolayı tepetaklak olur. Bir kaç gün sonra Shinnojo iyileşir ama gözlerinde sorun vardır. O artık kör bir samuraydır. Kör olan Shinnojo'nyn eşi Kayo, şimdi hem samurayla ilgilenmeli hem de kendi geçimlerinin gidişatını sağlamalıdır. Kayo'yu evlenmesinden önce tanıyan yüksek rütbeli bir memur olan Shimada Toya yardım teklifinde bulunur. Kayo akrabalarının baskısıyla Shimada Toya'ya ricada bulunmaya gider ama Shimada Toya iyiliğinin karşılığında Kayo'dan bir kaç iyilik(!) istemektedir.Shinnojo kör hayatına alışmaya başlar ama karısıyla ters giden bir şeyler olduğunu sezmektedir. Halası, karısıyla bilinmeyen bir samurayın etrafta dolanan dedikodularını kör samuraya anlatır. Shinnojo bilinmeyen samurayın Shimada Toya olduğunu öğrenir. Kör olmasına rağmen hala bir samurayın ruhuna sahip olan Shinnojo; aşk ve onur için Shimada Toya'ya meydan okuyacaktır...Yôji Yamada'nın yönettiği Bushi No ichibun (Love and Honor), toplam 15 ödül kazanmış bir yapım.

Öykü kitapları okumayı sever misiniz? Roman okumayı, uzun soluklu bir ilişkiye sahip olmaya benzetirim. Kimi zaman durgun, kimi zaman çalkantılı, her geçen gün daha çok kök salarak bağlandığınız bir ilişki gibi bağlanıverirsiniz okuduğunuz romana da. Öyküler ise daha çok tek gecelik ilişkiler gibidir. Yüreğinizde ani ve tokat gibi bir etki bırakabilir. Kısalığına tezat, etkinin kuvvetine bağlı olarak belki de bir ömür boyu unutamazsınız.Paris ve aşk güzellemesi olarak beyazperdeyi kırmızı kalplere boğan Paris, I Love You da, böyle bir etki bırakıyor izleyen üzerinde. 22 yönetmenin 5 dakikalık birbirinden farklı aşk ve Paris temalı kısa filmlerinin toplamı olan film, insan üzerinde direk, hayran olduğunuz yazarların farklı hikayelerinden oluşan toplama bir öykü kitabı okumuşsunuz izlenimi yaratıyor. Şaşkınlık, kahkaha, hayret, romantizm ve hayranlık duygularının karışımı bir etki...Ethan ve Joel Coen, Wes Craven, Alfonso Cuarón, Christopher Doyle, Walter Salles, Gus Van Sant gibi isimler yönetsin; Steve Buscemi, Juliette Binoche, Willem Dafoe, Maggie Gyllenhaal, Natalie Portman, Gérard Depardieu gibi isimler oynasın; hele bir de konumuz da aşk ve Paris olur ise heyecan duymayalım da ne yapalım!Filmekimi kapsamında da gösterilen Paris I Love You festivalin, biletleri en çabuk tükenen filmlerinden biri olmuştu. Filmi izledikten sonra yapmanız kaçınılmaz olan şeylerden biri, sizde en çok etkiyi bırakan bölümleri teker teker aklınızda yeniden canlandırmaya çalışmak. Arka arkaya, kimisine hayran kaldığınız, kimisini sadece ufak bir tebessüm ya da hüzün ile izlediğiniz, kimisinde (özellikle de Coen'lerin yönettiği Steve Bruscemi'li bölüm) kahkahalarla güldüğünüz filmler öylesine arka arkaya, siz daha tam tadını çıkaramadan sıralanıyor ki, bittikten sonra geri dönüşlü bir beyin fırtınası kaçınılmaz oluyor. Hatırlamaya çalışırken 'arada atladığım filmler var mıydı' hayıflanmaları ile kesinlikle bir kere izlemenin yeterli olmadığı filmlerden biri Paris, I Love You.Bir bütün olarak nasıl olduğunu söylemenin zor olduğu filmlerden biri karşımızdaki. Birbirinden o kadar farklı esintiler estiren kısalarla karşı karşıyayız ki... Joel Coen ve Ethan Coen'in yönettiği, Steve Buscemi'ye neden bu kadar hayran olduğumu bir kere daha anlamama neden olan bölüm, filmin en eğlenceli kısalarından. Vampirlerinin bile Paris'in romantizminden pay aldıkları, Vincenzo Natali'nin yönettiği, bilmesem kesinlikle Wes Craven imzalı olduğunu düşüneceğim bölüm, (bir çok insan hiç hoşlanmamış olmasına rağmen) bana Paris'in geçmişten günümüze pek çok özelliğini hissettirdi. Tarihin, aşkın, mistisizmin en çok yakıştığı şehirlerden biri olan Paris hakkında yapılabilecek en keyifli çalışmalardan biri kanımca.Gurinder Chadha'nın yönettiği bölüm, Doğulu göçmen bir kızla Batılı bir gencin yakınlaşması konusunda aslında pek çok açıdan klişeler barındırsa da, etkiliyici bir sevimliliği de yok değil. Çoğu zaman oryantalizm kokan bu tarz konulu yapımların klişelerini, belki de bu sevimliliği sayesinde üstünden silkmeyi başarıyor.En şaşırtıcı...

Andreas, nasıl geldiğini bilmediği bir şehre gelmiştir. Şehirde hemen bir iş ve bir sevgili bulur, bunun için hiç zorlanmaz. Zaman geçtikçe işi ve sevgilisi konusunda kafasında bazı sorunlar oluşmaya başlar ve diğer insanların yapmadığı şeyi yapar; Sorgular. Bu sorgulama sonucunda yaşadığı her şey ona bir görevi yerine getiriyormuş hissi vermeye başlar ve şehirden kaçmaya çalışır. Ancak bir türlü kaçmanın yolunu bulamaz, sonunda Hugo adında bir adamla tanışır. Hugo'nun bodrum katında bulunan bir delik, ikisi için de bu distopik dünyadan kaçmanın bir yolunu simgeler aslında ve bu deliğe ulaşmak için her şeyi yapmaya hazırdırlar.2006 Norveç-İzlanda ortak yapımı Den Brysomme Mannen (The Bothersome Man) - Sorun Yaratan Adam, Andreas usulünce bir kapitalizm sorgusu…Her karesi ince ince hesaplanmış simetrik sahneleri, “bozulmaz” gibi görünen bu yapıyı daha da “kareleştiriyor” Üzerinden defalarca geçilmiş olan “tüketim toplumu eleştirisi” sizin de gözünüzde inandırıcılığını yitirdiyse eğer, bu kaygıdan bağımsız olduğu halde, mevcut trajediye pek çok türdeşinin yaklaşmadığı kadar “çarpıcı” yaklaşmayı bilen bir film Den brysomme mannen…