Savaş sonrası Fransa'da bir apartmanda geçiyor hikaye. İnsanların korkudan kapıdan dışarı adım atmaya korktuğu bir zamanda, yiyecek, çok az ve değerlidir. İnsan eti en değerli yiyecektir. Eski bir sirk soytarısı olan Louison, apartmanın yeni kiracısı olarak taşınır. Alt kattaki kasap başta olmak üzere herkesin gözü Louison üzerindedir. Louison ise kasabın güzel kızı Julie'ye aşık olmuştur. Julie diğer kiracıların başına gelen makus kaderden Louison'u korumaya çalışmaktadır.70’li yılların sonunda tanışan Fransız yönetmen Jean-Pierre Jeunet ve Marc Caro’nun birbirlerini görsel sanatlar alanında beslemeleri ve ürettikleri kısa filmlerle kendi sinema dillerini deneyimlemeleri sonucu çektikleri ilk uzun metraj filmi Delicatessen - Şarküteri, sinemada gerçeküstücülük alanında ayrışan ve de izleyiciye kolay nefes aldırmayan bir kara mizah eseri.

Akademide kocaları Yadigar ve Hüseyinden gizlice çıplak modellik yapan Ayla ile Seherin öyküsü. Bir süre sonra Yadigar, karısının bu işini öğrenir. Ardından sürekli karısını gözler. Bu gözetleme sırasında birden Hüseyinin karısı Seheri görür. Seherin ve Hüseyinin karısının yaptığı işten haberdar olduklarını ve bu gerçeği kendisinden sakladıklarını düşünür. Oysa Hüseyin de Seherin işini yeni öğrenmiştir.

Alfred ve Thomas aynı hastanede ve aynı zamanlarda doğmuştur. Doğumhanede çıkan bir yangın sırasında oluşan kargaşada Thomas'a göre Alfred ile aileleri karışır. Bunun sonucunda Thomas, Alfred'in yerinde kendisinin olması gerektiğine inanır.

Indian Runner, Sean Penn'in ilk yönetmenlik denemesinde yazıp yönettiği 1991 tarihli bir suç drama filmi. Bruce Springsteen'in "Highway Patrolman" adlı şarkısından uyarlanan film, kendilerini kanunların karşıt taraflarında bulan iki kardeşin ilişkisini anlatıyor.Vietnam'dan sonra kötü bir çocuk olan Frank Roberts (Viggo Mortensen) Nebraska'ya geri döndüğünde yanında hem kabarık bir şiddet ve suç dosyası hem de hamile bir kız arkadaşı (Patricia Arquette) vardı. Frank'in ağabeyi kasaba şerifi Joe Roberts (David Morse), hayatını hem karısına hem de oğluna iyi bir hayat sağlamak ve kardeşini sorumluluk sahibi bir vatandaş haline getirmeye adamıştı.

İskoç asıllı Stevie, hırsızlık suçundan girdiği hapisten yeni çıkmıştır. Londra’ya gelerek, son derece ilkel koşulları olan bir inşaatta çalışmaya başlar. İnşaattaki diğer işçilerin yardımıyla terk edilmiş bir binaya yerleşir. Kısa bir süre sonra, işsiz ve yeteneksiz bir şarkıcı olan Susan’la tanışır...Ken Loach'un yönettiği 1991 yapımı Riff-Raff - Ayak Takımı, film gösterime girmeden hayatını kaybeden Bill Jesse adlı bir inşaat işcisinin anılarından senaryolaştırılmış. Öykü; 80’li yıllarda, neo-liberal ekonomi uygulamalarının zirve yaptığı Başbakan Margaret Teatcher dönemi İngiltere’sinde, Kuzey Londra’da geçiyor.

Julie Dash'in Daughters of the Dust filminin tüm zamanların en iyi filmlerinden biri olarak tanınması, filmi ilk gösterimlerinden itibaren savunan ve sonraki on yıllarda kasıtlı yanlış anlamalara karşı şiddetle savunan Siyah kadın sinemaseverler için hiç de şaşırtıcı değil. . 1991 yapımı uzun metrajlı filmin doğrudan imajında yaratıldığı siyahi kadınlar, o zamanlar artık geniş çapta anlaşılan şeyi gördüler: Dash'in Afro-merkezli estetik ile Siyah kadınlığın zengin duygusal derinliği arasındaki hayali görsel evliliği, sinematik bir zaferdir.Kız çocukları, 20. yüzyılın başında Güney Karolina'nın Deniz Adalarında yaşayan Köylü ailesinin bereketli, anaerkil dünyasıyla sizi hızla sarmalar. Temel kriz, kadın merkezli ailenin kuzeye göç etmekle South Carolina Lowcountry'de kalmak arasında bölünmesiyle şekilleniyor. Dash'in çok katmanlı anlatısı, klanın en genç üyesi olan doğmamış bir çocuğun ve en yaşlı üyelerin, yani ataların, paylaşılan anlatının enerjik bir gösteriminde ağırlığını koymasına izin vererek gözler önüne serilir.Daughters, Afrika diasporasına ait hikaye anlatma teknikleri, görsel olarak dikkat çekici görüntüler (görüntü yönetmeni ve yardımcı yapımcı Arthur Jafa'nın yardım ettiği) ve dinamik karakter kapsamı sayesinde, Siyah ruhların soyunun ve derinliğinin modernite özlemi arasında nasıl parçalandığına dair derin bir okuma sunuyor. ve köklerine yönelirler. Kadınlar ortak bir çözüm için çalışmaya ve bireysel yollarını onurlandırmaya çalışırken, Dash bizi içsellikleri aracılığıyla davet ediyor. Bunu yaparak, kendilerini kendileri için tanımlayan Siyah kadınların sinema diline erişim hakkımız oluyor.Kısa bir süre önce 30. yılını kutlayan film, bir Siyahi kızın şarkısını söyleyen, yeniden çerçevelendiren ve yeniden ateşleyen kalıcı bir senfoni olmaya devam ediyor.Afro-Amerikan kimliğine ilişkin Avrupa merkezli bir anlayışı reddeden Dash'in ufuk açıcı çalışması, hepimizi sinemanın toplumsal bir iyileştirme eylemi olarak yaratıldığına - ve izlendiğine - inanmaya davet ediyor. Bu sinematik yadigârın öncülük etmesiyle hepimiz devam edelim.

Yazar George Sand’ın, Polonyalı genç piyanist Frederic Chopin'le tanışması ve aralarındaki ilişkiyi konu alan James Lapin yönetimindeki film, müzik tarihinin en ilginç ilişkilerinden birini işlemiştir. Franz Lizst’in ve Chopin’in o dönemki imajlarını ve statülerini başarıyla peyaz perdeye aktaran James Lapin yönetimindeki yapım, izleyiciyi romantik dönemde bir yolculuğa çıkarıyor.

İdi Amin iktidara geldiğinde Hintli bir aile Uganda'dan kovulur. Mississippi'ye taşınırlar ve zaman geçer. Hint kızı siyah bir adama aşık olur ve ilgili ailelerin bunu kabul etmesi gerekir.

Çin'in beyaz perdedeki ilk prima donna'sının trajik gerçek hikayesine dayanan Ruan Lingyu'nun, 1930'larda Şanghay'da bir sinema oyuncusu olarak şöhrete yükselişini anlatıyor.

17 yaşındaki bir genç, Paris'te aktör olarak kariyer yapmayı umarak Fransa'nın güneybatı kırsalındaki evini terk eder. Fransız başkentinde hayırlı bir başlangıçtan sonra, kısa süre sonra aktör olarak yeteneğinin olmadığını keşfeder ve kısa zamanda hem işini hem de odasını kaybeder. Sonunda, bir erkek fahişe olarak yaşamak zorunda kalır...André Téchiné'in yönettiği J'embrasse Pas (I Don't Kiss) - Öpme, adım adım bir çöküş, yozlaşma ve büyük şehrin çarkları arasında erime hikayesi.