25 Ekim günü öğleden sonra, Transcontinental Express Cenova istasyonundan bin kadar yolcuyla hareket eder. Paris, Brüksel, Amsterdam, Kopenhag ve Stockholm güzergahını izleyecek olan trene ölümcül bir virüs taşıyan mahkum gizlice biner ve mikrobu trendeki yolculara bulaştırmaya başlar. Salgın yayılırken tek çare kalmıştır, ya tren yok edilecek, ya da tüm vagonlara geçmeden acil bir önlem alınacaktır.

Yunan mitolojisinde Kitera, insanın kendisini mutluluğa adayabileceği (ya da mutluluğun peşinden gidebileceği) düşler adasıdır. Bu arayış içinde, babanın geri dönüş öyküsü sanki oğlu Telemakhos'un gözünden, ve sanki Telemakhos bir sinemacıymış gibi, ayrıca bir oğlu olan orta yaşlı bir adamını gözünden anlatılır.Mesleğinin yanılsamalarından ve kurgularından yorgun düşen bir film yönetmeni, politik sürgünden yeni dönmüş yaşlı bir adama bağlanarak asıl olanın öyküsünü aramaya koyulur. 32 yıl Sovyetler Birliği'nde yaşayan ve artık yurtsuz olan adam, kendisini bir yolculuğun sonunda değil başında bulur ve Angelopoulos, gerçeklik ile hayal arasındaki açığı kapatmak için geçmişi, bugünü ve geleceği anımsatır. Kitera'ya Yolculuk, ülkenin sol tarihinden gelen ve ülkesinin bugünüyle barışamayan yaşlı bir adam hakkındadır. Belki de geçmişi ile mücadeleye hazır olmayan Yunanistan'dır. Sonunda yaşlı adam, gidecek bir yuvası olmaksızın, bir teknede Yunanistan'dan uluslararası sulara doğru, yanında karısı çağa uygun Penelope ile sürüklenmektedir. Penelope, bunca yıldan sonra adam kendisi için bir kocadan çok bir yabancı olmasına rağmen, yaşamının geri kalanını onunla paylaşmayı tercih eder ve böyle yaparak onun tüm geçmişini, kederini, politik düşüncelerini ve başarısız düşlerini kabul eder. Bu, Yunan tarihinin karanlık yanına yapılan ve yolların mitlerle aşıldığı bir yolculuktur.

Theo Angelopoulos üçlemesinin ilk filmi olan Ağlayan Çayır’da, 1919-1949 arasında yaşanan bir trajik hayat hikayesi anlatılıyor.Eleni, Odessa’da doğmuş fakat savaş döneminde annesi ve babasını kaybetmiştir. Eleni Alexis’in ailesi tarafından evlat edinilir ve aile Odessa’dan göç eder. Ağlayan Çayır, yeni bir kasabaya yerleşen aileyle beraber büyümeye başlayan çocukların, özellikle de Eleni’nin hikayesidir. Bu bir Yunan trajedisi diyen Angelopoulos, Eleni’yi (Troyalı Helen) bir simge olarak kullanmış. Bir kadının çocukluğundan başlayıp gençliğini, aşık oluşunu, sahip olduğu herşeyi kaybedip yeniden yalnız kalışını anlatıyor.Angelopoulos bu filmle, 2004 yılında Avrupa Film Akademisi Ödülleri’nden Eleştirmenler Özel Ödülü’nü kazandı.Theo Angelopoulos'un "Modern Yunanistan Üçlemesi"2004 Trilogia I: To Livadi pou dakryzi | Ağlayan Çayır2009 Trilogia II: I skoni tou Hronou | Zamanın Tozu2012 L'altro mare | Öteki Deniz (Yönetmen üçlemenin son filminin çekimleri sırasında motosiklet kazasında ölünce üçleme tamamlanamadı.)

Yunan asıllı Amerikalı yönetmen A, Roma'da hem kendisinin hem ailesinin öyküsünü anlatan bir film yapmaktadır. Öykü, İtalya, Almanya, Rusya, Kazakistan, Kanada ve ABD'de geçmektedir. Öykünün kahramanı Eleni, aşkın mutlak olduğunu iddia eder, mutlak aşka teslim olur.Theo Angelopoulos'un "Modern Yunanistan Üçlemesi"2004 Trilogia I: To Livadi pou dakryzi | Ağlayan Çayır2009 Trilogia II: I skoni tou Hronou | Zamanın Tozu2012 L'altro mare | Öteki Deniz (Yönetmen üçlemenin son filminin çekimleri sırasında motosiklet kazasında ölünce üçleme tamamlanamadı.)

Frantisek Vlâcil’in, 18. yüzyıl Bohemya ormanlarında geçen, iddialı ve çok katmanlı ortaçağ epiğinin teması, paganizmden Hıristiyanlığa geçiştir. Filmde, masum, manastıra bağlı klan liderinin önder kızının (Magda Vâsâryovâ), vahşi pagan savaşçısı Mikolos Kozlik’e (Frantisek Veleck) esir düşüşü ve cinsel sömürüye maruz kalışı anlatılır.Tamamlanması altı yıl süren, sembollere ve metaforlara vurgu yapan, hemen hemen üç saatlik eksiltili bir anlatıdır Marketa Lazarov. Vizyona girdiği ilk günden itibaren birçok dergi tarafından "afallatıcı bir iş, sıradan ticari sinemaya benzemeyen bir film" olarak tanıtılarak hak ettiği değeri de gördü. Savaş öncesi avangard romana dayanan ve Carl Theodor Dreyer, Akira Kurosawa ve Ingmar Bergman görselini anımsatan bu siyah-beyaz Gotik başyapıt, 1988 yılında, ülkedeki eleştirmenler ve sanayi önderlerinin bir araya geldiği bir panelde tüm zamanların en iyi Çek filmi seçilmişti. Şiirsel lirizmi ve tarihi filmleriyle tanınan Vlacil (1961’de çektiği The Devil’s Trap, karşı-Reform sürecini anlatırken, 1967 yapımı Vallery of the Bees’deki Çek kahramansa Tötonik bir şövalyedir), bu filmde aksiyon yüklü yüzeysel bir macera anlatımı yerine, sinematografisinden ve hikâyenin geçtiği dönemin tarihsel gerçekliklerinden hiç sapmadan, atalarının psikolojik ve tinsel dünyalarını derinlemesine çözümler. Bu yüzden Marketa Lazarov bir ahir zaman kâbusu gibidir: türünü ya da korku uyandırma sebebini sınıflandırmayacağımız bir sinematik şiirdir.

Ağustos 24, 1572, yaşananlar tarihe St. Bartholomew katliamı olarak geçer. Fransa topraklarını dehşet bir mezhepler savaşı kasıp kavurmaktadır. Barışı sağlamanın olası tek yolu soylular arasında gerçekleştirilecek zoraki bir evlilikten geçmektedir. Kral Charles ın kız kardeşi Margot ile Hugenot kralı Henri nin evlenmesi gerekmektedir.

Manderlay, Amerika'nın güneyinde, tenha topraklarda bulunan bir çiftliğin garip hikayesini anlatıyor. Grace ve babası, 1933 senesinde yerleşecek uygun bir yer bulmak üzere Dogville kasabasından, güneye doğru yola çıkarlar. Tesadüfen Alabama eyaletinde yolları Manderlay adında bir çiftlik köyüne düşer. Grace, kapısı zincirli bu köyün içinde, kölelik neredeyse bir asır önce kaldırılmamış gibi yaşayan beyaz sahipler ve zenci kölelerle karşılaşır. Babası, başkalarının işine karışmamasını tavsiye etse de Grace, kendi gibilerin elinde eziyet çeken kölelere bir vicdan borcu olduğunu düşünür ve bu kasabayı er veya geç özgürleştirmek için çiftlikte kalmaya karar verir.

Aynı anda 5 farklı taksi şoförünün, 5 farklı şehirde, yolcularıyla birlikte yaşadıklarından küçük birer kesit izliyoruz bu filmde. Jim Jarmusch yine tarzı gereği son derece yalın ve minimalist bir şekilde ele alıyor tüm karakterlerini.Sırasıyla Los Angeles, New York, Paris, Roma ve Helsinki'ye kamerasını uzatan Jarmusch; hayatın ayrıntılarıyla güzel olduğunu vurguluyor bir kez daha. Her karakterinin başka bir derdi ve yaşama amacı olan filmde, önemli oyuncularda boy gösteriyor.Winona Ryder'ın taksici rolündeki müthiş performansıyla ve ikinci öyküdeki karakterlerin doğallığı ve sempatikliğiyle filmin büyüsüne kapılıp; son öykünün vuruculuğuyla da mest olmuş halde filmi hafızanıza kazıyorsunuz.

Yaptığı resimlerin gözlerini boş bırakarak imzasını atan rakiplerinin aksine resimlerinin satılmasını kafaya takmayan ve zamanın zengin ressamlarının aksine beş parasız yaşayan, sosyetenin övgülerine rağmen onların ruhsuzluğunu yüzlerine en uygunsuz şekilde vurmaktan da geri durmayan fütursuz bir kişilik.

Puccininin eserine de ilham kaynağı olan 19. yüzyıl romanından (Scenes de la vie de boheme - Henri Murger) uyarlanan film, yoksulluk ve sanatsal takıntılara mahkum üç kaybedenin hikayesini anlatıyor: Arnavut ressam Rodolfo, oyun yazarı Marcel ve besteci Schaunard. Üçünün de problemleri aynıdır: kira ve yemek paraları yoktur ve farkedilmeleri için nafile bir çaba içindedirler. Bütün bunların arasında Rodolfo ve sakin, sürekli olarak perişan halde dolaşan bir kadın olan Mimi arasında gelişen bir ilişki son derece gerçek bir hal alır, özellikle de yoksulluk (ve Rodolfonun göçmenlik problemleri) onları ayırdığında.