960’ların başında, William S. Burroughs, cut-up tekniğini, matematikçi Ian Sommerville’in yardımıyla teypler üzerinde de denemeye başlamıştır. İkili, sokakta kaydettikleri sesleri, konuşmalardan aldıkları parçaları, müzikleri kesip birleştirerek, ses kayıt teknolojisinin, ve sesin zihin üstündeki etkisi üzerine deneyler yapmışlardır. Burroughs, ses kayıt aletlerinin tahakküme karşı bir silah olarak kullanılabileceğini söylemiştir. Örneğin bir gösteri sırasında, teyplerden verilecek silah, helikopter vs sesleri, bir karmaşaya yol açacak, ayaklanmaların boyutunu büyüterek, emniyet güçlerinin duruma müdahalesini sabote edecektir.Filmde ayrıca, 80’lerde doğan ve popüler olan siberpunk alt türünden izler görmek de mümkündür. Büyük şirketlerin sistemi yönetiyor olması fikri, Jager’ın monitörlerinden gözetlediği FM hakkındaki bilgileri yine monitörlere yansıyan bilgilerden öğrenmesi, sokağın (punkların) teknolojiyi kendi işlerine yarayacak şekillerde manipüle etmesi, Genesis P-Orridge’in bilgiyi herkese dağıtmak istemesi (“Bilgi özgür/bedava olmak ister” şiarı) ve genel olarak karanlık ve karamsar olan atmosfer siberpunk türüne göz kırpar.Decoder’ın politik söylemi, siyah beyaz, keskin ayrımlar içermektedir. H-Burger’ın ve Muzak şirketinin yöneticileri karikatürize edilmiş kapitalist/kötü adamlardır. FM ve punklar ise devrimci gerillalar… Fakat bu siyah-beyaz ayrım, filmin bir hiciv olarak etkisini artırmaktadır. O dönemde Batı Almanya’da (ve dünyanın diğer yerlerinde) sayıları git gide artmakta olan hamburger ve fast food zincirleri, kapitalizmin ve neoliberalist ekonomi politikalarının yayılışını, Muzak şirketi ise, sübliminal mesajlarla tüketimin nasıl körüklendiğini gösteren stereotipler olma işlevi görürler. FM ve punklar, kapitalizme, ve zihinsel tahakküme karşı savaşan anarşistlerdir.Final sahnesindeki kaos hali Reagan karşıtı gösteriler sırasında çekilmiştir. Klaus Maeck’in Jack Sargeant’a aktardığına göre, çekimler sırasında, ellerinde teyplerle kalabalığın içine karışan oyuncular ve teknik ekip, gösteri yapmakta olan gençlerin halihazırda ellerinde teyplerle, silah sesleri, helikopter sesleri, çeşitli müzikler çalarak karmaşa yaratmaya çalıştıklarını görürler. Hatta, işin daha da komik tarafı, bu eylemden haberdar olan polis, bir gece önceden evlere baskın yaparak teyplere, silah oldukları gerekçesiyle, el koymuştur. Decoder’ı ilginç kılan özelliklerden biri, bu noktada, hayatın ve kurmacanın kesişmesidir.

Yasalar ve suç hakkında bir makale yazan ve sıra dışı insanların, eylemleri insanlığın yararına gerekliyse suç işleyebileceği tezini öne süren Öğrenci Raskolnikow, çarpık bir kredi evi işleten yaşlı bir kadını ve onu yanlış zamanda ziyaret etme hatasını yapan kız kardeşini öldürür. Dostoyevki'nin ünlü klasiğinin ilk sinema uyarlaması.

Der Student von Prag, 1913 yapımı bir Alman sessiz korku filmidir. Film, Faust temasına dayanarak, bir öğrencinin (Balduin) aynadaki görüntüsünü bir şeytani büyücü olan Scapinelli'ye satmasını ve sonrasında bir kontese aşık olma çabasını anlatır. Korku türünün ilk örneklerinden biri olarak kabul edilmektedir.

Başkan, Ortadoğu'da bulunan ülkesini baskıyla kontrol eden bir diktatördür. Halk fakirlik içinde yaşarken ailesi lüks, şatafat içinde yaşamakta ve halkına şükretmesi gerektiğini söylemektedir. Yaşanan yoksulluk haber kanallarında hiç verilmemekte, ülke adeta bir refah ülkesi içinde gösterilmektedir. Ancak bir gün halkın içinde bir kıvılcım patlak verir ve isyan başlar. Yaşanan isyan sonucu iktidarını kaybeden ve başına ödül konan "başkan", ülkesinden kaçmak zorunda kalır. Başkan, iktidarı boyunca sürdürdüğü şiddetle şimdi kendisi baş başadır...Mohsen Makhmalbaf'ın yönettiği The President - Başkan, dünya prömiyerini Venedik Film Festivali'nde yapmıştı.

Okyanusun ortasında bir fırtına, mültecilerle dolu batmak üzere olan bir tekne ve tek başına bir kadın... Şubat ayındaki Berlin Film Festivali’nin Panorama bölümünde ilk gösterimini yapan Styx, 40 yaşlarında Avrupalı bir kadın doktorun hayal tatilinin mülteci kriziyle nasıl kesiştiğini anlatıyor. Rike, Cebelitarık’tan teknesiyle tek başına okyanusa açılıyor ve Ascunsion adasına doğru yola çıkıyor; ancak yolda feci haldeki bir mülteci teknesiyle karşılaşıyor. Düzenli, huzurlu, tasasız yaşamlarını sürdüren Avrupalıların hümanizmasının ve umudunun okyanus sularında çaresizlikle yok oluşunu izleyen Styx, olabildiğince az diyalog ve sürprizli senaryosuyla günümüzün en zorlu toplumsal sıkıntılarından birini serinkanlılıkla ele alıyor.

Jiro Taniguchinin mangasından uyarlanan filmde; bir çizgi roman yazarı olan Thomas Verniaz evinden çıkarak kazara çocukluğunu geçirdiği mahalleye gider. Burada aile mezarlığını ziyareti esnasında Thomas kendinden geçer. Uyandığında ise kendini 40 yıl öncesinde, 14 yaşında bulur. Ailesi hayatta ve bir aradadır. İlk zamanlar bunun bir rüya olduğunu sansa da zaman geçtikçe her şey yaşananların gerçek olduğunu hissetirecektir Thomasa. Artık Thomasın eline bir fırsat geçmiştir ve bu fırsatı kendilerini terk eden babasını ikna etmek için kullanacaktır. Gerçek ile rüya arasında gidip gelen Thomas parçalanan ailesini bir arada tutmayı kendine görev bilip bu uğurda mücadele edecektir.

Yedi yaşındaki Adrian, genellikle kültür ve klasik müzikle ünlü olan Salzburg'un yeraltı uyuşturucu sahnesinde büyümektedir. Annesi Helga, uyuşturucu bağımlılığı ve oğluna olan aşkı arasında kalmıştır. Buna rağmen Adrian, mutlu bir çocukluk geçirmiştir, her şeyin en iyisi. Ancak yetkililer ve çocuk esirgeme kurumları Helga'nın bağımlılığını öğrendiklerinde sınırları zorlanır.

Dublin’de iki yaşlı kız kardeş, yeniyılın hemen ertesinde bir davet verir. Görünürde herkes çok eğlenmektedir: Güzel bir ziyafet sofrası, sohbetler, müzik ve dans, davetlileri birbirine yakınlaştırır. Konuklar arasında ev sahiplerinin yeğeni olan Gabriel ve karısı Gretta da bulunur. Ancak dinlediği hüzünlü bir şarkı Gretta’ya kocasıyla paylaşmadığı bir sırrı hatırlatacaktır. Gecenin sonunda açığa çıkan bu sır yüzünden, Gabriel sadece eşiyle olan ilişkisini değil, yaşamın ve ölümün anlamını da sorgulayacaktır.Yönetmen John Huston, pek çok eleştirmene göre İngilizce yazılmış en önemli kısa öykü olarak tanımlanan James Joyce’un 'Ölüler' adlı eserini, senarist oğlu Tony ile birlikte neredeyse kelimesi kelimesine beyazperdeye aktarmıştır. 'Ölüler' Oscar ödüllü büyük bir yönetmenin en başarılı filmlerinden biri olmakla kalmıyor, aynı zamanda son filmi olarak kişisel bir veda anlamı da taşıyor.

Will Graham işinde oldukça yorulmuş olan bir adamdır. Onca yılın üstüne artık üzerinden bir kamyon geçmiş gibi hissetmektedir ve FBI'dan emekli olmak için hazırlanmaktadır. Ancak şehirde terör estiren bir canavarın varlığı üzerine görevine yeniden çağrılır. Asıl adı Francis Dollarhyde olan bu caninin lakabı Kızıl Ejder'dir. Sıradaki hedefi ise Reba isimli genç bir kız olacaktır. Will Graham, gerekirse Hannibal Lecter gibi eski bir düşmanın desteğini dahi alarak bu suçluyu yakalamaya kararlıdır.

Alman askerleri Paris’in hemen dışındadır. Gerog, Weidel adlı bir yazarın eşyalarını ulaştırmak için yola çıkar ve Marsilya’ya ulaşır. Fakat şehre geldiğinde Weidel’in işkence korkusundan intihar ettiğini öğrenir. Artık eşyaları ona kalmıştır. Bunların içinde bir roman taslağı, bazı mektuplar ve Meksika Elçiliği’nin vize güvencesi vardır. Sadece ayrılacaklarını kanıtlayabilenler bir liman kentinde bulunabilir ve bu da potansiyel bir ülkeden giriş iznidir. Georg, koşullar gereği Weidel’in kimliğine bürünür. Şehirden ayrılmak için onay beklediği sırada birçok mülteci ile ilişki kuran Georg’un, gizemli Marie ile tanışınca tüm planları değişir.