Yönetmen Goran Markovic'in kendi çocukluk anılarından yansımalar içeren Tito i Ja (Tito and I) - Tito ve Ben, Tito Yugoslavya'sının sakin günlerinde, 1950’li yıllarda geçiyor. Filmin başında Zoran adlı 10 yaşındaki tonton bir çocuğun aile yaşamını bütün ayrıntılarıyla izliyor, ardından ülkenin kırsal kesiminde uzun bir yolculuğa çıkıyoruz. Zoran, Tito’yu ‘anne babasından bile daha çok’ sevdiğini anlatan şiiri sayesinde, gözüne kestirdiği kızın da katılacağı yarışmayı kazanmış ve Mareşal’in memleketi Kumroveç’e gidecek yürüyüş ekibine seçilmiştir. Ne var ki, ekibin başında düzen-nizam düşkünlüğüyle Stalin’e bile rahmet okutan bir öğretmen vardır...Goran Markoviç, tıpkı Paskaljeviç, Kusturica ve Sdrjan Karanoviç gibi Yugoslav sinemasının ‘Çek Ekolü’nden geliyor; yani Prag’daki ünlü sinema okulu FAMU’da yetişenler arasından. Filmlerinde ülkelerine belli bir mesafeden bakmaya çalışan sinemacıların, daha çok buradan mezun olanlar arasından çıkması bir tesadüf değil. Nitekim Markoviç’in yapıtları, hep kendi toplumuna ve o toplumun bireylerine farklı açılardan tutulmuş birer ayna gibidir.Filmin çekimlerinin, Yugoslavya’da iç savaşın ilk kıvılcımlarının çaktığı döneme denk gelmesi ise kaderin garip bir cilvesi olarak kaldı. Miloseviç’e ve temsil ettiği şeylere en başından beri muhalif konumunu koruyan Markoviç, Tito ve Ben’i çektikten sonra, ülkesinin karanlık bir tünele girdiğine ve artık istediği gibi film çekemeyeceğine kanaat getirdi. Bu dönemde, düşlediklerini daha özgürce gerçekleştirebileceği tiyatroya yöneldi.

John Sayles'in yönettiği 1992 yapımı Passion Fish - İhtiras Balığı, geçirdiği kaza sonucu belden aşağısı felç olan May-Alice Culhane ile onun bakımını üstlenen Chantelle'in öyküsünü konu ediniyor.

Polis memuru Antonio, Rosetta ve erkek kardeşi Luciano'yu Milano'dan Sicilya'daki bir yetimhaneye götürmekle görevlidir. Çocukların anneleri 11 yaşındaki Rosetta'yı fuhuş yapmaya zorladığı için tutuklanmıştır. Antonio ve çocukların başta mesafeli olan ilişkileri zamanla değişecek ve birbirlerinin geçici birer dostu olacaklardır.Gianni Amelio'nun yönettiği Il Ladro Di Bambini (The Stolen Children) - Çocuk Hırsızı, Cannes Film Festivali'nde iki ödül birden kazanmıştı. Filmin toplam 18 ödülü bulunuyor.

Oscar ödüllü oyuncu ve yönetmen Robert Redford'un yaşanmış bir öyküden yola çıkarak çektiği bu film, babalar ve oğullarını konu alır. Sevginin varolduğu fakat duyguların açığa vurulmadığı bir ailede yetişen iki erkek kardeş, Norman ve Paul, kendilerine değişik yollar çizme çabasındadırlar. Kuralcı bir din adamı olan babalarıyla çıktıkları balık avları onları doğaya yakınlaştırsa da birbirlerini tam olarak anlamalarına yardımcı olamaz. Sonunda iki genç babalarına baş kaldırır; Norman eğitimine evden uzakta bir üniversitede devam eder, Paul ise Montana'da kalır ancak içki ve kumar dolu yıkıcı bir yaşam sürer. Aradan geçen yıllar aile bağlarını zayıflatsa da, onların hikâyesindeki ipuçları hala balık avlama sanatının gizeminde yatar.Montana'da büyüleyici manzaralar eşliğinde anlatılan bu şiirsel öykü, hayatın ritmini yakalıyor. Yönetmen Redford, kendi duygularının derinliğini yansıtamayan insanların hislerini bu filmde başarıyla aktarıyor..

Anne karnındayken bile soğan kokusundan etkilenerek ağlayan Tita’nın ve ablasının evlendiği Pedro’ya olan aşkının, yemek tarifleri ve mutfak öyküleri arasında anlatılan öyküsü. 1989 yılında Meksikalı yazar Laura Esquivel tarafından yazılan romandan uyarlanmış. Romanın ve filmin original ismi “çikolata için gereken su gibi” gibi bir anlama geliyor.

Bir yolcu gemisinin içerisinde yolculuk etmekte olan bir İngiliz çift, seyahat sırasında Oscar isimli gizemli bir adamla karşılaşırlar. Oscar, tekerlekli sandalyeye mahkum olan ve ilginç hikayeleri olan samimi bir adamdır. Tanıştıkları an itibarıyla Nigel'e, kendisi için son derece önemli olan bir anısını anlatmaya başlar. Oscar, vakti zamanında tanışmış olduğu ve kendisini oldukça etkileyen bir kadınla aralarında geçen ilişkiyi anlatmaktadır. Oscar'ın anlattıkları Nigel'i iyiden iyiye etkilemeye başlar. Bu hikayenin başrolü olan kadının da kendileriyle aynı gemide olması ise bir hayli ilginç bir durumdur.Rosemary'nin Bebeği, Chinatown ve The Tenant gibi türünün başyapıtları haline gelen eserlere imza atan Roman Polanski'nin yönetmenliğini yaptığı film saplantılı bir aşk öyküsüne odaklanıyor.

Film bizi, ressam Antonio Lopez’in evinin bahçesindeki ayva ağacını resmetme hikayesine ortak ediyor. Ayva ağacının meyvesinin olgunlaştığı güz zamanında başlayan resmetme sürecinde arzu ettiği dik ışığı alamayan ressamın ışığı, zamanın akıp mevsimin kışa dönmesiyle birlikte daha da yitiyor. İyice olgunlaşan ağacın hızlı bir değişim sürecine girmesine, resim tekniğinde değişikliğe giderek karşılık vermeye çalışan Antonio Lopez’in tutkuyla çabalamasının resmi, Victor Erice tarafından yapılıyor.Ayva ağacının resmediliş sürecini oldukça saf bir sinema diliyle vermeye çalışan Victor Erice, filme dahil olan diğer ressamlar ve radyo programları sayesinde bir döneme ışık tutmayı da ihmal etmiyor.Cannes Film Festivali’nde FIPRESCI ve Jüri Özel Ödülü’nün sahibi olan El Sol Del Membrillo (Quince Tree of the Sun) - Ayva Ağacı Güneşi, toplam 8 ödül kazanmış bir yapım.

John Steinbeck'in klasik yapıtı Oscar adayları John Malkovich (Being John Malkovich) ve Gary Sinise'nin (The Green Mile) başrolleri paylaştığı bu güzel ve etkileyici filmde canlanıyor. İki Oscar ödülü sahibi Horton Foote'un adaptasyonu ve Sinise'nin yönettiği film herkesin görmesi şart olan 'kusursuz bir mucize' En iyi arkadaşlar Lennie (Malkovich) ve George (Sinise) Ekonomik kriz döneminde kendilerini California'da işsiz bulurlar. Buldukları işleri ise Lennie'nin çocuksu zihni sebebiyle kaybetmektedirler. Tyler Çiftliği'nde işe alındıklarında, patronun kötü kalpli erkek çocuğu Curley'nin (Casey Siemaszko) sıkı disiplinine karşın işlerinde başarılı olurlar. Fakat dünyaları, Curley'nin mutsuz eşi (Sherilyn Fenn, Twin Peaks) Lennie'nin acıma duygularına mağruz kaldığında paramparça olur. Artık George'un da acıma duygularıyla bir karar vermesi gerekmektedir

Felicie ve Charles çok hızlı ama ciddi bir tatil aşkı yaşarlar. Birbirlerine verdikleri adreslerde yaşanan bir karışıklık nedeniyle bir daha görüşemezler, beş sene sonra Noel zamanında Felicie soğuk Paris'te annesi ve kendisine o yazdan hatıra kızıyla yaşamaktadır. Kmi erkek arkadaş olarak seçmesi gerektiğine karar verememektedir ve kuaför Maxence ve entellektüel Loic arasında gidip gelmektedir. Ancak ikisine de bağlanamaktadır çünkü Charles'in hatırası her şeyin üzerinden kendini ona göstermektedir.

Varoluşçu bir bunalım yaşayan bir insan ile ilgili acımasız sertlikte bir karakter çözümlemesi olan filmde gelmiş geçmiş en yoz polis portresi çiziliyor. Başkasının parasıyla bahis oynayan, hırsızlara, arsızlara, yolsuzlara gözyuman, alkol, eroin ve bilimum uyuşturucuyla kafayı çekip fahişelerle birlikte olan, kısaca yolsuzluğun dibine vuran bu polisi Harvey Keitel canlandırıyor. İflah olmaz bir tutkunun pençesinde kendi koyduğu ahlak kurallarıyla dürüstlük ve namus kavramlarını yeniden tanımlayan ve kendi dinini yaratan bir karakterin öyküsü olan film 20. yüzyılın en dini filmlerinden biri olarak kabul ediliyor.