The Man Who Planted Trees ( Ağaç Eken Adam ), Academy Award for Best Animated Short Film ( En İyi Kısa Animasyon Filmi Akademi Ödülü ) nü kazanan 56. çizgi filmdir.L'homme qui plantait des arbresL'homme que plantava darbresThe Man Who Planted Trees'in konusu ise: Issız kalmış bir vadiyi kendi elleriyle ağaçlandırma çabasına girişmiş bir çobanın ( Elzeard Bouffier ) hikayesi. Issız kalmış, ekosistemi çökmüş bir alanı 30 yılda tekrar eski güzel günlerine döndürmeye çalışan çoban ve çabasını izleyeceksiniz.The Man Who Planted TreesBir Duyarlılık ÖyküsüYaşamını doğanın düzenine bırakmış ve öyle sürdürmüş bir adam. Milyonlarca tohum ekip yüzbinlerce ağacın doğduğunu gözlemek. Yüce bir hassasiyet, büyük bir sebat, güzel bir umut... Hepsi insanlık içindi. İnsanlık savaşta can çekişirken bile o hala umutlarının yeşermesini bekliyordu.Ağaç Eken AdamIssız bir bölgede çobanlık yapan Elzeard Bouffier'in, 30 yıllık bir süre içinde viran bir toprağı, tek başına orman haline getiren hikayesini, onu ziyaret eden bir gezginin ağzından dinliyoruz...''Uzun yıllar evvelinde bir geziye kalkıştım. Turistlerin bilmediği dağ yollarında, Alp Dağları'nın Provence'a uzandığı bölgede dolaştım. Yürüyüşe çıktığım bu terk edilmiş bölge, göz alabildiğine uzanan çorak topraklardan ibaretti. Deniz seviyesinden 1200 ila 1300 metre yükseklikteki bu topraklarda sadece yabani lavanta yetişiyordu. Bölgeyi en geniş noktasından geçmeye karar vermiştim. Üç günlük yürüyüşten sonra kendimi, ıssız bir yerde buldum. Rüzgar ve yağmurun aşındırdığı çatısız evler ve devrilmiş çan kulesiyle şapel, hayatın sürdüğü bir köydeki evle ve kiliseler edasıyla ayaktaydı. Ama yaşam onları çoktan terk etmişti.'' diye devam ederken Elzeard Bouffier adında bir çobana rastlar. Önce çocuğunu daha sonra da eşini kaybetmiş bu yaşlı adam, toprağın çıplaklıktan öleceğini düşünür ve sürekli ağaç dikmektedir.The Man Who Planted TreesThe Man Who Planted Treesİnsanlık birinci ve ikinci dünya savaşlarıyla meşgulken diğer insanlardan uzak izole bir hayat süren, savaş dahil dış dünyanın tüm gündelik meselelerine ilgisiz bir yaşlı çobanın hikayesi.The Man Who Planted TreesHer biri teker teker elde çizilen ( kuru boyalarla hazırlanmış ) ve tekrar etmeyen, teknolojinin nimetlerinden yararlanmayan karelerden oluşuyor The Man Who Planted Trees ( Ağaç Eken Adam ). 30 dakikanın her anını dolduran ve baştan sona hiç kesintiye uğramıyormuş gibi aka büyüleyici, hipnotize edici bir hareketli tablo karşınızdaki eser. Tüm bu emeğin ve özenin sonucu insana yarım saat boyunca yeryüzündeki cenneti yaşatan, animasyon tarihinin en iyileri arasında gösterilebilecek bir film.The Man Who Planted TreesL'homme qui plantait des arbresL'homme qui plantait des arbresFransız yazar Jean Giono tarafından 1953 yılında yayınlanan L'homme qui plantait des arbres adlı kitabından uyarlanan film; Çalışmak, çabalamak, özen göstermek, kendini adamak, çıkar gözetmemek, her şeye rağmen pes etmemek, her ne yapıyorsan karşılık beklemeden yapmak, sabretmek üzerine.. Tek bir insanın isterse dünyayı nasıl da daha güzel bir yer haline dönüştürebileceğiyle ilgili.''Tek bir...

Dublin’de iki yaşlı kız kardeş, yeniyılın hemen ertesinde bir davet verir. Görünürde herkes çok eğlenmektedir: Güzel bir ziyafet sofrası, sohbetler, müzik ve dans, davetlileri birbirine yakınlaştırır. Konuklar arasında ev sahiplerinin yeğeni olan Gabriel ve karısı Gretta da bulunur. Ancak dinlediği hüzünlü bir şarkı Gretta’ya kocasıyla paylaşmadığı bir sırrı hatırlatacaktır. Gecenin sonunda açığa çıkan bu sır yüzünden, Gabriel sadece eşiyle olan ilişkisini değil, yaşamın ve ölümün anlamını da sorgulayacaktır.Yönetmen John Huston, pek çok eleştirmene göre İngilizce yazılmış en önemli kısa öykü olarak tanımlanan James Joyce’un 'Ölüler' adlı eserini, senarist oğlu Tony ile birlikte neredeyse kelimesi kelimesine beyazperdeye aktarmıştır. 'Ölüler' Oscar ödüllü büyük bir yönetmenin en başarılı filmlerinden biri olmakla kalmıyor, aynı zamanda son filmi olarak kişisel bir veda anlamı da taşıyor.

Her gün evinden en yakındaki tren istasyonu olan Tokyoda'ki Shibuya İstasyonu'na kadar ve gene istasyondan evine kadar sahibi Prof. Uenoya eşlik edip,onu uğurlayan ve karşılayan;Ueno vefat ettikten sonra da istasyonda kendisinin dönüşünü beklemeye devam eden ve şimdi Shibuya İstasyonunun önünde bakır bir heykeli bulunan sadık köpek Haçikonun gerçek hikayesinden esinlenen bir yapıt. Sahibini özlemle beklemekten vazgeçmeyen Haçinin bütün Japon vatandaşları duygulandırdığı meşhur bir eserdir.

Pulitzer ödüllü oyun yazarı ve senarist David Mamet, bu sinsi ve acımasız gerilim filminin yönetmen koltuğuna ilk kez oturuyor. Lindsay Crouse, bir kumarbaza olan borcunu ödeyerek müşterisine yardım etmek isteyen çok satan bir yazar ve terapisti canlandırıyor. Çekici kumarbaz (Joe Mantegna) ile tanıştıktan sonra, onu yüksek bahisli aldatma dünyasına çekerken kendi takıntıları da devreye girer. Mamet'in müdavimlerinden oluşan bir oyuncu kadrosunun keskin diyaloglarıyla dolu olan Oyun Evi, psikolojik açıdan keskin olduğu kadar dönemeçlerle dolu, bir sonraki hedefini hedefleyen kariyer sahibi bir dolandırıcının soğukkanlı hesaplarıyla anlatılan zengin bir karakter çalışması.

Bir ailenin hikayesi: Sorunlar, evlilik, vergiler, intikam, dostluk, ordu ve çok daha fazlası.

Videoya doymuş toplumumuzda insani duyguların yer değiştirmesine duygusal açıdan kısıtlı bir bakış. Van düzenli olarak büyükannesini köhne bir huzurevinde ziyaret etmektedir. Babası rehberlik için telefon seksine bel bağlarken, ev yapımı pornografiyle daha mutlu zamanlara ait aile videolarını silmektedir. Van büyükannesini ve annesinin anılarını zamanında kurtarabilecek midir?Egoyan'ın ikinci filmi Family Viewing (1987), bir ailenin aşk üçgenini ve müstehcen ev videolarını özgürleştirici bir şekilde inceleyerek, kopuş, arzu ve röntgencilik tematik kaygılarını daha sıkı bir şekilde ortaya çıkardı. Film, Egoyan için dördü En İyi Film, Yönetmenlik, Senaryo ve Kurgu (Bruce McDonald ile paylaştığı) olmak üzere sekiz dalda Genie'ye aday gösterildi. Family Viewing ayrıca 1987 Toronto Festivalleri'nde (şimdiki Toronto Uluslararası Film Festivali) En İyi Kanada Filmi seçildi ve Berlin ve Locarno film festivallerinde ödüller kazandı.

Amerikalı mimar Kracklite, oval yapılarıyla ünlü Fransız mimar Boullée'nin bir sergisini denetlemek üzere İtalya'ya gelir. Kendini yorulmak bilmeden projeye adayan Kracklite'ın evliliği de sağlığıyla birlikte hızla bozulur.

Gözüpek vergi müfettişi Ryoko Itakura, gözünü yıllardır mal varlığının gerçek boyutunu Japon yetkililerden saklamayı başaran, milyoner olduğundan şüphelenilen ve saat başı çalışan köhne oteller zincirinin sahibi olan gizemli ve çapkın Hideki Gondo'ya diker. Itakura ve Gondo çok geçmeden kendilerini karmaşık, hicivli bir zekâ savaşının içinde bulurlar.

ASSA, seksenli yılların ortasında, kış mevsiminde Kırım'da geçiyor. Genç bir müzisyen (Bananan) mafya babasının (Krymov) genç metresine (Alika) aşık olur. Paralel öykü çizgisi 18. yüzyıldaki bir suikast planını içerir.

İkinci Dünya Savaşı'nda Yeni Gine seferine katılan 62 yaşındaki Kenzo Okuzaki, Japon garnizonu kuşatılmışken işlenen zulümlerin, özellikle de birliğindeki iki Japon erin açıklanamayan bir şekilde öldürülmesinin ardındaki gerçeği bulmak için hayatta kalanlar ve akrabalarıyla görüşmeler yapmak üzere yola çıkar.