The Big House (1930), George W. Hill’in yönettiği, hapishane yaşamının zorlu gerçeklerini ve mahkumlar arasındaki dinamikleri gözler önüne seren güçlü bir drama. Film, bir adamın cezaevindeki yaşamına uyum sağlama çabalarını ve kaçış planlarını işlerken, hapishane sisteminin insan doğasını nasıl şekillendirdiğini sorgular. Chester Morris, Wallace Beery ve Robert Montgomery’nin etkileyici performanslarıyla dikkat çeken yapım, aynı zamanda sesli sinema döneminin erken örneklerinden biri olarak öne çıkar. **The Big House**, sert atmosferi, gerçekçi yaklaşımı ve toplumsal eleştirileriyle hem dönemi için çığır açıcı bir yapım olmuş hem de hapishane filmleri türünün temel taşlarından biri haline gelmiştir.

**Earth (1930)**, Ukraynalı yönetmen Alexander Dovzhenko’nun, insanın doğayla ve toplumsal değişimle olan ilişkisini epik bir şiirsellikle ele aldığı bir Sovyet sinema klasiğidir. Film, bir köyün kolektivizasyon sürecini ve bu süreçte yaşanan çatışmaları anlatırken, insan emeğini, tarımın ritmini ve doğanın gücünü büyüleyici görsellerle yüceltir. Dovzhenko’nun sembolik anlatımı ve yenilikçi sinematografisi, hem bireysel hem de toplumsal dönüşümü derin bir estetikle işler. **Earth**, yalnızca bir propaganda filmi değil, aynı zamanda yaşamın döngüsüne, ölüm ve yeniden doğuşa dair zamansız bir meditasyondur. Sovyet avangart sinemasının en önemli örneklerinden biri olarak, sinema tarihindeki yerini korumaktadır.

Meşhur Groucho Marx, Kaptan Geoffrey Spaulding rolünde! Sosyetik Mrs. Rittenhouse’un evinde Spaulding’in şerefine bir parti verilmektedir ancak parti sırasında değerli bir resim çalınır. Film bu noktadan sonra komedi skeçleri, kelime oyunları ve görsel espriler ile dolu çılgın bir maceraya dönüşür.

Lem ailesinin Minnesota’daki çiftliklerinde yetiştirdiği buğdayı satmak için Chicago’ya gider. Orada garson Kate ile tanışır. Lem çiftliğe geri dönmeden once birbirlerine aşık olur ve evlenirler. Lem’in annesi ve kız kardeşi Kate’i kabul eder ama oğluyla para için evlendiğini düşünen babası etmez. Çiftliğe biçiciler gelince Kate’e alırlar. Lem olayı yanlış anlar ve Kate’in de onlarla ilgilendiğini düşünür. Kate üzüntü içinde çiftlikten ayrılır. Lem ise peşinden onu bulmaya gider...

Dünya savaşları arasında Paris'in gecekondu mahallelerinde yaşayan yoksul sokak şarkıcısı Albert, güzel Rumen göçmen Pola'nın özlemini çekiyor. Pola'nın erkek arkadaşı, yerel serseri Fred, Albert'in kadınına olan sürekli ilgisini kıskanmaya başlar ve talihsiz müzisyeni kendi küçük suçlarından biri için suçlar. Ancak Albert, Fred'in suçu nedeniyle hapisteyken Pola, Albert'in sadık en yakın arkadaşı Louis'e aşık olur.

Polis, Diana Baring adındaki aktrisi arkadaşının ölü bedeninin yanında bulur. Tüm kanıtlar, cinayetten sorumlu olarak Diana’yı işaret etmektedir. Diana yargılanır ve mahkeme sona erdiğinde mahkum edilir. Bir jüri üyesi olan John Menier’in aklından geçenler ise farklıdır. O aslen Diana’nın erkek arkadaşından şüphelenmektedir. Söz konusu şüpheli ise elbise giyerek akrobat olarak çalıp para kazanan birisidir. Bu şüpheyi aydınlığa kavuşturmak zorundadırlar. Bedeli ya da sonuçlar her ne olursa olsun...

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1930 yapımı Rakudai Wa Shitakeredo (I Flunked, But...), bir üniversite öğrencisi ve okul arkadaşlarının kopya çekerek sınavları geçmeye çalışmasının öyküsünü konu ediniyor.

Kenji, dövüşmekten ve içmekten hoşlanan, küçük çaplı işler yapan bir hırsızdır. Ancak sade ve iyi kalpli Yazue'ye aşık olduğunda kendisinin gerçekte nasıl biri olduğunu keşfeder, 'Namuslu biri olana kadar' onu görmemeye karar verir. Ama geçmişten kurtulmak o kadar kolay değildir...

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1930 yapımı Sono Yo No Tsuma (That Night's Wife), hasta bir kızı olan çaresiz bir adamın, kızını kurtarmak için soygun yapmaya karar vermesini konu ediniyor.

Bir kadın ve erkeğin birbirine duydukları yüce tutkular, aşka dönüşmüştür. Ancak bu aşkın önüne devasa kurumsallıklar adeta taş duvar örecektir. Zira aileleri, kilise ve burjuva sosyetesi çiftin arasındaki tutkulu ilişkiyi devamlı surette engellemeye çalışacaktır.Sinema tarihinin en özgün yönetmenlerinden Luis Bunuel'in ilk uzun metrajlı filmi olan L'âge D'or (The Golden Age) - Altın Çağ, aynı zamanda Bunuel'in gerçeküstü akımına yön veren sanatçı Salvador Dali ile beraber çalıştığı son filmi olacaktır. Zira Salvador Dali, İspanya İç Savaşı sonrasında diktatör Franco'nun faşist yönetimini desteklediğini açıklaması sonrası Dali'nin arası hem marksistlerle hem de Bunuel ile kopacak ve bir daha düzelmeyecektir.Bunuel bu filminde daha sonra sık sık yapacağı gibi din, kutsal aile ve burjuvanın ideallerini, cinselliğin; yavan sözlerin, fantezilerin ötesinde yatan dört duvar arasına sıkıştırılmış kanlı gerçekliğini irdelemiş, aynı zamanda insanlığın ve kapitalizmin iki yüzlülüğünü sinemaya rahatlamak, uyuşmak ve aptallaşmak için gelen seyircinin yüzüne çarpmıştır. Bu kadar sert bir filmin tepkisiz kalması mümkün olmayacağından filmin gösterildiği bir kaç salonun yakılması sonucu film bir daha gösterilememiş ve 50 yıl boyunca yasaklı kalmıştır. Film, Luis Bunuel ölmeden kısa bir süre önce ancak tekrar gösterilebilmiştir.