Ju Dou, Çinli yönetmenler Zhang Yimou ve Yang Fengliang tarafından yönetilen Çin yapımı bir drama filmi. Hikaye, 1920’lerin Çin kırsalında geçiyor ve zorba bir fabrikatör olan Jinshan’ın (Li Wei) üçüncü eşi Ju Dou (Gong Li) ile yeğeni Tianqing (Li Baotian) arasında gelişen yasak aşkı anlatıyor. Filmde, Jinshan, Ju Dou’ya sürekli kötü muamelede bulunur ve onu hapsederek fiziksel şiddete maruz bırakır. Bu süreçte Ju Dou, Tianqing ile yakınlaşır ve ikili arasında tutkulu bir aşk başlar. Bu yasak ilişkinin ortaya çıkması üzerine, toplumsal baskılar ve ahlaki değerler nedeniyle karakterler trajik sonuçlarla karşı karşıya kalır.Ju Dou Çin Sineması’nın baş yapıtlarından biri kabul ediliyor. 1920’lerin Çin kırsalında geçen hikaye, yasak aşk, sadakat tutku, intikam ve kader temalarını işlerken, dönemin toplumsal ve ahlaki değerlerine eleştirel bir bakış sunuyor. Çin toplumunun geleneksel değerlerinin aşk ve bireysel özgürlüğün önündeki koyduğu engeller, filmin ana temasını oluşturuyor.Filmde Gong Li (Ju Dou) ve Li Baotian (Tianqing) gibi oyuncuların başarılı performansları, karakterlerin duygusal çatışmalarını ve içsel mücadelelerini inandırıcı ve dokunaklı bir şekilde perdeye yansıtıyor. Özellikle Gong Li’nin güçlü ve çarpıcı performansı, seyirciye Ju Dou karakterinin yaşadığı zorlukları ve duygusal dönüşümü mükemmel aktarıyor..“Ju Dou” etkileyici sinematografisi, özellikle renk kullanımıyla dikkat çeken bir yapım. İpek fabrikasının parlak renkleri ve kontrastları hikayeye simgesel bir boyut kazandırıyor. Yönetmen Zhang Yimou her filminde olduğu gibi, bu filmde de renklerin ve ışığın kullanımı büyük önem veriyor. Renkler, karakterlerin duygularını ve filmin atmosferini yansıtan önemli bir unsur olarak kullanılıyor.Çin ‘arthouse’ sinemasına yabancı olan seyirciler için filmin ağır temposu ve Ju Dou’nun karşı karşıya kaldığı duygusal ve fiziksel şiddetin acımasızlığı zorlayıcı gelebilir. Bununla birlikte film, Çin Sineması’nın sonraki dönemdeki yükselişinin habercisi gibi. “Ju Dou” seyirciyi zorlayan, düşündüren ve seyirci üzerindeki etkisini uzun süre devam ettiren bir film.“Ju Dou”, Çin’deki sansür otoriteleri tarafından politik olarak hassas olarak değerlendirildi ve filmin gösterimi ülkede yasaklandı. Çin hükümeti bu filmin Oscar’a aday gösterilmemesi için lobicilik yaptı. Engellemelere rağmen film büyük övgüler aldı ve katıldığı tüm festivallerde başarılar elde etti. 1991 yılında En İyi Yabancı Dilde Film dalında Oscar adayı olan ilk Çin filmi olarak tarihe geçti. Film, Cannes Film Festivali’nde Altın Palmiye için yarıştı ve büyük beğeni topladı. Bu başarılar, yönetmen Zhang Yimou ve başrol oyuncusu Gong Li’nin kariyerlerinden dönüm noktası oldu.

Çin'de iki maden işçisi, kolay yoldan büyük paralar kazanmak için akıl almaz bir yöntem kullanırlar. Başladıkları her yeni işte gözlerine kestirdikleri birini öldürüp kaza süsü verdikten sonra, ölenin akrabası olduklarını iddia ederek patronlardan sus payı olarak yüklü miktarda para almaktadırlar. Son yapacakları işte köylü bir saf delikanlıyı kurban seçerler, ancak işler hiç bekledikleri gibi gitmeyecektir...Li Yang’ın yönetmenliğini yaptığı, madenciliğe ve Çin’deki istihdam koşullarına eleştirel bir gözle bakan yeni kara film Mang Jing (Blind Shaft) - Kör Kuyu, Çin’de bir süreliğine yasaklanmıştı. Hem de uyarlandığı Liu Qingbang’in romanı Shen Mu (Sacred Wood) Çin’de edebiyat ödülü kazanmasına rağmen. Film yine de Berlin Film Festivali’nde Gümüş Ayı başta olmak üzere birçok festivalden ödül kazanmayı başardı. Ülkemizde ise 2004 yılında 23. Uluslararası İstanbul Film Festivali’nde gösterilmişti.

Komik, dürüst, bekar bir mucit olan Qin Fen, erkek arkadaşının ihanetinin acısını çeken Smiley adında bir kızla tanışır. Hokkaido'ya seyahat ederler, Smiley'nin kalbindeki acıyı iyileştirmesine yardım etmeye çalışır ve ikisi de yolculuk sırasında yavaş yavaş gerçek aşklarını ve hayat kurtuluşlarını bulurlar.

Çin Kültür Devrimi sırasında, çalışma kampındaki bir mahkum, yıllardır görmediği kızının görüntülerini içeren bir filmi bulmak için kamptan kaçar. Yakınlardaki bir köyde, bu filmi arayan evsiz bir kızla karşılaşır. Film, onların beklenmedik arkadaşlıklarının zeminini hazırlayacaktır.

1937 yılında Çinde, ikinci Çin-Japon savaşı sırasında, bir cenaze, bir rahip, John defin hazırlamak için Nanjingdeki Katolik kilisesine gelir. Vardıklarında kendisini yalnız yetişkin manastır kız öğrencileri ve Yakın bir yerde genelev fahişelerden oluşan bir grup arasında bulur. Her iki grubun arasında kendini istemediği bir pozisyonda bulsada, işgalci Japon ordusunun dehşet koruyucusu, fedakarlık ve onurun anlamını keşfeder.

Çinin küçük yoksul bir köyünde ilkokul öğretmeni izin alınca yerine küçük bir kızı (Wei Minzhi) geçici öğretmen olarak atar. Bu utangaç genç kız, öğrencilerinden biraz daha büyüktür ve yoksulluk içinde kıvranan ailesine yardım edebilmek için bu görevi kabul etmiştir. Öğretmenine verdiği sözü yerine getirebilmesi için, tüm öğrencilerin okula devam etmesini sağlaması gerekmektedir. Film, küçük öğretmenin 28 öğrencisinin her birini okulda tutma çabalarını anlatıyor. Zhang Yimou’nun en yalın ve etkileyici filmlerinden biri.

Çin, Tang Hanedanlığının sonları, 10. yüzyıl. Chong Yang Festivali’nin gecesinde Saray altın çiçeklerle dolmuştur. İmparator (Chow Yun Fat) beklenmedik şekilde ortanca oğlu Prens Jai (Jay Chou) ile döner. Bahanesi tatilini ailesiyle geçirmektir, ama İmparator ile rahatsız İmparatoriçenin arasındaki soğukluktan, bu samimiyetsiz görünmektedir. Yıllar boyunca, İmparatoriçe ve üvey oğlu Veliaht Prens Wan (Liu Ye) arasında yasak bir ilişki vardır. Tuzağa kısıldığını hisseden Prens Wan İmparatorun doktorunun kızı olan gizli aşkı Chan (Li Man) ile saraydan kaçmanın hayallerini kurmaktadır. İmparatorun da aynı şekilde gizli kapaklı planları vardır; İmparatorun Doktoru (Ni Dahong) onun entrikalarını bilen tek kişidir. Yaklaşan tehlikenin farkına varan İmparator doktor ve ailesini saraydan uzak bir bölgeye yerleştirir.

Tokyo Drifter'ın sonundaki cesur renkli, stilistik olarak minimalist görünümü, Jacques Tati'nin Playime'ı gibi bir şeyin sert köşeli set tasarımını aldığınızda ve bunu insanların emek olarak sömürülmesine odaklanan bir bilim kurgu hikayesiyle filtrelediğinizde ne elde edersiniz?Ortaya Dislocation çıkıyor ve ben bu filmin varlığına şaşırdığım kadar varlığına ve filmin kalitesine de hayranlık duyuyorum. Anakara Çin'in bilimkurgu konusunda pek de parlak olmayan bir geçmişi var, dolayısıyla 80'lerden bu yana sadece yüksek kalitede değil, aynı zamanda komünizm aracılığıyla yukarıda bahsedilen insanlıktan çıkarma konusunu ele alan bir filmin olması beni gerçekten şaşırtıyor. Yönetmen Huang Jianxin'in bunu ortaya çıkarmak için ne yapması gerektiğini bilmiyorum ama bunu yaptığı için ona daha fazla güç vermeliyiz.Görselliği bir kenara bırakacak olursak, film gözler için sinematik bir şölen niteliğinde ve hikaye de oldukça ilgi çekici olmasaydı, sırf bu yüzden bile filmi izlemenizi tavsiye ederdim; açıkçası şimdiye kadar gördüğüm en iyi "bir oyuncunun aynı anda iki rolü birden oynadığını gösteren bölünmüş ekran" efektlerinden bazılarına sahip. Film baştan sona bu tuhaf, neredeyse eğik tonu taşıyor; her şey neredeyse biraz fazla gösterişsiz hissettiriyor. Bu sıkıcı bir tuzak olabilirdi ama Huang bu tonu film boyunca altta yatan bir gerilim duygusuyla koruyabiliyor.Bu gerçekten karanlık bir film ve bence gerçekten daha fazla tanınmayı hak ediyor. Çok ilgi çekici bir film olmanın ötesinde, bu döneme ait Çin bilim kurgu sinemasının eşsiz, belki de tek örneği ve bu sayede o dönemdeki insanların rahatsızlığına dair en azından bir parça içgörü görebiliyoruz. Şiddetle tavsiye ederim, mümkünse izleyin. 

Genç İngiliz gazeteci George Hogg'un, cesur bir Avustralyalı hemşirenin yardımıyla, 1937'de Çin'in Japon işgali sırasında bir grup yetim çocuğu kurtarmasını konu alıyor.

1980'lerin bir akşamında, 20. yüzyıl Sichuan operasının en üst düzey palyaço-oyuncusu Qiu Fu bir kaza sonucu hayatını kaybeder ve yarı isteksiz bir şekilde iki yeraltı yetkilisinin eskortluğunda Hayalet Şehir'e doğru yola çıkar. Yol boyunca eski dostlarıyla karşılaşır. Onlar geçmişi hatırladıkça, yaşayanların tarihi ortaya çıkar.