Bir gece yönetmen Ari Folman barda arkadaşıyla oturmuş sohbet etmektedir. Arkadaşı, Ari’ye durmadan gördüğü bir kabustan bahseder. Kabusunda 26 tane vahşi köpekten kaçıyordur. Bu kabusun, iki adamın da Lübnan Savaşı’nda yaşadıklarıyla ilgisi olduğu kanısına varırlar. Ari, hayatının o dönemiyle ilgili pek bir şey hatırlamadığını fark edip şaşırır. Bu ilginç durum karşısında, dünyanın dört bir yanından dostlarını ve asker arkadaşlarını bulup savaşta yaşananlar hakkında konuşmaya karar verir. O dönemle ve kendisi ile ilgili gerçeği ortaya çıkarması gerekmektedir. Ari bu gizemi deştikçe, hafızası gerçeküstü resimlerle uyanmaya başlar.

Birçoklarına göre Tarkovsky’nin en derinlikli eseri olan Ayna, yönetmenin kendi yaşamından yola çıkarak aşk, anılar, bağlılık ve belki de hayatın kendisi üzerine şiirsel bir film. Tarkovsky’ninki olup olmadığı belirsiz, orman içinde bir kulübede, 2. Dünya Savaşı’nın öncesinde, yönetmenin eski karısı, annesi, babası, kendi ve ebeveynlerinin kuşakları arasında gidip gelerek anlatılan bir rüya, Ayna’nın yansıttıkları.Efsanevi yönetmenin anne ve babasının gerçekten iştirak ettiği film, ailenin evlerinin eskiden bulunduğu aynı yere hakikaten inşa edilen bir kulübede çekildi. Baba Tarkovsky şiirlerini kendi sesiyle okudu. Anne ise kameranın karşısına geçti.İzleyiciyi otobiyografik bir yolculuğa çıkaran Zerkalo, 40’larında bir adam olan Alexei’nin hatıralarına dayanmaktadır. Savaş öncesi, sırası ve sonrası olarak ayrılabilecek 3 zaman periyodu boyunca Alexei’nin düşünce ve hislerini aktaran film, aynı zamanda devrim zamanı Rusya’sının geniş bir panoramasını sunmaktadır. Tarkovski, Zerkalo’da büyük ölçüde kendi ailesine ve gençlik dönemine yer vermiştir. Flashback’ler ve tarihi çekimler eşliğinde oluşturulan gerçekliğe yönetmenin bu otobiyografik katkıları da eklenince ortaya tutkulu, şiirsel ve yaşayan bir film çıkmıştır. Tarkovski’nin yoğun anlatımı ve sinematografik araçlar kullanımı sebebiyle film, izleyicisinden özel bir dikkat ve özveri beklemektedir.