En İyi 50 İtalyan Filmi
20 Mart 2024
399 Okunma
SinemaNova olarak bulup da izleyebildiğimiz en iyi 50 İtalyan filmini seçtik. Sıralamayı tarihsel olarak yaptık. En sevdiğimiz daha fazla Fellini, Visconti, Rosselini, Antonioni filmi eklemek isterdik. 50'de sınırlamak için bazılarını elemek zorunda kaldık. Bazı usta italyan yönetmenlerin İtalya dışında çektikleri başyapıtları elemek zorunda kaldık. Örneğin Blow-up, La battaglia di Algeri gibi. Sergio Leone'yi bilinçli liste dışı bıraktık. Filmlerini çok sevsek de tam olarak İtalyan filmi sayamıyoruz. 2000 sonrası film özellikle seçmedik. Yoksa bazı olmazsa olmaz İtalyan klasiklerini çıkarmak zorunda kalacaktık. İzleyemediğimiz ya da atladığımız birçok çok iyi İtalyan filmi mutlaka çok vardır. Önerilerinizi ve düşüncelerinizi yorumlar bölümünde paylaşmanızı önemle rica ediyoruz.
1) Roma Citta Aperta 1945
2) Sciuscia 1946
3) Paisa 1946
4) Ladri di biciclette 1948
5) Germania anno zero 1948
6) La Terra Trema 1948
7) Riso Amaro 1949
8) Umberto D. 1952
9) Roma Ore 11 1952
10) La Strada 1954
11) Le notti di Cabiria 1957
12) I Soliti ignoti 1958
13) L’avventura 1960
14) Kapò 1960
15) La Dolce Vita 1960
16) Rocco e i suoi fratelli 1960
17) Il Posto 1961
18) Divorzio all’italiana 1961
19) La notte 1961
20) Mamma Roma 1962
21) Salvatore Giuliano 1962
22) L’eclisse 1962
23) Il Sorpasso 1962
24) 8½ 1963
25) Il Gattopardo 1963
26) Sedotta e abbandonata 1964
27) Il Vangelo Secondo Matteo 1965
28) Il grande silenzio 1968
29) Il conformista 1970
30) Indagine su un cittadino al di sopra di ogni sospetto 1970
31) La Classe Operaia va in Paradiso 1971
32) Sacco e Vanzetti 1971
33) Sbatti il Mostro in Prima Pagina 1972
34) Film D’amore e D’anarchia 1973
35) Amarcord 1973
36) C’eravamo tanto amati 1974
37) Il Portiere Di Notte 1974
38) Pasqualino Settebellezze 1975
39) Novecento 1976
40) Il Deserto Dei Tartari 1976
41) Una Giornata Particolare 1977
42) L’albero Degli Zoccoli 1978
43) Cristo Si e Fermato a Eboli 1979
44) Kaos 1984
45) Nuovo Cinema Paradiso 1988
46) Mediterraneo 1991
47) Il Ladro Di Bambini 1992
48) Il postino 1994
49) La vita è bella 1997
50) I Cento Passi 2000
-
Yol ve Kutsal İncirin Tohumu’nda Politik Direniş
20 Temmuz 2025
Sinema, özellikle baskı, sansür ve sürgünle yüzleşmiş yönetmenlerin eserlerinde, uzun zamandır politik direnişin bir mücadele alanı olmuştur. Bu isimler arasında Yılmaz Güney ve Mohammad Rasoulof, marjinalleştirilmiş toplulukların, politik muhaliflerin ve otoriter rejimler altında yaşayanların mücadelesini sinemalarında somutlaştıran simgesel figürler olarak öne çıkar. Farklı tarihsel ve ulusal bağlamlarda çalışmış olsalar da, her iki yönetmen de baskıyı ifşa etme ve devlet kontrolüne sinematik dilleriyle direnme konusunda derin bir bağlılık paylaşır.
-
Milliyetçilik: Sahne Arkasında ve Önünde
13 Temmuz 2025
Bir süreliğine, Soğuk Savaş kutuplaşmalarının devlet destekli sanat tüketiminin son altın çağı olduğu düşünülmüştü. Ancak günümüzde Avrupa çapında yeniden yükselişe geçen milliyetçilik, propaganda söylemlerine beklenmedik bir geri dönüş yaşatıyor. Nitekim, şovenist hükümetler ve ürkütücü milliyetçi hareketler, sinemayı kendi davalarının önemli bir sözcüsü – ve eleştiri söz konusu olduğunda, ulusal onurlarına yönelik bir tehdit – olarak yeniden keşfetti. Sinema her zaman bir kültürel diplomasi meselesi de olsa, son dönemde uluslararası festivaller, eleştirmenler ve sinemaseverlerce neredeyse tamamen övülen iki filme yönelik millî öfke patlamaları yaşandı: Polonya yapımı Ida (2013) ve Rus yapımı Leviathan (2014). Bu filmler, kendi yapımcılarının ülkelerini "yeterince temsil etmemekle" suçlanarak, özellikle Batı'dan aldıkları övgüler nedeniyle vatan haini ilan edildi. Yurtdışındaki başarı, kültürel ihanet; eleştiri ise vatan hainliği sayılıyor.
-
Kiarostami’nin Yolu: Geri Dönüşün Sanatı
11 Temmuz 2025
Abbas Kiarostami, uluslararası üne sahip ilk İranlı yönetmen olmasa da, dünya çapında tanınan ilk İranlı auteur (özgün sinemacı) idi. Onun bu denli takdir görmesinin nedenleri, İran içinde ve dışında farklılık gösterebilir; bu, çeşitli bakış açılarını yansıtır. Ancak, onun filmlerini İran sineması bağlamında değerlendirmek yine de önemli ve aydınlatıcıdır.
-
Kendi Yolunu Çiz: Billy Wilder ve Bağımsız Sinemanın Ustalıklı Sanatı
22 Haziran 2025
"İnsanlara gerçeği söyleyeceksen, işin içine mizah kat; yoksa seni linç ederler."
Billy Wilder
-
Ingmar Bergman’ın “Oda Üçlemesi” Filmleri Üzerine
13 Ekim 2022
Dünyada; bütün toplumlarda Kültürel açıdan, dini açıdan bir sıkışmışlık olan varolluşsal sancılar yüzyıllardır çeşitli kaynaklarda; edebiyat, felsefe, dini kitaplarla tartışılmıştır. Çoğu kez belirli bir otoritenin karşısında durmak için bu kaynaklar kullanılmıştır. Her şeyin bir pay almak üzerine kurulu olduğu bu düzende; dil-tarih, tarih,din, dil-din, duygular ve dinler minvalinde çeşitli idealar mevcut. Tanrının adaletsizliğinin, devletlerin ve yönetenlerin içine kaçtığı bu çağda hala devam eder. Bir çeşit akıl hamallığı yapan, felsefe, edebiyat, hatta sinema varoluşsal yetileri eleştirel bir çerçevede portreler. Aydınlanma ve ahlaki açıdan; bütün toplumların yüzyıllardır süregelen dini otorite ve geleneklerine ters ideler fazlasıyla mevcut. Bugün bütün dinlerde ticari bir amaç, özgürlük ve özgünlük adı altında otoriteye karşı belirli nosyonlarla inançlar ticari kaygılara dönüşmüştür ve dolayısıyla varoluş tezleri ortaya çıkmaya başlamıştır. Tanrının varlığını sorgulama bireysel düzenekte; yine edebiyat, felsefe ve sinema aracılığıyla diplomatik yaklaşımlarla başlanıyor. Modernlik, çağdaşlık, rasyonalite gibi nitelendirmelerle, bilim adamları, din adamları aracılığıyla topluma sürülmektedir. Bütün uygarlık ve kültürlerde ilk başta yaradılış sorgulanmıştır, dini açıdan bu geniş zamanda felsefi bir boyut alıp varlığın manasının zeminlerinde Holist kuramına uygun incelemeler mevcuttur. Teizm karşıtı kuramlar oldukça fazladır bu konuda. Yine Tanrı’nın varlığının bilinmediği, evrenin yapısının bilinmediğini ileri süren felsefe kuramı Egnostisizm üzerine bir çok makale mevcuttur.
-
İngilizce Olmayan En İyi 100 Film
7 Mayıs 2023
BBC Kültür, dünya sinemasının gelmiş geçmiş en iyi filmlerini belirlemek için 43 ülkeden 209 film eleştirmeninin görüşlerine başvurdu. İşte ilk 100'e giren filmler…
-
Yasujirô Ozu’dan Noriko Üçlemesi
21 Temmuz 2022
Her ne kadar Japonlara göre kendi tarihlerinin en iyi filmi 1954 tarihli Kurosawa filmi Yedi Samuray (Shichinin no samurai) olsa da dünyanın dört bir köşesindeki yüzlerce yönetmen sinema tarihinin en iyisi olarak Ozu’nun Tokyo Hikayesi’ni (Tokyo Monogatari) kabul eder. Kariyeri boyunca onlarca filme imza atan bu çekik gözlü, Noriko üçlemesinde aile bağlarını işlerken kendi yaşantısından da kesitler sunmuştur. Altmış yıllık yaşantısı boyunca hiç evlenmemiş ve annesiyle yaşamış; çektiği bu üç filmde de evlendirilmeye ve evlenmeye çalışan Noriko karakterini anlatırken kendinden pek çok şeyi filmlerine katmıştır. Kullandığı metotlarla kendisinden sonra gelen pek çok yönetmene ilham vermiştir. Film setlerinde ve İkinci Dünya Savaşı sırasında orduda geçen ömrünü savaş sonrasında Japon halkının batılılaşması ve kültüründen uzaklaşması üzerine eserler vererek tamamlayan Ozu için yönetmenlerin atası sıfatını kullanmak hayli uygun kaçar. Sinemaya katkısı hem nitelik hem de nicelik bakımından tartışılmaz olan bu ismin mezar taşında ise ismi yazmaz; taşa kazınmış tek şey “mu” (hiçlik anlamına gelir) sembolüdür.
-
Kiarostami’nin Yolu: Geri Dönüşün Sanatı
11 Temmuz 2025
Abbas Kiarostami, uluslararası üne sahip ilk İranlı yönetmen olmasa da, dünya çapında tanınan ilk İranlı auteur (özgün sinemacı) idi. Onun bu denli takdir görmesinin nedenleri, İran içinde ve dışında farklılık gösterebilir; bu, çeşitli bakış açılarını yansıtır. Ancak, onun filmlerini İran sineması bağlamında değerlendirmek yine de önemli ve aydınlatıcıdır.