Başına buyruk yazar-yönetmen Juzo Itami'nin hareketli ve hüzünlü ilk uzun metrajlı filminde ölüm, Japon tarzı. Şehvet düşkünü babasının ani ölümünün ardından, başarılı bir aktör (Itami'nin eşi ve sık sık birlikte çalıştığı Nobuko Miyamoto) ve kocası (Tsutomu Yamazaki) Tokyo'dan ayrılır ve geleneksel bir cenaze törenine nezaret etmek üzere aile evlerine dönerler. Ormanda yasadışı kaçamaklar, şaşırtıcı derecede materyalist bir rahip (Yasujiro Ozu müdavimi Chishu Ryu) ve sinemanın en epik sandviç teslimini getiren üç günlük yas boyunca, kamusal nezaket ile özel ikiyüzlülük arasındaki gerilimler gözler önüne serilir. Kara komediyi dokunaklı bir aile dramıyla ustaca dokuyan Cenaze, hiçbir şeyin, ölümün kesinliğinin bile sınır dışı olmadığı Japon toplumunda eski ve yeni arasındaki çatışmanın korkusuz bir hicvi.

Kagirinaki Hodo (Street Without End) - Çıkmaz Sokak, parlak bir geleceği olan genç bir garson olan Sugiko'nun öyküsünü konu ediniyor. Erkek arkadaşı evlenme teklif ettiği gün, film stüdyosu tarafından bir film yıldızı olma teklifi alır. Ancak kazara bir araba çarptığında, bu iki harika seçenek birden kaybolur. Aracın sahibi zengin bir adam olan Hiroshi, bu durumdan kendini sorumlu hisseder ve Sugiko'ya yardım eder. Ancak, Hiroshi'nin annesi ve kız kardeşi, bu ilişkiyi onaylamaz.

Kihachi Okamoto'nun yönettiği Nihon No ichiban Nagai Hi (Japan's Longest Day) - Japonya'nın En Uzun Günü, Hiroşima ve Nagazaki'de atom bombalarının patlamasının ardından, Japon ordusu ve hükümetin nasıl bir karar alması gerektiğini tartışmalarını konu ediniyor.Japonya'nın teslim oluşunun yıldönümüne yakın bir tarihte vizyona giren film, Japonya'da o yılın en çok izlenen ikinci filmi olmuştu.

Bir asker, İkinci Dünya Savaşı'nın tamamı boyunca Japon ordusunda yer alır ve bu süre zarfında orduya olan bağlılığı asla sarsılmaz. Bununla birlikte, savaş sona ererken, komutanları giderek daha çaresiz hale gelir ve adamlarını her zamankinden daha saçma aşırılıklara iter. Hikayenin kahramanı, tek kişilik bir denizaltıyı doğrudan bir düşman savaş gemisinin gövdesine sürmekle görevlendirildiğinde, yukarıdan gelen emirlerin gülünçlüğü zirveye ulaşır.

Yôji Yamada'nın yönettiği Kinema No Tenchi (Final Take: The Golden Age of Movies), Japon sinemasının ilk yıllarını ve altın çağını ele alıyor. Bunu yaparken de oyuncu olmaya çalışan Kihachi'nin gözünden bize sinema dünyasını ve bu dünyada yaşananları yansıtıyor.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği Haha Wo Kowazuya (A Mother Should Be Loved), iki üvey erkek kardeşin babalarının kaybıyla baş etmeye çalışmasını konu ediniyor.

When a young man inherits his fathers lucrative business, he cheats the system to set up three of his college friends with jobs.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1930 yapımı Rakudai Wa Shitakeredo (I Flunked, But...), bir üniversite öğrencisi ve okul arkadaşlarının kopya çekerek sınavları geçmeye çalışmasının öyküsünü konu ediniyor.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1929 yapımı Gakusei Romansu: Wakaki Hi (Days Of Youth), kayak gezisi sırasında aynı kızın dikkatini çekmek için yarışan iki üniversite arkadaşının öyküsünü konu ediniyor.

Yakın zamanda dul kalan ve bir ailenin en büyük kızı olan Sanae, annesinin ve kardeşlerinin yanına döner. Aile, Sanae'nin kocasının ona bıraktığı parayla ne yapacağını tartışır.

Yasujirô Ozu'nun 1934 yılında yönettiği, 1959 yılında aynı versiyonunu renkli ve sesli olarak çekeceği filmi Ukikusa Monogatari (A Story of Floating Weeds) - Dalgalanan Otlar Hikayesi, Japonya‘nın küçük kasabalarında geçen, gelişen dünya karşısında geleneklerini korumaya çalışan Japon halkının düştüğü acıklı durumu, günlük hayatın eğlencesi ve huzurunu anlatıyor.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1933 yapımı Dekigokoro (Passing Fancy), Tokyolu iki iş arkadaşının, kalacak yer arayan yoksul bir genç kadınla karşılaşmasını ve sonrasında yaşanan olayları konu ediniyor.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1930 yapımı Sono Yo No Tsuma (That Night's Wife), hasta bir kızı olan çaresiz bir adamın, kızını kurtarmak için soygun yapmaya karar vermesini konu ediniyor.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği 1933 yapımı Tokyo No Onna (Woman of Tokyo), üniversite okuyan erkek kardeşinin maddi sıkıntı çekmemesi için geceleri fahişelik yapan bir ablanın öyküsünü konu ediniyor.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği Hijosen No Onna (Dragnet Girl), bir gangster ile bir şirkette çalışan Tokiko arasındaki sıkıntılı ilişkiyi konu ediniyor.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği Toda-ke No Kyodai (The Brothers and Sisters of the Toda Family), aile reislerinin ölümünden sonra ne yapacaklarını bilemeyen aile fertlerinin dramlarını konu ediniyor.

Öğretmen Hisako Oishi, talebelerine pozitif bir dünya görüşü ve dünyada olumlu bir duruş sergilemeyi aşılamak ister. Buna karşın, bir çoğunun savaşta can vereceğini kendisi de çok iyi bilmektedir...

Erken Gelen Bahar  insanın konumunu ele alırkan doğaya da önemli bir rol veren hüzünlü filmlerdir. Yönetmenin, kızı evlendikten sonra tek başına kalan bir erkeğin yalnızlığını konu edinir. Kızını evlendirdikten sonra evine döndüğünde baba gözyaşlarını tutamaz. Belki kızından ayrıldığı için, belki yalnız kaldığı için, belki de ölümün yaklaştığını duyumsadığı için ağlamaktadır. Ozu'ya göre yaşam acımasızdır ve bireye düşen, yaşamı kabullenmeyi ya da karşı koymayı öğrenmektir.

Wataru Hirayama ( Shin Saburi ) zengin bir Tokyo işadamıdır. Eski bir okul arkadaşı Mikami ( Chishū Ryū ), babasıyla tartıştığı için evden kaçan kızı Fumiko ( Yoshiko Kuga ) ile ilgili yardım ister onunla konuşmasını ister Watara Hirayama evden kaçan kız ile yardımcı olmak için konuşmayı kabul eder. Çalıştığı bir barda onu bulur, hikayesini dinler . Fumiko, babasının inatçılığından ve evliliğinine karşı çıkmasından şikayet ederken, şu anda bir müzisyene aşık olmuş ve kendi yolunda yaşamı sürdürmeye kararlıdır.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği Tokyo Boshoku (Tokyo Twilight) filminde; iki kız kardeş babalarının yanında yaşamaktadır. Kardeşlerden küçüğü beklenmedik şekilde hamile kalmıştır ve sevgilisini aramaktadır. Evin büyük kızı kocasıyla sorunları nedeniyle yanına bebeğini alarak baba evine sığınmıştır. Bu sorunların ortasında kendilerini küçük yaştayken terk eden ve ölü olarak düşündükleri annelerinin şehre döndüğünü öğreneceklerdir.

Tokyo sosyetesinden kaprisli bir eş olan Takeo, taşrada büyümüş sessiz ve güvenilir bir şirket yöneticisi olan sıkıcı kocasından sıkılır. Bir krizden sonra onun gerçek değerini daha iyi anlar. Paralel bir alt konu, yeğeninin görücü usulü evlilik geleneğine isyan ettiğini gösteriyor.

Tokiko, 4 yaşındaki oğlu hastalandığında kocasının savaştan dönmesini sabırla bekleyen bir annedir. Tedavi için doktora götürüyor ama ödeme imkanı yok. Fuhuşa başvuruyor. Bir ay sonra kocası, ona gerçeği söyleyen çaresiz karısını bulmak için İkinci Dünya Savaşı'ndan döner. Sonuçlarına birlikte göğüs germek zorundalar.

Eşi öldükten sonra çocuğuna tek başına bakan Shuhei aynı zamanda bir öğretmendir.Bir okul gezisinde yaptığı (düşündüğü) bir hata yüzünde bir öğrencisi hayatını kaybeder.Bu olayda sonra yıkılan Shuhei öğretmenliği bırakır.Fakat oğlu okuta bilmesi için iyi bir geliri olması gerekmektedir.Bunun için Shuhei Tokyo’ya taşınıp orda çalışaktır.Oğluysa yaşadıkları şehirde kalıp okuluna devam edicekdir....

Yasujirô Ozu'nun yönettiği Nagaya Shinshiroku (Record of a Tenement Gentleman), ebeveynleri tarafından savaş sonrası terk edilmiş küçük bir çocuğun öyküsünü konu ediniyor.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği Hitori Musuko (The Only Son) filminde dul bir anne, daha iyi bir eğitim alması için oğlunu şehre gönderir. Seneler sonra anne, öğretmen olmuş olan oğlunu bulur ve onu ziyarete gider...

İşsiz bir işçi olan Kihachi, iki küçük oğlu Zenko ve Masako ile Tokyo'nun Koto bölgesindeki endüstriyel düzlüklerde dolaşmaktadır. İş bulamıyor ve yemeklerinin karşılığını alabilmek için oğullarının başıboş köpekleri yakalamasına güvenmek zorunda. Günler geçtikçe, Kihachi ve çocukların geceyi bir handa kalacak kadar paraları kalmamıştır. Neyse ki, ona bir iş bulan ve yemek evinde kalmalarına izin veren eski bir arkadaşı Otsune ile karşılaşır.

1960 yapımı Akibiyori (Late Autumn) filminde; üç orta yaşlı arkadaş, eski kolej arkadaşları Miwa’nın anma töreninde buluşur. Törende Miwa’nın dul eşi Akiko ve kızı Ayako da vardır. Tören sonrası yapılan sohbette Ayako’nun yaşı sorulur ve 24 yaşında olduğunu öğrenmeleri üzerine evlenmesi gerektiğini, uygun bir talip arayacaklarını belirtir. Annesini yalnız bırakmak istemeyen Ayako’nun ise evlenmeye niyeti yoktur.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği Ukikusa (Floating Weeds) - Dalgalanan Otlar, yönetmenin 1934 yılındaki, Ukikusa Monogatari adlı, sessiz siyah beyaz filminin; renkli ve sesli yeniden uyarlamasıdır.Sıcak bir yaz gününde, Seto İç Denizi’nin kıyısında kurulu bir kasabaya; gemi vasıtasıyla, Kamajuro Arashi önderliğindeki gezici bir tiyatro gelir. Kamajuro tiyatronun hem sahibi hem de baş aktörüdür. Tiyatronun geri kalan üyeleri, oyunlarını tanıtmak için kasabanın çeşitli bölgelerine dağılırken; Kamajuro eski sevgilisinin ve kendisini dayısı sanan oğlunun yaşadığı eve gider. Film bu noktadan sonra Kamajuro’nun; bir yandan tiyatrosunu ayakta tutmaya çalışmasını, diğer bir yandan da oğluna ayıramadığı, kayıp zamanını telafi etme çabasına odaklanır.

Yasujiro Ozu'dan bir başka aile kurumuyla ilgili filmi. Ebeveynlerin çocuklarının ilerideki yaşayış biçimlerine ne denli etki ettiklerini gösteren önemli bir film. Yasujirô Ozu'nun yönettiği Kohayagawa-ke No Aki (The End of Summer) - Yazın Sonu, ufak bir bira fabrikası işleten yaşlı bir adamı ve onun ailesinin etrafında şekillenen olayları konu ediniyor.

Setsuko, bir mühendis olan Mimura ile evlidir ve bu ilişkide oldukça mutsuzdur. Setsuko, eski aşkı Hiroshi'yi unutamamıştır fakat Hiroshi seneler önce Fransa'ya gitmiş ve bir daha kendisinden haber alamamıştır. Ancak bir gün Hiroshi geri döner. Setsuko'nun kardeşi Mariko, iki eski aşığı tekrar bir araya getirmeye çaba gösterir. Aslında Mariko'da gizlice Hiroshi'yi sevmektedir...

Eşini savaşın bitmesine yakın kaybeden Hirayama, oğlu Kazuo ve kızı Michiko ile birlikte savaş sonrası Tokyo'da kendi halinde bir dul olarak yaşamaktadır. Dostlukları senelerdir devam eden en yakın arkadaşları Kawai ve Horie ile sık sık bir barda bir araya gelmektedirler. Son buluşmaya, eski öğretmenleri Sakuma da gelir. Sohbet esnasında Sakuma'nın halen daha evlenmemiş bir kızının olduğu ve babasına bakmak için bekar kaldığını öğrenirler. Hirayama bunun üzerine kendi kızının da aynı kaderi paylaşacağı tedirginliğiyle, Michiko'nun artık kendilerini düşünmeyi bırakıp evlenmesi ve bir hayat kurması gerektiğine karar verir...Usta yönetmen Yasujirô Ozu'nun son filmi olan Sanma No Aji (An Autumn Afternoon) - Bir Güz Öğleden Sonrası, yaşlılığın, ailevi görevlerin ve yalnızlığın öyküsünü huzurlu ve derinden etkileyici bir şekilde anlatıyor.

1950'ler Japonyası... Halkın birbirine sıkıca kenetlendiği bir banliyö kasabasında, mahallede tek bir televizyon vardır. Minoru ve Isamu Hayashi kardeşler, her gün sumo güreşi turnuvasını izlemek için çoğu kez İngilizce derslerini kırarlar. Akşam yemeğindeki sohbetleri ise kaçınılmaz bir biçimde anne ve babası onlara bir televizyon alsın diye ardı arkası kesilmeyen yalvarmalara ve öfke krizlerine dönüşür. Ancak babaları buna karşıdır. Televizyonun Japon evindeki varlığının ortaya "100 milyon aptal" çıkaracağını düşünmektedir. Baba, oğullarına bitmek tükenmek bilmeyen bu isteklerine artık son verip bu konuda konuşmamalarını söyleyince, çocuklar konuşmayı hepten kesmeye ant içerler. Ancak bu protestoları sonucunda bütün mahalleyi karışıklığa sürükleyeceklerdir...Yasujirô Ozu'nun yönettiği Ohayô (Good Morning) - Günaydın, konuşmanın gücünü ve havadan sudan söz etmenin nasıl da günlük yaşamımızı kolaylaştırdığını gözler önüne seriyor.

Kin dolu genç, babasının intiharının arkasında yatanları araştırmak için yozlaşmış bir fabrika yöneticisinin kızıyla evlenir.

19. yy'da Tokyo'da  Genç Dr. Noboru Yasumoto yaz için lisansüstü tıp eğitimi yapmak üzere bir kırsal kliniğe Akahigenin rehberliği altında ( "Kızıl sakallı"), Dr Kyoj Niide görevlendirilmiştir. Dr. Niide bir zalim görev gibi görünsede gerçekte  şefkatli bir insan olduğu ortaya çıkacaktır.

"Düşler" farklı hikayelerin anlatıldığı, birbirinden bağımsız 8 kısa filmden oluşuyor. "Sunshine Through The Rain", ailesi tarafından dışarı çıkması yasaklanan bir çocuğun, toplum tarafından kutsal sayılan bir günde yaşadıklarını anlatıyor. "The Peach Orchard", insanoğlunun doğaya müdahelesinin yol açtığı sonuçları vurgularken, "The Blizzard"la bir dağda mahsur kalan insanların dramını perdeye yansıtıyor. "The Tunnel", ölümlerinden sorumlu olduğu ölü askerleri bir tünel çıkışında gören adamın dramını anlatıyor... "Crows", ünlü ressam Vincent Van Gogh'un yaşadığı bölgeye ve sanatına dair bir çalışma.. Güneşli bir yaz gününde yaşananları "Village of the Watermills" ile anlatan Kurosawa, son iki bölümde ("Mount Fuji in Red" ve "The Weeping Demon") nükleer tehlikenin insanlık üzerindeki etkilerini araştırıyor..

Filmin çekildiği sene olan 1991 için gelecek sayılan 1999 senesinde, bir kadın banka soyguncularıyla bir araba kazasına karışır. Soyguncularla arkadaş olan kadın Paris'de yaşaması için gerekli olan parayı böylece onlardan temin eder. Paris'e doğru yola devam edildiğinde başka bir kanun kaçağıyla daha karşılaşılır. Bu Amerikalı adam, CIA'den kaçan ve körlerin görmesini sağlayan bir kameranın peşindeki Sam'dir. Sam o kamerayı ister çünkü annesi kördür. Sam'in babası ise rüya ve hayalleri kaydedebilen bir kameranın mucididir. CIA de bu yüzden Sam'in peşindedir. Sonunda bu ikili, soyguncular ve CIA ajanları Sam'in babasının yaşadığı Avustralya'da bir araya gelirler…

Masaki Kobayashi'nin Ningen No Jôken serisinin üçüncü ve son filminde savaş karşıtı Kaji'nin, birliğinin Kızıl Ordu tarafından yok edilmesinin ardından eşi Michiko'ya ulaşabilmek için verdiği büyük mücadele konu ediliyor. Yol boyunca birçok asker ve siville yolu kesişen Kaji, bütün zorlu koşullara rağmen inancını kaybetmemek için olağanüstü bir çaba gösterecektir.

Tokyo'da geçen hikaye savaş sonrası bir aile hikayesidir. Noriko bağımsız bir kadın olmayı isterken hem patronu hem de ailesi Norikonun evlenmesi için baskı yapmaktadır. Bu iş için uygun görülen aday da patronunun 40 yaşındaki üniversite arkadaşıdır. Norikoda bu duruma karşı çıkmaktadır. Japon toplumunda kadının belli bir yaştan sonra muhakkak evlenmesi ve çalışmayı da bırakması beklendiği göz önünde tutulursa sosyal baskı ve bireyler arasında yaşanan gerilimi başarıyla yansıtması açısından Ozu'nun en önemli filmlerinden birisidir.

Müthiş bir dönüşüm ve modernleşmenin pençesinde bölünmekte olan Japonyadayız. Taşralı, emekli bir karı-koca, Tokyoda yaşayan evlenmiş çocuklarını ziyarete giderler. Gençler giderek hızlanmakta olan şehir yaşamının meşguliyeti içerisinde, onlarla ilgilenmektense birbirlerine pas edip kurtulma hafifliğindedirler. Sadece savaşta ölmüş oğullarının dul gelini yaşlı çifte şefkat ve ilgi gösterir. Evlerine döndüklerinde kırgın ve kafaları karışıktır. Çocukların titreyip kendilerine gelmesi için dramatik bir olayın gerçekleşmesi gerekecektir. Ülkesinin 50li yıllarda geçirdiği kültürel dönüşümün izini sürmekten yorulmayan Japon yönetmen Yasujiro Ozunun hem kendi başyapıtı hem de eşsiz ritmiyle, sinema sanatının en güzel filmlerinden biri.

Japonyada babasıyla yaşayan genç kız hayatından oldukça memnundur. Buna karşın çevresindeki herkes onu evlendirmek istemektedir. Babasından ayrılmak istemeyen genç kız baskılar yüzünden zor zamanlar geçirir...

Paul Schrader'in Japon yazar-eylemci Yukio Mishima hakkındaki sıra dışı filmi, Japonca çekilmiş (Roy Schneider'in az miktardaki İngilizce dış sesine rağmen) zengin bir Amerikan sanat filmi, yani bir anomalidir. Mishima bir narsist, devrimci bir vatansever, samuray özentisi ve muhtemelen 20. yüzyılın en önemli Japon yazarıdır. Taksi Şoförü'ndeki Travis Bickle'nin yaratıcısının, kendini ruhen Mishima'ya yakın gördüğü aşikârdır ama film sadece bir saygı gösterisi değildir. Schrader, Mishima'nın takındığı pek çok maskeyi büyük bir zeka ve açıklıkla ortaya döker.Film, yazarın çocukluğunu gösteren siyah beyaz sekanslarla ve Temple of the Golden Pavillion (Altın Sayvanlı Tapınak), Kyoko's House (Kyoko'nun Evi) ve Runaway Horses (Kaçak Atlar) kitaplarından esinlenen stüdyoya bağlı, son derece stilize üç sahnelemeyle, Mishima'nın (Ken Ogata) son meydan okuyuşuna (sanatla eylemciliği bağdaştırmaya yönelik, bir generali kaçırmayı içeren gösterişli bir teşebbüs) dek gelişen olayları dokur. Yapım yönetmenleri Francis Ford Coppola ve George Lucas'in (tanınmış bir sinema aşığı) desteğiyle gerçekleştirilen Mishima, karmaşık ve gayret gerektiren bir film olduğu kadar, aydınlatıcı ve anlaşılırdır. Film, Eiko Ishioka'dan nefes kesici yapım tasarımı, John Bailey'den ışıltılı görsel yönetim ve Philip Glass'tan güçlü, çarpıcı film müzikleri sunar.