“Bu alçak gönüllü genç kadının içinde iki farklı karakter birbirine üstünlük sağlamaya çalışıyordu, gerçek ve korkunç bir şekilde”Çoklu kişilik bozukluğu olan bir kadının farklı karakterleri arasında gidip gelen hayatının gerçek hikâyesi.Asıl olarak senaryo yazarlığı ile tanınan Nunnally Johnson’dan bir psikolojik dram. İki farklı karakter arasında sıkışan bir kadının finale doğru sayısı üçe çıkan karakterlerinin içinde kaybolup gitmesinin bu hikâyesi sinemasal özelliklerinden çok konusunun ilginçliği ve Joanne Woodward’ın hak ettiği ödüllere boğulmuş oyunu ile dikkat çeken bir çalışma.Nunnally Johnson toplam sekiz filmden oluşan yönetmenlik kariyerinde en çok bu çalışması ile dikkat çekmiş ama film onun yönetmenliğinden pek de yarar görmüşe benzemiyor. Gerçek bir hikâyeye dayanan ve hastanın tedavisi ile uğraşmış iki doktorun yazdığı kitabın kronolojik ve biraz düz bir uyarlaması karşımızdaki. Senaryoyu da yazan Johnson’ın bu tercihi muhtemelen hikâyenin gerçekliğini daha da ön plana çıkarma çabasının bir sonucu. Zaten filmin başında Amerikalı gazeteci ve televizyoncu Alistair Cooke hikâyenin gerçekliğini vurgulayan bir kısa konuşma yapıyor ve film boyunca zaman zaman dış ses olarak hikâyeye kısa açıklamalar getiriyor. Bu dış ses, pek çok filmde olduğu gibi burada da gereksiz kesinlikle ve her ne kadar yönetmenin hikâyenin gerçekliği üzerine yüklenme çabasının sonucu olsa da filme herhangi bir katkıda bulunmuyor.Hikâye gerçek ve ilginç, ve hayli düz olsa da akıcı bir şekilde ilerliyor ve kendisini seyrettiriyor ama filmin sinema sanatı açısından bakıldığına akılda iz bırakan bir yanı yok. Bunun tek istisnası Joanne Woodward’ın oyunu. Üç farklı karakteri (cinselliği bastırılmış ev kadını, ilişkilerinde baştan çıkarıcılığa soyunan bir rahat kadın ve adeta üçünün ortasında durur gibi görünen bir üçüncü kadın; hikâyede ilkinin soyadı “White”, ikincisinin ki “Black” olunca üçüncü de “Gray” soyadına sahip olmalı sanırım, her ne kadar film bunu dillendirmese de) inandırıcılıktan uzaklaşmayan ve ikna edici oyunu ile filmin tüm yükünü sırtlanıyor. Yine de belirtmek gerekir ki onun bir karakterden diğerine geçiş yaptığı sahnelerin çoğunda yönetmen görüntüyü keserek bir başka karakteri kısa süreliğine karşımıza getiriyor ve oyunculuğun görsel bütünlüğüne engel oluyor. Bu ”kesme” karakterler arası geçişi görselleştirmenin zorluğundan ve dolayısı ile ikna edici olamama endişesinden kaynaklanıyor muhtemelen.Özetle, ilginç hikâyesi, Woodward’ın oyunu ve bir gerçek hikâye izliyor olmanın verdiği ilave motivasyonla ilgiyi hak eden bir çalışma. Hikâye David Cronenberg veya David Lynch’in elinde nasıl bir biçim alırdı diye düşünmek hayli eğlenceli olabilir aslında. Bu durumda labirentler içinde kaybolur muyduk bilmiyorum ama sinema sanatı açısından daha çekici bir sonuca ulaşacağımızdan eminim.www.gurkankilicaslan.com'dan alınmıştır.

Center City’de çete bağlantılı iki cinayetten sonra, bir şüpheli tutuklanır, kefaletle serbest bırakılır ve öldürülür. FBI Müfettişi Briggs, genç bir ajan olan Gene Cordell'i, aynı çetenin potansiyel bir kurbanı olarak karanlık Skid Row bölgesinde George Manly adıyla gizli görev yapması için işe alır. Kısa süre sonra Gene, "bilimsel çizgide bir organizasyon inşa eden" nevrotik bir deha olan Alec Stiles ile tanışır. Stiles, işi çok daha tehlikeli hale gelen Cordell'i işe alır...

Popülizm ve hırsın aynı bünyede birleştiği bir politikacı olan Willie Stark, hedefi uğruna herşeyi göze alan ve mubah sayan bir kişiliktir. Bu özelliği, ilk zamanlarda başarı kazanmasını sağlasa da, sonradan hızla düşüşe geçen kariyerinin de baş nedeni olacaktır. Steven Zaillian yönetimindeki film, 1949 yılında Robert Rossen tarafından yönetilmiş aynı isimli filmin yeniden çevrimi. İlk filmin, En İyi Film, En İyi Erkek Oyuncu da dahil üç dalda Oscar kazandığını, aynı zamanda Robert Penn Warren imzalı romanın da Pulitzer ödüllü başarılı bir roman olduğunu belirtelim.

Royal Tenenbaum ve karısı Etheline, uzun yıllardır ayrı yaşamaktadırlar. Tenenbaum çiftinin Chas, Richie ve Margot isimli üç yetişkin çocukları vardır ve her biri ayrı birer deha olan çocukların üçü de ilk gençlik yıllarında önemli başarılar elde etmişlerdir. Gençlik yıllarından itibaren emlak alım satım işlerine el atan Chas, uluslararası finans olayını iyi kavramıştır. Ailenin üvey kızı Margot ise, oyun yazarlığına ilgi duymuş ve henüz okulunun dokuzuncu sınıfındayken 50 bin dolarlık Braverman Ödülünü kazanmıştır. Richie de spor alanında kendisini kanıtlamış ve ulusal düzeydeki tenis turnuvalarında üç yıl üst üste şampiyonluk elde etmiştir. Ancak Tenenbaum kardeşlerin gençlik yıllarındaki bu başarısı fazla uzun sürmemiş, başarı pırıltıları kısa sürede yerini başarısızlıklara ve hayal kırıklıklarına bırakmıştır. Bunun sebebi de ailenin son 20 yılının sürekli ihanetler, hatalar ve felaketlerle dolu geçmesidir. Bu hataların çoğu da babaları Royal Tenenbaum'dan kaynaklanmıştır. Bir gün baba Tenenbaum, aile üyelerine kendisinin ölümcül bir hastalığa yakalandığını ve son günlerini ailesiyle birlikte geçirmek istediğini söyler. "The Royal Tenenbaums" bu ailenin soğuk bir kış gününde yıllar sonra beklenmedik bir şekilde yeniden biraraya gelişinin öyküsünü komedi biçiminde anlatıyor.