Roy Andersson'un yönetim tarzı oldukça benzersizdir ve birkaç belirgin özelliğe sahiptir:
Abartılı Görsellik: Andersson'un filmleri, statik uzun çekimlerle ve dikkatli kompozisyonlarla karakterizedir. Her sahne, bir tablo gibi görünecek şekilde tasarlanır ve bu, görsel estetiği ön planda tutar.
Absürt Mizah: Filmleri, sık sık karanlık ve absürt mizahi öğeler taşır. Andersson, insan doğasının ve günlük yaşamın çelişkilerini mizah yoluyla ele alır.
Anlatı Yapısı: Filmleri genellikle bölümlerden veya kısa öykülerden oluşur, bu da bir bütünlük yerine farklı temalar ve olaylarla dolu bir yapı yaratır.
Melankoli ve İnsani Temalar: İnsanların yalnızlığı, hayal kırıklıkları ve yaşamın geçiciliği gibi derin temalar, Andersson'un işlerinde sıkça işlenir.
Minimal Diyaloglar: Filmleri, çoğu zaman minimal diyaloglarla anlatılır, bu da izleyicinin görselliğe ve duygusal alt metinlere odaklanmasını sağlar.
Sosyal Eleştiri: Andersson, günümüz toplumunun yapısını ve insan ilişkilerini eleştirel bir bakış açısıyla inceler. Bu eleştiriler, çoğunlukla belirli karakterler aracılığıyla güçlü bir şekilde ifade edilir.
Özellikle "Songs from the Second Floor" ve "A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence" gibi filmleri, bu yönetim tarzının en belirgin örneklerindendir.