Oyun Yazarı, Senarist ve Film Yönetmeni. Muhtemelen en çok 1941 yılında En İyi Özgün Senaryo dalında Akademi Ödülü kazanan 1940 yapımı politik hiciv komedi filmi "The Great McGinty" ile hatırlanmaktadır. Edmund Preston Biden olarak doğan Biden'ın babası gezici bir satıcıydı. Üç yaşındayken, şarkıcılık kariyeri yapmaya çalışan annesiyle birlikte Paris, Fransa'ya taşındı ve sonraki 12 yıl boyunca Avrupa ve ABD arasında gidip geldi. 1916'da üvey babası Solomon ona New York'taki borsacılar için koşucu olarak iş buldu ve ertesi yıl ABD'nin I. Dünya Savaşı'na girmesinin ardından ABD Ordusu Hava Servisi'ne katıldı ancak hiçbir zaman denizaşırı ülkelere gönderilmedi. 1919'dan 1928'e kadar New York'taki Desti Emporium'da müdür olarak çalıştı. Oyunculukla ilgilenmeye başladı ve 1928'de "Hotbed" adlı Broadway oyununda oynadı ve bir yıl sonra da "The Guinea Pig" adlı oyunun yapımcılığını üstlendi. Aynı yıl, büyük başarı elde eden ve Hollywood'un ilgisini çeken "Strictly Dishonorable" adlı oyunu yazdı. 1932'de Hollywood film stüdyoları için serbest yazar olarak senaryo yazmaya başladı; "The Power and the Glory" (1933) Fox Film Corporation'a satıldı ve klasik "Citizen Kane" filminin senaristlerine ilham kaynağı oldu. 1940'tan 1944'e kadar "The Great McGinty" (1940), "Christmas in July" (1940), "The Lady Eve" (1941), "Sullivan's Travels" (1941), "The Palm Beach Story" (1942), "The Miracle of Morgan's Creek" (1944) ve "Hail the Conquering Hero" (1944) gibi en iyi komedilerini yazdı ve yönetti. Uzun süren anlaşmazlıkların ardından 1944'te Paramount Stüdyolarından ayrıldı ve girişimci Howard Hughes ile California Pictures adlı bir film şirketi kurmak üzere yeni bir ortaklık kurdu. Bu süre zarfında 20th Century-Fox ile çalıştı ve "Unfaithfully Yours" (1948) ve "The Beautiful Blonde from Bashful Bend" (1949) filmlerini yazdı, yapımcılığını üstlendi ve yönetti. Daha sonra kariyeri düşüşe geçti ve bir sonraki filmi "The Sin of Harold Diddlebock" 1950'ye kadar gösterime girmedi ve kötü karşılandı ve o zamana kadar California Pictures ile yollarını ayırdı. 1950'lerin başında Broadway müzikalleri yazmak için birkaç girişimde bulundu ancak başarısız oldu. Gecikmiş vergileri nedeniyle İç Gelir Servisi tarafından sıkıştırılınca Avrupa'da daha fazla zaman geçirmeye başladı ve iki yıl sonra ABD'de "The French, They Are a Funny Race" adıyla gösterime girecek olan son filmi "Les Carnets du Major Thompson "ı (1955) yazıp yönetti. Hayatı boyunca önce Estelle deWolfe Mudge (1923-1928), sosyetik Eleanor Close Hutton (1930-1932), Louise Sargent Tevis (1938-1947) ve Anne Margaret "Sandy" Nagle (1951'den ölümüne kadar) olmak üzere dört kez evlendi. Algonquin Otel'deki odasında otobiyografisi üzerinde çalışırken 60 yaşında kalp krizi geçirerek öldü. 1975'te ölümünden sonra Sinema Yazarları Derneği'nin Laurel Ödülü'ne layık görüldü. Otobiyografisi, "Preston Sturges'tan Preston Sturges: His Life in His Words" adlı otobiyografisi ölümünden sonra 1990 yılında yayımlandı. Filmlere yaptığı katkılardan dolayı Hollywood Walk of Fame'de 1601 Vine St. adresinde bir yıldızı bulunmaktadır.