Shindo, yönettiği ilk film olan 1951'in Sevgili Bir Karının Hikayesi ile başlayan bir dizi otobiyografik film yaptı. senarist olma mücadelesi hakkında, 1986'da Yapraksız Ağaç üzerinden, çocukluğunu, yoksullaşan zengin bir ailede doğmuş, 2000'lerin Oyuncusu , filmi hakkında arkadaşı Taiji Tonoyama ve 98 yaşında yönettiği son filmi Postcard , askerlik hizmetine dayalı gevşek bir şekilde görüldü.

Erken dönem ve kariyer

Shindo, 1912'de Hiroşima Eyaletinin Saeki Bölgesinde doğdu. Dört çocuğun en küçüğüydü. Ailesi varlıklı toprak sahipleriydi, ancak babası iflas etti ve kredi garantörü olarak hareket ettikten sonra tüm arazisini kaybetti. Ağabeyi ve iki kız kardeşi iş bulmaya gitti ve o, annesi ve babası bir depoda yaşıyordu. Annesi tarım işçisi oldu ve daha sonra erken çocukluk döneminde öldü. Ağabeyi judoda iyiydi ve polis oldu. Kız kardeşlerinden biri hemşire oldu ve atom bombası kurbanlarına bakacaktı. Diğer kız kardeş Japon-Amerikalı ile evlendi ve ABD'de yaşamaya başladı.

1933'te, erkek kardeşi ile Onomichi de yaşayan Shindo, filmlerde kariyer başlatmak isteyen Bangaku No Isshō adlı bir film. Bir bisiklet dükkanında çalışarak para biriktirdi ve 1934'te kardeşinden Kyoto 'de bir polis memuruna gönderdiği tanıtım mektubuyla Kyoto'ya doğru yola çıktı. Uzun bir bekleyişin ardından, aydınlatma departmanına katılamayacak kadar kısa olduğu için katıldığı Shinkō Kinema filminin film geliştirme bölümünde bir iş bulabildi. Geliştirme departmanındaki on bir işçiden biriydi, ancak bunlardan sadece üçü gerçekten çalışıyordu, diğerleri şirket beyzbol takımının üyeleriydi. Bu sırada filmlerin senaryolarına dayandığını öğrendi çünkü eski senaryolar tuvalet kağıdı olarak kullanıldı. Senaryoları incelemek için eve götürürdü. İşi, üç metre uzunluğunda ve iki metre yüksekliğinde bir rulo üzerinde 200 fit uzunluğunda film kurutmayı içeriyordu ve kurutmakta olduğu film parçaları ile okuduğu senaryolar arasındaki ilişkiyi öğrendi.

Shinkō Kinema taşındığında Kasım 1935'te Kyoto'dan Tokyo'ya, Kyoto yerlileri olan personelin çoğu taşınmak istemedi. Shindo'nun Shinkō Kinema'daki işi bulmasına yardım eden polisin kardeşi de onlardan biriydi. Shindo'dan onun yerine geçmesini istedi ve Shindo, Hiroshi Mizutani tarafından yönetilen Shinko Kinema'nın sanat departmanında bir iş buldu. Shindo, Mizutani dahil birçok insanın film yönetmeni olmak istediğini keşfetti ve senaryo yazarı olarak başarı şansının daha yüksek olabileceğine karar verdi.

Shindo, sanat yönetmeni olarak çalışması için bir yerel sanatçı. O günlerde kameralar daha az kullanıldığından, keşif lokasyonlarında kullandığı eskiz yapma yeteneği vardı. Ayrıca birçok film senaryosu yazdı. Arkadaşları onun senaryolarını şiddetle eleştirdi, ancak o ısrar etti. Tsuchi o ushinatta hyakushō adlı bir baraj inşaatı nedeniyle arazisini kaybeden bir çiftçiyi bir film dergisine gönderdi ve o zamanki aylık 25 yen maaşının dört katı olan 100 yen ödül kazandı. Ancak, senaryo asla filme alınmadı.

1930'ların sonlarına doğru, birkaç filmde Kenji Mizoguchi'ye asistan olarak çalışıyordu, en önemlisi de The setlerinden sorumluydu. 47 Ronin . Mizoguchi'ye senaryoları gönderdi, sadece Mizoguchi'ye Shindo'nun "Sevilen Bir Eşin Hikayesi" filminde dramatize edilen olaylar olan senaryo yazma konusunda "hiçbir yeteneği olmadığını" söylemesi için. Senaryo yazarı olarak ilk filmi 1940 yılında Nanshin josei filmiydi. Tomu Uchida tarafından bir senaryo yazması istendi ancak senaryo, Uchida'nın zamansız askerlik hizmeti nedeniyle asla filme alınmadı.

In 1942, Kenji Mizoguchi'nin vesayeti altında bir Shochiku yan kuruluşu olan Koa Film şirketine katıldı. 1943'te Shochiku stüdyosuna transfer oldu. O yılın ilerleyen saatlerinde, nikahsız eşi Takako Kuji tüberkülozdan öldü. Nisan 1944'te, askeri fizik muayenede C sınıfı olarak derecelendirilmesine rağmen, donanmasına askere alındı. Beraber çalıştığı 100 kişilik grup, başlangıçta binaları temizlemekle görevlendirildi. Bir gemide görev yapmak üzere piyango ile seçilen altmış adam denizaltı saldırısında öldü. Bir denizaltıda görev yapmak üzere piyango ile otuz kişi daha seçildi ve bir daha haber alınamadı. Dört adam, piyango ile askeri kullanıma dönüştürülen yük gemilerinde makineli tüfekçi olarak seçildi ve denizaltı saldırılarında öldü. Kalan altı adam, daha sonra ordu tarafından kullanılan Takarazuka tiyatrosunu temizledikten sonra hakarete uğrayıp dövüldükleri bir kampa gönderildi.

Japonya'nın tesliminde, Shindo kendi sigaralar için üniforma ve Ōfuna'daki Shochiku film stüdyosuna geri döndü. Stüdyo terk edilmişti ve Shindo, senaryo bölümünde hayatta kalan senaryoları okuyarak vakit geçirdi.

1946'da, Shochiku'da güvenli bir senaryo yazarı olarak güvenli bir işle, anlaşmalı bir evlilik yoluyla Miyo Shindo ile evlendi ve Zushi 'de bir aile kurmak amacıyla bir ev satın aldı. Shochiku'da Shindo, yönetmen Kōzaburō Yoshimura ile tanıştı. İşbirlikleri, "savaş sonrası endüstrideki en başarılı film ortaklıklarından biri. Shindo, Yoshimura'dan Dudley Nichols ile John Ford rolünü oynuyor." İkili, 1947'de A Ball ile Anjo House'da kritik bir vuruş yaptı. Shindo, Yasujirō Ozu .

Shindo ve Yoshimura dışında neredeyse tüm Shochiku yönetmenlerinin senaryolarını yazdı Shochiku'da mutsuzdu, bu ikisini hayata “karanlık bir bakış açısına” sahip olarak görüyordu. 1950'de her ikisi de bağımsız bir prodüksiyon şirketi kurmak için ayrıldılar, Kindai Eiga Kyokai ile aktör Taiji Tonoyama , Shindo'nun çoğu filminin yapımcılığını üstlendi.

İlk film yönetmeni kariyeri

1951'de Shindo, otobiyografik Bir Sevgili Karının Hikayesi Nobuko Otowa <118 ile yönetmen olarak ilk çıkışını yaptı> merhum nikahsız karısı Takako Kuji rolünde. Otowa, Shindo'nun filminde görünmek için bir stüdyo yıldızı olarak kariyerini bıraktı. Shindo'nun sevgilisi oldu ve Shindo'nun hayatı boyunca yönettiği neredeyse tüm filmlerde başrol oynamaya devam edecekti. 1952'de Avalanche 'i yönettikten sonra, Shindo, Japonya Öğretmenler Birliği tarafından Hiroşima'ya atom bombasının atılması hakkında bir film yapmaya davet edildi. Hiroşima'nın Çocukları , hayatta kalan eski öğrencileri bulmak için bomba atıldığından beri ilk kez Hiroşima'ya dönen genç bir öğretmen olarak Nobuko Otowa'yı oynuyor. Filmin prömiyeri 1953 Cannes Film Festivali 'de yapıldı. Savaş sonrası Amerikan sansürü altında yasaklanan atom bombası konusunu ele alan ilk Japon filmiydi.

Bu uluslararası başarının ardından, Shindo 1953'te Shukuzu 'i yaptı. Nobuko Otowa Ginko, ailesini desteklemek için geyşa olması gereken ve aile onuru nedeniyle aşık olduğu zengin müşterisiyle evlenemeyen fakir bir kızdır. Film eleştirmeni Tadao Sato Shindo'nun "kadınlığa tapınma konusundaki ana temasını akıl hocası Mizoguchi'den miras aldığını söyledi ... Shindo'nun kadınlara bakışının efendisinin teşviki altında çiçek açtığını söylemek belki daha doğru olur, ama bir kez çiçeklenme kendini farklı bir tonda gösterdi ... Shindo, Japon kadınlarının göz korkutucu kapasitesini sürekli çalışma için idealleştirerek ve onları utanç verici şekilde tembel erkeklerle karşılaştırarak Mizoguchi'den farklıdır. "

1953 ile 1959 arasında Shindo devam etti. Günümüz Japonya'sında yoksulluğun ve kadınların çektiği acıların toplumsal eleştirisi olan politik filmler yapmak. Bunlar arasında, Maupassant 'in Une Vie'nin 1953 tarihli uyarlaması olan Onna no issho ve Otowa'yı trajik olarak oynayan vasıfsız işçiler ve küçük hırsızların mücadelelerini konu alan 1954 yapımı bir film olan Dobu yer alıyor. fahişe. 1959'da Bikini Atoll 'de atom bombası testiyle ışınlanan bir balıkçı ekibinin gerçek hikayesi olan Lucky Dragon Number 5 ' i yaptı. Film, bir Çek film festivalinde Barış Ödülü'nü aldı, ancak eleştirmenler veya izleyiciler için başarılı olamadı.

Bu zamana kadar Shindo, birlikte çalışacağı aktörler ve ekipten oluşan yerleşik bir "hisse senedi şirketi" kurmuştu. kariyerinin çoğu için. Bunlar arasında Nobuko Otowa , Taiji Tonoyama ve Kei Satō , besteci Hikaru Hayashi ve film yönetmeni Kiyomi Kuroda yer alıyor. Toei stüdyosu 1950'lerin başındaki "kırmızı tasfiye" konusundaki siyasi inançlarından dolayı ve eski durumuna getirilmesi için yasal bir savaşı kaybetti.

Uluslararası başarı

Kindai Eiga Kyokai ile kapat iflasın ardından Shindo, bıraktığı küçük mali kaynaklarını Çıplak Ada 'e, "Güçlere karşı karıncalar gibi mücadele eden insanların hayatını yakalamaya çalışan sinematik bir şiir" olarak tanımladığı diyalogsuz bir film. "Nobuko Otowa ve Taiji Tonoyama küçük bir adada iki küçük oğulları ile yaşayan ve su kaynağı olmayan bir çift. Her gün, ekinlerini sulamak ve içmek için tatlı su almak üzere başka bir adaya gidiyorlar. Film, 1961'de 2. Moskova Uluslararası Film Festivali'nde Büyük Ödül aldığında Shindo'nun şirketini kurtardı. Shindo, Moskova film festivaline katılmak için ilk yurtdışı seyahatini yaptı ve filmi satmayı başardı. Altmış bir ülkede.

Toplumsal açıdan anlamlı iki film daha yaptıktan sonra (1962'de Ningen ve 1963'te Anne ) Shindo, bir film yapımcısı olarak odağını bir kişinin bireyselliği, özellikle bir kişinin cinsel doğası. Şöyle açıkladı: "Sınıf bilinci veya sınıf mücadelesi gibi politik şeyler veya sosyal varoluşun diğer yönleri gerçekten yalnızca insan sorununa iner [...]. İnsandaki hayatta kalmasını sağlayan güçlü, çok temel gücü keşfettim ve bu cinsel enerji olarak adlandırılabilir [...]. Benim seks fikrim, insanın canlılığının, hayatta kalma dürtüsünün ifadesinden başka bir şey değildir. " Bu yeni fikirler, 1964'te Onibaba geldi.

Onibaba, Nobuko Otowa ve Jitsuko Yoshimura , sazlıklarla dolu bir bataklıkta öldürerek hayatta kalan 14. yüzyıl Japon köylülerini canlandırıyor. ve soygun mağlup samuray. Film Panama Film Festivali'nde çok sayıda ödül ve Grand Prix, 1964'te Blue Ribbon Awards 'de En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu (Jitsuko Yoshimura ) ve En İyi Sinematografi (Kiyomi Kuroda) kazandı.

Shindo, 1965'te Akuto ve 1966'da Kayıp Seks ile insan cinselliğini keşfetmeye devam etti. Kayıp Seks'te, orta yaşlı bir adam, kısa bir süre sonra iktidarsız hale geldi. Hiroşima'nın 1945'te bombalanması, Bikini Atolü'ndeki nükleer testler nedeniyle erkekliğini bir kez daha kaybeder. Sonunda kahyası tarafından iyileştirilir. İktidarsızlık yine Shindo'nun 1967'de gösterime giren bir sonraki filminin konusu oldu. Cinsiyet politikası ve güçlü kadın karakterler bu iki filmde de güçlü bir rol oynadı. Tadao Sato "Erkeğin komik zayıflığını dişinin dizginlenmemiş gücüyle karşılaştırarak, Shindo 1960'larda kadınların intikamını aldığını söylüyor gibiydi. Bu savaş sonrası toplumun bir yansıması olabilirdi , Japonya'da yaygın olarak söylendiği için, erkekler Japonya'nın yenilgisinden dolayı erkekliklerine olan tüm güvenlerini yitirdikleri için daha güçlü hale geldi. "

Shindo 1968'de Kuroneko'i anımsatan bir korku filmi yaptı. Onibaba ve Ugetsu Monogatari . Film, Nobuko Otowa ve Kiwako Taichi tarafından canlandırılan intikamcı bir anne ve gelin çifti etrafında dönüyor. Bir grup asker tarafından tecavüze uğradıktan ve yanan kulübelerinde ölüme terk edildikten sonra çift, samurayları öldürüldükleri bir bambu korusuna ikna eden iblisler olarak Dünya'ya geri döner. Film, 1968'de En İyi Kadın Oyuncu (Otowa) ve En İyi Sinematografi dallarında Mainichi Film Ödüllerini kazandı.

Shindo da komediyi 1968'de yaptı. Bir anne ve genç kızı yoksulluklarını terk ediyor kömür madeni kasabası Kyoto'da kabare hostesleri olacak. Yırtıcı john'larından olabildiğince çok para kazanmaya yetecek kadar alaycı sokak zekasını çabucak edinirler. Shindo film hakkında "sıradan insanlar asla tarihin sayfalarında görünmez. Sessizce yaşarlar, yerler ve ölürler [...]. Parlak, sağlıklı, açık canlılıklarını bir tutam komedi ile tasvir etmek istedim."

Sonraki iki filmi suç dramasıydı. Heat Wave Island , 1969'da piyasaya sürüldü, Otowa, iş bulmak için anakaraya taşınan, ancak bunun yerine ölmüş olan eski bir İç Deniz adası çiftçisidir. Film, II.Dünya Savaşı'ndan sonra birçok fakir çiftçinin kendilerini kapana kısılmış halde bulduğu uyuşturucu, fuhuş ve cinayeti ortaya çıkaran bir soruşturmaya yol açan cesedinin keşfiyle başlar. 1970'ler Bugün Yaşa, Yarın Öl! , Norio Nagayama 'in gerçek hikayesine dayanıyordu ve sadece suçlarını değil, aynı zamanda yetiştirilmesindeki yoksulluğu ve zulmü de dramatize ediyordu. Film, 1971'de 7. Moskova Uluslararası Film Festivali'nde Altın Ödülü kazandı.

Bu sıralarda, altmış yaşındayken karısı Miyo, Otowa ile devam eden ilişkisi nedeniyle ondan boşandı.

Shindo'nun 1974 filmi, kariyerinin ilk dönemlerine ait filmlere bir geri dönüştü ve Japon hükümetinin ülkedeki göçmen işçilere kötü muamelesinin bir ifadesiydi. Gerçek bir hikâyeye dayanan yaşlı bir kadın, dokuz ayını kocasının cesedini geri almaya çalışmak, hükümet bürokrasisi ve kayıtsızlığa karşı mücadele ederek geçiriyor.

Daha sonraki kariyeri ve ölümü

1972'den 1981, Shindo'nun başkanı olarak görev yaptı.

1975'te Shindo, 1956'da ölen akıl hocası hakkında bir belgesel olan Kenji Mizoguchi: The Life of a Film Director yaptı. Film, film klipleri, yönetmenin son günlerini geçirdiği hastanenin görüntüleri ve yönetmenin portresini yapmak için oyuncular, teknisyenler ve arkadaşlarla röportajlar. Shindo ayrıca Mizoguchi üzerine 1976'da yayınlanan bir kitap yazdı.

1977'de Chikuzan'ın Hayatı , kör shamisen oyuncusu Takahashi Chikuzan 'in hayatı hakkında yayınlandı. 1977'de 10. Moskova Uluslararası Film Festivali'ne girdi.

1977'de Hiroşima atom bombasıyla ilgili "Belge 8.6" adlı bir televizyon belgeselini çekmek için Amerika'ya gitti. Bombayı düşüren uçağın pilotu Paul Tibbets ile tanıştı, ancak filmde onunla röportaj yapamadı. Belgesel 1978'de yayınlandı.

1978'de eski karısının ölümünden sonra Nobuko Otowa ile evlendi.

Strangling 1979 Venedik Film Festivali'nde yarışıyordu. , burada Nobuko Otowa En İyi Kadın Oyuncu ödülünü kazandı.

1981'de piyasaya sürülen Edo Porn (Hokusai mangası), 18. yüzyıl Japon ahşap oymacısının hayatı hakkındadır Katsushika Hokusai .

1984'te Shindo, Horizon temelli kız kardeşinin hayatı üzerine. Film, bir Japon Amerikalı'ya postayla gelin olarak satılan ve ailesini bir daha asla görmeyen fakir bir çiftçi kızı olarak yaşadıklarını anlatıyor. İkinci Dünya Savaşı sırasında Japon tutuklama kampında zaman geçiriyor ve zorluklarla ve hayal kırıklıklarıyla dolu bir hayat yaşıyor.

Shindo'nun 1995 yapımı filmi A Last Note sırasında, Nobuko Otowa karaciğer kanseri teşhisi kondu. Aralık 1994'te öldü. A Last Note, Blue Ribbon Awards , Hochi Film Awards , Japan Academy Awards , En İyi Film ödülleri de dahil olmak üzere çok sayıda ödül kazandı. 60>Kinema Junpo Ödülleri ve Mainichi Film Ödülleri ile Japon Akademisi , Nikkan Spor Film Ödülleri , <60 En İyi Yönetmen ödülleri>Kinema Junpo Ödülleri ve Mainichi Film Ödülü .

Otowa'nın ölümünden sonra, Shindo'nun filmlerinde başrol oynadığı rol Shinobu Otake tarafından devralındı. Will to Live , yaşlanma sorunları üzerine bir kara komedi olarak, Otake bipolar bozukluğu olan, fekal inkontinansı olan yaşlı bir babanın kızını canlandırdı. Rentarō Mikuni .

Oğlu Jiro'ya göre, Shindo seksen ile Mahjong , Shogi ve beyzbol hobilerinden vazgeçti.

2000 yılında, 88 yaşında, Shindo, Taiji Tonoyama tarihinin bazı yönlerini içeren bir aktör biyografisi olan Oyuncu tarafından filme aldı. Shindo'nun film şirketi Kindai Eiga Kyokai ve Otowa'nın 1994'te çekilmiş görüntülerini kullanıyor.

2003'te Shindo 91 yaşındayken Owl (Fukurō) temelli İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda Mançurya'daki Japon kolonilerinden işlenemeyen tarım alanlarına geri gönderilen çiftçilerin gerçek hikayesi üzerine. Filmin tamamı, kısmen Shindo'nun hareketlilik sorunları nedeniyle tek bir sette çekildi. Film, Shindo'nun dünya sinemasına yaptığı katkılardan dolayı özel bir ödül kazandığı 25. Moskova Uluslararası Film Festivali'ne girdi.

Shindo'nun oğlu Jiro, sonraki filmlerinin yapımcısıydı ve Kaze Shindo Jiro'nun kızı ve Shindo'nun torunu, film yönetmeni ve senarist olarak Shindo'nun izinden gitti. Japan Academy of Moving Images'da okudu ve 2000 yılında ilk filmi Love / Juice .

Yaptı Shindo, hayatının son kırk yılı boyunca Akasaka'da küçük bir apartman dairesinde yaşadı. Nobuko Otowa'nın ölümünden sonra yalnız yaşadı. Seksenli yaşlarında Tokyo'nun her yerine yürüyebilmesine rağmen, doksanlı yaşlarında bacaklarındaki hareket kabiliyetini kaybetti. Bakıma muhtaç olduğu için, Kaze Shindo evine taşındı ve hayatının son altı yılında onunla birlikte yaşadı ve bakıcısı olarak hareket etti. Kaze Shindo, Shindo'nun "Kantoku Kenkō Kanri", "Yönetmenin sağlığının yönetimi" olarak anılan sonraki filmlerinin jeneriğinde yer alıyor.

2010 yılında Shindo, Shindo'nun kendi deneyimlerine dayanarak, ikinci dünya savaşının sonunda askerlik hizmeti için hazırlanan orta yaşlı erkeklerin hikayesi Postcard 'i yönetti. En İyi Yabancı Dilde Film Akademi Ödülü için Japonca gönderimi olarak kartpostal seçildi, ancak Ocak ayı final listesine girmedi. Sağlığın bozulmasından dolayı Shindo, bunun son filmi olacağını duyurdu.

Nisan'dan Mayıs 2012'ye kadar Hiroşima kentinde bir komite, 100. doğum gününü anmak için Shindo'ya bir övgü sundu. Bu olay, filmlerinin çoğunun ve Shindo'nun kendisi ve uzun süredir hayranı olduğu gibi özel davetlilerin gösterimini içeriyordu Benicio del Toro .

Shindo 29 Mayıs 2012'de doğal nedenlerden öldü. Oğlu Jiro'ya göre, onun konuşmasını yapıyordu. hayatının sonunda bile yeni film projeleri hakkında uyuyor. Çıplak Ada'nın çekildiği ve Nobuko Otowa'nın küllerinin yarısının da saçıldığı Mihara 'deki küllerinin Sukune adasına dağılmasını istedi.

Stil ve temalar

Shindo filmi "görüntünün hareketi ile hareketsizliği arasındaki diyalektik veya etkileşimden oluşan bir 'montaj' sanatı olarak gördüğünü söyledi. Kariyerinin başlarında çok az görsel stile sahip olduğu için eleştirilmesine rağmen, Onibaba "görsel olarak mükemmel" diyen film eleştirmeni Joan Mellen tarafından övüldü. Kuroneko filminin yayınlanmasından sonra Mellen ile röportaj yaptığında Shindo, "tüm çalışmaları boyunca güçlü bir Freudcu etkisi" olduğunu belirtti.

En güçlü ve en belirgin temalar Shindo'nun çalışması yoksulluk, kadın ve cinselliğe yönelik sosyal eleştiriyi içerir. Shindo kendini sosyalist olarak tanımladı. Tadao Sato , Shindo'nun siyasi filmlerinin hem yoksul çocukluğunun hem de II.Dünya Savaşı sonrası Japonya'nın durumunun bir yansıması olduğuna işaret ederek, "Çağdaş Japonya, tarımsal bir ülkeden bir sanayi ülkesine dönüştü. tarımsal insanlar şehirlere taşındı ve kendilerini yeni tehlikeli hayatlara attılar. Kaneto Shindo'nun kamera çalışması tarzı, bu tür tedirginliği çiftçilerin azmini ve ısrarını tasvir ederek yenme niyetinden geliyor. "

Kadınlar ve insan cinselliği de önemli bir rol oynuyor. Shindo'nun filmlerindeki rolü. Joan Mellen, "Shindo'nun filmleri, en iyi haliyle, cinsel ile toplumsalın birleşmesini içerir. Onun radikal algısı, belirli bir sosyal sınıfın bir üyesi olarak rolü bağlamında insanın cinsel yaşamını izole eder ... Shindo için bizim tutkularımız Biyolojik varlıklar ve bu dürtülere belirli ve çarpık bir biçim veren toplumsal sınıfların üyeleri olarak hırslarımız, bilinçdışında bitmeyen bir mücadeleye neden olur.Bu savaşın görselleştirildiği ve bilinçli hayata getirildiği filmlerinde o anlar işini seviyeye yükseltir. en yüksek sanat eseri. "

Etkiler Benicio del Toro Kenji Mizoguchi den öğrendiği en önemli şeyin ne olduğunu sorduğunda, Shindo, Mizoguchi'den öğrendiği en önemli şeyin asla pes etmemesi olduğunu söyledi. Shindo'ya göre, Mizoguchi seksenden fazla film yapmasına rağmen, çoğu sıkıcıydı, sadece beş veya altı iyi film vardı, ancak başarısızlıklar olmasaydı Ugetsu Monogatari gibi başarılar asla olmazdı.

Ödüller

1961 2. Moskova Uluslararası Film Festivali Büyük Ödülü Çıplak Ada.

Panama Film Festivali'nde Onibaba.

için 1964 Büyük Ödülü <1971 1971 Altın Ödülü> 7. Moskova Uluslararası Film Festivali Bugün Yaşa, Yarın Öl!

1996 Japonya Akademisi Yönetmen Ödülü Son Not

1998 Kültürel Başarı Kişisi .

1999 Altın Aziz George 21. Moskova Uluslararası Film Festivali'nde Yaşama İsteği

2002 Kültür Düzeni .

2003 Japonya Akademisi Yaşam Boyu Başarı Ödülü.