Giuseppe Tornatore'nin sinematografik tarzı, genellikle aşağıdaki özelliklerle tanımlanabilir:
Güçlü Anlatı ve Duygusal Derinlik: Tornatore’nin filmleri, insan ilişkileri ve duygusal bağlar etrafında döner. Filmlerinde güçlü karakter gelişimleri ve derin duygusal temalar bulunur.
Nostalji ve Anılar: Özellikle "Cinema Paradiso" gibi eserlerinde, geçmişe olan özlem ve anıların gücü belirgin bir şekilde işlenir. Bu, izleyiciyi kendi anılarıyla yüzleştirme amacı taşır.
Görsel Stil: Tornatore, sinematografide estetik kaygılar taşır. Görsel kompozisyonu dikkatlice düzenler ve renk kullanımı filme duygusal bir derinlik katar.
Müzik Kullanımı: Filmlerinde müzik, önemli bir rol oynar. Enzo L. Bosso gibi bestecilerle işbirliği yaparak, müzikle duygusal atmosfer yaratır.
İtalyan Kültürü: İtalyan kültürü, özellikle Sicilya'nın yaşam tarzı ve gelenekleri, çoğu filminde önemli bir arka plan oluşturur.
Melankoli: Filmlerinde sıkça melankolik bir ton bulunur, bu da izleyicilerin duygusal bir bağ kurmasına olanak tanır.
Bu özellikler, Tornatore'nin sinematografik tarzını özgün kılan unsurlar arasında yer alır.