Avustralyalı yetenekli ve ödüllü bir sinemacı olan Gillian Armstrong, ilk uzun metrajlı filmi "My Brilliant Career" (1979) ile dikkatleri üzerine çekti ve bu film onun uluslararası alanda tanınmasına yardımcı oldu. Filmin gösterime girmesi Armstrong'a neredeyse 50 yıl sonra ülkesinde uzun metrajlı bir film yöneten ilk kadın olma ayrıcalığını kazandırdı. "My Brilliant Career "in temalarıyla birleştiğinde, kadın hikayelerine keskin bir gözle bakan feminist bir yönetmen olarak başından beri övgüyle karşılandı. Bu arada, hafif ve köpüklü "Starstruck" (1982) ve gerçekçi "Bayan Soffel" (1984) ile başarısını pekiştirdi; her ikisi de çok farklı durumlarda da olsa kendi başlarına yola çıkan kadın kahramanları keşfetmesini sağladı. Tam anlamıyla bir anlatı sinemacısı olmayan Armstrong, işçi sınıfından üç gencin hayallerine ve özlemlerine odaklanan "Smokes and Lollies" (1975) ile başlayarak ara sıra belgeseller yönetti. Sonraki on yıllarda aynı konulara geri döndü ve Armstrong onları yetişkin olduklarında ve kendi ergen çocuklarına sahip olduklarında keşfetti. Ancak kurmaca film yapımı ana odağı olmaya devam etti. En büyük eleştirel başarılarından birini "Küçük Kadınlar "ın (1994) zengin ve etkileyici yeniden çevrimiyle elde etti ve bunu "Oscar ve Lucinda" (1997) ve "Charlotte Gray" (2001) gibi iyi hazırlanmış filmler izledi.