Viyana’da bir doktorun oğlu olarak dünyaya gelen Zinnemann, yeteneğinin yeterli olmaması yüzünden müziği meslek olarak seçmekten 1925 yılında vazgeçti. Onun yerine 1927’de Paris Yüksek Sinema Akademisinde kameramanlık eğitimine başladı. 1929’da Berlin’e gelerek senaristlik ve reji asistanlığıyla sinema kariyerini başlatmış oldu. Billy Wilder ve Robert Siodmak’la birlikte Menschen am Sonntag (Bir Pazar Gününde İnsanlar, 1929) adlı filmi gerçekleştirdiler.

1937-41: Belgesel Filmler Filmin çekim çalışmaları bitince, Zinnemann ABD’ye giderek 1931’de Amerikan vatandaşlığını kabul etti. 1934’te belgesel film yapımcısı Robert Flaherty ile birlikte Meksika’da fakir balıkçıların hayatını konu alan Nets (Ağlar, 1934-36) adlı sosyal eleştiri araştırması üzerindeki çalışmalarına başladı; 1937’de ABD’ye döndü.

1944: Bir Romanın Sinemaya Uyarlanmasıyla Kazanılan Başarılar Zinnemann 1942’de Kid Glove Killer (Eldivenli Katil) ile ilk uzun metrajlı filmini gerçekleştirdi. Aynı yıl Eyes in the Night (Karanlıktaki İz) adlı polisiye filmini çekti. Burada kör bir dedektif bir rastlantı sonucu Nazi ajanlarının karıştığı bir casusluk olayını açığa çıkarır. Anna Seghers’in aynı adlı romanından sinemaya uyarladığı The Seventh Cross (Yedinci Haç, 1944) adlı filmiyle Zinnemann dünya çapında üne kavuştu. Ondan sonraki yıllarda Zinnemann, aralarında The Search (Arayış, 1947) adlı filmin de bulunduğu, savaşı ve savaş sonrası dönemi konu alan yapıtlar verdi. Bu filmde toplama kampında annesinden koparılan yurtsuz bir çocuk, bir Amerikalı askerin yardımıyla annesine yeniden kavuşur.

1950 Sıralarında: Savaş Sonrası Dönemin Tarihçisi Zinnemann, hemen hemen başka hiçbir yönetmenin yapmadığı biçimde, savaş sonrası Amerikan kentlerindeki kirli sokakları ve arka avluları beyazperdeye aktardı. Kuru gerçekçiliği İtalyan Yeni-Gerçekçiliğiyle bir paralellik gösteriyordu. Bu tarz film yapımcılığının en seçkin örneğini Terem (Temiz Ruhlar, 1951) oluşturmaktadır. Savaş sırasında Amerikalı bir askerle evlenen bir İtalyan kadın, cennet New York’ta kavuşacağı hayatın düşlerini boşuna kurar.

1952: Western Klasikleri Zinnemann filmlerini hep mutlu bir sonla bitirdiği halde, ancak gerçekleri gözler önüne sermekten vazgeçince, Hollywood’da ünlenebildi. High Noon (Kahraman Şerif, 1952) ile westerne seviye kazandırdı. Bu filmde bir şerif (Gary Cooper), kendisinden öç almak isteyen dört gangsterle başa çıkmak zorunda kalır. Bu filmin başarısında, eleştirmenlere göre, çevrildiği dönemin de etkisi olmuştur. Bireyin şiddete karşı çıkmak zorunluluğunu vurgulayan ve Kore savaşını arka planda gösteren bu yapıt, seyircilerden olağanüstü olumlu bir tepki aldı.

1953: Yönetmenlik İçin Aldığı İlk Oscar Zinnemann “Kahraman Şerif” adlı filmi için Oscar’a aday gösterilmekle beraber, ancak bir sonraki filmi olan From Here to Eternity (İnsanlar Yaşadıkça, 1953) için Oscar ödülünü alabildi. Bu filmde kışlanın sert disiplinine başkaldıran bir asker, Pearl Harbour saldırısında hayatını kaybeder. İlk eserleriyle kıyaslanınca, Zinnemann burada toplumsal eleştirisini oldukça ılımlı tuttu. Bunun yerine hafif eleştiri, dakik bir çevre tasviri ve nispeten açık aşk sahnelerinden oluşan ticari açıdan en uygun karışımı kullandı. Ayrıca gişe çekiciliği kuvvetli olan starlar angaje etti. Başka oyuncuların yanı sıra, Frank Sinatra da Zinnemann’ın yönetimi altında ilk filmini çevirdi.

1955’ten Sonra: Eleştirel Ağırlıklı Yapıtlarla Kaydettiği Başarılar Bundan sonraki 30 yıl içinde Zinnemann, tartışmalı konulardan vazgeçmeksizin ama seyirci üzerindeki etkisini de bir kenara atmayan on film gerçekleştirmekle yetindi. Son yönetmenlik çalışmasını, başrolde Sean Connery’yi oynattığı üçlü bir ilişki öyküsü olan Five Days of Summer (Geçen Yaz Beş Gün, 1982) adlı filmiyle ortaya koydu.

Zinnemann, 90 yaşında geçirdiği bir enfarktüs sonucu Londra’da hayata veda etti.