1967’de Paris’te doğan Ozon, La Femis film okulunda yetişti. İlk uzun metrajlı filmi Sitcom’u 1998’de çekti. 2002 yapımı 8 Kadın (8 femmes) ile dünya çapında tanındı. 2003’te Swimming Pool, 2007’de Angel gibi filmler, ününü pekiştirdi. 2013’te çektiği Genç ve Güzel (Jeune et Jolie) filmi Cannes’da Altın Palmiye için yarıştı.

Filmlerinde cinsel ögeleri çok fazla kullanan, bu nedenle zaman zaman tartışmaların odağında kalan başarılı yönetmen, eşcinsel olduğunu açıklamıştır.

François Ozon'un sinema tarzı, genellikle aşağıdaki özelliklerle öne çıkar:

Psikolojik Derinlik: Filmlerinde karakterlerin içsel dünyalarını ve psikolojik durumlarını derinlemesine inceler. Karakterlerin karmaşık ilişkileri ve duygu durumları sıkça işlenir.

Kadın Teması: Ozon, birçok filminde kadın karakterleri merkezine alarak onların hikayelerini anlatır. Kadınların sosyal durumları, cinsellikleri ve güç ilişkileri gibi temalar sıklıkla ön plana çıkar.

Cinsellik ve Provokasyon: Ozon, cinselliği cesur bir şekilde ele alır ve toplumsal normlara meydan okuyan temaları işler. Bu yönüyle bazı filmleri tartışmalı kabul edilebilir.

Stilistik Çeşitlilik: Ozon'un filmleri, farklı görsel stiller ve anlatım biçimleri kullanarak çeşitlilik gösterir. Kimi filmleri dramatik bir yaklaşım sergilerken, diğerleri daha hafif ve komedi unsurları barındırır.

Oyun Dünyası: Ozon, sahneleme ve görsellik açısından tiyatro unsurlarını kullanarak izleyiciye estetik bir deneyim sunar. Filmlerinde genellikle güçlü görsel kompozisyonlar dikkat çeker.

Zaman ve Anlatı Yapısı: Film anlatımında zamanın akışını oynayarak ve farklı zaman dilimlerini iç içe geçirerek, izleyicileri şaşırtan ve düşündüren yapılar kurar.

Ozon'un filmografi, zengin bir anlatı yapısına ve çeşitli tematik derinliklere sahip olduğu için geniş bir izleyici kitlesi tarafından ilgi görmektedir.