23 Ocak 1875’te Kentucky’de doğan David Wark Griffith, 20 yaşında Kentucky’den ayrıldı ve sonraki 13 yılı, çoğunlukla ikinci sınıf bir oyuncu kadrosuyla turnelere çıkarak başarısız bir tiyatro kariyeri için harcadı.Griffith “Bir aptal ve Bir Kız” adlı oyununun ardından 1907’de Washington DC’deki prodüksiyonunun başarısız olmasının ardından kısa senaryolar yazdı; hem Edison hem de Biograph şirketi için oyunculuk yaparak yeni gelişmekte olan sinema endüstrisine girdi.1908 baharında yönetmen sıkıntısı çeken Biograph, Griffith’e bu görevi önerdi ve Griffith, kendisine en uygun düşen kariyerine 33 yaşında başladı. 1908 ile 1931 yılları arasında Griffith, ilki 1908’de  “Dallie’nin Maceraları” ve Sonuncusu 1914’te, Biograph’la ilişkilerini kesmelerinden birkaç ay önce piyasaya sürülen dört makaralık kutsal kitap filmi “Bethulyalı Judith” olmak üzere 400’den fazla Biograph filmini yönetti. İlk Biograph filmleriyle son filmleri arasındaki karşıtlık, özellikle Griffith’in en çok özen gösterdiği kurguluma ve performans düşünüldüğünde gerçekten şaşırtıcıdır.Kurgulama bakımından Griffith en fazla, ünlü son dakika kurtuluş sahnelerinde ustaca kullandığı almaşık kurgulamayla birlikte anılır; fakat filmleri, psikolojik yoğunluk anlarında oyunculara daha yakın kesme gibi diğer kurgulama tekniklerinin kullanılmasını da önemli ölçüde etkiledi. Biograph yönetiminin muhafazakar politikasından, özellikle de uzun metrajlı filmlere soğuk bakmalarından bıkan Griffith, 1913’ün sonunda kendi yapım şirketini kurmak üzere Biograph’tan ayrıldı.İlk önce birkaç tane çok makaralı film çeken Griffith, Temmuz 1914’te sinema tarihinde önemli bir yer edinmesini sağlayacak filmi çekmeye başladı.Ocak 1915’te piyasaya sürülen ve o tarihe kadar ki en uzun Amerikan filmi olan 12 makaralık “Bir Ulusun Doğuşu” sinemanın potansiyel toplumsal etkisini göstermenin yanı sıra, Amerikan film endüstrisinin uzun metrajlı filme geçişini hızlandırdı.Bu film Griffith üzerinde köklü bir etki bıraktı; çünkü Griffith kariyerinin geri kalan kısmını birçok bakımdan bu filmi aşmaya, savunmaya ya da affettirmeye çalışarak geçirecekti.

Bir Ulusun Doğusu (1915) – Sessiz sinema döneminin yıldızlarından Lillian Gish

1916’da piyasaya sürülen bir sonraki uzun metrajlı filmi Hoşgörüsüzlük, Bir Ulusun Doğuşu filmine yönelik eleştiri ve sansüre doğrudan yanıt, aynı zamanda filmin göz alıcı boyutlarını aşmaya yönelik bir girişimdi.Hoşgörüsüzlük; değişik çağlarda hoşgörüsüzlüğü ele alan dört farklı öyküyü oldukça başarısız bir biçimde bir araya getirir.En ünlü iki bölüm, Mae Marsh’ın modern kutsal varoluşun iniş çıkışlarıyla başa çıkmaya çalışan genç bir kadını oynadığı “Ana ile Kanun” ile 6. Yüzyılda Perslerin Mezopotamya’yı istilasını ele alan yüzlerce figüranın rol aldığı büyük savaş sahnelerini görüntüleyen “Babil’in Düşüşü”dür.Tour de Force(ustalıklı) bir kurgulamayla filmin sonunda her dört öyküdeki son anda kurtulma sahneleri bir araya getirilir.Griffith’in en önemli uzun metraj filmlerinin üçüncüsü “Kırık Tomurcuklar” üç kahramana; Lilian Gish’in etkileyici bir performans göstererek oynadığı suistimal edilmiş bir genç kız, kızın zalim üvey babası Donald Crisp ve kıza dostça davranan kibar, sempatik Çinliye odaklanan küçük ölçekli bir çalışmadır.

Hoşgörüsüzlük (1916)

1919’da Kırık Tomurcukların piyasaya sürülmesinden sonra Griffith’in kariyeri hem sanatsal hem de mali bakımdan inişe geçmeye başladı ve Griffith bu gidişi tersine çevirmeyi hiçbir zaman başaramadı.Hollywood dışında bağımsız bir yapımcı yönetmen olarak kendini kanıtlamaya yönelik başarısız bir yapımcı-yönetmen olarak yaşamının sonuna kadar mali güçlüklerle boğuşan Griffith savaş sonrası Amerika’nın değişen duyarlılıklarına asla uyum gösterememiş gibi görünüyordu. Dawid W. Griffith 1920’lerde Güney Yolu(1920) ve Fırtına Öküzleri(1921) teatrol melodramlarını sinemaya uyarladı.On yılın geri kalan kısımlarındaysa daha az etkileyici filmler yaptı.Dawid W. Griffith daha sonraları Abraham Lincoln(1930) ve Mücadele(1931) gibi iki sesli filmi yönetti.Eleştirel ve mali açıdan başarısız olan Mücadele, Griffith’i insanın ancak son filmi kadar iyi olduğu Hollywood’da marjinal bir varoluşa mahkum etti.Zaman zaman senaryo danışmanlığı yapan Dawid W. Griffith bir daha film yönetmedi ve 1948’de öldü.