Claude Chabrol 1930 yılında Paris’te doğdu, ama çocukluğunun büyük bir bölümünü başkentin 150 mil güneyinde – Cahiers du Cinema’nın gelecekteki meslektaşlarının çoğu gibi – daha erken yaşlarda “sinemanın şeytani gücü tarafından ele geçirildiği” Creuse bölgesindeki Sardent köyünde geçirdi. On ile on dört yaşları arasında sürekli olarak köydeki bir çiftlik ambarında kurulu film kulübüne gitti. 2. Dünya Savaşı’ndan sonra babasının isteğine uyarak eczacılık okuyacağı Paris’e geri döndü. Avenue Messine’deki Sinematek’e ve Eric Rohmer, François Truffaut ve Jean-Luc Godard ile tanıştığı Quertier Latin’deki sinema kulübüne sık sık gitmeye başladı. Daha sonra bir süre (dediğine göre, kendisini gösterimci [makinist] olarak Almanya’ya göndertmeyi başardığı) orduya katıldı ve bu dönemde hali vakti yerinde bir aileden gelen ilk eşiyle evlendi. Askerlik hizmetinden geri dönen Chabrol eski arkadaşlarını buldu ve onlar ısrarla Chabrol’den yeni dergileri olan Cahiers için yazı yazmasını istediler. Godard ve Truffaut gibi o da bu dönemde aynı zamanda Arts için yazdı, ama onun bir eleştirmen olarak en önemli katkısı, Eric Rohmer ile birlikte yazdığı Hitchcock incelemesiydi (1957). Chabrol mütevazı bir şekilde bu kitabın büyük bölümünden Rohmer’in sorumlu olduğunu belirtir. Chabrol, Hitchcock’un İngiltere dönemi ile Aşktan da Üstün (Notorious, 1946), Sahne Korkusu (Stage Fright, 1950) ve Rebecca’yı inceledi.

Chabrol aynı zamanda bir süre (daha sonra Godard’a devredeceği bir iş olan) 20. Century Fox’un reklamcısı olarak çalıştı, ama karısına bir miktar miras kaldığında, sonunda kendisi için en iyi olanın ilk filmini finanse etmek olduğunu anladı. 1957 yılının Aralık ayında yanında iki genç, tanınmayan oyuncular ve küçük bir ekiple Sardent’e geri döndü ve izleyen üç ay boyunca Yeni Dalga’nın ilk filmi olan Yakışıklı Serge’yi (Le Beau Serge, 1958) çekti. Yaklaşık 85 bin dolara mal olan film 1958 yılında Locarno’da ödül kazandı ve Chabrol, Godard ve diğerlerinin Cahiers’nün sayfalarında savundukları film-yapımı kuramlarının, “sınırlı bir bütçeyle çok iyi kişisel filmler yapılabilir” görüşünün gerçekten doğru olduğunun uygulamalı bir örneği olarak işlev gördü.

Yeni Dalga’nın ilk birkaç yılı boyunca Chabrol bu hareketin mali meleğiydi. Daha 1956 yılında Rivette’in (senaryosuna da katkıda bulunduğu) “Le Coup du Berger”i için para toplamıştı. 1958 ile 1960 yılları arasında Rohmer’in “Veronique et son Cancre” ve Aslan Burcu ile Phillippe de Broca’nın ilk uzun metrajı Les Jeux de L’amour’unu da (1960) finanse etti. Chabrol, Rivette’in yapımı iki yıldan fazla süren ünlü Paris Bize Aittir’ini finansmanına da yardım etti ve Rivette’in elinde kullanacak ham film kalmadığında, Chabrol Kuzenler’den artan ham filmlerle onun yardımına yetişti. Chabrol’ün bu dönemde kurduğu AJYM Films şirketi, Cahiers eleştirmenlerinin yönetmen olma yönündeki ilk dönem ortak çabaları için çekirdek işlevi gördü. Her ne kadar hem bu şirket hem de işbirliği anlayışı sadece 1960’ların başına kadar yaşadıysa da, Chabrol yine de ilk dönem Yeni Dalga filmlerinin finansmanında ortaya koyduğu pratik zeka nedeniyle hak ettiğinden daha da fazla itibara layıktır.

James Monaco

Yeni Dalga / +1 Kitap

Sayfa 244-5