1 Nisan 1920’de Çin’in Şantung bölgesinde Tsingtao’da doğdu. İkinci Dünya Savaşı sırasında, Mifune Japon silahlı kuvvetlerinde hava fotoğraflarını inceleyerek görev yaptı. Savaştan sonra Tokyo'ya giderek, Kurosawa'nın ısrarı üzerine Toho Film Stüdyoları tarafından sözleşmeli oyuncu olarak işe alındı. 1946'da Mifune'nin küçük bir rolü vardı.
Shin baka jidai (1947; These Foolish Times) ve 1947'de Kurosawa'nın filmindeki gangster olarak kritik bir tanınma ve gişe başarısı elde etti.
yoidore tenşi (1948;
sarhoş melek ). Mifune ilk olarak klasik filmdeki övünen haydut rolüyle uluslararası üne kavuştu.
Rashomon (1950). Kurosawa'nın diğer dönem filmlerindeki popüler samuray portreleriyle tanınır.
Shichinin hiçbir samuray (1954;
Yedi Samuray ),
Kakushitoride hayır san akunin (1958;
Gizli Kale ),
Yojimbo (1961) ve
Tsubaki Sanjuro (1962). Mifune'nin güçlü jestleri ve canlı karakter tasvirleri, onu Kurosawa tarafından geliştirilen karmaşık ve öngörülemeyen samuray imajıyla silinmez bir şekilde ilişkilendirdi. Çok yönlü bir aktör, aynı zamanda Kurosawa'nın filminde de rol aldı.
uyarlamalar üç Batı edebiyat klasiği:
Fyodor Dostoyevski'nin Roman
Aptal , başlıklı
Hakuchi (1951); Shakespeare'in
Macbeth , başlıklı
Kumonosu-jo (1957;
Kan Tahtı ); ve
Maksim Gorki oyun
Alt Derinlikler , başlıklı
Donzoko (1957). Mifune ayrıca Kurosawa'nın filminde de yer aldı.
Tengoku'dan jigoku'ya (1963;
Yüksek ve alçak ), bir dedektif gerilim filmi; ve
Akahige (1965;
Kızıl Sakal ), o yönetmen tarafından bir filmde son görünüşü oldu.
1960’larda üç ABD yapımı filmde, daha sonraları da Fransız ve Ingiliz filmlerinde oynadı. 1963’te kendi film yapım şirketini kurdu ve The Legacy of the Five Hundred Thomand (“Beş Yüz Binlik Miras”) adlı filmi yönetti.
Mifune çok yönlü ve becerikli bir oyuncu olmasının yanı sıra keskin çizgili fiziğinden de rollerinde ustaca yararlanır. Değişik türlerdeki bütün filmlerinde olduğu gibi, Shakespeare ve Gorki’den yapılan uyarlamalarda da üstün oyunculuğunu kanıtlamıştır.