Bay Doğru Robert Redford'ın yeni eşi Jane Fonda hayatı hep eğlenceli yönünden görmek istemektedir. Balayının sarhoşluğu yerini beşinci katta bir evde düzen kurmakla ilgili gerçeklere bıraktığında evlilik harmonisi de uyumunu komik bir şekilde kaybetmeye başlar. Kayınvalide periyodik olarak şikayet etmektedir. Üst kattaki orta yaşlı Lothario sık sık ortaya çıkmaktadır. Sevinçler zaman zaman yerini kedere bırakmaktadır.

Clint Eastwood’un yönetmen-yıldız olarak (Play Misty for Me’nin ardından) ikinci filmi, spagetti western personasını, Amerikan tarzı gotik ibret hikâyesinde yeniden konumlandırır. Tıraşsız bir atlı serseri, çölün sisleri içinden çıkarak eskiden polis müdürlüğü yapan bir kasabalının, ölümüne kırbaçlandığı Lago’ya gider. High Noon’un (Kahraman Şerif) bu gerçeküstü yeniden çevriminde, kasabalılar öldürülen adamın hayaleti, daha doğrusu kardeşi olan Eastwood’a, eyalet hapishanesinden yeni serbest bırakılan ve şiddetli bir intikam için kasabaya geri dönmek üzere olan üç kanun kaçağına karşı durması için yalvarırlar.Gizemli adam, aşağı yukarı 1972’lerde, sefil bir kovboy karşı-kahramana yönelik silah oyunları ve kötülük beklentilerini karşılamanın ötesinde, herkesi tuhaf bir bayrama katılmaya zorlayarak gücünü gösterir. Söz konusu bayramı özetlemek gerekirse, Eastwood bir cüceyi şerif ve belediye başkanı karışımı bir mevkiye getirir, kasabayı resmen kırmızıya boyar ve kasabanın adını "Cehennem" olarak değiştirir. Yabancı en sonunda Vietnam’ın "kasabayı kurtarmak için imha ettik" sloganını çağrıştırırcasına kasabayı yakar. Sergio Leone kadar Luis Bunuel’den de birçok temayı ödünç alan bu komik ve vahşi korku filmi; western ve korku teması karışımıyla, cesur bir şekilde tuhaf olmasının yanı sıra baştan sona dokunaklı bir kişisel tahlil de barındırır.

Kahramanlarımız son konserlerinden önce duygusal çalkantılar yaşayan bir klasik müzik dörtlüsü; onları canlandıranlar ise Hollywood´un en parlak oyuncuları. Dünyaca ünlü yaylı çalgılar dörtlüsünün sevilen viyolonsel sanatçısı acımasız bir hastalığa yakalanınca grup dengesini kaybeder; bastırılmış duygular, çarpışan egolar ve kontrolden çıkmış tutkular yıllardır süren dostluk ve uyumu tehdit etmeye başlar. 25. yıldönümleri için verecekleri konser yaklaştığından, müzisyenler, sorunlarını çözüp birlikteliklerini korumak ile sonsuza dek ayrılmak arasında seçim yapmak zorundadır. Beethoven´ın Opus 131 Yaylılar Dörtlüsü adlı olağanüstü eserinden esinlenen ve bu yapıt etrafına örülen Son Konser oda müziğine ve New York kültür dünyasına saygı duruşunda bulunuyor. "Uzun zaman geçtikçe farklı biçimlerde değiştiğimiz için kaçınılmaz bir biçimde sınanan ve sürekli olarak emek ve özenle ince ayar isteyen uzun süreli ilişkiler için Opus 131´in mükemmel bir metafor teşkil ettiğini düşünüyorum."