Öykü kitapları okumayı sever misiniz? Roman okumayı, uzun soluklu bir ilişkiye sahip olmaya benzetirim. Kimi zaman durgun, kimi zaman çalkantılı, her geçen gün daha çok kök salarak bağlandığınız bir ilişki gibi bağlanıverirsiniz okuduğunuz romana da. Öyküler ise daha çok tek gecelik ilişkiler gibidir. Yüreğinizde ani ve tokat gibi bir etki bırakabilir. Kısalığına tezat, etkinin kuvvetine bağlı olarak belki de bir ömür boyu unutamazsınız.Paris ve aşk güzellemesi olarak beyazperdeyi kırmızı kalplere boğan Paris, I Love You da, böyle bir etki bırakıyor izleyen üzerinde. 22 yönetmenin 5 dakikalık birbirinden farklı aşk ve Paris temalı kısa filmlerinin toplamı olan film, insan üzerinde direk, hayran olduğunuz yazarların farklı hikayelerinden oluşan toplama bir öykü kitabı okumuşsunuz izlenimi yaratıyor. Şaşkınlık, kahkaha, hayret, romantizm ve hayranlık duygularının karışımı bir etki...Ethan ve Joel Coen, Wes Craven, Alfonso Cuarón, Christopher Doyle, Walter Salles, Gus Van Sant gibi isimler yönetsin; Steve Buscemi, Juliette Binoche, Willem Dafoe, Maggie Gyllenhaal, Natalie Portman, Gérard Depardieu gibi isimler oynasın; hele bir de konumuz da aşk ve Paris olur ise heyecan duymayalım da ne yapalım!Filmekimi kapsamında da gösterilen Paris I Love You festivalin, biletleri en çabuk tükenen filmlerinden biri olmuştu. Filmi izledikten sonra yapmanız kaçınılmaz olan şeylerden biri, sizde en çok etkiyi bırakan bölümleri teker teker aklınızda yeniden canlandırmaya çalışmak. Arka arkaya, kimisine hayran kaldığınız, kimisini sadece ufak bir tebessüm ya da hüzün ile izlediğiniz, kimisinde (özellikle de Coen'lerin yönettiği Steve Bruscemi'li bölüm) kahkahalarla güldüğünüz filmler öylesine arka arkaya, siz daha tam tadını çıkaramadan sıralanıyor ki, bittikten sonra geri dönüşlü bir beyin fırtınası kaçınılmaz oluyor. Hatırlamaya çalışırken 'arada atladığım filmler var mıydı' hayıflanmaları ile kesinlikle bir kere izlemenin yeterli olmadığı filmlerden biri Paris, I Love You.Bir bütün olarak nasıl olduğunu söylemenin zor olduğu filmlerden biri karşımızdaki. Birbirinden o kadar farklı esintiler estiren kısalarla karşı karşıyayız ki... Joel Coen ve Ethan Coen'in yönettiği, Steve Buscemi'ye neden bu kadar hayran olduğumu bir kere daha anlamama neden olan bölüm, filmin en eğlenceli kısalarından. Vampirlerinin bile Paris'in romantizminden pay aldıkları, Vincenzo Natali'nin yönettiği, bilmesem kesinlikle Wes Craven imzalı olduğunu düşüneceğim bölüm, (bir çok insan hiç hoşlanmamış olmasına rağmen) bana Paris'in geçmişten günümüze pek çok özelliğini hissettirdi. Tarihin, aşkın, mistisizmin en çok yakıştığı şehirlerden biri olan Paris hakkında yapılabilecek en keyifli çalışmalardan biri kanımca.Gurinder Chadha'nın yönettiği bölüm, Doğulu göçmen bir kızla Batılı bir gencin yakınlaşması konusunda aslında pek çok açıdan klişeler barındırsa da, etkiliyici bir sevimliliği de yok değil. Çoğu zaman oryantalizm kokan bu tarz konulu yapımların klişelerini, belki de bu sevimliliği sayesinde üstünden silkmeyi başarıyor.En şaşırtıcı...

Yaz Saati, bir burjuva ailesini ve anlaşmazlıklarını, bellek ve aile kavramlarının yaşlandıkça değişen anlamlarını, nesnelerin bu süreçte oynadıkları rolleri sorgulayarak ilerliyor. Muazzam bir sanat koleksiyonu olan anneleri ansızın ölünce kırklarındaki üç kardeş, farklılıklarına rağmen birbirleriyle anlaşmak zorunda kalırlar. Tasarımcı olan Adrienne, üniversitede profesör olan Frédéric ve güçlü bir iş adamı olan Jérémie, aile eşyalarından vazgeçerken çocukluk anılarının, geçmişlerinin ve gelecekle ilgili planlarının da yok oluşuyla yüzleşirler.

Alex çocukluk aşkı eşinin 8 sene evvel vahşice öldürülmesinin ardından bir türlü kendisini toparlayamaz. Katil işlemiş olduğu tüm cinayetleri itiraf etmesine rağmen Margot'yu öldürdüğünü hep inkar etmiştir. Margot'nun cesedi üzerinde yapılan bütün araştırmalar ise katilin aynı kişi olduğunu göstermektedir.Seneler sonra Margot'nun cesedinin bulunduğu yerin yakınında aynı şekilde öldürülmüş 2 cesedin daha bulunması soruşturmayı yeniden başlatacaktır.Bu arada Alex kimden geldiği belli olmayan bir e-mail alır. Maildeki linke tıklayınca karısının kalabalık çekilmiş bir videosunu görür. Esrarengiz e-mailler ve tekrar açılan soruşturma ile nefes kesen bir kovalamaca başlayacaktır.

Eski orkestra şefi Andrei Filipov, orkestrasının üyelerini yeniden bir araya toplama fırsatını hemen değerlendirir. Tek bir konser için Moskova'dan Paris'e gidecek ve kendilerini Bolşoy Filarmoni olarak tanıtacaklardır. Fakat Andrei'in Paris'te bir işi daha vardır; solo kemancıları olacak genç bir kadınla görüşmesi gerekmektedir. Karanlık sırları nedir? Peki ya gerçek Bolşoy onları yakalarsa?

Bir arkadaş neredeyse ölümcül bir kazadan sonra hastanede, grubun geri kalanı ise yıllık tatillerinde. Buna rağmen kendi acıları ve sırları onları birbirlerinden ayırmakla tehdit eder.