Orta Çağ'da, Martin Guerre, savaş yüzünden çocukluğundan beri görmediği, Fransa'nın göbeğinde yer alan kasabasına döner. Kimse onu tanıyamaz ve çocukluğunda onu bilen insanlar, onun Martin olduğundan şüphe etmektedirler. Ancak Martin ailesi ve arkadaşları hakkında her şeyi bilmektedir, en ilginç ve sıra dışı şeyleri bile. Kasabaya gelen bu adam gerçekten Martin Guerre midir?

Biyografik nitelikteki bu film, ünlü Fransız heykeltraş Camille Claudel'in yaşam öyküsünü anlatıyor. Camille (Isabelle Adjani), dönemin ünlü heykeltraşlarından Auguste Rodin (Gérard Depardieu) ile büyük bir aşk yaşar. Rodin de onu sever, ama Rodin zor bir adamdır. Bu nedenle ikisi de büyük acılar çekerler. Etkileyici ve çarpıcı sahnelerle dolu bu film, bir sanatçının yaşamını anlatmaktan ziyade bir kadının dramını anlatıyor.

Görevine yeniden seçilen Devlet Başkanı Marc Jary, meydanda halkı selamlarken suikaste kurban gider. Kamuoyunun yoğun baskısı sonucu olayı araştırmak üzere Anayasa Mahkemesi Başkanlığı'nda, gizli servis başkanı, adalet bakanı, senatör, savunma bakanı ve başsavcıdan oluşan bir komisyon kurulur. Komisyon, bir yıllık çalışmanın neticesinde raporunu tamamlar ve kamuoyuna ilan eder: suikasti bir meczup işlemiştir ve tamamen siyasi değil, adi bir cinayettir. Başsavcı Henri Volney hariç komisyon üyelerinin tamamı bu kararda hem fikirdir. Ancak başsavcı böyle düşünmemektedir. Bundan dolayı şerh koymuştur. Yasalara göre böyle bir durumda şerh koyan üye başkanlığında soruşturma tekrar yapılmalıdır.Başsavcı her şeye en baştan başlar ve o gün yaşananları birer birer araştırmaya koyulur. Bir fotoğraf karesinde yer alan 9 kişi dikkatleri üzerine çeker. Ancak bu kişiler bir süre sonra esrarengiz biçimde trafik kazası, kalp krizi gibi yöntemlerle teker teker ölmeye başlar. İçlerinden sadece bir tanesi kalmıştır ve bu kişinin de yok edilmesi an meselesidir. Soruşturma derinleştikçe olaylar bambaşka bir yöne doğru gider ve Başsavcı Henri Volney'in karşısına derin bir yapı çıkar. Uzun uğraşlardan sonra suikasti aydınlatacak yeterli kanıtlara ulaşılmıştır fakat bu kez de kendisi bu derin yapının hedefi haline gelecektir...Temel hikaye olarak JFK suikastını konu alan ve bu olayın üzerinden bir hikaye oluşturan I... Comme Icare (I... For Icarus) - İkarus'un İ'si, oldukça cesur ve belki de bu cesurluğun sonucu olarak da unutulmuş, unutturulmuş bir yapım.

Robespierre'in önderliğinde Halk Koruma Komitesi bir çok infaza sebep olmuş ve ülkede terör estirmiştir. Bunu öğrenen Danton ülkesinin geri çekilmesinden dolayı Paris'e 1973 Kasımında geri dönmüştür. Arkasına halkın da desteğini alan Danton daha önceki müttefikleriyle çatışmaya girer. Ancak Robespierre, Danton ve yandaşlarını yakalayarak devrim mahkemesi öncesi giyotinle idam etmeye çalışır.Yönetmen Andrzej Wajda, oyuncu Gérard Depardieu ve devrim filmi Danton birçok ülkede ödül almıştır.

Bir İdam Mahkumu Kaçtı, sinemada minimalizmin tadına varmak isteyenler için en iyi başlangıç noktası. Filmin büyük bölümü, Fontaine'i (François Leterrier) hücresinde yalnız başına, kendisi gibi tutsak olanlarla iletişim kurarken ve özgürlüğüne doğru adım adım ilerlerken gösterir. Bütün Bresson filmleri gibi bu film de, Bresson'un uzun çalışmalardan sonra geliştirdiği, "sinematograf" üzerine kuramlarını ortaya koyar: Dramatiklikten tamamen uzak bir oyunculuk sergileyen amatör oyuncular; görüntü dışı seslere ve onların aktardığı bilgiye olağanüstü bir vurgu; son ve görkemli ana kadar müziğin kullanılmaması. Fransız sinemasının diğer muhteşem hapishane filmleri olan Jaques Becker'in Le trou (Delik, 1960) ve Jean Genet'nin Un chant d'amour (Aşk Şarkısı, 1950) filmleri gibi, Bir İdam Mahkumu Kaçtı da insan ruhunun çektiği acıların ve kurtuluşa yönelten dürtülerin olağanüstü güçlü bir alegorisini sunar. Aynı zamanda, Hitchcock'un en iyi işleriyle boy ölçüşebilecek, diken üzerinde tutan, seyreltilmiş, kuşkulu bir gerilim biçimi elde eder.Bir İdam Mahkumu Kaçtı, uzun yıllar boyunca varoluşsal ve tinsel boyutlarından ötürü takdir topladı; yakın zamanlardaysa, Bresson'un Fransız Direniş Hareketi'ndeki deneyiminin bir yansıması olarak filmin politik boyutları ön plana çıkarıldı ve işlediği "boyun eğdirilerek özgürlüklerin sınırlanması" ve "acı çeken ruhlar" temalarıyla, Bresson'un meslek yaşamına, toplumsal temelli bir önem atfedildi.