Bir savaş esiri kampındaki dokuz adamın beş yıl boyunca yaşadıklarını ve aşklarını anlatan bir dizi öykü. Almanya'nın İngiliz işgali altındaki bölgesinde yapılan çekimler inandırıcılık katıyor. Ana hikaye, kimliğini Nazilerden saklaması gereken Çek asker Hasek'in (Redgrave), bunu yapmak için ölü bir İngiliz Subayı gibi davranması ve adamın karısıyla yazışmasıdır. Kurtulduktan sonra tanışırlar ve hayatlarına birlikte devam etmeye karar verirler. Diğer mahkumların hikayeleri ise epizodik olarak ortaya çıkar.

İngiliz Özgür Sinema akımının temsilcilerinden Tony Richardson’dan bir Henry Fielding uyarlaması. 1740’larda geçen film, dönemin İngiltere kırsalında yetişen ve Londra’ya gitmek zorunda kalan bir genç erkeğin hikâyesi.Sessiz film formatında ve konuşmalar yerine ara yazılar ile başlayan film, bu hınzır başlangıcı tüm film boyunca sürdürüyor. Uçarı ve esprili bir tempo, zaman zaman hızlanan kurgu, hareketli bir kamera ve İngiliz oyuncu geleneğinin en başarılı örneklerinin keyif alarak ve vererek sürükledikleri bir film. Yönetmen görüntüyü durdurmaktan, oyuncular zaman zaman kameraya bakmaktan ve hatta konuşmaktan çekinmiyor ve kendinizi bir tiyatroda ve sürekli kahkaha atan kalabalık bir seyirci topluluğu ile birlikte bir vodvil izlermiş gibi hissetmenizi sağlıyor. Özellikle handa geçen “suç üstü yakalama” sahnesinde bu vodvil duygusu zirvesine ulaşıyor. “Erotik” yemek sahnesi sessiz sinemanın bir zamanlar neler başardığını da hatırlatıyor bize.Din ile, iki yüzlü ahlâk anlayışı ile, servet edinme üzerine oynanan oyunlar ile çekinmeden dalgasını geçen film sık sık devreye giren ve zekice yazılmış sözler (“Kalbimi çalarsanız bedenim de onu takip edecektir”, “Tom için herhangi bir kadın hiçbir kadından daha iyiydi” vs.) ile olayları açıklayan bir anlatıcıyı da başarı ile kullanıyor.Filme adını veren karakteri oynayan Albert Finney 60’larda oynadığı diğer Özgür Sinema örneklerinde olduğu gibi çok başarılı ve diğer tüm oyuncular da başta Hugh Griffith olmak üzere filmin bu alandaki başarı çıtasını çok yukarılara taşıyorlar.Sansürle çok uğraşmış bir isim olan yönetmen Tony Richardson filmde sık sık bu kurum ile de dalgasını geçiyor ve bunu da tüm bu komedinin parçası yapıyor.Başta Oscar olmak üzere ödüllere boğulmuş bir film bu (ki özellikle en iyi film ödülünü de almış olması Oscar standartları açısından ilginç) ve bugün bakıldığında bir parça eskimiş durabilir belki ama özellikle anlatımının 60’larda çok yenilikçi olduğunu unutmamalı.

ABD'li Grand Prix sürücüsü Pete Aron, Jordan-BRM yarış takımından kovulmuştur. Sebebi ise takım arkadaşı Scott Stoddard'ın yaralanmasına sebep olan Monaco'daki kazadır. Stoddard iyileşmeye ve gücünü tekrar toplamaya çalışırken, Aron Japon takımı Yamura ile psitlere geri döner. Bu süreçte Stoddard'ın eşi ile de bir aşk ilişkisi yaşar. Yönetmenliğini John Frankenheimer'ın üstlendiği yapımın senaryosu ise Robert Alan Aurthur'a ait. Filmin başrollerinde James Garner, Eva Marie Saint ve Yves Montand yer alıyor.

Danimarkalı bir soylu olan Karen Blixen, barones ünvanı için Bror Blixen ile evlenerek kahve yetiştiriciliği yapmak üzere Afrikaya yerleşirler. Sene 1913 'tür ve Afrika büyük ölçüde Avrupalıların sömürgesi durumundadır. Kocasının kendisini ihmal etmesi ve aldatması Karen'i sürekli yanlızlığa iter. Bu arada maceracı avcı Denys Finch Hatton'la tanışır ve ona aşık olur.Filmin uyarlandığı aynı adı taşıyan roman, Danimarkalı Barones Karen von Blixen-Finecke 'nin (Romanı Isak Dinesen takma adı ile yazmıştır) ilk kez 1937 senesinde yayımlanmıştır. Kitap 1914-1931 seneleri arasında o zamanki adı İngiliz Doğu Afrikası olan Kenya 'daki Avrupalı yerleşimciler ile yöresel kabilelerin ilişkileri fonunda bir aşk öyküsünü anlatır.