1951'de Brooklyn Koleji'nden mezun olduktan sonra, Mazursky Greenwich Village'a taşındı ve Lee Strasberg ve Paul Mann ile oyunculuk eğitimi alırken çeşitli sahne yapımlarında rol aldı. Hem Mazursky hem de Kubrick'in ilk uzun metrajlı filmi olan Stanley Kubrick'in düşük bütçeli draması Fear and Desire'da (1953) rol aldı. Mazursky daha sonra daha ünlü Blackboard Jungle'da (1955) göründü, ancak çeşitli televizyon ve tiyatro yapımlarında yalnızca küçük rollerde yer aldığı için oyunculuk kariyeri başarılı olamadı. Bu süre zarfında TV için yazmaya başladı ve önemli kredileri arasında The Monkees ve The Danny Kaye Show vardı.

Mazursky sık sık Larry Tucker ile birlikte yazdı ve I Love You, Alice B. Toklas'ın senaryosunu onlar kaleme aldı! (1968), Peter Sellers'ın karşı kültürü keşfeden muhafazakar bir avukatı canlandırdığı film. Bu başarı Mazursky'yi ilk uzun metrajlı filmi Bob & Carol & Ted & Alice'i (1969), iki çift arasındaki cinsel deneyimler hakkında bir komedi (biri Robert Culp ve Natalie Wood, diğeri Elliott Gould ve Dyan Cannon tarafından canlandırıldı) yönetmeye konumlandırdı; Mazursky'nin yönettiği çoğu filmde olduğu gibi küçük bir rolü de vardı. Film, o zamanlar bir sınır kırıcı olarak kabul edildi ve bir gişe rekoru kırdı. Mazursky ve Tucker, senaryolarıyla Akademi Ödülü adaylığı aldı.

İki adam daha sonra Hollywood hakkında bir hiciv olan Alex Harikalar Diyarında'yı (1970) yazdı. film, küçük bir rol oynayan yönetmen Federico Fellini tarafından 8 1/2'ye bir saygı duruşu niteliğindeydi. Alex Harikalar Diyarında kritik ve ticari bir hayal kırıklığıydı ve Mazursky, Blume in Love piyasaya sürüldüğünde 1973'e kadar beyaz perdeye geri dönmedi. Yazdığı ve Tucker'sız ilk filmi olan ve yönettiği film, derin bir evlilik saçmalığıydı. George Segal, rahat bir müzisyenle (Kris Kristofferson) çıkmaya başlayan eski karısını (Susan Anspach) geri kazanmak için umutsuz bir Los Angeles boşanma avukatı olarak rol aldı. Büyük ölçüde olumlu eleştiriler almasına rağmen, film sinemaseverlerin ilgisini çekmeyi başaramadı.

Harry ve Tonto (1974), ancak kritik ve ticari bir başarıydı. Duygusal komedi, kedisi Tonto ile Chicago'daki kızını (Burstyn) ve oğlunu (Larry Hagman) ziyaret etmek için şehirlerarası bir otobüs yolculuğuna çıkan 72 yaşındaki emekli bir üniversite profesörünün (Art Carney) etrafında dönüyor. Los Angeles'ta. Carney, yalnız ama ruhlu Harry olarak Akademi Ödüllü bir performans sergiledi ve Mazursky ve Josh Greenfeld'in senaryosu da Oscar adaylığı aldı. Mazursky daha sonra, Lenny Baker'ın New York City'de gelecek vadeden bir oyuncu olarak alkışlanan bir performansta başrol oynadığı otobiyografik komedi Next Stop, Greenwich Village'ı (1976); Ayrıca otoriter annesi olarak Shelley Winters, kız arkadaşı olarak Ellen Greene ve bir şair olarak Christopher Walken dikkat çekiciydi. 1978'de Mazursky, An Unmarried Woman ile o zamanki en büyük hitini kaydetti. Jill Clayburgh, kocası (Michael Murphy) onu başka bir kadın için terk ettikten sonra bekar hayatına uyum sağlayan zengin bir New Yorklu olarak rol aldı. Mazursky'nin senaryosu acımasızdı ve iyi gözlemlendi ve Alan Bates, Clayburgh'un karakterinin sevgilisi olarak göze çarpıyordu. Mazursky senaryosu için Oscar adaylığı aldı ve film en iyi film dalında aday gösterildi.

Bu popüler ve eleştirel başarının hemen ardından Mazursky'nin Hollywood'un en iyi yönetmen-yazarlarından biri olarak konumunu pekiştirmesi beklenebilirdi. Ancak, gişe potansiyelinden ziyade kişisel çıkarlara dayalı projeleri seçmeye devam etti. Bir sonraki filmi, aynı kadına (Margot Kidder) aşık olan Ray Sharkey ve Michael Ontkean ile François Truffaut'un Jules ve Jim'inin (1962) yeniden çevrimi olan Willie & Phil (1980) idi. Orijinaline tam olarak denk değildi ama kendine has bir çekiciliği vardı. Ancak Tempest (1982), Shakespeare'in oyununun huzursuz bir güncellemesiydi; John Cassavetes, karısını (Gena Rowlands) terk eden ve genç kızını (ilk filminde Molly Ringwald) Yunanistan'a götüren, dünyadan bıkmış bir New York mimarı olarak, burada bir şarkıcıyla (Susan Sarandon) ilişkiye başlar.

Daha popüler olan, Hudson'da Moskova (1984) idi; Robin Williams, New York'taki hayata uyum sağlamaya çalışan saksafon çalan, memleket hasreti çeken bir Sovyet sığınmacısı olarak iyi rol aldı. Mazursky'nin çalışmalarının çoğunda olduğu gibi, bu acı-tatlı komedinin en iyi anları, olay örgüsünün çeperinde gerçekleşiyor gibi görünüyor. Aynısı Beverly Hills'deki (1986) Down and Out için de geçerlidir, ancak bu sefer Mazursky ve yazar ortağı Leon Capetanos, duyguyu kahkahalarla değiştirdi. Mazursky'nin sık sık karşılaştırıldığı bir yönetmen olan Jean Renoir'in Boudu Saved from Drowning'in (1932) yeniden çalışması olan film, California yaşam tarzının acımasız bir hicvedişiydi ve Mazursky'nin en iyi filmi olabilir. Nick Nolte, bir elbise askısı patronu (Richard Dreyfuss) ve ailesi (Bette Midler, Tracy Nelson ve Evan Richards) ile birlikte hareket eden bir sahipsiz olarak en iyi formdaydı. Komedi, Mazursky'nin kariyerinin en büyük hiti oldu.

Moon over Parador (1988), şimdi ölümü gizli tutulan bir Latin Amerika diktatörünü taklit eden bir aktör olarak Dreyfuss'u yeniden canlandırdı. Oyuncular Jonathan Winters, Raul Julia ve Sonia Braga'yı içeriyordu. Mazursky daha sonra Isaac Bashevis Singer'ın New York'ta eşiyle (Margaret Sophie Stein) birlikte yaşayan ve evli bir erkekle ilişkisi olan bir Holokost kurtulanı (Ron Silver) hakkındaki romanının bir uyarlaması olan Düşmanlar, Bir Aşk Hikayesi'ni (1989) yaptı. kadın (Lena Olin). İlk karısı (Anjelica Huston) -merhum olmasına rağmen- ortaya çıktığında durum daha da karmaşık hale gelir. Duygusal olarak derin, Düşmanlar eşit derecede olumlu eleştiriler aldı.

Ancak, "Bir Alışveriş Merkezinden Sahneler" (1991), alışveriş merkezinde bir günle yıldönümlerini kutlarken evlilikleri bozulan bir çift olarak Midler ve Woody Allen'ın varlığına rağmen, hareketsiz bir komediydi. "Turşu" (1993) başka bir hayal kırıklığıydı, Hollywood'un içinde zar zor serbest bırakılan bir saçmalık. Chazz Palminteri'nin oyunundan uyarlanan Faithful (1996) kısmen daha iyiydi. Cher, kendisini öldürmesi için bir tetikçi (Palminteri) tutan bir işadamının (Ryan O'Neal) intihara meyilli karısı olarak rol aldı, ancak ikisi, kocanın son sinyalini beklerken bağ kurdu. Mazursky daha sonra, bir gazete köşe yazarının biyografisi olan Winchell (1998) ve evliliklerini kurtarmak için bir yolculuğa çıkan bir çift (Dreyfuss ve Judy Davis) hakkında bir drama olan Sahilden Sahile (2003) TV filmlerini yönetti. . 2006'da Mazursky, küçük bir Ukrayna kasabasında yıllık bir Yahudi kutlamasını araştıran Yippee belgeselini çekti.

Mazursky, kendi filmlerinin yanı sıra çok çeşitli yapımlarda da rol aldı. A Star Is Born (1976) ve Carlito's Way (1993) gibi filmlerde rol aldı, ancak tartışmasız en dikkat çekici oyunculuk çalışması televizyondaydı. The Sopranos ve Curb Your Enthusiasm'da tekrar eden rolleri vardı. Mazursky'nin hatırası, Bana Sihri Göster, 1999'da yayınlandı.