Kihachi Okamoto'nun yönettiği Nihon No ichiban Nagai Hi (Japan's Longest Day) - Japonya'nın En Uzun Günü, Hiroşima ve Nagazaki'de atom bombalarının patlamasının ardından, Japon ordusu ve hükümetin nasıl bir karar alması gerektiğini tartışmalarını konu ediniyor.Japonya'nın teslim oluşunun yıldönümüne yakın bir tarihte vizyona giren film, Japonya'da o yılın en çok izlenen ikinci filmi olmuştu.

Yemek ve yemek fetişizmi üzerine eğlenceli bir film olan Tampopoda içiçe geçmiş çok karakterli pek çok öykü anlatılıyor. Tampopo kendi restoranında özensiz ‘Ramen’ pişirip durmaktadır. Goro ve arkadaşı ise yol üstünde karınlarını doyurmaya gelmişlerdir fakat kendilerini Tampopo’ya aşçılıkta ustalaşmakta yardım ederken bulurlar. Sadece lezzetli Ramen pişirmenin püf noktalarını öğrenmek değil, alakalı alakasız ‘an’larla kafanızı karıştıracak veya güldürecek sade bir hikayenin sıradan olması gerekmediğini hatırlamak da gayet güzeldir. Yaptıklarınızın sürekli sıradan, hatta ortalamanın altında kalması inanılmaz can sıkıcıdır.

Erken Gelen Bahar  insanın konumunu ele alırkan doğaya da önemli bir rol veren hüzünlü filmlerdir. Yönetmenin, kızı evlendikten sonra tek başına kalan bir erkeğin yalnızlığını konu edinir. Kızını evlendirdikten sonra evine döndüğünde baba gözyaşlarını tutamaz. Belki kızından ayrıldığı için, belki yalnız kaldığı için, belki de ölümün yaklaştığını duyumsadığı için ağlamaktadır. Ozu'ya göre yaşam acımasızdır ve bireye düşen, yaşamı kabullenmeyi ya da karşı koymayı öğrenmektir.

Wataru Hirayama ( Shin Saburi ) zengin bir Tokyo işadamıdır. Eski bir okul arkadaşı Mikami ( Chishū Ryū ), babasıyla tartıştığı için evden kaçan kızı Fumiko ( Yoshiko Kuga ) ile ilgili yardım ister onunla konuşmasını ister Watara Hirayama evden kaçan kız ile yardımcı olmak için konuşmayı kabul eder. Çalıştığı bir barda onu bulur, hikayesini dinler . Fumiko, babasının inatçılığından ve evliliğinine karşı çıkmasından şikayet ederken, şu anda bir müzisyene aşık olmuş ve kendi yolunda yaşamı sürdürmeye kararlıdır.

Yasujirô Ozu'nun yönettiği Tokyo Boshoku (Tokyo Twilight) filminde; iki kız kardeş babalarının yanında yaşamaktadır. Kardeşlerden küçüğü beklenmedik şekilde hamile kalmıştır ve sevgilisini aramaktadır. Evin büyük kızı kocasıyla sorunları nedeniyle yanına bebeğini alarak baba evine sığınmıştır. Bu sorunların ortasında kendilerini küçük yaştayken terk eden ve ölü olarak düşündükleri annelerinin şehre döndüğünü öğreneceklerdir.

1960 yapımı Akibiyori (Late Autumn) filminde; üç orta yaşlı arkadaş, eski kolej arkadaşları Miwa’nın anma töreninde buluşur. Törende Miwa’nın dul eşi Akiko ve kızı Ayako da vardır. Tören sonrası yapılan sohbette Ayako’nun yaşı sorulur ve 24 yaşında olduğunu öğrenmeleri üzerine evlenmesi gerektiğini, uygun bir talip arayacaklarını belirtir. Annesini yalnız bırakmak istemeyen Ayako’nun ise evlenmeye niyeti yoktur.

Akira Kurosawa'nın yönettiği, Cannes'da Altın Palmiye adayı olan Ikimono No Kiroku (I Live in Fear) - Korku İçinde Yaşıyorum, Hiroşima'ya atılan atom bombası sonrası korkuyla yaşayıp ailesini Brezilya'ya göç etmeye ikna etmeye çalışan bir adamın öyküsünü konu ediniyor.

Otsuta, Tokyo'da bir geyşa evi işletmektedir. Kızı Katsuyo, annelerinin bu ticaretinde herhangi bir gelecek görmemektedir ve aile ağır bir borç altındadır. Ancak Otsuta pes etmeyecektir.

Bir adam, trafik kazasında ölümüne neden olduğu adamın dul karısına aşık olur. Sonunda kadın da bunun karşılığında adamın aşkına karşılık verir ve aralarında bir ilişki başlar...

Eşini savaşın bitmesine yakın kaybeden Hirayama, oğlu Kazuo ve kızı Michiko ile birlikte savaş sonrası Tokyo'da kendi halinde bir dul olarak yaşamaktadır. Dostlukları senelerdir devam eden en yakın arkadaşları Kawai ve Horie ile sık sık bir barda bir araya gelmektedirler. Son buluşmaya, eski öğretmenleri Sakuma da gelir. Sohbet esnasında Sakuma'nın halen daha evlenmemiş bir kızının olduğu ve babasına bakmak için bekar kaldığını öğrenirler. Hirayama bunun üzerine kendi kızının da aynı kaderi paylaşacağı tedirginliğiyle, Michiko'nun artık kendilerini düşünmeyi bırakıp evlenmesi ve bir hayat kurması gerektiğine karar verir...Usta yönetmen Yasujirô Ozu'nun son filmi olan Sanma No Aji (An Autumn Afternoon) - Bir Güz Öğleden Sonrası, yaşlılığın, ailevi görevlerin ve yalnızlığın öyküsünü huzurlu ve derinden etkileyici bir şekilde anlatıyor.

Kin dolu genç, babasının intiharının arkasında yatanları araştırmak için yozlaşmış bir fabrika yöneticisinin kızıyla evlenir.

Bay Gondo ulusal ayakkabıcılık şirketinde payı olan bir iş adamıdır. Bir gün şirketteki payını arttırıp şirketteki en büyük söz sahibi olabilmek için alnının teriyle biriktirdiği her şeyi şirket hisseleri için yatırır ve evini ipotek ettirir. Aynı dönemde çocuğu kaçırılır fakat çocuk bay Gondo nun değil onun hizmetinde çalışan başka bir şahsa aittir. Çocuğu kaçıran kişi ise bu yanlışı fark eder ve daha önce istediği fidyeyi yine bay Gondo dan ister. Bay Gondo parayı verip vermemesi konusunda teredütte kalır.

Masaki Kobayashinin İnsan Manzaraları serisinin ilk filmi, 2. Dünya Savaşı yıllarında Japonyanın Çinin Mançurya bölgesini işgal ettiği yıllarda başlıyor. Parlak bir mühendis olmasının yanında bir hümanist ve savaş karşıtı olan Kaji (Tatsuya Nakadai), Mançuryadaki Çinli esirlerin çalışma şartlarının iyileştirilmesi üzerine yaptığı çalışma sonrasında yeni evlendiği eşi Michiko (Michiyo Aratama) ile birlikte küçük bir maden kasabasına gönderilir. Burada kendi insani politikalarını yerleştirmeye çalışırken birçok iş arkadaşıyla ters düşen Kaji, aynı zamanda Çinli esirlerin güvenini kazanmanın da kolay olmayacağını anlayacaktır.

Müthiş bir dönüşüm ve modernleşmenin pençesinde bölünmekte olan Japonyadayız. Taşralı, emekli bir karı-koca, Tokyoda yaşayan evlenmiş çocuklarını ziyarete giderler. Gençler giderek hızlanmakta olan şehir yaşamının meşguliyeti içerisinde, onlarla ilgilenmektense birbirlerine pas edip kurtulma hafifliğindedirler. Sadece savaşta ölmüş oğullarının dul gelini yaşlı çifte şefkat ve ilgi gösterir. Evlerine döndüklerinde kırgın ve kafaları karışıktır. Çocukların titreyip kendilerine gelmesi için dramatik bir olayın gerçekleşmesi gerekecektir. Ülkesinin 50li yıllarda geçirdiği kültürel dönüşümün izini sürmekten yorulmayan Japon yönetmen Yasujiro Ozunun hem kendi başyapıtı hem de eşsiz ritmiyle, sinema sanatının en güzel filmlerinden biri.

Otuz senesini bir masanın başında mühür basarak ve hiçbir iş yapmayarak geçirmiş olan Bay Watanabe bir seneden az ömrü kaldığını öğrenince, o güne dek hiç yaşamamış olduğunu hisseder. Fakat yaşama duygusunu kolay kaybetmeye niyetli değildir.

Akira Kurosawa’dan bir Shakespeare’in Macbeth uyarlaması. Kazanılmış bir savaş dönüşü iki büyük kumandan Taketoki Washizu (Toshirô Mifune) ve Yoshiteru Miki (Akira Kubo) Örümcek Ağı kalesine dönmektedirler. Kaleyi gizleyen ormandan geçerlerken iplik örmekte olan tuhaf, yaşlı birini görürler. Bu yaşlı kadın bir kehanette bulunur.Entrikalarla dolu bu son derece güçlü öykünün yanı sıra önermesi de çok ilginçtir: Kehanet kendiliğinden mi olmaktadır yoksa bunu öğrenip ona göre bir plan gibi uygulamaya koyan kahramanlar mı gerçekleştirmektedirler? Geleceği bilememek, zaman çizgisi üzerinde yol alırken sıçrayışlar yapamamak, bir denge unsuru olarak insanın ve bütün canlıların varoluşsal kaygılarını gidermesi bakımından gereklidir belki de. Aynı anı yaşarken, başımıza geleceklere aynı tepkileri vermek ve ona göre davranmak bakımından bu geleceği bilememezlik gerekli görülüyor.Kurosawa’nın karakterleri, bir Japon olmanın da verdiği ağırbaşlılıkla her türlü felaketi olgunlukla karşılıyorlar. Sanki başkalarının bilmediği sırlara vakıf olan bilgelerin sakinliği sarmış her birini.Shakespeare’in kandırılan, yoldan çıkarılan iyilerin başına gelen kötü şeyler üzerinden ilerleyen eserleri ve iyilere kötülüğü yaptıran kötülerin de bu kaderi paylaşması üzerine ilerleyen kurgusu incelendiğinde, neden hala günümüzde de birçok filme uyarlandığı görülüyor. Etkisinin bir sebebi de olaylar sona erdiğinde, iyiler ve kötüler yenildiğinde geride kalan üçüncü bir kişinin edilgen bir varlık olarak, bizim gibi bir izleyici konumundayken yönetime/tahta geçmesi ve bunun üzerinden biz izleyicilerin de potansiyel olarak bu olanağa sahip olabileceğimiz ihtimalinin bizi keyiflendirmesi.İyi seyirler..