Zamanın ve gerçekliğin dışında, bir şairin deneyimleri. Genç şairin Heurtebise ve Prenses tarafından yargılanması, Çingeneler, Pallas Athenanın sarayı, Tanrıçanın şairin kalbini delen mızrağı, Sfenksin cazibesi, Oidipusun uçuşu ve son Varsayım. Bu film, Cocteaunun The Blood of a Poet (1930), Orpheus (1950) ve Testament of Orpheustan (1960) oluşan Orphic Trilogynin üçüncü bölümüdür.

Gizli bir buluşma için yola çıkan María José ve Juan, bir bisikletliye çarpar ve ölümüne sebep olurlar. Yıllardır devam eden ilişkileri, Maria José'nin Miguel ile evlendiği ilk günden beri sürmektedir. Yol kenarında terk ettikleri bisikletlinin üzerilerinde yarattığı gölgeyi bir takıntı haline getiren çift, ilişkilerinin açığa çıkmasından ve sosyal statülerinin yerle bir olmasından korkmaktadır. Durum, başka zorluklar ve trajediler ile gittikçe kötüleşecektir.Juan Antonio Bardem'in yönettiği Muerte De Un Ciclista (Death of a Cyclist) - Bir Bisikletlinin Ölümü, Cannes Film Festivali'nden ödülle dönmüştü.

Bir çiçekçi dükkânında çalışan Clara’nın yaşamı, Franchi adlı film yapımcısının onu görmesiyle birlikte değişime uğrar. Franchi, genç kadını ikinci sınıf bir filmde oynaması için ikna ettikten sonra, film setinde Clara’ya evlenme teklifinde bulunur. Clara’nın kuşkularını dinlemeden onu balayına sürükler. Ancak dönüşlerinde, karısının artık ikinci sınıf ucuz filmlerde oynayamayacağını söyler ve ilk filmini tamamlamasına izin vermez. Büyük bir proje olan ve karısının başrolünü oynayacağı “Jeanne D’Arc” filmi için ortak yapımcılar bulup çekime başlar...Film Endüstrisi, Antonioni’nin “fumetti”ye duyduğu nefreti anımsatan sert bir gözle ele alınır bu filmde ve sönen yıldıza karşı değişen tutum, Antonioni’nin hayran olduğu Scott Fitzgerald yapıtlarını andırır. Stüdyonunun ve Milano sokaklarının görüntüleriyle bağlantılı olarak irdelenen karakterler ve filmin betimlenmesi, Antonioni’nin bu üçüncü konulu filminde bir özgüven belirtisi olarak görülür. Giuseppe Ferrara “Il nuovo cinema italiano”da 1957 yılında film için: “Daha önce başka bir film, Visconti’nin Bellisima’sı seyirciye sinemanın sırlarını açıklamayı denemişti. Öz olarak Antonioni de Visconti’nin görüş açısına yanaşıyor. Kibar ve sosyetik diplomat da bir çeşit dışişlerinin kadrolarını dolduran yüksek sosyetenin boş dünyasının temsilcisidir… La Signora Senza Camelia özellikle bir cesaret sinemasıdır” der. (Yeni Sinema, Mart 1968 Sayı: 16)

Gerçek bir olaya dayanan Roma Ore 11 (Rome 11:00) - Roma Saat 11 (Acı Lokma), 1951'de Roma'da yağmurlu bir sabah mütevazı bir sekreterlik pozisyonu için bir istek ilanına cevap veren 200 kadın arasındaki beş kızın hikayesini konu ediniyor.

Cronaca di Una Morte Annunciata (Chronicle of a Death Foretold) - Kırmızı Pazartesi, evlenmeden önce başkasıyla beraber olarak bekaretini kaybeden gelin adayının etrafında gelişen olayları konu ediniyor.

Marguerite Duras'ın yönettiği Nathalie Granger, bölgelerindeki kayıp bir çocukla ilgili radyo haberleri dinleyen iki kadının öyküsünü konu ediniyor.

Zengin bir fabrikatör, genç karısı Paola'nın geçmişini araştırmak üzere özel bir dedektif kiralar. Araştırmanın sonucunda Giudo adında eski bir sevgili ortaya çıkar. Diğer yandan Guido ve Paola'nın, Guido'nun kız arkadaşının ölümünden sorumlu olma ihtimalleri de belirir. Bir süre sonra Guido ve Paola'nın ilişkisi tekrar alevlenir, ancak yeni statüsü sebebiyle Paola'nın yalnızca aşka dayalı bir hayat sürdürme şansı yoktur...Michelangelo Antonioni'nin ilk uzun metrajlı filmi olan Cronaca Di Un Amore (Story of a Love Affair) - Bir Aşkın Güncesi, Milano'nun donuk şehir manzarasını arka plan olarak kullanıyor.

Petronius’un Hristiyanlık öncesi Roma’daki hayatı tasvir eden, yarım kalmış klasik metinlerinden yola çıkan Satyricon, efsane yönetmen Federico Fellini’nin belki de en anarşik eseri.Tam olarak bir hikaye örgüsü ya da anlatımcı kaygılardan uzak bu filmde Romalıların pek ahlakçı olmayan, hedonist ama çok renkli hayatlarına Encolpius isimli bir öğrenci ve ardaşı Ascyltus’un gözünden bakıyoruz. Belki de filmin tek dayanak noktası olan ikilinin seks, din, eğlence üzerine tartışmalarına ve kelimenin tam anlamıyla tuhaf -bizarre- bir takım durumlara düşmelerine şahit oluyoruz.Fellini’nin antik Roma’ya yaptığı bu fantastik yolculuk, kuşkusuz izleyene hoşça vakit geçirtmenin ötesinde ödüller de barındırıyor. Bunun dozu ise seyircinin kendi donanmışlığıyla ölçülecek!İyi seyirler..