Harvey Kore savaşından bir kahraman olarak döndüğünde birliğinin diğer askerleri onun niye bir madalya aldığını bile hatırlamamaktadır. Kısa bir süre sonra askerlerden ikisi kabuslar görmeye başlarlar. Bir diğeri Harveyi araştırmaya karar verir. Hükümet ve Ordu, hangi karanlık sırları gizlemektedir ? 1963 yılında en iyi yardımcı kadıncı oyunu ve en iyi kurgu dallarında Oscara aday olan film, sinema tarihinin en önemli yapımları arasında listeleniyor.

Stanley Ford (Jack Lemmon) kendisini sanatıyla kabul ettirmiş, popüler kültürde yer edinmiş bir karaktere imza atmış bir karikatüristtir. Özel hayatında gününü gün etmekte, bekarlığın tadını çıkarmaktadır. Sarhoş olduğu bir partinin sabahında adeta gözlerini bir kabusa açar. Sarhoş kafayla evlenmiştir. Yeniden tanıştığı eşi çok güzeldir ama bir kelime bile İngilizce bilmemektedir. İster istemez bu evliliğe uyum göstermeye başlar. Hatta sanatı da bu evlilik hayatından etkilenmeye başlayacaktır.

Thomas Wolfe bir keresinde, "Eve bir daha gidemezsin," demişti ve John Frankenheimer'ın Amerikan banliyösündeki yabancılaşmayla ilgili Faustvari görüşünü bilen herkes bunu çok iyi anlamıştı. Ana akım eleştirmenlerinin çoktan göz ardı ettiği Seconds, kült klasik statüsüne erişmişti.Arthur Hamilton'a (John Randolph), basitçe şirket olarak bilinen kötü niyetli bir örgüt, radikal bir ameliyat geçirmesi ve geçmişini tümüyle unutması kaydıyla, orta sınıf duygusal yalnızlığını terk edip yeni bir yaşama kavuşma şansı teklif eder. Tüm cevapları bilen yaşlı adam rolünde Will Greer ve özellikle Hamilton'a nasıl yakışıklı ve yetenekli ressam Tony Wilson'a (Rock Hudson) dönüşeceğini heyecanla anlatan cehennem pazarlamacısı rolünde Jeff Corey'nin de dâhil olduğu, örgütün kara üsteli karakter oyuncuları filmi resmen çalıyorlar. Değişimin gerçekleşmesiyle birlikte, yeniden doğan kahramanımız şirketin sunduğu bohem yaşam tarzına alışamaz; ve Seconds, Kafkaerk bir kabusa dönüşür.Filmin asıl yıldızı olan tecrübeli görüntü yönetmeni James Wong Howe, deforme lensleri ve alışılmamış kamera açıları sayesinde Oscar'a aday olurken, Seconds'ı da 1960'ların sonlarının en büyük siyah-beyaz filmlerinden biri yaptı. Jerry Goldsmith, bir psikolojik dramda kullanılmış en huzursuz edici müzikleri yaparak açılış jeneriğinden paranoyak finale kadar gerçeküstücü bir hava yarattı.