Philip Barry’nin teatral farsından, George Cukor’ın uyarladığı 1940 yapımı bu film, hareketli, fiziksel güldürü unsurlarına dayalı tüm sofistike slapstick komedileri arasında rakipsiz bir klasik. Phillip Barry’nin oyundaki baş karakteri, aynı rolü Broadway’de de oynayan Katherine Hepburn’ün o zamanki ününe dayanarak yazdığı söylenir. RKO Stüdyoları’ndan pek de iyi olmayan koşullarla ayrılan ve halkın despot ve erkeksi gördüğü Hepburn, kesinlikle 1930’ların ideal kadını değildi. Filmin o neredeyse sessiz hiddetiyle ünlü giriş sahnesinde, zengin bir ailenin kızı olan Tracy Lord (Hepburn) yeni boşandığı kocası Dexter Haven’ın (Cary Grant) birkaç parça eşyasını arabasına koymasını izler ve sinirinden Dexter’in golf sopasını bacağında kırarak ikiye böler. Sevilmesi olanaksız biri olmadığını kanıtlamaya uğraşan Tracy, aile malikânesinde saygıdeğer ama renksiz bir adamla evlenmeye karar verir; bu sırada Dexter, özellikle düğünü mahvetmek için, yanında Mike Connor (James Stewart) ve Liz Imbrie (Ruth Hussey) adlı iki gazeteciyle çıkagelir. Hepburn bu rolde kendini aşıyor. Kaçınılmaz evliliğinden bir gece önce, Stewart’la bahçedeki sahnelerinde, ikilinin birdenbire kapıldıkları çekimin özü yakalanmış. Philadelphia Öyküsü, bugün var olduğu şekliyle hayata geçirilmesini Hepburn’e borçlu. Projenin film haklarını satın alan Hepburn akıllıca davranarak bizzat başrolü oynaması ve yönetmenle oyuncuları seçmesi koşuluyla, haklarını MGM’e sattı. MGM, Dexter rolü için Clark Gable’ı, Mike için de Spencer Tracy’yi istemişti ama programları çakıştığı için ikisi de olmadı. Onların yerine Hepburn’ün daha önceki üç filminden rol arkadaşı Grant’le Stewart kadroya katıldı. Yönetmen George Cukor, hep yanlış anlaşılmış güzel bir kadın için acıma duygulan uyandırarak Hepburn’ün halkın gözündeki olumsuz imajının bu rolde onun yararına işlemesini sağladı. Komedi ve toplumsal yorumları birleştiren ödüllü senaryosuyla film müthiş bir başarı elde etti. Aynı oyun, 1956’da birkaç yeni şarkının eklenmesiyle High Society (Yüksek Sosyete) adı altında yeniden sinemaya uyarlandı. İyi seyirler..

Latin Amerikalı bir genç babasını öldürmekle suçlanmaktaıdr, suçlu bulunduğu takdirde idama mahkum edilecektir. Sekiz nolu jüri üyesi Davis sanığın 'masum' olabileceğini düşündüğünden, diğer jüri üyelerini objektif düşündürmeye çalışırken her bir üyenin 'suçlu' kararı vermesinin arkasında değişik şahsi nedenleri olduğunu görecektir...

Hikaye bir cinayet davasındaki yargıcın jüriye talimatlar verdiği kapanış konuşmasının sonrasında başlar. Amerikan yaslarına göre jürinin kararı (suçlu ya da suçsuz) oy birliği ile alınmalıdır. Oy birliği ile alınmamış olan karar jürinin kendini fesetmesi ve davanın yeniden görülmesi anlamına gelir. Jürinin karara bağlaması gereken konu şehrin fakir bölgesinde yaşayan bir çocuk zanlının babasını öldürüp öldürmediğine karar vermektir. Jüri ayrıca sanığın suçlu bulunması halinde uygulanacak cezanın idam olacağı (elektrikli sandalye) konusunda bilgilendirilir. Sonrasında on iki jüri üyesi davayı tartışacakları ve birbirlerinin kişiliğini tanıyacakları jüri odasına girerler.Filmin bundan sonraki konusu jüri üyelerinin, bazı durumlarda ön yargılara dayanan, oy birliğine ulaşma yolunda karşılaştıkları zorluklar etrafında döner. 8. jüri ilk oylamada farklı bir görüş bildirir. Sekizinci jüri delillerin ikinci dereceden olduğunu ve çocuğun adil bir tartışmayı hakettiğini belirtir. Sorgulamaya, sadece iki cinayet tanığının olmasının güvenilirliği ve kesinliği, cinayette kullanılan bıçağın belirtildiği gibi eşsiz olmaması (cinayette kullanılan bıçağın aynısını cebinden çıkararak diğer üyelere gösterir) ve diğer şüpheli durumları göz önüne alarak başlar.Sekiz numaralı jürinin en azılı rakipleri 3. 4. ve 10. jüriler çocuğun bahnesinin berbat olduğunu, cinayet gecesi gittiğini iddia ettiği film hakkında herhangi bir ayrıntı hatırlamadığını ve babasını öldürmek için yeterince motivasyonunun olduğunu belirtirler. Suçsuz kararını savunanlar çocuğun hafıza eksikliği yaşadığı panik atak ile açıklanabileceğeni ayrıca tanıklardan yaşlı adamın ilgi çekmeye çalışmış olabileceğini ve diğerinin cinayete gözünde gözlükleri yokken tanık olmuş olabileceği söylerler. Müzakere devam ederken jüri üyeleri de 9., 5., 11., 2., 6., 7., 12., 1., 4., 10., ve son olarak da 3. jüri sırasıyla suçsuz kararına doğru yönelmeye başlarlar.İyi seyirler..