1970'lerde büyük bir Hollywood stüdyosu için film yöneten az sayıda kadından biri olan öncü Joan Micklin Silver, Ann Beattie'nin çok satan romanından uyarlanan bu anti-romantik komedide, aşık memur Charles (John Heard) ve evli ama ayrı yaşayan iş arkadaşı Laura (Mary Beth Hurt) hakkında çetrefilli bir ilişkinin psikolojisini korkusuzca irdeliyor. İlişkilerinin sona ermesinden aylar sonra Charles, belki de hiç yaşanmamış bir aşkı yeniden alevlendirmek için umutsuzca çabalarken anılar peşini bırakmaz. Geçmiş ve bugün arasında ustalıkla geçiş yapan Micklin Silver, erkeklerin arzularını gerçekleştirme fantezisinin bu keskin yapısökümünü standart film-romantizm mecazlarının ötesinde daha karmaşık ve keskin bir şekilde gerçekçi bir şeye yönlendiriyor.

1963 yılının Haziran ayında tüm dünyanın bir çok yerinde çoğu insanın kanını donduran, bazılarının ise umursamadığı bir olay oldu. Amerika'nın yüzyıllar boyu ırkçılık propagandalarıyla yoğrulmuş Missisipi Eyaleti'nde, İnsan Hakları liderlerinden Medgar Evers, bir beyaz ırkçı olan Byron De La Becwith tarafından karısı ve çocuklarının gözleri önünde katledildi. Film, bu dramatik olay üstüne kurulu.

The Milagro Beanfield War; kurak fasulye tarlalarını, büyük bir şirket için verilmiş olan su yoluyla yasadışı yollardan canlandırmaya çalışan Meksika kökenli işçi Joe Mondragon’un öyküsünü konu ediniyor.

Roberto kızının doğumundan sonra para kazanmak için Amerika’ya gider. Ülkeye yasadışı giren Roberto, bulduğu her işi yapmaya başlar; çilek, üzüm, marul, salatalık toplar. Otostop çeker, nakliye trenlerine biner, yabancılara güvenir. Stockton yakınlarında sempatik bir garson ona kalacak yer verince ve tarım atıkları toplama işine girince hayatı daha iyi gitmeye başlar. Ancak Roberto bu yabancı topraklarda denge bulabilecek midir?

Yüzyıl başlarının başına buyruk yazar, şair ve gazetecisi John Reed, Sovyet devrimini yakından izleme fırsatı bulmuş hemen tek Amerikalı'ydı. İşte Warren Beatty'ye 'En İyi Film ve Yönetmen' olarak Oscar getiren 3 saatlik bu dev yapım, bu ilginç kişiliğin yaşam hikayesini anlatıyor. Görkemli bir epik, sürükleyici ve de gerçek bir serüven, görkemli sahneler, birinci sınıf oyunculuklar. Ve de 1920'lerde Amerikan politika ve sanat ortamına derinden bir bakış... 1981 yapımı filmde Beatty, Diane Keaton ve yazar Eugene O'Neill rolündeki Jack Nicholson başrollerde.

Politik sinemanın günümüzde yaşayan en büyük temsilcisinin belkide başyapıtıdır. 1970’lerin sol siyasetinde, en önemli konulardan biri Latin Amerika’daki sol hareketler ve onun karşısında ABD eliyle ülkeleri kana boğan Diktatörler arasındaki mücadeledir. Bu mücedalenin temel eksenlerinden biri hiç kuşkusuz Şili’dir. Şili’de olanlar Allende’nin öldürülmesi, sayısı milyonlara varan insanların işkenceden geçirilmesi. Binlerce faili meçhul cinayet, İzleri hala daha bulunamayan kayıplar, ülkelerinden ayrı kalmak zorunda olan siyasi sürgünler. Evet demokrasi adına ABD’nin yoğun desteği altında General Pinochet’nin yaptıları bunlar.(Bizim ülkemizde yaşananlarla ne kadar benzer değil mi?) Bu süreçte orda gazatecilik yapan bir adamın şahit olduğu vahşet ve başından geçenleri kaleme alması aslında bu filmin başlangıcı oluyor. Bu kitap üzerinden uyarlanan film aynı zaman da Costa Gavras gibi politik tutumu kesin olan bir yönetmenin, faşizme, onun yarattığı insanlık dışı duruma tepkisini de yansıtıyor.Charles’den haber alamayan karısı ve babasının Şili’ye gelmesi ve Charles’yi araştırması ile film başlar. Charles’nin politik bir olaydan kaybolması ve kayboluşunu araştırlarken tam da bu darbenin ve yaşanan tüm olayların kendi hükümetlerinin de rolü olduğunu görmeleriyle beraber, film bir kayboluş öyküsünü anlatmaktan öte onun politik yönlerini ve darbenin iç işleyişini anlatması bakımından enteresandır. Bir başka husus da Ed Horman (Charles’nin babası) milliyetçi – muhafazakar tutumunu tanımlarken, yaşanan vahşete tanıklık etmesi, onun beraberinde oğlunun kayboluşundaki gizemin yavaş yavaş aydınlanması ile birlikte, Ed’nin Amerikalı olmanın – ona sunulan ve öğretilenin dışında – ne demek olduğunu görmesi ile birlikte ruhsal olarak çöküşünü görmemizde bir başka önemli husus. Burada Jack Lemmon’a bir parantez açmamız gerekli. Lemmon’un klasik Amerikan ikonu olarak bilen biz izleyiciler için performansı göz kamaştırıcı. Performansının bu kadar etkileyici olmasının temel faktörü, gerçeğin gerçek dışı biri tarafından gözler önüne serilmesidir.Gavras sinemasal üslup olarak, daima sosyalist gerçekçi bir tavrı benimsemiş olmasından kaynaklı, her filminde taraf olma, karşı durma ve eleştirme simasının temel eksenini oluşturuyor. Missing’de, onun Z (Ölümsüz) filmi ile birlikte askeri darbe ve darbenin siyasi yönlerini insan hikayeleri etrafında birleştirmesi, Gavrasın ustalığına her zaman hayran kalmamızı sağlıyor.Günümüzde sinemanın pasifist, politakaya bulaşmama gibi hastalıklı bir ruh halindeyken Costa Gavras sineması daha önemli kılıyor. Çünkü sinema değiştirici bir güçtür ve o gücü insanlık için egemenlere, zorbalara ve baskıcı beyinlere karşı kullanmak gerekli olduğu kanısındayım.paralax - TA Sinefil Grubu

Christopher ve Daulton çocukluklarından beri arkadaştırlar. Daulton uyuşturucu kaçakçılığı yapmakta fakat ailesinin itibarı ile her seferinde kurtulmaktadır. Christopher'ın ise babası eski bir FBI görevlisidir ve oğlu için RTX denen bir firmada iş bulur burada hükümetin yasadışı operasyonları dahil tüm gizli servis bilgileri şifreli olarak geçmektedir. Christopher bir yandan bundan rahatsızlık duyarken bir yandan da Daulton'la beraber bazı bilgileri ruslara satmaya karar verir...