Artık otuzlu yaşlarında olan ve bir matbaada düzeltmen olarak çalışan serseri Parisli Antoine Doinel'in destanı devam ediyor. Hikayesinin bu aşaması, keman öğretmeni Christine'den dostane bir şekilde boşanmasının kesinleştiği gün başlıyor - Christine ergenlik çağındaki oğulları Alphonse'un velayetini elinde tutacak, Antoine ise tam ziyaret hakkına sahip olacak - yeni kusursuz boşanma yasası kapsamında bunu yapan ilk çift onlar. Bu hareket, ilk ayrılıklarından bu yana geçen üç yılın ardından geldi; bu süre yeniden bir araya gelmeleriyle ve nihayetinde, muhtemelen birbirlerini hala bir dereceye kadar sevmelerine rağmen artık birlikte yaşayamayacaklarının farkına varmalarıyla geçti. Antoine uzun zamandır bir plak dükkânında tezgâhtarlık yapan Sabine ile çıkmaya devam ediyordu. Sabine'le tanışmalarının tesadüfi olmadığını ona söylememiştir, ancak Sabine'i tanıması tamamen tesadüfi bir olaydır ve Antoine bu olayı biraz da takdir-i ilahi olarak görmektedir. Bununla birlikte, ilişkileri kendi sorunlarını yaşamaktadır çünkü Sabine onun kendisine istediği kadar bağlı olmadığını hissetmektedir ve adam hala kendisinden çok şey saklamaktadır. Sabine'le yaşadığı sorunlar ve Christine'den boşanması, Antoine'ın aşk hayatının tüm seyri üzerine düşünmesine neden olur; yayınlanan ilk otobiyografik romanı, bu düşüncelerin çoğunu ve biraz da başarısız bir şekilde kendi kendine terapi olarak kullandığı süreci içerir. Her şeye rağmen, Sabine ile ilişkisi hakkında yazmayı düşünmektedir. Şu anki düşünceleri, muhtemelen ilk aşkı olan, şu anda kendi mesleki ve kişisel sorunlarını yaşayan bir avukat olan Colette ile karşılaşmasıyla noktalanır; ikincisi, kitapçı Xavier ile olan ilişkisiyle ilgilidir.

Zamanın ve gerçekliğin dışında, bir şairin deneyimleri. Genç şairin Heurtebise ve Prenses tarafından yargılanması, Çingeneler, Pallas Athenanın sarayı, Tanrıçanın şairin kalbini delen mızrağı, Sfenksin cazibesi, Oidipusun uçuşu ve son Varsayım. Bu film, Cocteaunun The Blood of a Poet (1930), Orpheus (1950) ve Testament of Orpheustan (1960) oluşan Orphic Trilogynin üçüncü bölümüdür.

Jane Birkin, 40 yaşına merdiven dayadığı günlerde Agnès Varda ile kariyeri üzerine sohbet ediyor. Samimi röportajlara eşlik eden film sahneleri, Birkin’in farklı yüzlerini perdeye taşıyor: İlham perisi Jane, Calamity Jane, Tarzan’ın aşkı Jane ve Jeanne d’Arc.Agnès Varda’nın bu filmi kendi deyimiyle “hayalî bir biyografik film”dir. Yönetmen klasik bir biyografik filmin kalıplarına sıkışmak yerine bir dizi fantezi sekansı kurgular. Sanatçı ve ilham perisinin rollerini mercek altına alan film boyunca Birkin yeni bir karaktere bürünür. Filmde yer verilen fantezi sekanslarının her biri Birkin’in gerçek hayatına göndermede bulunan yorumlamalardır. Fransız Yeni Dalga akımıyla ilişkilendirilen onca isim arasında gösterişten en uzak duran yönetmen sayılabilecek Varda, bu filmde de oyuncusuyla çok dolaysız ve duygu yüklü bir ilişki kurar. Öyle ki, kameranın içinden uzanarak Birkin’e adeta dokunduğunu hissedebilirsiniz.

1554 senesi... Hiçbir yasal düzeni kalmayan, bitik haldeki Büyük Britanya, hükmetmeyi başaramayan Kraliçe Maryyi (Kathy Burke) artık neredeyse tanımamaktadır. Dini güçlerin kontrolü altında tutulan krallık, halk ile hiçbir şekilde anlaşamamaktadır. Ekonomisi bir enkaz olan ülkenin aç ve öfkeli halkı, dünyada bir günün daha nasıl geçeceğinden şüphelidir. Kraliçenin ölümü ile ortaya çıkan yeni Kraliçe ise, ülkenin karanlık günlerini yeniden aydınlığa boğmaya hazırlanmaktadır. Kraliçe Elizabeth (Cate Blanchett), hükmetmek için yükselmektedir.

Brest'teki tatili sırasında Parisli genç bir kadın, bir denizciye aşık olur. Fakat sonbahar gelir ve iki sevgili ayrılmak zorunda kalır. Biri Brest'te öbürü Paris'te, tekrar kavuşacakları günün özlemiyle birbirlerine mektup yazarlar. Aşkları, aralarındaki mesafeye rağmen devam edecek midir?

Film, Salome mitini sinema uyarlamak üzere Louvre'ya giden Tayvan'lı bir yönetmenin öyküsünü konu ediniyor...Tsai Ming-liang'ın yönettiği Visage (Face) - Yüz, Cannes'da Altın Palmiye adayıydı. Filmin toplam 5 ödülü bulunuyor.

Bir Afrika ülkesinde devrim ufukta görünürken özgürlük mücadelesinin lideri Zumbi saflarına yeni savaşçılar katar. Bu sırada Latin Amerikalı bir asi, beyaz bir vaizin eline düşer. Bu iki isyancının bir noktada paralı bir Alman askeri, Portekizli danışmanı ve bir Amerikan ajanıyla yüzleşmesi gerekir.Yönetmen Glauber Rocha, memleketi Brezilya’dan sürgün edildiği dönemde, bağımsızlığını yeni kazanan Kongo’da çektiği bu filmle sömürgecilik tartışmalarına bomba gibi düştü. Kışkırtıcı gözlemleri ve nefes kesici görselliğiyle direniş ateşini ekrana taşıyan filmin başrolünde Jean-Pierre Léaud var.

1968 Mayısında gerçekleşen Paris öğrenci olaylarının amacına ulaşamamasının ardından, hayal kırıklığı içindeki bir kuşağın umutsuzluğunu ve yeniden şekillenen cinsiyetler arası ilişkileri, ağırlıklı olarak ana karakterin monologları ve çevresindekilerle girdiği diyaloglar üzerinden anlatır. Baş karakter Alexandre, son derece egoist, pozcu ve soğuk, yirmili yaşlarının sonlarında bir gençtir. Kendisinden yaşça büyük, butik sahibi Marie ile yaşar. İşsiz ve parasızdır. Zamanının çoğunu elinde bir kitap , Paris sokak ve kafelerinde kız peşinde dolaşarak geçirir. Aşık olduğunu ve evlenmek istediğini açıkladığı eski sevgilisi Gilberte’in başkasıyla evleneceğini öğrenen Alexandre, aynı gün, bir kafede gördüğü genç Polonyalı hemşire Veronika ile bir ilişkiye başlar.

Irma Vep, Olivier Assayas tarafından yazılan ve yönetilen 1996 Fransız komedi-drama filmidir. Hong Konglu aktris Maggie Cheung, istikrarsız bir Fransız film yönetmeni (Jean-Pierre Léaud tarafından canlandırılıyor) Louis Feuillade'nin klasik sessiz film dizisi Les Vampires'i (1915–1916) yeniden çekmeye çalıştığında felaketler meydana geldiğinden, kendisinin kurgulanmış bir versiyonunu oynuyor. Büyük ölçüde bir yabancının (Cheung) gözünden gerçekleştiği gibi, aynı zamanda Fransız film endüstrisinin durumu üzerine bir meditasyondur.Irma Vep, 1996 Cannes Film Festivali'nde Belirli Bir Bakış bölümünde gösterildi.

Amerikalı özel dedektif Lemmy Caution, başka bir gezegendeki baskıyla yönetilen bir ülkenin başkenti Alphaville'e gelir. Amacı, ülkenin başkanına suikast düzenlemektir. Alpha 60 adındaki başkan aslında insan benzeri bir robottan başka bir şey değildir. Ne var ki Lemmy olaylar esnasında çekici bir kadın olan Natacha'yla tanışıp aşık olur. Güze kadın, Alpha 60'ı tasarlayan bilim adamının kızıdır. Dolayısıyla Lemmy'nin görevi önündeki en büyük engel, bu kızla yaşadığı ilişki olacaktır.Jean-Luc Godard'ın yönettiği Alphaville - Alphaville, Lemmy Caution'un Garip Serüveni, Alfa Şehrine gelen bir dedektifin öyküsü aracılığı ile modern dünyayı, kapitalizmi, geleceği ve toplumsal-ekonomik ilişkileri sorguluyor.

Londra'da yaşayan bir Fransız olan Henri Boulanger, 15 yıldır çalıştığı işinden kovulur. Birçok kez intihara teşebbüs eden Henri, bunların hiçbirinde başarılı olamaz ve sonunda bunun için bir kiralık katil tutar. Ancak bir süre sonra Margaret ile tanışır ve hayatı anlam kazanır. Fakat kiralık katil peşindedir ve işini bitirmek istemektedir...

Beş yönetmenin (Marcel Ophüls, Renzo Rossellini, François Truffaut, Andrzej Wajda ve Shintarô ishihara) ortak çalışması olan L'amour a Vingt Ans (Love at Twenty), 20 yaşında aşkın nasıl olduğuna dair bir konuyu işleyen aynı senaryoyu beş yönetmen de kendi ülkesinde çekmiş, ortaya bambaşka beş kısa film çıkmış.

Hsiao-Kang, Taipei sokaklarında saat satarak hayatını kazanan birisidir ve babasının ölümünün birkaç gün sonrasında yolu, genç bir kadın olan Hsiang-Chyi ile kesişir. Hsiang-Chyi ertesi gün Paris'e gittiğinde, Hsiao-Kang için hayatında yeni bir sayfa açılmıştır. Halen daha kocasının ruhunun geri geleceğini düşünen annesinin davranışlarından etkilenen adam, bu genç kadının etkisinden çıkamaz. Artık ona daha yakın olabilmek için Taipei'deki tüm saatlerini Paris'in saatine çevirir...Tsai Ming-liang'ın yönettiği ve Cannes'da Altın Palmiye adayı olan Ni Na Bian Ji Dian (What Time Is It There?) - Orada Saat Kaç?, katıldığı festivallerden toplam 11 ödül kazandı.

İki öykü iç içe girerek gelişir. Eski bir çağda geçen birincisinde, açlıktan ölmek üzere olan genç bir adam bir çölde yalnız başına yaşar. Ancak zamanla etrafında ona bağlı küçük bir grup oluşur. Sonunda bu insanlarla beraber, oradan geçenleri avlayarak yemeye başlar. Çağdaş diğer öyküde ise zengin bir burjuva ailesi rahat bir yaşam sürer. Sanayici baba, savaş suçlusu rakibiyle siyasal bir birleşme yapmanın planlarını kurarken oğlu, domuz ağılındaki dişi domuzlardan birine gizli bir tutku beslemektedir.Kapitalizmi ve burjuvazi ahlakını çok sert bir dille eleştiren Pasolini, yine kendine has tiyatral oyunculuklarla bezeli anlatımıyla hazmı zor bir filme imza atıyor. Porcile - Pigsty - Domuz Ahırı, 1080p HD Türkçe Altyazılı izle meniz için sizlerle...

’Pamela’yı Takdim Edebilir miyim?’ adlı filmin çekimleri sırasında yaşanan acı-tatlı olayları beyazperdeye taşıyan öykü, sinema sanatının tüm zorluklarıyla boğuşarak hedefine ulaşmayı seçen yönetmen François Truffaut’nun, sinemaya ve sinemacılara bir saygı duruşu adeta. Film içindeki filmin yönetmenini Truffaut’nun bizzat kendisinin canlandırdığı yapım; makyözünden dublörüne, yapımcısından sahne amirine, yönetmen asistanından klaketçisine kadar bir filmin her alanında çalışan emekçilere adanmış izlenimi veriyor.

Hafta sonu tatili için otomobilleriyle tatile çıkan burjuva çiftin başından geçenleri anlatan film, önce cehennemden çıkma bir trafik sıkışıklığına takılır, ardından da devrimciler, yamyamlar, tarihi kişiler ve cinayetle dolu bir iç savaşın ortasında kalır.

Jean-Luc Godardın başyapıtı Pierrot le Fou (Çılgın Pierrot), yönetmenin uzun ve parlak kariyerinde önemli bir kilometre taşıdır. Karışık bir dönüm noktası olan film, Godardın Breathless (Nefes Nefese, 1960) ve Vivre Sa Vie (Hayatını Yaşamak, 1962) gibi eserlerinin deneysel yaşam gücü ve Week End (Hafta Sonu, 1967) ve Wind from the East (1969) gibi son derece politik, alaycı ve acı bir biçimde komik filmleri arasında kalır. Pierrot le Fou, her ikisinin öğelerini de barındırır ve sırf bu nedenle izleyici için zengin bir deneyim fırsatı sunar. Ancak filmin sahip olduğu bir başka koz da gerçek güzellik duygusu. Eleştirmenler, Godardın polemik yaratan üslubuna karşın zarif bir biçimde güzel filmler de yaptığını unutmaya meyilli ama Pierrot le Fou, hiç kuşkusuz Contemptle (1963) birlikte, bu açıdan değerlendirilmeli.

100 yaşında olan Simon, muhteşem şatosunda kahyası Firmin ile birlikte yaşamaktadır. Kendisini sinema ile özleştirmiş olan Simon, ileri yaşı yüzünden sinema hakkında bildiklerini hatırlamakta zorluk çekmektedir. Bilgilerini tazelemek için kendisine Camille adında bir sinema öğrencisi yardımcı olur. Camille, şatoda geçirdiği günler içinde Gerard Depardieu, Marcello Mastroianni gibi birçok ünlü sinema sanatçısının Simon'u ziyarete geldiğine tanık olur.Agnes Varda'nın sinemanın 100. yılını anmak için çektiği bu film hoş bir seyirlik.

Film, politikayla ilgilenen genç bir erkek ile pop müzikten başka bir şeyle ilgilenmeyen genç bir kadın arasındaki çekingen ilişkiyi anlatır ve her ikisi açısından da cinselliği sorgular. Film bu sorunu, erkeğin ikilemi olarak ele alır. Paul, komünist parti politikasının erkeksi dünyası ile pop kültürü ve tüketimin dişi dünyası arasında sıkışıp kalmıştır. Bu iki dünyanın olumlu yönlerini birleştirme çabası içindedir…Paul askerliği bitince, Paris'e döner. Yeni tanıştığı Madeleine, ona çalıştığı dergide bir iş bulur. Madeleine şarkıcı olmak istemektedir. Paul ve arkadaşları ise zamanlarının çoğunu, politikayla ilgilenerek geçirirler. Dünyanın bir çok bölgesindeki siyasi olayları takip etmektedirler. Paul kaldığı evden çıkarılınca, Madeleine'in yanına taşınır…Jean-Luc Godard'ın en önemli filmleri arasında gösterilen Masculin Féminin - Erkek, Dişi, Berlin Film Festivali'nde üç ödül birden kazanmıştı.

20. yüzyılın başında genç orta sınıf bir adam olan Claude Roc, Pariste Ann Brown adında genç bir İngiliz kadınla tanışır ve arkadaş olurlar. Ann Claudeu annesi ve Claudela aralarını yapmak istediği kızkardeşi Murielle birlikte yaşadıkları evlerine davet eder. Ziyaret sırasında iki kızkardeş ve Claude çok samimi olurlar Claude gittikçe Muriele aşık olmaya başlar. Evlilikten önce bir yıl boyunca hiç görüşmezler ve bu sürede Claude Parise geri döner, başka birçok ilişki yaşar ve sonunda Muriele ayrılık mektubu gönderir

Christin ve Antoine ‘nın evliliklerine Antoine’nın çiçekçi dükkanının işlerini kötü gitmesi ciddi darbe vurur. Antoine iş bulmak için bir Amerikan şirketine başvuru yapar ve ne olduysa ondan sonra olur. Christine bu duruma karşıdır ama Antoine işe başlamıştır bile. japonya’dan gelen iş kafilesindeki Kyoko ile olan samimiyeti istemese de Antoine zor duruma sokar. Evliliği bitme noktasına gelmiştir artık naptıysa kendini affettirememiştir Christine. sonunda arayı soğutup Kyoko’da kurtulmayı başarır ve ayrılığın verdiği soğuk havdan kurtulur… 400 darbenin devamı niteliğindeki Antoine Doinel serisinin evlilik, çocuk yapma ve ilk aldatmalar bölümünü oluşturan Truffaut filmi…

Bir grup üniversite öğrencisi, yaz aylarında Mao'nun politik ve kültürel devrimi üzerine çalışmaya başlarlar. Kendilerinin ve Fransa'nın durduğu noktayı tahlil etmek için yapılan bu araştırmada sanat, kültür, kadının toplumdaki yeri sorgulanmaya başlanır. Grubun geldiği nokta, şiddetin kullanıldığı bir devrim projesidir...Jean-Luc Godard’ın politik döneminin ilk ürünü olan La Chinoise - Çinli Kız, Maocu bir grup gencin komün hayatlarına odaklanıyor. 68 hareketi öncesinde çekilen film, yaşanacakların adeta habercisi niteliğinde ve Godard'ın sinemasında da yeni bir dönemin başlangıç filmi sayılmakta.

Öğrencilerin sesini yükseltmeye başladığı, o ünlü 68 Baharı’ndayız. Isabelle ve erkek kardeşi Theo, bohem aileleri tatilde olduğu için Paris’te yalnız kalmışlardır. Matthew isimli Amerikalı bir öğrenciyi evlerine davet ederler. Üçünün de ortak özelliği ise filmlere olan düşkünlükleridir. Zamanla, konukla aralarındaki ilişki tutkularının peşinden cinselliği tüm yönleriyle keşfedecekleri arzu dolu bir oyuna dönüşür. Dışarıda ise devrim sesini çoktan yükseltmeye başlamıştır.

Jeanne, evlilik hazırlıklarına devam ederken bir taraftan da evlenince oturmak için bir ev bakmaktadır. Bir gün çok beğendiği bir evi gezerken çok ilginç ve garip bir adamla tanışır. Paul, kendinden yaşça büyük ve tanıdığı tüm erkeklerden farklı bir adamdır. Aralarındaki çekime karşı koyamaz ve birlikte olurlar. Uzunca bir süre sadece beraber olabilmek için bu evin çatısı altında buluşacak fakat birbirlerinin dışarıdaki hayatlarına dair hiçbir soru sormayacak ve hiçbir şey bilmeyeceklerdir. Bu, Paul'ün ilişkilerinin devam edebilmesi için koymuş olduğu bir şarttır. Paul'ün karamsar ruhuna karşılık Jeanne'in capcanlı gençliği, koydukları bu sert kurallara dayanamayacaktır.

Dokuz buçuk yaşındaki Antoine ceza olarak aldığı ödevi yapamaz ve ertesi gün okula gitmekten korkar. Arkadaşı René ile birlikte okulu kırıp haytalık yaparlar. Antoine, öğleden sonra sokakta annesini başka bir erkeğin kollarında görür ve alt üst olur. Okula dönünce içinde bulunduğu ruh halini etkisiyle mazeret olarak annesinin öldüğünü iddia eder. Antoine'ın anne ve babası okula geldiklerinde gerçek ortaya çıkar. Cezalandırılmaktan korkan küçük kahramanımız bu kez akşam eve gitmekten korkar. Geceyi sokakta geçirirse de ertesi gün yakalanır ve ev hayatı tekrar başlar. Annesinin ölümüyle ilgili yalanından ötürü Antoine'a hala garezi olan öğretmeni ona ve René'ye 8 gün okuldan uzaklaştırma cezası verir. İki kafadar durumu ailelerine açıklayamayacakları için evden kaçmaya karar verirler. Amaçları denize ulaşmaktır. Ama paraları yoktur. Bunun üzerine Antoine gece babasının bürosuna gidip bir daktilo çalmak ister. Ne planlar istendiği gibi gider, ne dertler biter...Fransız sinemasına yeni bir soluk getirmek için kolları sıvayan genç ve çok bilmiş Cahier de Cinema tayfasının en cesurlarından olan François Truffaut, 400 Darbe ile sadece biçimsel anlamda değil, içerik olarak da tokat gibi bir filmle çıkagelir ve tüm dünyada ayakta alkışlanır. Yeni Dalga'nın bu en müstesna yapıtıyla, 1959 yılında Cannes'da En İyi Yönetmen ödülü ve New York Film Eleştirmenleri'nden de En İyi Yabancı Film payeleri geliverir. Elbette bu, Fransız sinemasının on yıllarca sürecek temsilciliğini yapma onurunun yanında hiç bir şeydir.Meraklı okurlarımız için, '400 darbe'nin Fransızcada 'okul kırmak' yerine kullanılan bir deyim olduğunu da ekleyelim.

Eski bir yazar olan ve bohem bir hayat süren Marcel Marx, liman şehri Le Havre'de gönüllü bir sürgün hayatı sürmekte, kentte ayakkabı boyacısı olarak yaşayıp gitmektedir. Büyük bir edebiyatçı olma hayallerini geride bırakarak işi, karısı Arletty ve akşamları demlendiği bar arasında gidip gelen Marcel'in çizdiği bu sade hayat yasa dışı yollardan kente gelen Afrikalı bir göçmen ile alt üst olur...Bir yandan da eşi Arletty ciddi bir hastalığa yakalanınca Marcel için kılıçlarını yeniden kuşanma vakti gelmiştir...

Antoine yeni sevgilisi, kemancı Christine Darbonu seviyor. Christine o damladınca arkadaşlarladır. , Ve ebeveynleri Antoine kendileriyi eğlendirmeli O bir otel gecesi tezgahtarı o Antoinenin, silahlı kuvvetler servisinden geri döndiğini öğrendikten sonra gibinin, yeni işinde onu selamlayan gider. Bir parlak belki bu zaman , romantizmin, mutlulukla Antoine için ters çevirecek olduğuna imzalar. Christine tahmin Antoinenin en son işine kalkışır , Taksi sürücüsü veya su tadıcısından hoşlanan tahminleri eğlendirici şekilde atıyor. Filmin sonu tarafından , Antoine bir TV tamircisi oldu. O Christine ye karşı tutan bir kin oldu , Bu yüzden o ona adında TV tamiri servisi için şirketi tarafından arkayı kazanır. Şirket telafi edilemez bir TV tamir etmek için saatlar yorucu için kalmak için o zaman mecbur edilen Antoine'ı gönderir. Sabah yerleştiren onların ikisini beraber bulur.

Puccininin eserine de ilham kaynağı olan 19. yüzyıl romanından (Scenes de la vie de boheme - Henri Murger) uyarlanan film, yoksulluk ve sanatsal takıntılara mahkum üç kaybedenin hikayesini anlatıyor: Arnavut ressam Rodolfo, oyun yazarı Marcel ve besteci Schaunard. Üçünün de problemleri aynıdır: kira ve yemek paraları yoktur ve farkedilmeleri için nafile bir çaba içindedirler. Bütün bunların arasında Rodolfo ve sakin, sürekli olarak perişan halde dolaşan bir kadın olan Mimi arasında gelişen bir ilişki son derece gerçek bir hal alır, özellikle de yoksulluk (ve Rodolfonun göçmenlik problemleri) onları ayırdığında.

Çetin ceviz dedektif Paula Nelson, sevgilisiyle buluşmak üzere Atlantic City’ye gider. Şehre varınca adamın öldüğünü öğrenir ve olayı araştırmaya başlar. Otel odasında karşılaştığı biri, yazar David Goodis’in evinde ölü bulununca, Paula da bir cinayet zanlısına dönüşür.