Görevine yeniden seçilen Devlet Başkanı Marc Jary, meydanda halkı selamlarken suikaste kurban gider. Kamuoyunun yoğun baskısı sonucu olayı araştırmak üzere Anayasa Mahkemesi Başkanlığı'nda, gizli servis başkanı, adalet bakanı, senatör, savunma bakanı ve başsavcıdan oluşan bir komisyon kurulur. Komisyon, bir yıllık çalışmanın neticesinde raporunu tamamlar ve kamuoyuna ilan eder: suikasti bir meczup işlemiştir ve tamamen siyasi değil, adi bir cinayettir. Başsavcı Henri Volney hariç komisyon üyelerinin tamamı bu kararda hem fikirdir. Ancak başsavcı böyle düşünmemektedir. Bundan dolayı şerh koymuştur. Yasalara göre böyle bir durumda şerh koyan üye başkanlığında soruşturma tekrar yapılmalıdır.Başsavcı her şeye en baştan başlar ve o gün yaşananları birer birer araştırmaya koyulur. Bir fotoğraf karesinde yer alan 9 kişi dikkatleri üzerine çeker. Ancak bu kişiler bir süre sonra esrarengiz biçimde trafik kazası, kalp krizi gibi yöntemlerle teker teker ölmeye başlar. İçlerinden sadece bir tanesi kalmıştır ve bu kişinin de yok edilmesi an meselesidir. Soruşturma derinleştikçe olaylar bambaşka bir yöne doğru gider ve Başsavcı Henri Volney'in karşısına derin bir yapı çıkar. Uzun uğraşlardan sonra suikasti aydınlatacak yeterli kanıtlara ulaşılmıştır fakat bu kez de kendisi bu derin yapının hedefi haline gelecektir...Temel hikaye olarak JFK suikastını konu alan ve bu olayın üzerinden bir hikaye oluşturan I... Comme Icare (I... For Icarus) - İkarus'un İ'si, oldukça cesur ve belki de bu cesurluğun sonucu olarak da unutulmuş, unutturulmuş bir yapım.

Yönetmen Jean-Pierre Melville, her zamanki ölçülü üslubu ve acımasız detaycılığıyla, hapisten kaçan ve son bir soygun işine bulaşan Fransız suç dünyasının efsanevi ismi Gu (unutulmaz Lino Ventura) ile onu amansızca takip eden şık müfettiş Blot’un (Paul Meurisse) paralel izlerini takip eder. Le deuxième souffle (İkinci Nefes), gölgelerde geçen bir hayatın hüznünü, yalnızlığını ve heyecanını metodik bir gerilimle ve ürpertici bir gerçeklikle yansıtır. Film, Melville’in çektiği en nefes kesici soygun sahnelerinden birini barındırır.

Dünyanın altını üstüne getiren 3. Dünya Savaşı’ndan sonra nükleer savaştan etkilenmeyen bir grup insan yer altında yaşamaya başlar. Aralarında araştırmacıların da olduğu grup savaş öncesi dünyasına doğru bir yolculuk yapmaya karar verir. Bu yolculuk için seçilen kişi ise çocukluğunda yaşadığı bir olayın etkisinden kurtulmayı başaramayan takıntılı bir adamdır.Zaman yolculuğu basit koşullarda gerçekleşir, kirli bir hamağa yatırılan adam, gözlerine bağlanan aygıtların da yardımıyla henüz dünyanın güzel günlerini yaşadığı günlere doğru bir yolculuk yapar. Burada tanışacağı bir kadın ise onu bu zaman dilimine bağlamaya başlar.Fakat yeni hayatı, yaşadığı olaylar ve araştırmanın farklı bir konum almaya başlaması yolcuyu yavaş yavaş çocukluğunda yaşadığı olaya doğru götürmeye başlar. Çocukluğundaki olayı hatırlar önce, bir hava alanında yabancı bir adamın vurulduğuna şahit olmuştur. Şimdi aynı hava alanında hem kendine yönelen kurşunları hem de meraklı bir çocuğun bakışlarını üzerine çeker. Paradoksal bir kader sonu olur.Chris Marker’in yönetmenliğini üstlendiği kısa film hem estetiği hem de öyküsü ile olağanüstü. Tüm film fotoğraflardan oluşuyor, sadece tek bir hareketli görüntü yer alıyor filmde, ki o da belli belirsiz görünüp kayboluyor. Müzikleri ve puslu fotoğrafları ile yarattığı atmosfer bilim kurgu sinemasının en ilginç yapıtlarından birini ortaya koyuyor.Film Terry Gilliam’ın 12 Maymun isimli başyapıtına da esin kaynağı oldu. Kısa filmin yönetmeni Marker, 12 Maymun’da da senarist olarak yer aldı.İyi seyirler..