Michael Roemer'ın yakın çalışma arkadaşı Robert M. Young tarafından hassasiyetle çekilen çığır açan ilk uzun metrajlı filmi, şiddetli önyargılar karşısında insanlığın hâlâ yankılanan bir ifadesidir. Sivil haklar hareketinin doruk noktasında çekilen Nothing but a Man, ayrımcılık ve ekonomik güvencesizliğin gündelik zorluklarıyla yüzleşen güneyli siyahi bir demiryolu işçisinin (Ivan Dixon) yeni eşiyle (cazın büyük ismi Abbey Lincoln) yuva kurmaya ve babasının (Julius Harris) izini sürmeye çalışırken çizdiği dürüst portre aracılığıyla sistematik ırkçılığın bedelini gözler önüne seriyor. Malcolm X'in hayranlığını kazanan ve artık Amerikan sinemasının dönüm noktalarından biri olarak kabul edilen bu hassas film, toplumsal eleştirisini unutulmaz karmaşıklık ve gerçeklikteki karakterlerle temellendiriyor.

A Patch of Blue, Guy Green tarafından yönetilen, eğitimli bir siyah adam (Sidney Poitier tarafından canlandırılıyor) ile okuma yazma bilmeyen, kör, beyaz, 18 yaşındaki bir kız ( Elizabeth Hartman tarafından canlandırılıyor) arasındaki dostluğu konu alan 1965 Amerikan drama filmidir. Film ırksal olarak bölünmüş olan Amerika'da karakterlerin dostluklarını sarsan sorunlara odaklanmaktadır. 1965'te büyüyen sivil haklar hareketi zamanında çekilen film, "aşkın gözü kördür" fikri üzerinde oynarken ırkçılığı ele alır.Shelley Winters, 1959'daki Anne Frank'in Günlüğü'ndeki zaferinin ardından ikinci kez En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu Akademi Ödülü'nü bu film ile kazandı. Kıdemli aktör Wallace Ford'un ekrandaki son işiydi.Poitier ve Hartman'ın öpüşme sahneleri, Güney Amerika'daki sinema salonlarında gösterildiğinde filmden çıkarıldı. Bu sahneler DVD versiyonunda bozulmamıştır. DVD’deki bilgilere göre filmi renkli olması imkanı mevcut olmasına rağmen siyah beyaz çekmek yönetmen Guy Green’in kararıydı.Film, Avustralyalı yazar Elizabeth Kata'nın 1961 tarihli Be Ready with Bells and Drums adlı kitabından Guy Green tarafından uyarlanmıştır. Kitap daha sonra Writers Guild of America ödülünü kazandı. Kitabın hikâyesi daha az iyimser bir sona sahip olması nedeniyle filmden biraz farklıdır.Winters için En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu ödülünün yanı sıra film, Başrolde En İyi Kadın Oyuncu (Elizabeth Hartman), En İyi Sanat Yönetmenliği Seti Dekorasyonu (Siyah-Beyaz) ( George Davis, Urie McCleary) dallarında Akademi Ödülleri'ne aday gösterildi. Henry Grace, Charles S. Thompson ), En İyi Sinematografi (Siyah-Beyaz) ve En İyi Müzik (Orijinal Müzik Puanı). O sırada 22 yaşındaki Hartman, en genç En İyi Kadın Oyuncu adayıydı ve rekoru 10 yıl sonra 20 yaşındaki Isabelle Adjani tarafından 1975'te kırılacaktı.

Chicago’da, küçük bir apartman dairesinde yaşayan bir ailenin öyküsü… Yönetmen konuyu iki açıdan geliştiriyor. Bir yanda aile bireylerinin kişisel sorunları, öte yanda tüm aileyi ilgilendiren meseleler.. Oyuncular arasında “çikolata renkli” Sidney Poitier hemen öne çıkıyor. Amerikan usulü bir “Bizim Aile” öyküsü..İyi seyirler..