Masahiro Shinoda'nın yönettiği Ansatsu (Assassination), 1863 yılında Amerikan savaş gemileri Japonya'ya yaklaştığında, Şogunluk ile imparatorluk arasındaki karmaşık bir güç oyununda esrarengiz bir roninin önemli bir figür haline gelmesini konu ediniyor.

Mikio Naruse'nin yönettiği Maihime (Dancing Girl), bir yazar ile senelerce başka bir adamı seven bale hocası eşi arasındaki sıkıntılı ilişkiyi konu ediniyor.

İzole bir dağ beldesinde bir kadın, kendisi, dengesiz sevgilisi ve platonik hisler beslediği eski erkek arkadaşı arasında bir aşk üçgenine girer.

Kurosawa'nın ilk dönem filmlerinden olan Stray Dog; ustanın pek el atmadığı polisiye türünde bir film. Kurosawa'nın objektif bir şekilde yaklaştığı, kişileri iyi-kötü şeklinde değerlendirmediği, sadece bir polisin çaldırdığı silahını arama mücadelesini konu alan bir film.

Bay Gondo ulusal ayakkabıcılık şirketinde payı olan bir iş adamıdır. Bir gün şirketteki payını arttırıp şirketteki en büyük söz sahibi olabilmek için alnının teriyle biriktirdiği her şeyi şirket hisseleri için yatırır ve evini ipotek ettirir. Aynı dönemde çocuğu kaçırılır fakat çocuk bay Gondo nun değil onun hizmetinde çalışan başka bir şahsa aittir. Çocuğu kaçıran kişi ise bu yanlışı fark eder ve daha önce istediği fidyeyi yine bay Gondo dan ister. Bay Gondo parayı verip vermemesi konusunda teredütte kalır.

Otuz senesini bir masanın başında mühür basarak ve hiçbir iş yapmayarak geçirmiş olan Bay Watanabe bir seneden az ömrü kaldığını öğrenince, o güne dek hiç yaşamamış olduğunu hisseder. Fakat yaşama duygusunu kolay kaybetmeye niyetli değildir.

Akira Kurosawa’dan bir Shakespeare’in Macbeth uyarlaması. Kazanılmış bir savaş dönüşü iki büyük kumandan Taketoki Washizu (Toshirô Mifune) ve Yoshiteru Miki (Akira Kubo) Örümcek Ağı kalesine dönmektedirler. Kaleyi gizleyen ormandan geçerlerken iplik örmekte olan tuhaf, yaşlı birini görürler. Bu yaşlı kadın bir kehanette bulunur.Entrikalarla dolu bu son derece güçlü öykünün yanı sıra önermesi de çok ilginçtir: Kehanet kendiliğinden mi olmaktadır yoksa bunu öğrenip ona göre bir plan gibi uygulamaya koyan kahramanlar mı gerçekleştirmektedirler? Geleceği bilememek, zaman çizgisi üzerinde yol alırken sıçrayışlar yapamamak, bir denge unsuru olarak insanın ve bütün canlıların varoluşsal kaygılarını gidermesi bakımından gereklidir belki de. Aynı anı yaşarken, başımıza geleceklere aynı tepkileri vermek ve ona göre davranmak bakımından bu geleceği bilememezlik gerekli görülüyor.Kurosawa’nın karakterleri, bir Japon olmanın da verdiği ağırbaşlılıkla her türlü felaketi olgunlukla karşılıyorlar. Sanki başkalarının bilmediği sırlara vakıf olan bilgelerin sakinliği sarmış her birini.Shakespeare’in kandırılan, yoldan çıkarılan iyilerin başına gelen kötü şeyler üzerinden ilerleyen eserleri ve iyilere kötülüğü yaptıran kötülerin de bu kaderi paylaşması üzerine ilerleyen kurgusu incelendiğinde, neden hala günümüzde de birçok filme uyarlandığı görülüyor. Etkisinin bir sebebi de olaylar sona erdiğinde, iyiler ve kötüler yenildiğinde geride kalan üçüncü bir kişinin edilgen bir varlık olarak, bizim gibi bir izleyici konumundayken yönetime/tahta geçmesi ve bunun üzerinden biz izleyicilerin de potansiyel olarak bu olanağa sahip olabileceğimiz ihtimalinin bizi keyiflendirmesi.İyi seyirler..

Usta Samurai Kambei’nin cesareti ve fedakarlığına şahit olan bir grup köylü ondan sürekli olarak haydutların baskınlarına uğrayan köylerini korumasını isterler. Kambei bu isteği herhangi bir çıkarı olmamasına rağmen kabul eder ve ilk olarak kısa süre sonra müridi olan genç samurai Katsushiro’yu, ardından da güç kullanmaya meraklı bir samurai olarak görünen, fakat sonradan bir çiftçinin oğlu olduğu ortaya çıkan Kikuchiyo’yu yanına alır.Takımına dört yeni samurai daha ekleyerek köyü savunmaya girişen Kambei köylüler tarafından sevinçle karşılanır ve herkesin sevgisini kazanır; bir süre sonra onlara kendilerini savunmayı öğretmeye başlar. Bu arada haydutlar köyün sınırlarında dolaşmakta ve yeni saldırıları için uygun bir zaman kollamaktadırlar…Akira Kurosawa’nın kariyerinin doruk noktası olarak görülen Yedi Samuray üç saati geçen uzunluğuna rağmen özellikle zamanında kaliteli örneklerine rastlamanın zor olduğu savaş ve “aksiyon” sahneleri en dikkatsiz seyircinin bile ilgisini ayakta tutacak pek çok detay içerirken bir yandan da anlattığı hikayenin bütünlüğünden ve sinematografik kaliteden ödün vermeyen bir başyapıt.İyi seyirler..