Mikhail Kalatozov'un yönettiği 1960 yapımı Neotpravlennoe Pismo (Letter Never Sent) filminde; biri kadın dört jeolog, bakir ve ıssız Sibirya platolarında elmas aramakla görevlendirilişini konu ediniyor.

1942 temmuz ayında, Alman orduları Stalingrad'a yaklaşmaktadır. Kızıl Ordu'da silah altına alınan ve yaşları 18 ile 70 arasında değişen az sayıda ve çoğu ileri yaşlarda olan askerlerin, takviye birlikler gelene kadar, artçı Alman saldırılarına karşı Don Nehri Köprüsü'nü korumaları gerekecektir...Mihail Şolohov'un "Vatan İçin Dövüştüler"‎ adlı eserinden uyarlanan film, 1975 Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye adayıydı.

Prof. Serebryakov, emekli olduktan sonra karısı Yelena ile birlikte taşradaki çiftlik evine dönmüştür. Profesörün eski eşinden olan kızı Sonya, onun dayısı Vanya ve eski kaynanası Maria, o güne kadar çiftlikte çalışıp dişlerinden tırnaklarından arttırdıkları her kuruşu profesöre göndermişlerdir. Ancak artık hasta ve yaşlı bir adam olan profesörün çiftliğe yerleşmesi, boşa harcanmış bir hayat demektir onlar için. Hayatlarını üzerine inşa ettikleri değerlerin yitip gitmesi, ideallerinin bir bir sönmesidir bu. İnsanlar yerine birtakım gri lekelerin, hayaletlerin dolaştığı, yalnızca bayağı sözlerin işitildiği, yemekten, içmekten ve uyumaktan başka bir şeyin bilinmediği taşra, ruhlarını zaten yavaş yavaş tüketmiştir. Ümitsiz aşkların acısı ve profesörün beklenmedik teklifinin şaşkınlığı ile de ipler iyice gerilecektir.

Geçmişin idealist mimarı Romano, zengin bir bankerin kızı Elisa ile evlenie ve bolluk içinde bir yaşam sürmeye başlar. Ancak eski aşkı Anna`yı da bir türlü unutamaz. Sonunda Rusya'ya, kadınla buluşmaya giden Romano, O'na hala aşık olduğunun farkına varır. Anna ve Romano, evlerine dönüp eşlerine boşanmak istediklerini söylemek üzere anlaşırlar. Ancak Romano eve döndüğünde Elisanın bütün parasını kaybettiğini ve bunalıma girdiğini görür ve olaylar karışır.Nikita Mikhalkov'un yönettiği, Marcello Mastroianni'nin başrolünde yer aldığı Oci Ciornie (Dark Eyes) - Siyah Gözler, Çehov'un kısa öykülerinden uyarlandı. Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye adaylığı, En İyi Yabancı Film Oscar adaylığı da bulunan film, Marcello Mastroianni'ye Cannes'da En İyi Erkek Oyuncu ödülü getirmişti. Filmin toplam 10 ödülü bulunuyor.

Birçoklarına göre Tarkovsky’nin en derinlikli eseri olan Ayna, yönetmenin kendi yaşamından yola çıkarak aşk, anılar, bağlılık ve belki de hayatın kendisi üzerine şiirsel bir film. Tarkovsky’ninki olup olmadığı belirsiz, orman içinde bir kulübede, 2. Dünya Savaşı’nın öncesinde, yönetmenin eski karısı, annesi, babası, kendi ve ebeveynlerinin kuşakları arasında gidip gelerek anlatılan bir rüya, Ayna’nın yansıttıkları.Efsanevi yönetmenin anne ve babasının gerçekten iştirak ettiği film, ailenin evlerinin eskiden bulunduğu aynı yere hakikaten inşa edilen bir kulübede çekildi. Baba Tarkovsky şiirlerini kendi sesiyle okudu. Anne ise kameranın karşısına geçti.İzleyiciyi otobiyografik bir yolculuğa çıkaran Zerkalo, 40’larında bir adam olan Alexei’nin hatıralarına dayanmaktadır. Savaş öncesi, sırası ve sonrası olarak ayrılabilecek 3 zaman periyodu boyunca Alexei’nin düşünce ve hislerini aktaran film, aynı zamanda devrim zamanı Rusya’sının geniş bir panoramasını sunmaktadır. Tarkovski, Zerkalo’da büyük ölçüde kendi ailesine ve gençlik dönemine yer vermiştir. Flashback’ler ve tarihi çekimler eşliğinde oluşturulan gerçekliğe yönetmenin bu otobiyografik katkıları da eklenince ortaya tutkulu, şiirsel ve yaşayan bir film çıkmıştır. Tarkovski’nin yoğun anlatımı ve sinematografik araçlar kullanımı sebebiyle film, izleyicisinden özel bir dikkat ve özveri beklemektedir.